Gierige acties

1 cent is wel heel erg, maar ik heb wel eens gebaald toen ik mn buurjongetje sponsorde voor 50 cent per rondje schaatsen en later bleek dat hij op schaatsen zat. 32 rondjes

Hahaha wat een afschuwelijke verhalen hier!

Ik moest meteen denken aan ouders van een vriendin van me. Ik ken die vriendin al 24 jaar en kwam daar vroeger dus heel vaak over de vloer. Ze zijn niet zozeer gierig, maar meer enorm zuinig en dat uitte zich in de volgende dingen:
- als er eieren werden gebruikt, moest je na het breken nog even met je vinger door de eierschaal gaan, omdat het zonde was als er iets achter zou blijven;
- van de keukenrol scheurden ze een half vel per keer af;
- kassabonnetjes werden hergebruikt als boodschappenlijstjes (op de achterkant);
- lege melkpakken werden uitgespoeld en van de bovenkant opengescheurd en op het aanrecht gezet, als prullenbakje voor kleine prullen.

Die mensen hebben geld zat en toch zo zuinig leven. Ik kreeg er altijd een beetje de kriebels van en zou zelf echt niet zo kunnen leven (misschien moet ik dat toch eens doen, houd ik misschien nog eens wat geld over ).

Mijn toenmalige beste vriendin was zwanger van een goede vriend van mij. En samen met drie andere vrienden zouden we gaan poolen in een dorp iets verderop. Madame had op een gegeven moment besloten dat ze graag bitterballen voor de groep wilde bestellen. Op het eind heeft ze er zelf 120 opgevroten. En wij mochten afrekenen. Want ze had geen geld bij zich. En haar vriend net genoeg voor het poolen en de drankjes die ze hadden gedronken.

We zijn nu echt al heel wat jaren verder, maar ik kan er niet overuit dat ze van mij en mijn vrienden heeft gevreten. Ze heeft ze echt bijna allemaal zelf opgevroten (mss dat we per persoon twee hebben gehad?) en als we dan vroegen waar de bitterballen waren, zei het kleine krengetje: Maar ik ben zwanger!!!

En zo deed ze het met altijd. Hele grote plannen, maar nooit geld.

Bliss schreef:
- lege melkpakken werden uitgespoeld en van de bovenkant opengescheurd en op het aanrecht gezet, als prullenbakje voor kleine prullen.

Dit doe ik ook, is enorm handig. Ik spoel alleen niet de pakken uit haha. Wij hebben heel vaak ook een leeg pak op het aanrecht staan. Maar dat is meer luiigheid. Scheelt je weer lopen naar de container aangezien wij daar de pakken altijd ingooien

Mijn oom en tante doen niet aan kinderverjaardagen, en ik vierde als kind altijd mijn verjaardag samen met mijn moeder omdat we in dezelfde week jarig zijn ( voor familie etc ) en dan kreeg mijn moeder wel een kado en ik dus nooit, werd ook niet gefeliciteerd dan ofzo.. Snapte er als kind niks van.

Verder mijn ex die bij ieder kadootje wel even moest benoemen dat het zo duur was geweest "maar ik heb het wel voor je over!" Koop dan niks!

RYW schreef:Oja, ik weet er nog eentje. Mijn ex en ik hadden een gezamenlijke rekening met één pasje (die had hij), en toen we uit elkaar gingen verdeelden we het geld. Maar we vergaten de rekening op te zeggen, en omdat je voor zo'n pasje moest betalen stond er ineens een bedrag van -2,90 op. Toen vroeg mijn ex vriendelijk of ik alsjeblieft 1,45 wilde overmaken. Ik heb hem een bericht gestuurd dat ik hem wel een bonusje gunde en heb 3 euro overgemaakt. Kinderachtig, ik weer het, maar ik kon het niet laten.

Een goede grap mag geld kosten , zeker 1,55.

AngelNyn schreef:Mijn oom en tante doen niet aan kinderverjaardagen, en ik vierde als kind altijd mijn verjaardag samen met mijn moeder omdat we in dezelfde week jarig zijn ( voor familie etc ) en dan kreeg mijn moeder wel een kado en ik dus nooit, werd ook niet gefeliciteerd dan ofzo.. Snapte er als kind niks van.

Dat vind ik echt achterlijk, een kind hecht toch veel meer waarde aan jarig zijn en cadeautjes krijgen dan een volwassene? Als ik zo'n familielid zou hebben zou ik die niet eens meer uitnodigen. Bij ons in de familie doen we juist niet aan verjaardagscadeautjes voor volwassenen (is een gezamenlijke afspraak, niet iets wat wij alleen hebben besloten) en juist wel voor de kinderen, omdat het voor een kind zoveel meer betekent.

Het valt niet echt onder gierig maar ik ken iemand die gewoon tegen haar vriend zegt dat als hij iets voor zichtzelf kan kopen wat duur is dat zij ook dan een duur cadeau wil. Oftewel met haar verjaardag wilde zij perse een dure ketting van haar vriend hebben omdat hij een hobby heeft waarbij de aanschaf duur was. Zoiets vind ik pas raar?

Ja, dat vind ik ook raar. Ik neem aan dat hij die hobby zelf bekostigt, daar heeft zij van verder niks over te eisen.

Dat klopt. Maar zij vindt dat als hij iets duurs mag kopen dat zij dan ook recht heeft om iets duurs te kopen of te krijgen zoals haar verjaardag.

Als je zo moet leven ben je erg goed bezig

Sarah1985 schreef:mijn schoonmoeder gaf mijn man afgelopen april op zijn verjaardag, een envelop met een kaart op de kaart stond niks want dan kon hij hem nog eens gebruiken. Ook zat er geen geld of iets in.

Dit heeft een ex van mij ook eens gepresteerd, ik kreeg een (dacht ik) lief kaartje, maar hij had er niks opgeschreven, want dan kon ik em hergebruiken

Een paar jaar geleden heb ik een tijdje in L.ondon gestudeerd en woonde met een paar studiegenoten in een appartement. Er zouden een paar vrienden van één van mijn huisgenoten langskomen voor een weekend. Eentje ervan kende ik ook goed en hij mailde me vantevoren of ik en onze andere vrouwelijke huisgenoot het leuk vonden als hij echte zwitserse chocolade voor ons zou meenemen (hij woonde daar) wij reageerden enthousiast, dus hij had twee of drie repen meegenomen. Uiteindelijk hebben we hem zelf niet gezien dat weekend, we liepen elkaar steeds mis en bovendien sliepen die vrienden in een hostel. Onze huisgenoot had de repen voor ons meegenomen, ingepakt met een lintje erom enzo, allemaal erg leuk. Mailde die kerel na het weekend of we aub een paar euro wilden overmaken voor die chocola :S we hebben er niet meer op gereageerd...

Haha er staan echt hilarische dingen tussen.

Ik ben met mijn vorige werk een keer naar een outing in Luxemburg gereden. We moesten daar workshops volgen, dus het was echt een zakelijk bezoek. Alles werd betaald (overnachting in superluxe hotel, diners, tijdens het stappen 's avonds kregen we zelfs een bandje om zodat we bij de bar alles gratis mochten halen).. Alleen de reiskosten naar Luxemburg toe moesten we zelf betalen (het jaar erna gingen we overigens naar London en toen werd de vlucht wel betaald, we konden nu gewoon de benzinekosten niet declareren).
Ik werkte daar destijds als werkstudent, 2 dagen in de week naast mijn studie. Mijn collega's (allemaal advocaten) woonden allemaal in het hartje van Amsterdam en hadden geen auto tot hun beschikking. Ik bood dus aan om te rijden. Er reden 3 advocaten (met dus een dik salaris) met mij mee. Ik moest iets van 3 x tanken in totaal á 50 euro per tank, dus 150 euro totaal. Ik heb toen uitgerekend hoeveel we per persoon moesten betalen (leek mij best logisch dat we deze kosten zouden delen), maar tot op de dag van vandaag moet ik het geld nog steeds krijgen... Zo aso, zeker omdat ik toen zelf nog student was, voor mij was 150 euro echt heel veel geld (nu vind ik het nog steeds veel trouwens!).. Zij verdienden alledrie minimaal 3000 euro per maand...

Overigens las ik net een verhaal over iemand die allerlei boutjes en moertjes van de grond afraapt; dit doet mijn stiefvader ook. Verder is hij helemaal niet gierig hoor, als ik met hem ga winkelen betaald hij standaard alles wat ik zelf zou willen kopen bijvoorbeeld, maar hij kan gewoon alles wat hij op straat vind gebruiken. Als hij goeie stukken hout ziet liggen in een container vist hij het er soms zelfs uit. Ik vind het juist super handig! Als ik iets nodig heb ligt het altijd wel bij hem in de schuur, scheelt een hoop geld!

Mijn schoonouders zijn nogal aanbiedingsverslaafd.

Vorig jaar boekte ze hun zomer vakantie via internet, en mijn schoonmoeder kon niet geloven. 2 weken spanje voor 200 euro p.p. in een appartement. Toen mijn vriend bekeek wat ze geboekt had bleek ze een auto vakantie te hebben geboekt konden ze alsnog tickets bijboeken.

Dit jaar dachten ze, laten we is tickets boeken Ryan air, maarja de mensjes zijn al wat ouder en liepen steeds vast op de pagina, maarja de tickets waren zo goedkoop ze moesten ze hebben. Ze vroegen mijn zwager om hulp, hij boekt de tickets maar maakt een foutje in de naam. een - tussen twee voornamen in van zijn pa, want zo staat het ook op de voordeur, konden mijn schoonouders alsnog 120 euro bijbetalen om de fout te herstellen. Dag goedkoop ticket.

Nog 1 over mijn schoonouders (ze zijn wel lief hoor) ze kunnen geen spullen weggooien. Nu hebben ze pas een nieuwe eettafel en stoelen gekocht, maar de oude tafel staat ook nog in de woonkamer, ze hadden al een overdaad aan stoelen staan (omdat ze hun oude tuinstoelen ook niet weg kunnen doen) nu staan er in een woonkamer van ca 35/40 m2 16 stoelen en 2 banken

Ik had trouwens een vriendin, en die had er een handje van om als we gingen lunchen en zij had duurdere dingen genomen, dan moesten we de rekening splitten. Maar zodra we gingen eten en zij nam wat goedkopers, dan moesten we ineens ieder voor zich betalen. En dan ging het ook echt om van die flutdingen, dat ik een verse jus d'orange had en zij een thee ofzo.

Kijk, ik vind het niet erg om een keer meer te betalen dan ik zou "moeten" betalen, maar ben dan wel zo fair dat je dat zelf ook eens doet.

Susan schreef:

AngelNyn schreef:Mijn oom en tante doen niet aan kinderverjaardagen, en ik vierde als kind altijd mijn verjaardag samen met mijn moeder omdat we in dezelfde week jarig zijn ( voor familie etc ) en dan kreeg mijn moeder wel een kado en ik dus nooit, werd ook niet gefeliciteerd dan ofzo.. Snapte er als kind niks van.

Dat vind ik echt achterlijk, een kind hecht toch veel meer waarde aan jarig zijn en cadeautjes krijgen dan een volwassene? Als ik zo'n familielid zou hebben zou ik die niet eens meer uitnodigen. Bij ons in de familie doen we juist niet aan verjaardagscadeautjes voor volwassenen (is een gezamenlijke afspraak, niet iets wat wij alleen hebben besloten) en juist wel voor de kinderen, omdat het voor een kind zoveel meer betekent.

Ja ze kwamen ook nooit naar kinderverjaardagen, maarja omdat we onze verjaardag samen vierden, kwam ze wel voor mijn moeder, maarja mijn verjaardag werd genegeerd door ze Maarja mijn keuze zou het ook niet zijn.. Al koop je maar iets kleins en goedkoops als een setje kleurpotloden of een pen ofzo, een kind kijkt toch niet naar de waarde van het cadeau, daar heb je als kind geen enkel besef van.

AngelNyn schreef:

Susan schreef:

AngelNyn schreef:Mijn oom en tante doen niet aan kinderverjaardagen, en ik vierde als kind altijd mijn verjaardag samen met mijn moeder omdat we in dezelfde week jarig zijn ( voor familie etc ) en dan kreeg mijn moeder wel een kado en ik dus nooit, werd ook niet gefeliciteerd dan ofzo.. Snapte er als kind niks van.

Dat vind ik echt achterlijk, een kind hecht toch veel meer waarde aan jarig zijn en cadeautjes krijgen dan een volwassene? Als ik zo'n familielid zou hebben zou ik die niet eens meer uitnodigen. Bij ons in de familie doen we juist niet aan verjaardagscadeautjes voor volwassenen (is een gezamenlijke afspraak, niet iets wat wij alleen hebben besloten) en juist wel voor de kinderen, omdat het voor een kind zoveel meer betekent.

Ja ze kwamen ook nooit naar kinderverjaardagen, maarja omdat we onze verjaardag samen vierden, kwam ze wel voor mijn moeder, maarja mijn verjaardag werd genegeerd door ze Maarja mijn keuze zou het ook niet zijn.. Al koop je maar iets kleins en goedkoops als een setje kleurpotloden of een pen ofzo, een kind kijkt toch niet naar de waarde van het cadeau, daar heb je als kind geen enkel besef van.

Ik heb dat juist andersom, ik heb zoiets van, koop voor de volwassene een bloemetje en concentreer je meer op het cadeau voor het kind. Maar ik vind het sowieso stom om niet aan kinderverjaardagen te doen, als iemand de verjaardagen van mijn kinderen oversloeg dan hoefde die persoon ook niet op mijn verjaardag te komen (als ik die al zou vieren).

Ik denk trouwens niet dat je er als kind helemaal geen besef van hebt, misschien niet van de precieze kosten, maar er kinderen hebben wel verlanglijstjes en zien heus wel verschil tussen speelgoed wat ze graag willen hebben en een pen. Niet dat je altijd voor elk kind een duur cadeau moet kopen, maar geen enkel besef, dat geloof ik niet zo.

Mijn zusje had echt zo'n gierige huisgenoot toen ze een jaar in Engeland studeerde. Ze durfde/wilde er nooit wat van te zeggen maar ik ergerde me alleen door de verhalen al rot.

Altijd in de supermarkt deed ze bij het afrekenen een stapje naar achter of moest ze net op haar telefoon kijken. Werd haar gevraagd of zij even wilde betalen dan had ze net even niet haar portemonnee bij zich.(ze waren met 5 huisgenootjes en deden stappen/boodschappen etc vaak om en om betalen, dus hadden geen huisrekening)

Ze kocht bijna nooit beleg etc in huis maar vroeg altijd of ze wat van een ander mocht (dure Nederlandse kaas etc). Een keer was ik op bezoek in Engeland en gingen we met zn allen wat drinken. Mijn zusje kocht een fles wijn en die hebben we opgedronken. Daarna hadden de huisgenootjes een beetje afgesproken net zo lang te wachten tot zij een rondje deed. Na een half uur staat ze op en komt ze terug met een Smirnhoff voor zichzelf! Echt belachelijk, dus een vriendin van mijn zusje weer een nieuwe fles wijn halen, vraagt ze na 10 minuten: mag ik ook een glaasje! Naah echt belachelijk. Toen heb ik maar even gezegt van zullen we Zus en Vriendin even allemaal zoveel euro terugbetalen want dat is wel zo eerlijk. Nou na 10 minuten zoeken en rommelen in haar tasje in de hoop dat we het zouden vergeten kwam ze dan met geld aan.

Nog een: een Spaans huisgenootje ging een weekje naar huis toe en vertelde voor ze weg ging, ik heb nog allemaal groenten/fruit/lekkere dingen in de koelkast op mijn plankje liggen, maken jullie die maar op. Staat 5 minuten later dat Engelse meisje sneaky op een legt bijna alles op haar plankje zodat net lijkt of het van haar is.

Echt wat een trut, en tuurlijk was ze student maar armer dan de rest was ze ook niet, ze had als enige student een auto en spendeerde echt bakken met geld aan sloerige stapoutfits en schoenen (ze was Engels) en dure make up ed.

Mijn zusje had geen zin in gezeik en moeilijk doen over geld maar ik heb haar toch wel even heel duidelijk gemaakt dat ze dat echt niet moest pikken van zo'n meisje en haar gewoon op dat soort momenten vriendelijk kon vragen ook te betalen of geen dingen te gebruiken zonder te vragen.

AngelNyn schreef:

Ja ze kwamen ook nooit naar kinderverjaardagen, maarja omdat we onze verjaardag samen vierden, kwam ze wel voor mijn moeder, maarja mijn verjaardag werd genegeerd door ze Maarja mijn keuze zou het ook niet zijn.. Al koop je maar iets kleins en goedkoops als een setje kleurpotloden of een pen ofzo, een kind kijkt toch niet naar de waarde van het cadeau, daar heb je als kind geen enkel besef van.

Als jij nog neefjes/nichtjes/broers/zusjes hebt, kan ik me wel voorstellen dat ze daar één lijn in getrokken hebben: niet één kind altijd een cadeautje en de rest nooit. Maar ik vind, als je het niet kan missen, het dan wel logischer om de kinderen cadeautjes te geven dan de volwassenen.

Melis_je schreef:

AngelNyn schreef:

Ja ze kwamen ook nooit naar kinderverjaardagen, maarja omdat we onze verjaardag samen vierden, kwam ze wel voor mijn moeder, maarja mijn verjaardag werd genegeerd door ze Maarja mijn keuze zou het ook niet zijn.. Al koop je maar iets kleins en goedkoops als een setje kleurpotloden of een pen ofzo, een kind kijkt toch niet naar de waarde van het cadeau, daar heb je als kind geen enkel besef van.

Als jij nog neefjes/nichtjes/broers/zusjes hebt, kan ik me wel voorstellen dat ze daar één lijn in getrokken hebben: niet één kind altijd een cadeautje en de rest nooit. Maar ik vind, als je het niet kan missen, het dan wel logischer om de kinderen cadeautjes te geven dan de volwassenen.

Ja precies.

Chance schreef:Ik had trouwens een vriendin, en die had er een handje van om als we gingen lunchen en zij had duurdere dingen genomen, dan moesten we de rekening splitten. Maar zodra we gingen eten en zij nam wat goedkopers, dan moesten we ineens ieder voor zich betalen. En dan ging het ook echt om van die flutdingen, dat ik een verse jus d'orange had en zij een thee ofzo.

Kijk, ik vind het niet erg om een keer meer te betalen dan ik zou "moeten" betalen, maar ben dan wel zo fair dat je dat zelf ook eens doet.

Dit heb ik ook een keer gehad, maar dan met mijn schoonouders. We zijn een keer een lang weekend met ze weggeweest, 3 avonden uiteten waarbij de kosten precies werden gesplitst, terwijl zij wijn dronken en wij fris. Op het vliegveld aten we van de mcdonalds, zij hadden allemaal alleen een snack, maar ik had ook nog frietjes, toen was het ineens ook ieder voor zich.

M'n beste vriendin heeft er ook een handje van. Dan gaan we bijvoorbeeld lunchen en is het totaalbedrag 21,50 euro (bijvoorbeeld he). We hebben dan allebei een broodje genomen, zij duurder dan die van mij en wat te drinken. Ik heb dan zoiets, nou goed je gaat samen dus dan betalen we allebei de helft, ook al is die van haar dan wat duurder. Maar dan legt zij 10euro in en ik ook natuurlijk en dan zegt ze ineens 'ooo ik heb geen kleingeld meer'.. Dus ik betaal netjes die 1,50 extra. Uiteindelijk betaal ik dan 11,50 en zij 10euro, terwijl zij nog een duurder broodje had ook. Als dat dan 1 keertje gebeurt is dat niet erg, maar het gebeurd elke keer... Tegenwoordig heb ik ook geen kleingeld meer haha.

Verder heeft zij haar auto verkocht (haar vriend heeft nog wel een auto), dus we rijden altijd met mijn auto als we iets gaan doen. Maar benzinegeld betaald ze niet. Voor de korte stukjes vind ik dat niet erg, maar als we dan naar een grote stad gaan, 100 km verder op ofzo kun je best wel wat inleggen. Ik was dit een beetje beu, dus laatst zei ik 'kom we gaan met de trein, want vandaag gebruikt m'n vriend de auto'. Toen konden we ineens wel met de auto van haar vriend. Gelukkig vroeg ze ook geen benzinegeld

En er schiet me nog wat te binnen over de vriendin waar ik eerder over postte. Ik ben o.a. met haar naar Curaçao geweest voor stage.

Ze is vanuit huis gewend om alcohol te drinken bij het eten. Prima, jouw ding. Dus zij moest elke keer een dure fles rosé hebben (3 of 4x per week), en ik en een andere vriendin S. hadden Malibu. We hadden een gezamenlijke pot en daar werd dat uit betaald.
Ik heb toen met een drankspelletje samen met vriendin S. de fles Malibu opgedronken.

Was die andere vriendin kwaad! Wij hadden de Malibu opgedronken die we uit de pot hadden betaald. Toen hebben wij haar duidelijk gemaakt dat wij ook steeds meebetaalden aan die dure rosé van haar die wij ook niet dronken. Dat was volgens haar niet hetzelfde . Toen hebben we maar besloten dat we voortaan alcohol niet meer uit de pot betaalden.

Ik kreeg laatst een sms'je van een vriendin, of ik even 50 euro benzingeld over wilde maken op rekeningnummer 325875493 tnv vriendinsogood. Terwijl ze de hele rit had op zitten scheppen dat papa haar dure auto betaalde en ze ook geen benzine hoefde te betalen. Toen ze het de andere dag (12 uur later) nog niet op haar rekening had staan kreeg ik wel even een reminder.

En toen ik die week voor haar hotelkamer had betaald hoorde ik mooi niks meer, whaha.

Leuke verhalen
Mijn vriendengroep bestaat uit mannen en vrouwen, waarvan er een aantal setjes zijn (al heel wat jaren bij elkaar) en een paar vrijgezellen. Nu hebben de vrouwen met een relatie nooit geld bij zich, maar laten alles door hun vriend betalen (wel gezamenlijke rekening). Als er dan rondjes gehaald moeten worden, betalen die vrouwen dus nooit voor zichzelf, maar laten hun vriend een rondje halen, als in "van hun beiden". En een van de andere meiden heeft volgens mij nog nooit een rondje gehaald. Dit komt er dus in de praktijk op neer dat ik voor iedereen (9 personen) drank haal, maar van maar 4 personen wat terug krijg.
Omdat er op die feesten meestal met munten wordt betaald, vraag ik nu gewoon iedereen om een muntje als hij/zij wat te drinken wil. Heb ik een aantal keren volgehouden en nu doet iedereen dat. Ik wil best een keer voor iemand anders betalen, maar ik ben geen filantroop.

Klinkt zo bekend altijd die problemen met rondjes halen en potten.

Een oud huisgenoot van mijn vriend had er ook een handje van om altijd bij iedereen wat te bedelen. Dan zaten we te eten en hadden we nog een broodje shoarma over oid. Pakt hij zonder te vragen of we al klaar zijn met eten, dat laatste broodje vult hem met vlees en begint hem op te eten .. mn vriend ontplote echt. Diezelfde huisgenoot flikte het bij een ander huisgenootje om zonder te vragen terwijl zij met een vriendin wijn zat te drinken, gelijk een glas voor zichzelf in te schenken. Daarbij verdween er altijd eten uit de diepvries en koelkasten maar we zagen meneer nooit boodschappen doen. Met stappen was hij ook altijd degene die precies een rondje haalde als er een paar mensen op het toilet zaten. Dat jong is echt zo asociaal, blij dat mijn vriend er niet meer woont..

Ook wel eens hele discussies gehad met onze vriendengroep over het drinken uit de pot. Dan hadden sommige 1 colatje gehad terwijl de mannen flink aan het doortanken waren geweest met bier. Uiteindelijk was dat dan een duur colaatje, maar weigerden de mannen om vervolgens extra in te leggen. Uiteindelijk na ellenlange discussies maar besloten dat we geen potten meer doen en geen rondjes meer geven .