Stelling: Overgewicht heb je zelf in de hand

Hoe staan jullie tegenover deze stelling?

Ik had een 'discussie' met iemand over overgewicht en deze persoon vond dat het grootste gedeelte van de mensen die overgewicht hebben hier niets aan kunnen doen omdat hij het zag als een 'psychische aandoening' zoals anorexia bij ondergewicht.

Ik weet niet hoe het is om onder of overgewicht te hebben maar het lijkt mij een redelijk makkelijk uitweg om het als psychisch af te doen. 'Ieder pondje gaat door het mondje' zo zit het toch gewoon?


(Deze stelling gaat over mensen die geen medisch overgewicht hebben door medicijnen o.i.d. Maar de 'gewone' Nederlander die te dik is).

Eens!

Punk'd schreef: 'Ieder pondje gaat door het mondje' zo zit het toch gewoon?

Ja, maar ik denk wel dat heel veel mensen niet zien hoe dik ze eigenlijk zijn en dat is wel psychisch.

Ik ben het op zich wel met de stelling eens, je doet het inderdaad zelf, maar het is niet zo dat mensen te dik worden voor hun lol, dus ergens vind ik het ook wel heel kortzichtig om te denken 'eigen schuld dikke bult' 'elk pondje gaat door het mondje' enzo. Er zit vaak veel meer achter dat eetgedrag dan dat wij kunnen zien.

ik vind sommige mensen hebben er inderdaad aanleg voor om sneller aan te komen hoe meer ze eten maar ook zijn er personen die een ziekte of iets hebben waardoor ze gezet zijn (vind dik zo lomp klinken) Dus vind het een beetje krom om te zeggen dat iedereen die dik is dit zelf in de hand heeft want elke pondje gaat door het mondje.

Medische redenen uitgesloten is er een deel bij wie het psychisch is en een deel die gewoonweg te veel eten en te lui zijn om veel te bewegen. Wat het grootste deel vormt, zou ik echt niet weten, maar ik denk dat de tweede categorie tegenwoordig inderdaad wel een heel groot deel vormt.
Denk ik toch weer gelijk aan dat programma XXL, dat over jongeren met eetproblemen gaat. Eetbuien klinkt soms een beetje alsof je dat zelf in de hand hebt, maar als je dat programma ziet, krijg je er toch wel een ander beeld van vind ik.

Storm schreef:Ik ben het op zich wel met de stelling eens, je doet het inderdaad zelf, maar het is niet zo dat mensen te dik worden voor hun lol, dus ergens vind ik het ook wel heel kortzichtig om te denken 'eigen schuld dikke bult' 'elk pondje gaat door het mondje' enzo. Er zit vaak veel meer achter dat eetgedrag dan dat wij kunnen zien.

+1

Ja, en nee. Soms als ik mensen bij bv. de McDonalds zie bunkeren denk ik wel van, zou je dat wel doen? Daar word je alleen maar dikker van. Maar je kunt natuurlijk niet aan iemand zien of die gewoon te dik is, of dat het met een reden is. Ook kan het best dat die persoon 1x per jaar naar de McDonalds gaat en ik hem daar net zag zitten

Verder denk ik dat het grootste gedeelte bij overgewicht komt door teveel, of verkeerd eten, en daar kunnen mensen zelf wat aan doen.

Eens met Storm.
Ik denk dat er veel mensen zijn (niet iedereen natuurlijk) die eten als ze zich in een emotionele staat bevinden; zoals depressief of verdrietig. En als je elke keer dat je je zo voelt naar voedsel grijpt, word je vanzelf dikker. En daar wordt je dan weer verdrietig van etc. Vicieuze cirkel dus.

Ik ben het er niet helemaal mee eens.

Een vroegere vriendin van me heeft zwaar overgewicht, morbide obesitas. En dat, terwijl haar eetpatroon heel normaal is (het was m'n beste vriendin, dus ik weet dat ze niet stiekem achter kastdeurtjes toch 18 gevulde koeken naar binnen werkte).
Er zijn inderdaad mensen die teveel eten en daarom overgewicht hebben. Er zijn ook heel veel mensen die eigenlijk niet zo goed weten hoe het zit met voedingswaarden etcetera, zoals daar mijn ouders zijn, die appeltaart rustig als gezond bestempelen, omdat er appels in zitten, hahaha.
Maar ik denk dat het ook zéker zo is, dat er mensen zijn die al aankomen van "de lucht" (bij wijze van spreken), net zoals er ook mensen zijn die zo'n beetje alles kunnen eten zonder aan te komen. Ik zou het dus niet zo zwart/wit willen stellen.

Arwyn schreef:Medische redenen uitgesloten is er een deel bij wie het psychisch is en een deel die gewoonweg te veel eten en te lui zijn om veel te bewegen.

Denk ik toch weer gelijk aan dat programma XXL, dat over jongeren met eetproblemen gaat. Eetbuien klinkt soms een beetje alsof je dat zelf in de hand hebt, maar als je dat programma ziet, krijg je er toch wel een ander beeld van vind ik.

Eens, ik ben tijdens mijn depressie in twee jaar tijd dertig kilo aangekomen. Daar was écht wel wat meer aan de hand en dat had ik ook écht niet meer onder controle. In die situatie is 'ieder pondje gaat door mondje' net zo ongepast als tegen iemand met anorexia zeggen dat ze maar moet eten.

Storm schreef:Ik ben het op zich wel met de stelling eens, je doet het inderdaad zelf, maar het is niet zo dat mensen te dik worden voor hun lol, dus ergens vind ik het ook wel heel kortzichtig om te denken 'eigen schuld dikke bult' 'elk pondje gaat door het mondje' enzo. Er zit vaak veel meer achter dat eetgedrag dan dat wij kunnen zien.

+1

En daarnaast kun je een heel groot deel van je eetpatroon niet zelf bepalen, omdat dit je gewoon zo in de schoot is geworpen door je ouders tijdens je jeugd. Denk aan wel of niet koekje bij de koffie, suiker door de yoghurt, bruin of wit brood, volkeren rijst en pasta ja of nee, snoepgedrag, misschien kookt mams wel met veel boter, vet, wat dan ook. Dan is je basis al slecht. Ik zie geen 10jarige zeggen 'Mam doe mij maar volkeren pasta ipv witte'. Tuurlijk kan je dat patroon wel verbreken, maar gooi maat eens alles om van zoveel jaar.

Ik moest trouwens ook direct weer terug denken aan het programma "Mijn kind is te dik". Ik vind het vooral voor echt jonge kinderen (bijv. onder de 10 jaar) dat het echt de schuld van de ouders is. Ik begrijp dat je op de middelbareschool je kind niet meer controlen op wat het allemaal eet, maar op de basisschool kun je niets lekkers krijgen. Ik kon mezelf ook echt boos maken als ik zag wat die kinderen allemaal te eten kregen van hun ouders.

TNMN schreef:Eens met Storm.
Ik denk dat er veel mensen zijn (niet iedereen natuurlijk) die eten als ze zich in een emotionele staat bevinden; zoals depressief of verdrietig. En als je elke keer dat je je zo voelt naar voedsel grijpt, word je vanzelf dikker. En daar wordt je dan weer verdrietig van etc. Vicieuze cirkel dus.

Natuurlijk, maar ik denk dat er ook een hele hoop mensen zijn die gewoon maar eten (en mogelijk hun stofwisseling niet mee hebben) waardoor ze gewoon aankomen. En als je dat dan zelf niet ziet of beseft, dan is er ook geen keerpunt.

Ik ben nu op dieet en m`n vriend opende gisteren een pak koekjes. Normaal had ik er dan ook 1 of 2 genomen, uit gewoonte. Nu mocht ik niet en dat was toch best raar en ook wel moeilijk.

Het is zo 'normaal' om maar lekker (en minder gezond) te eten/snoepen.

Antibes schreef:

Arwyn schreef:Medische redenen uitgesloten is er een deel bij wie het psychisch is en een deel die gewoonweg te veel eten en te lui zijn om veel te bewegen. Wat het grootste deel vormt, zou ik echt niet weten, maar ik denk dat de tweede categorie inderdaad wel een heel groot deel is.
Denk ik toch weer gelijk aan dat programma XXL, dat over jongeren met eetproblemen gaat. Eetbuien klinkt soms een beetje alsof je dat zelf in de hand hebt, maar als je dat programma ziet, krijg je er toch wel een ander beeld van vind ik.

Eens, ik ben tijdens mijn depressie in twee jaar tijd dertig kilo aangekomen. Daar was écht wel wat meer aan de hand en dat had ik ook écht niet meer onder controle. In die situatie is 'ieder pondje gaat door mondje' net zo ongepast als tegen iemand met anorexia zeggen dat ze maar moet eten.

Jij legt het beter uit dan ik doe. Helemaal mee eens dus

Vischje schreef:Ik ben het er niet helemaal mee eens.

Een vroegere vriendin van me heeft zwaar overgewicht, morbide obesitas. En dat, terwijl haar eetpatroon heel normaal is (het was m'n beste vriendin, dus ik weet dat ze niet stiekem achter kastdeurtjes toch 18 gevulde koeken naar binnen werkte).

Zulke mensen ken ik ook, meestal is dat wel een schildklierafwijking. In haar geval werkt hij dus te traag.

Ik denk dat heel veel mensen sowieso niet meer weten wat een gezond eetpatroon is. Terwijl ik dit schrijf als eetgestoorde, hoor ik het mezelf zeggen, want "wie ben ik".
Ik ben inmiddels vaak bij een diëtiste geweest voor m'n eetstoornis, ben opgenomen geweest enzovoorts, maar wat ik maar wil zeggen: bij een normaal eetpatroon horen ook dingen als tussendoortjes. Ik las net een reactie van iemand die op dieet was en geen koekje mocht. Kijk... in principe hoeft dat niet, dat je jezelf die dingen ontzegt.
Toen ik opgenomen was, at ik zeven boterhammen per dag, er hoorden gewoon tussendoortjes bij zoals 's middags twee koekjes en 's avonds een plak ontbijtkoek, na het eten stond er een klein toetje op het menu, anyway, ik kon behoorlijk wat eten (wij allemaal in de groep) zonder enorm aan te komen.

Francaise_ schreef:

Vischje schreef:Ik ben het er niet helemaal mee eens.

Een vroegere vriendin van me heeft zwaar overgewicht, morbide obesitas. En dat, terwijl haar eetpatroon heel normaal is (het was m'n beste vriendin, dus ik weet dat ze niet stiekem achter kastdeurtjes toch 18 gevulde koeken naar binnen werkte).

Zulke mensen ken ik ook, meestal is dat wel een schildklierafwijking. In haar geval werkt hij dus te traag.

Nee, da's niet waar.
Haar schildklier is onderzocht, is prima. Haar cholesterolgehalte is prima, haar bloedsuikers zijn uitstekend, haar bloeddruk is oké, lichamelijk niks aan de hand.

Vischje schreef:
Ik ben inmiddels vaak bij een diëtiste geweest voor m'n eetstoornis, ben opgenomen geweest enzovoorts, maar wat ik maar wil zeggen: bij een normaal eetpatroon horen ook dingen als tussendoortjes. Ik las net een reactie van iemand die op dieet was en geen koekje mocht. Kijk... in principe hoeft dat niet, dat je jezelf die dingen ontzegt..

Nee, dat hoeft ook niet, maar bij dit dieet moet dat even wel

Ja en nee, mijn vriend is dik, omdat hij veel eet en onregelmatig at (niet ongezond) en weinig sportte. Ook is hij dik geworden doordat hij ineens is gestopt met sporten en zwaar (vrachtwagenchauffeur met onregelmatige tijden) werk had, hij is nu omgeschoold en weer aan het sporten. Ondertussen 25 kilo kwijt, maar er moet nog wel 30 extra vanaf.
Nu is er ook een medische reden gevonden, blijkbaar kan hij niet meer afvallen door een slaapapneu (hiervoor krijgt hij een slaapbeugel) en schijnt hij na behandeling automatisch weer af te vallen.

In sommige gevallen kan het medisch zijn, maar ik zie ook vaak genoeg mensen die dik zijn en het niets uitmaakt, ze leven ongezond en sporten ook gewoon niet.

Vischje schreef:

Francaise_ schreef:

Vischje schreef:Ik ben het er niet helemaal mee eens.

Een vroegere vriendin van me heeft zwaar overgewicht, morbide obesitas. En dat, terwijl haar eetpatroon heel normaal is (het was m'n beste vriendin, dus ik weet dat ze niet stiekem achter kastdeurtjes toch 18 gevulde koeken naar binnen werkte).

Zulke mensen ken ik ook, meestal is dat wel een schildklierafwijking. In haar geval werkt hij dus te traag.

Nee, da's niet waar.
Haar schildklier is onderzocht, is prima. Haar cholesterolgehalte is prima, haar bloedsuikers zijn uitstekend, haar bloeddruk is oké, lichamelijk niks aan de hand.

Dat kan inderdaad ook. Ik ben te dun en ondanks ik vroeger wel een verstoorde schildklier had werkt hij nu goed maar moet ik echt bunkeren om niet te dun te worden. Ik verbrand gewoon heel snel denk ik.

Klopt, ik heb zelf ook overgewicht en ik heb het zelf gedaan. Ik kan er niemand de schuld van geven ( helaas) Door persoonlijke problemen vond ik meer troost in eten dan in iets anders.. maar helaas kom ik er ook nog zo vanaf. Ik doe er mijn best voor, ik sport, eet gezond en beweeg veel. Ik geniet ook van eten, ik ga wel eens naar de mac donalds. Daar zie je mensen kijken; goh, zou je dat wel doen. Daar baal ik van, maar gelukkig weet ik beter.

Ik ben daar altijd vrij hard in, maar dat zegt meer over mezelf eigenlijk.

Ik vind wel, elk pondje gaat door het mondje (wederom ziektes uitgesloten). Maar dit komt gewoon omdat ik het zelf nooit zo ver zou laten komen. Kom ik aan van bij wijze ‘lucht’ zou ik meer gaan sporten. Me meer inlezen in gezonde voeding, om erachter te komen wat ik verkeerd doe. Ik snap heel goed dat men zeker verkeerde dingen aangeleerd kan zijn door de ouders, maar als volwassene heb je ook de mogelijkheid zelf op onderzoek uit te gaan en andere dingen te leren.

Jen_ schreef:Ik ben daar altijd vrij hard in, maar dat zegt meer over mezelf eigenlijk.

Ik vind wel, elk pondje gaat door het mondje (wederom ziektes uitgesloten). Maar dit komt gewoon mdat ik het zelf nooit zo ver zou laten komen Kom ik aan van bij wijze ‘lucht’ zou ik meer gaan sporten. Me meer inlezen in gezonde voeding, om erachter te komen wat ik verkeerd doe. Ik snap heel goed dat men zeker verkeerde dingen aangeleerd kan zijn door de ouders, maar als volwassene heb je ook de mogelijkheid zelf op onderzoek uit te gaan en andere dingen te leren.

En het psychische aspect dan? Zoals het bij mij gebeurd is bijvoorbeeld. Ik denk dat je blij mag zijn dat het je niet is OVERkomen, want een serieus onderliggend psychisch probleem heb je zelf niet bepaald in de hand.

Jen_ schreef:Ik ben daar altijd vrij hard in, maar dat zegt meer over mezelf eigenlijk.

Ik vind wel, elk pondje gaat door het mondje (wederom ziektes uitgesloten). Maar dit komt gewoon omdat ik het zelf nooit zo ver zou laten komen. Kom ik aan van bij wijze ‘lucht’ zou ik meer gaan sporten. Me meer inlezen in gezonde voeding, om erachter te komen wat ik verkeerd doe. Ik snap heel goed dat men zeker verkeerde dingen aangeleerd kan zijn door de ouders, maar als volwassene heb je ook de mogelijkheid zelf op onderzoek uit te gaan en andere dingen te leren.

Dat zeker!