Oppas irritaties

Ik heb liever ouders die graag oppassen, dan ouders die liever niet oppassen. Betekent zeker niet dat je alles moet laten gebeuren maar wanneer de dingen niet heel schokkend zijn, waarom niet? De reactie van Parisienne vind ik dus uitermate overdreven. Wanneer je zo'n onoverkomelijk meingsverschil hebt Susan, dan zou ik het eerst bespreekbaar maken, maar ik kan zo snel niets verzinnen wat zo vreselijk is dat je niet zou willen dat je ouders/schoonouders oppassen. En dan heb ik het over een dag in de week, als het dagelijks is is het weer iets anders.

Nee dat is waar, dat werkt ook weer niet zo. Het is gewoon een wisselwerking. Een beetje dankbaarheid omdat opa's en oma's willen oppassen, en een beetje dankbaarheid terug omdat ze mogen oppassen.

Susan schreef:Dat is ook wel leuk, maar ik vind het dan wel een beetje dubbel dat zij zo graag willen oppassen dat je dat eigenlijk bijna niet kan weigeren en dat je dan ook nog eens zo dankbaar moet zijn dat ze bereid zijn om op te passen dat je ook nog eens nergens iets over mag zeggen.

Dat verwoord je wel heel goed!! Precies mijn gedachten.

Precies, en daarbij rekening houdend met elkaar. Als je kind niet meer slaapt omdat oma hem naar bed gebracht heeft terwijl het niet de bedoeling is zou ik dat ook niet leuk vinden, zou ze dat structureel blijven doen zou ik daar boos over worden, maar als ze ipv het kind in bed ligt een rondje gaat wandelen en kind slaapt dan in de wagen, tja is dat zo erg?
Ik heb ook wel vaker opgepast op kindjes en ik vraag dan wel naar specifieke dingen als de ouders zelf niets aangeven maar verder doe ik het dan toch op mijn eigen gevoel.

Gastouder vind ik daarbij een ander verhaal, maar dan nog, die kies je zelf uit. Merk je van te voren al dat zij het heel anders doen dan jijzelf hoef je die niet te kiezen. Kleinere dingen kun je daar wel aangeven vind ik.

Artemis schreef:

Elliot schreef:Ok, het zoetje op zich is natuurlijk niet echt geschikt voor baby's, maar het is één keer gebeurd. En wat Susan zegt, dat hele 'een half jaar uitsluitend borstvoeding'-idee, snap ik echt wel. Maar één zoetje doet dat toch niet meteen teniet? Al deed ze nou structureel zoetjes door de flessen dan snap ik wel dat je daar echt niet blij mee bent. Maar één zoetje op een half jaar flessen. Ik zie daar de ernst gewoon niet echt van in.

Ik ben echt supermakkelijk, maar hier zou ik echt laaiend om worden. En dan bedoel ik ook echt laaiend.

Jeetje wat een geheugen. Het was mijn zoon trouwens, niet mijn dochter. Maar ik was behoorlijk over de pis toen en dat heb ik ook wel duidelijk gemaakt. En ik ben ook heel makkelijk, heb verder geloof ik nooit met oppasproblemen gezeten (het is mijn eigen moeder) maar dit kon ik écht niet waarderen. En nee het is niet verder gegaan met likjes slagroom en donuts, het was gewoon een ondoordachte actie met een goede bedoeling, maar dat betekent niet dat ik zoiets maar had moeten pikken en er niets van had moeten zeggen omdat het mijn ouders zijn en zij op mijn kinderen passen. Dat vertrouwen moet er wel zijn dat ze geen héle gekke dingen doen die wel degelijk erg ongezond zijn voor mijn kinderen. Dat vertrouwen is er, maar heeft toen tijdelijk wel een knauw gehad.

Hey wat leuk, ik wist niet dat jij er nog was!

Ik bedoel trouwens ook niet dat je er niets van had mogen zeggen hoor, want (zoals ik al eerder aangaf) het is logisch dat je er wel iets van zegt. Ik snap alleen nog steeds niet zo goed waarom het zo erg is als het één keertje gebeurt. Maar ik denk dat ik dat nooit zal begrijpen

Bolleke schreef:Ik heb liever ouders die graag oppassen, dan ouders die liever niet oppassen. Betekent zeker niet dat je alles moet laten gebeuren maar wanneer de dingen niet heel schokkend zijn, waarom niet? De reactie van Parisienne vind ik dus uitermate overdreven. Wanneer je zo'n onoverkomelijk meingsverschil hebt Susan, dan zou ik het eerst bespreekbaar maken, maar ik kan zo snel niets verzinnen wat zo vreselijk is dat je niet zou willen dat je ouders/schoonouders oppassen. En dan heb ik het over een dag in de week, als het dagelijks is is het weer iets anders.

Op welke reactie doel je precies?

meisjesmama schreef:

Susan schreef:Dat is ook wel leuk, maar ik vind het dan wel een beetje dubbel dat zij zo graag willen oppassen dat je dat eigenlijk bijna niet kan weigeren en dat je dan ook nog eens zo dankbaar moet zijn dat ze bereid zijn om op te passen dat je ook nog eens nergens iets over mag zeggen.

Dat verwoord je wel heel goed!! Precies mijn gedachten.

Maar dit word toch nergens zo gezegd? Ik heb ook wel eens tegen mijn moeder gezegd dat ik niet wilde dat ze hem liet huilen toen hij klein was en niet wilde slapen. Mijn moeder had toen een andere mening. Zeker mag je daar iets van zeggen, maar sommige dingen vind ik het noemen niet waard. Het is niet zo dat je uit dankbaarheid niets meer mag zeggen, maar ik ben heel blij dat mijn vader Christian uit school gaat halen, en dat hij dan daar tot na het eten mag blijven soms drie keer in de week als ik projecten heb, als ik dan dingen ga eisen als dat hij niet te veel mag snoepen of op de computer mag denk ik niet dat mijn ouders dat leuk vinden. Daarentegen is het weer een ander verhaal als het structureel is dat ze oppassen.

Ja, maar dat is logisch, ik bedoel: pick your battles.

Maar bij sommige mensen krijg ik de indruk dat je eigenlijk nergens iets van mag zeggen, tenzij ze het wel uitermate bont maken, en daar ben ik het ook niet mee eens. Ik vind dat je best mag verwachten dat als jij bijvoorbeeld wil dat je kind bepaalde dingen niet eet, zij die ook niet geven.

Susan schreef:Ja, maar dat is logisch, ik bedoel: pick your battles.

Maar bij sommige mensen krijg ik de indruk dat je eigenlijk nergens iets van mag zeggen, tenzij ze het wel uitermate bont maken, en daar ben ik het ook niet mee eens. Ik vind dat je best mag verwachten dat als jij bijvoorbeeld wil dat je kind bepaalde dingen niet eet, zij die ook niet geven.

Hier ben ik het mee eens inderdaad. Alles maar accepteren uit dankbaarheid (of gemakzucht) lijkt mij ook niet de bedoeling.

Ik denk dat iedereen daar zijn eigen balans in moet vinden. En zijn manier in moet vinden hoe alles werkt voor beide partijen. Ik denk dat de hoofdlijnen vaak hetzelfde (moeten) zijn, over alle kleine afspraakjes daaromheen de onduidelijkheden... Ligt aan de ouders en aan de opa en oma hoe ieder dat oppakt. Mijn ouders doen graag alles precies zoals ik het zeg, mijn schoonmoeder wil het graag goed doen, maar kan ook moeilijk nee zeggen tegen mijn dochter.

Ik denk dat beide partijen altijd wel good-will hebben en geen dingen doen om de ander te zieken. Als je dat al als uitgangspunt hebt, kom je denk ik samen al een heel eind in je communicatie. Denk dat dat hier zo te horen af en toe mis gaat en er gelijk op de kast wordt geklommen en met verwijten wordt gegooid, ipv gewoon er eens in gesprek over te gaan en ieders gedachten uit te spreken.

Ik heb gewoon een keer tegen mijn schoonmoeder gezegd dat ik het heel lastig vind om dingen los te laten, ondanks dat ik zie dat ze het hartstikke goed doet en wil doen. Dat hielp echt al een hoop. Ook voor haar. Ik zeg ook vaak dat ik het waardeer wat ze doet of als ze iets goed doet.

Bolleke schreef:

Susan schreef:Ja, maar dat is logisch, ik bedoel: pick your battles.

Maar bij sommige mensen krijg ik de indruk dat je eigenlijk nergens iets van mag zeggen, tenzij ze het wel uitermate bont maken, en daar ben ik het ook niet mee eens. Ik vind dat je best mag verwachten dat als jij bijvoorbeeld wil dat je kind bepaalde dingen niet eet, zij die ook niet geven.

Hier ben ik het mee eens inderdaad. Alles maar accepteren uit dankbaarheid (of gemakzucht) lijkt mij ook niet de bedoeling.

Ik ben het hier ook helemaal mee eens. Begrijp dus jouw reactie van daarnet niet helemaal Bolleke. Nogmaals, op welke reactie doelde je?

Mijn moeder past regelmatig op, ze moet doen met de kinderen wat ze niet laten kan, maar er zijn wel een paar richtlijnen waarvan ik niet wil dat ze afwijkt. Daar hebben we overleg over en als het een keer anders is, wordt dat niet zomaar gedaan, maar even over gesproken.
Zoon heeft KMA, dus alles met melk moest gemeden worden, wanneer hij dat wel kreeg werd hij ziek. Nu mag hij inmiddels wel af en toe wat met melk. Een ijsje, een plakje kaas oid, maar nog steeds gaat dit altijd in overleg, zodat hij niet en thuis en bij oma wat krijgt.
Daarnaast willen wij eigenlijk liever niet dat de kinderen nog wat te eten krijgen na 4 uur s middags, omdat ze dan hun avondeten niet eten. Voor mijn moeder is dit erg moeilijk, omdat ze om half 5 begint met koken en ik rond kwart over 5 de kids ophaal. De kinderen ruiken dus eten, soms eet mijn broertje dan al, omdat hij naar voetbal moet. Nu hebben we dat overlegd en als ze dan wat willen eten mag dat avondeten zijn of fruit, maar geen koekjes/snoepjes.
Het blijft toch geven en nemen, vooral respect hebben voor elkaar en over alle dingen blijven praten en overleggen hoe er een oplossing bedacht kan worden.

Parisienne schreef:Dus je moet blij zijn als opa en oma op willen passen en hebt daarom niks in te brengen over die hele dag in de week dat zij jouw kind opvoeden/verzorgen?

Deze.

Ja, nou, zo onterecht is dat toch niet? Ik heb hier al meerdere keren opmerkingen gelezen als 'hun huis, hun regels', dat impliceert voor mij wel dat je dus weinig tot niets meer in te brengen hebt.

Bolleke schreef:

Parisienne schreef:Dus je moet blij zijn als opa en oma op willen passen en hebt daarom niks in te brengen over die hele dag in de week dat zij jouw kind opvoeden/verzorgen?

Deze.

Ik mis geloof ik het hele punt waarin jij dit een uitermate overdreven reactie vindt. Dit was overigens geen reactie op jouw post, een paar reacties erboven, maar op Kim en haar gehele mening in dit topic.

Ik denk dat het ook een kwestie is van 'pick your battles': welke dingen maken echt een verschil voor het welzijn van je kind? Op die dingen mag je de oppasopa's en -oma's best aanspreken vind ik (en inderdaad ook vragen waarom zij het dan anders doen). Maar je ondertussen realiseren hoe fijn het is dat ze op jouw kinderen willen passen is ook goed ja. Ik kan me in beide 'partijen' wel vinden.

Filoria schreef:Ik denk dat het ook een kwestie is van 'pick your battles': welke dingen maken echt een verschil voor het welzijn van je kind? Op die dingen mag je de oppasopa's en -oma's best aanspreken vind ik (en inderdaad ook vragen waarom zij het dan anders doen). Maar je ondertussen realiseren hoe fijn het is dat ze op jouw kinderen willen passen is ook goed ja. Ik kan me in beide 'partijen' wel vinden.

Eens met Filoria. Ik ben hartstikke dankbaar dat mijn (schoon)ouders gaan oppassen op mijn dochter. En natuurlijk mogen zij ook echt dingen op hun manier doen, maar dat wil niet zeggen dat je als ouder helemaal geen zeggenschap meer hebt over je eigen kind. Je kent je kind toch zelf het beste en weet wat wel en niet werkt voor je kind. Ik ga echt geen heel lijstje maken met 'je mag niet....' , maar er zijn wel een aantal regels (zoals bijvoorbeeld: geen corrigerende tik e.d) tijdens het structureel oppassen, waarvan ik wil dat ze zich eraan houden. Zij nemen op dat moment wel even de opvoeding over en het is voor een kind toch verwarrend als dat op een totaal andere manier gaat. En tuurlijk zijn kleine verschillen niet erg, maar ik vind het wel belangrijk dat de grote lijnen overeen komen. Hier kan je natuurlijk in een goed gesprek samen over praten.

Daarnaast vind ik dat opa's en oma's ook dankbaar mogen zijn dat ze op mogen passen. Je vertrouwt hen het kostbaarste wat je hebt toe!

En dit heeft niks met prinsessengedrag te maken, maar meer met dat je als ouder toch zelf het beste weet wat werkt voor JOUW kind.

To: ik zou ook echt niet blij zijn als ze structureel dingen anders doet dan jullie willen, en je kind hierdoor helemaal van slag is. Ik zou echt heel duidelijk zijn in een gesprek met haar (hierin ook vragen waarom ze dingen anders doet) en als je er samen niet uit komt, een andere oppasmogelijkheid zoeken. Het moet wel werken voor jullie allemaal.

Filoria schreef:Ik denk dat het ook een kwestie is van 'pick your battles': welke dingen maken echt een verschil voor het welzijn van je kind? Op die dingen mag je de oppasopa's en -oma's best aanspreken vind ik (en inderdaad ook vragen waarom zij het dan anders doen). Maar je ondertussen realiseren hoe fijn het is dat ze op jouw kinderen willen passen is ook goed ja. Ik kan me in beide 'partijen' wel vinden.

Ik heb hetzelfde als Filoria. Je mag best je eigen regeltjes hebben wbt je kind bij de oppas. In dit geval dus opa en oma. Maar ook zijn ze naast oppas ook nog gewoon opa en oma en mogen zijn en hier en daar best hun eigen plan trekken.

KimRosenberg85 schreef:

SarahKey schreef:Alles qua speelgoed (behalve de blokjes) is roze... dekentjes van het bedje, slaapzak, slabbetjes, doekjes echt alles heeft ze roze aangeschafd. Ik vind dat echt vreselijk Dus ik geef alles mee voor S, eigen slaapzak, slabbetjes en zijn eetschort. Gebruikt ze allemaal niet.
Nu is zijn papa thuis maar als hij weer werk heeft gaan we op zoek naar een gastouder.

Really?! Het is toch vreselijk lief van oma dat ze allerlei spullen heeft aangeschaft voor jóuw kind... en wat doet het ertoe welke kleur die spullen hebben? Wat erg dat je eigen spullen meegeeft, om die reden? ...

Ik ben het niet vaak met je eens, maar dit vind ik inderdaad ook van de zotte, wat een aanstelleritus..

Sea of Trees schreef:

KimRosenberg85 schreef:

SarahKey schreef:Alles qua speelgoed (behalve de blokjes) is roze... dekentjes van het bedje, slaapzak, slabbetjes, doekjes echt alles heeft ze roze aangeschafd. Ik vind dat echt vreselijk Dus ik geef alles mee voor S, eigen slaapzak, slabbetjes en zijn eetschort. Gebruikt ze allemaal niet.
Nu is zijn papa thuis maar als hij weer werk heeft gaan we op zoek naar een gastouder.

Really?! Het is toch vreselijk lief van oma dat ze allerlei spullen heeft aangeschaft voor jóuw kind... en wat doet het ertoe welke kleur die spullen hebben? Wat erg dat je eigen spullen meegeeft, om die reden? ...

Ik ben het niet vaak met je eens, maar dit vind ik inderdaad ook van de zotte, wat een aanstelleritus..

heb je niet verder gelezen dat er stond dat oma gewoon liever een meisje wilde enz?
Er zal echt wel meer voorvallen voor je z'n beslissing maakt.

meisjesmama schreef:

Sea of Trees schreef:

KimRosenberg85 schreef:

SarahKey schreef:Alles qua speelgoed (behalve de blokjes) is roze... dekentjes van het bedje, slaapzak, slabbetjes, doekjes echt alles heeft ze roze aangeschafd. Ik vind dat echt vreselijk Dus ik geef alles mee voor S, eigen slaapzak, slabbetjes en zijn eetschort. Gebruikt ze allemaal niet.
Nu is zijn papa thuis maar als hij weer werk heeft gaan we op zoek naar een gastouder.

Really?! Het is toch vreselijk lief van oma dat ze allerlei spullen heeft aangeschaft voor jóuw kind... en wat doet het ertoe welke kleur die spullen hebben? Wat erg dat je eigen spullen meegeeft, om die reden? ...

Ik ben het niet vaak met je eens, maar dit vind ik inderdaad ook van de zotte, wat een aanstelleritus..

heb je niet verder gelezen dat er stond dat oma gewoon liever een meisje wilde enz?
Er zal echt wel meer voorvallen voor je z'n beslissing maakt.

Ik begreep eruit dat oma een kleindochter kreeg en daarom alles roze kocht.

Susan schreef:

meisjesmama schreef:

Sea of Trees schreef:

KimRosenberg85 schreef:

SarahKey schreef:Alles qua speelgoed (behalve de blokjes) is roze... dekentjes van het bedje, slaapzak, slabbetjes, doekjes echt alles heeft ze roze aangeschafd. Ik vind dat echt vreselijk Dus ik geef alles mee voor S, eigen slaapzak, slabbetjes en zijn eetschort. Gebruikt ze allemaal niet.
Nu is zijn papa thuis maar als hij weer werk heeft gaan we op zoek naar een gastouder.

Really?! Het is toch vreselijk lief van oma dat ze allerlei spullen heeft aangeschaft voor jóuw kind... en wat doet het ertoe welke kleur die spullen hebben? Wat erg dat je eigen spullen meegeeft, om die reden? ...

Ik ben het niet vaak met je eens, maar dit vind ik inderdaad ook van de zotte, wat een aanstelleritus..

heb je niet verder gelezen dat er stond dat oma gewoon liever een meisje wilde enz?
Er zal echt wel meer voorvallen voor je z'n beslissing maakt.

Ik begreep eruit dat oma een kleindochter kreeg en daarom alles roze kocht.

Ik heb juist begrepen dat oma een kleindochter wilde en daarom alles roze kocht.

Naar wat ik weet heeft 'oma' ook nog een kleindochter, naast een kleinzoon.

Ik begreep ook uit SarahKey's tweede post dat er eerst een meisje kwam (dus voordat SarahKey's zoon kwam) en oma voor de komst van kleindochter alles in het roze had gekocht.