Oppas irritaties

Er was inderdaad eerst een meisje lees het verkeerd. wel lees ik dat er wel meer was dan dit verhaal op pagina 2.

Ik heb ook duidelijk gezegd dat bepaalde dingen natuurlijk belangrijk zijn om door te geven. Bepaalde allergieën, wanneer je kind een bepaalde stoornis heeft, ergens écht niet tegen kan, etc. maar voor de rest kun je niet eisen dat oma de hele middag met mooi weer binnen gaat zitten, omdat JIJ zo nodig wilt dat ze van precies 2 tot 3 een middagslaapje doet. Laat oma toch lekker zelf beslissen dat ze even naar de stad wilt wandelen met de buggy, een klein ommetje wilt maken, etc. Kom op zeg... die vrouw heeft zelf haar halve leven kinderen opgevoed, ze heeft niet alleen de babytijd meegemaakt, maar ook de peuter, de kleuter, de pubertijd van haar kinderen. Je mag best wat aan haar inzichten overlaten. Het lijkt wel alsof veel moeders hier stikken van wantrouwen, het moet allemaal precies op hún manier, want anders ... ja, wat eigenliijk anders? Denk je dat je kind echt direct iets oploopt als het een keer iéts anders loopt?

Best wel eens met Kim. Ik hoop van harte dat ik het mezelf en anderen niet moeilijk ga maken als ik moeder mag worden. Volgens maakt het kinderen juist flexibel wanneer dingen soms anders lopen dan dat ze gewend zijn.

Parisienne schreef:Ik begreep ook uit SarahKey's tweede post dat er eerst een meisje kwam (dus voordat SarahKey's zoon kwam) en oma voor de komst van kleindochter alles in het roze had gekocht.

klopt, deze oma heeft eerst een kleindochter gekregen. Maar meisjesmama heeft ook een beetje gelijk want ze was zwaar teleurgesteld dat S een jongen was (tijdens de zwangerschap waren hun de enige die wisten dat wij een zoon zouden krijgen) en S word erg achtergesteld en nichtje heel erg voorgetrokken. Dus er zit wel meer dwars dan alleen de roze spullen.
ze koopt nu nog geregeld speelgoed voor haar kleinkinderen en dat is natuurlijk heel lief, maar nu S er is word er zelfs alleen meisjes speelgoed gekocht. Tja ik vind dat raar... waarom bv prinsessenduplo als je ook het circus kunt kopen?

Ik vind het eigenlijk niet meer dan normaal dat de oppas zich gewoon houdt aan de dingen die thuis ook zo gaan. Wat is de moeite van een kind gewoon twee keer in bed leggen? Als je dat niet wil, dan moet je gewoon lekker niet gaan oppassen. Kind heeft er niks aan om meegesleept te worden op een tijd dat het anders zou slapen. Heeft niks met hysterische, veeleisende of overbezorgde ouders te maken, dat vind ik echt omgekeerde wereld. Ik kan er niks anders van maken.

Lady4 schreef:Best wel eens met Kim. Ik hoop van harte dat ik het mezelf en anderen niet moeilijk ga maken als ik moeder mag worden. Volgens maakt het kinderen juist flexibel wanneer dingen soms anders lopen dan dat ze gewend zijn.

Ik hoop inderdaad ook dat ik het leven van anderen niet zuur ga maken wanneer ik moeder wordt, haha, maar je weet het nooit, getuige de verhalen op dit forum Ik ben het helemaal met je eens, dat het juist goed is voor kinderen wanneer ze zich realiseren dat het bij een anders, soms anders gaat en dat het leven niet altijd loopt, zoals zij gewend zijn.

Mijn beste vriendin is moeder geworden het afgelopen jaar en zij zegt ook dat haar kind juist makkelijk is ómdat ze al die regeltjes niet zo strikt hanteert. Vaak geldt wel: een makkelijke moeder maakt een makkelijk kind. (Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, voordat ik t halve forum weer over me heen krijg).

SarahKey schreef:

Parisienne schreef:Ik begreep ook uit SarahKey's tweede post dat er eerst een meisje kwam (dus voordat SarahKey's zoon kwam) en oma voor de komst van kleindochter alles in het roze had gekocht.

klopt, deze oma heeft eerst een kleindochter gekregen. Maar meisjesmama heeft ook een beetje gelijk want ze was zwaar teleurgesteld dat S een jongen was (tijdens de zwangerschap waren hun de enige die wisten dat wij een zoon zouden krijgen) en S word erg achtergesteld en nichtje heel erg voorgetrokken. Dus er zit wel meer dwars dan alleen de roze spullen.
ze koopt nu nog geregeld speelgoed voor haar kleinkinderen en dat is natuurlijk heel lief, maar nu S er is word er zelfs alleen meisjes speelgoed gekocht. Tja ik vind dat raar... waarom bv prinsessenduplo als je ook het circus kunt kopen?

Waarom zou een meisje alleen leuk met meisjesspeelgoed kunnen spelen en een jongetje alleen met jongetjes speelgoed, vind dat zo'n rare gedachte. Ze houdt zelf vast van lekker kneuteren met roze en daardoor vindt ze het leuk om meisjesdingetjes te kopen, lekker roze enzo, nouja, laat haar lekker, een jongetje kan daar ook leuk mee spelen, zeker op deze leuke leeftijd.

Lady4 schreef:Best wel eens met Kim. Ik hoop van harte dat ik het mezelf en anderen niet moeilijk ga maken als ik moeder mag worden. Volgens maakt het kinderen juist flexibel wanneer dingen soms anders lopen dan dat ze gewend zijn.

Kinderen máák je niet flexibel. Ze zijn het of ze zijn het niet. Wellicht kun je wat versterken of afzwakken, maar denken dat je zo'n groot aandeel hebt in het flexibel maken lijkt me een groot misverstand.

Lady4 schreef:Best wel eens met Kim. Ik hoop van harte dat ik het mezelf en anderen niet moeilijk ga maken als ik moeder mag worden. Volgens maakt het kinderen juist flexibel wanneer dingen soms anders lopen dan dat ze gewend zijn.

Met dit stuk ben ik het ook eens met Kim. Ik denk/vind dat mijn kinderen ook flexibel zijn/worden doordat we juist niet zo'n strak ritme hebben. Bij ons lopen dingen regelmatig anders dan anders.

KimRosenberg85 schreef:

Lady4 schreef:Best wel eens met Kim. Ik hoop van harte dat ik het mezelf en anderen niet moeilijk ga maken als ik moeder mag worden. Volgens maakt het kinderen juist flexibel wanneer dingen soms anders lopen dan dat ze gewend zijn.

Ik hoop inderdaad ook dat ik het leven van anderen niet zuur ga maken wanneer ik moeder wordt, haha, maar je weet het nooit, getuige de verhalen op dit forum Ik ben het helemaal met je eens, dat het juist goed is voor kinderen wanneer ze zich realiseren dat het bij een anders, soms anders gaat en dat het leven niet altijd loopt, zoals zij gewend zijn.

Mijn beste vriendin is moeder geworden het afgelopen jaar en zij zegt ook dat haar kind juist makkelijk is ómdat ze al die regeltjes niet zo strikt hanteert. Vaak geldt wel: een makkelijke moeder maakt een makkelijk kind. (Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, voordat ik t halve forum weer over me heen krijg).

Ook hier ben ik het wel mee eens, deels omdat ik het ook zie van kinderen uit de klas. Kinderen van 'makkelijkere' ouders zijn over het algemeen zelf ook makkelijker, kinderen met autisme/adhd etc daargelaten natuurlijk. Ze groeien toch op hoe wij het doen en dat is bij de ene flexibeler als bij de ander.

Dan vraag ik me toch af hoe je kunt verklaren dat de oudste wat dat betreft zo moeilijk is als wat. Als er eentje niet flexibel is, is zij het wel. Zij is nog dagen van de leg als iets anders gaat dan ze gewend is en onverwachte/onbekende situaties leveren een woede-aanval op. De jongste ís het woord flexibel. Ik ken weinig kinderen die zo flexibel zijn als haar. Toch hebben ze echt dezelfde ouders en dezelfde opvoeding.

Ik geloof daar niet in, dat makkelijke ouders makkelijke kinderen maken. Heb ook vaak genoeg gehoord over ouders met een heel makkelijk eerste kind die vervolgens een veel minder makkelijk tweede kind kregen, waardoor ze van hun zelfgecreëerde voetstuk donderden. Natuurlijk is er wel wat invloed die je kunt hebben en help je je kind niet als je al te krampachtig bent, maar ik geloof niet dat het karakter van een kind zo maakbaar is. Dan geef je jezelf echt teveel credits.

Misschien is flexibel dan niet het beste woord daarvoor en misschien heb ik dan wel geluk met twee makkelijke kinderen maar toch vind ik hoe je er zelf in staat ook meespelen.

KimRosenberg85 schreef:

SarahKey schreef:

Parisienne schreef:Ik begreep ook uit SarahKey's tweede post dat er eerst een meisje kwam (dus voordat SarahKey's zoon kwam) en oma voor de komst van kleindochter alles in het roze had gekocht.

klopt, deze oma heeft eerst een kleindochter gekregen. Maar meisjesmama heeft ook een beetje gelijk want ze was zwaar teleurgesteld dat S een jongen was (tijdens de zwangerschap waren hun de enige die wisten dat wij een zoon zouden krijgen) en S word erg achtergesteld en nichtje heel erg voorgetrokken. Dus er zit wel meer dwars dan alleen de roze spullen.
ze koopt nu nog geregeld speelgoed voor haar kleinkinderen en dat is natuurlijk heel lief, maar nu S er is word er zelfs alleen meisjes speelgoed gekocht. Tja ik vind dat raar... waarom bv prinsessenduplo als je ook het circus kunt kopen?

Waarom zou een meisje alleen leuk met meisjesspeelgoed kunnen spelen en een jongetje alleen met jongetjes speelgoed, vind dat zo'n rare gedachte. Ze houdt zelf vast van lekker kneuteren met roze en daardoor vindt ze het leuk om meisjesdingetjes te kopen, lekker roze enzo, nouja, laat haar lekker, een jongetje kan daar ook leuk mee spelen, zeker op deze leuke leeftijd.

Nou ja, ik kan me op zich wel voorstellen dat dit steekt, hoor. Als het er puur om gaat dat je kind onder roze dekentjes ligt omdat oma die gewoon nog had liggen, omdat de eerste baby toevallig een meisje is en ze toen lekker los is gegaan met het kopen van meisjesspul, dan zou ik daar niet over zeuren en dat gedeelte vond ik inderdaad wat overdreven, maar ik vind het wel raar als er eenmaal twee kinderen zijn en je richt je als oma alleen maar op het meisje. Natuurlijk kan een jongetje ook met meisjesspeelgoed spelen en andersom, maar het gaat er ook om welke indruk je daarmee wekt als oma. Dat SarahKey dat niet echt leuk vindt kan ik wel snappen.

Susan schreef:Ik geloof daar niet in, dat makkelijke ouders makkelijke kinderen maken. Heb ook vaak genoeg gehoord over ouders met een heel makkelijk eerste kind die vervolgens een veel minder makkelijk tweede kind kregen, waardoor ze van hun zelfgecreëerde voetstuk donderden. Natuurlijk is er wel wat invloed die je kunt hebben en help je je kind niet als je al te krampachtig bent, maar ik geloof niet dat het karakter van een kind zo maakbaar is. Dan geef je jezelf echt teveel credits.

Absoluut mee eens!!

Ik geloof daar zeker wel in, als ik zie hoe mijn beste vriendin omgaat met haar kindje, dan is dat voor mij echt een lichtend voorbeeld. Héél, héél anders dan de overbezorgde moeders in dit topic... en ja, ik ben ervan overtuigd dat bepaalde stress/angsten van de moeder, gemakkelijk invloed kunnen hebben op het kind. Kinderen zijn zó gevoelig, ze voelen vaak een hoop meer aan, dan je verwacht, die invloed wordt nogal eens onderschat. Ik zou trouwens ook panisch worden van zo'n angstige moeder, want als je moeder bang is voor elke invloed die mogelijk negatief zou kunnen zijn en de wereld ziet als een vijandige toestand, dan ga je als kind vanzelf ook de wereld op die manier waarnemen, want meer referentiekader héb je simpelweg nog niet... Lijkt me erg schadelijk voor de ontwikkeling.

Ik ben toch blij dat mijn moeder wel rekening houdt met de slaaptijden van mijn zoon en dat ze de kinderen niet alleen laten huilen en dat ze ze geen suiker en zo min mogelijk zout gegeven hebben voor het eerste jaar. Ik vind het eigenlijk ook wel normaal dat degene die oppast met dat soort dingen rekening houdt (en dan bedoel ik dus dingen die voor mij en mijn man belangrijk zijn). Ik zou het niet fijn vinden als er gewandeld gaat worden op een moment dat mijn kinderen duidelijk naar bed moeten. Tijden zeggen mij op zich niet zoveel maar ik verwacht wel dat degene die oppast kijkt naar de behoeften van mijn kinderen (en dan doel ik vooral op eten/slapen). En het maakt dan niet uit of het om oma, de buurvrouw of het kdv gaat.
Ik heb er helemaal geen problemen mee dat mijn kinderen bijv. meer snoepen als ze bij opa/oma zijn, maar sommige dingen zijn voor mij wel heel belangrijk en als ze dat naast zich neer zouden leggen dan zou dat voor mij wel een probleem zijn.

En ik ben het helemaal eens met Rejoy dat je kinderen niet flexibel maakt, maar dat ze het zijn of niet. Ik heb zelf ervaren dat dat niet zo is. De oudste was hier als baby veel flexibeler dan de jongste, ook nu nog kan de jongste het veel moeilijker verwerken als een dag anders is verlopen dan anders.

KimRosenberg85 schreef:Ik geloof daar zeker wel in, als ik zie hoe mijn beste vriendin omgaat met haar kindje, dan is dat voor mij echt een lichtend voorbeeld. Héél, héél anders dan de overbezorgde moeders in dit topic... en ja, ik ben ervan overtuigd dat bepaalde stress/angsten van de moeder, gemakkelijk invloed kunnen hebben op het kind. Kinderen zijn zó gevoelig, ze voelen vaak een hoop meer aan, dan je verwacht, die invloed wordt nogal eens onderschat. Ik zou trouwens ook panisch worden van zo'n angstige moeder, want als je moeder bang is voor elke invloed die mogelijk negatief zou kunnen zijn en de wereld ziet als een vijandige toestand, dan ga je als kind vanzelf ook de wereld op die manier waarnemen, want meer referentiekader héb je simpelweg nog niet... Lijkt me erg schadelijk voor de ontwikkeling.

Kim, hoe zie jij het verschil in mijn kinderen dan? Dat ik een hysterische, overbezorgde moeder ben voor de oudste en me heel flexibel en vrij opstel naar de jongste ofzo?

KimRosenberg85 schreef:Ik geloof daar zeker wel in, als ik zie hoe mijn beste vriendin omgaat met haar kindje, dan is dat voor mij echt een lichtend voorbeeld. Héél, héél anders dan de overbezorgde moeders in dit topic... en ja, ik ben ervan overtuigd dat bepaalde stress/angsten van de moeder, gemakkelijk invloed kunnen hebben op het kind. Kinderen zijn zó gevoelig, ze voelen vaak een hoop meer aan, dan je verwacht, die invloed wordt nogal eens onderschat. Ik zou trouwens ook panisch worden van zo'n angstige moeder, want als je moeder bang is voor elke invloed die mogelijk negatief zou kunnen zijn en de wereld ziet als een vijandige toestand, dan ga je als kind vanzelf ook de wereld op die manier waarnemen, want meer referentiekader héb je simpelweg nog niet... Lijkt me erg schadelijk voor de ontwikkeling.

Het lijkt me ook niet heel gunstig voor de ontwikkeling als je een moeder hebt die zo veroordelend is en alles zo op de spits drijft. Man, wat kan jij chargeren zeg.

Aaaaaah ik wil er zooooooooo graag een cliché ingooien....

Steep schreef:Aaaaaah ik wil er zooooooooo graag een cliché ingooien....

'Wacht maar tot je zelf kinderen hebt...' ?

Steep schreef:Aaaaaah ik wil er zooooooooo graag een cliché ingooien....

iets met wachten? haha

Als je kind naar een kinderdagverblijf gaat word er toch ook rekening gehouden met de slaapjes, voeding enz. Dus waarom moet dat op een ander adres niet.
Kijk als ze af en toe bij opa en oma zijn en die dat dan anders gaat geen probleem. Maar als er structureel opgepast word vind ik wel dat je afspraken kunt maken dat er wel rekening gehouden word met de wensen van de ouders.

En over dat flexibel zijn is een flexibel kind hebben. Ja als ze zo denk en je kind is zo zou ik dat ook lekker roepen. Helaas heb ik hier ook 2 totaal verschillende kinderen de oudste kan niet snel tegen veranderingen de jongste is zo makkelijk als wat.

Steep schreef:Aaaaaah ik wil er zooooooooo graag een cliché ingooien....

Doe maar

Ik kan echt wel iets zeggen over kinderen. Spreek puur over de belevingen van mijn eigen moeder, mijn beste vriendin. Twee vrouwen die ik door en door ken, waarvan ik weet hoe zij bepaalde zaken aanpakken, hoe zij erin staan. Daarvoor hoef ik niet zelf moeder te zijn. Ik ben zélf kind geweest, dat ook nog.