Meiden die weer bij hun ouders zijn gaan wonen?

Lennox schreef:

Nyx schreef:Iemand die nog bij zijn of haar ouders woont en 1000 euro verdient, zal een woonruimte zoeken dat past bij zijn of haar budget. Iemand die al heeft samengewoond in een echt huis, kun je toch niet met 1000 euro naar een studentenkamer laten zoeken? Of denk ik nu heel erg vreemd!?

Als ik mijn huis zou moeten verlaten, om wat voor reden dan ook, ga ik ook heus niet op zoek naar een studentenkamer. Dan zoek ik naar een echt huis dat misschien beter bij mijn budget past. Al is 1000 euro dan gewoon heel erg krap.

Ik had destijds al een kamer gevonden waar ik mezelf helemaal zag wonen, kon ik niet hier in dit huis wonen blijven. Tuurlijk, het is inleveren, van een vijfkamerappartement naar een garagebox (want dat was het), maar ik had er niet tegenop gezien ofzo, ik zag het zelfs al helemaal voor me en was heel enthousiast. Enige wat ik moeilijk vond was dat ik de katten weg moest doen. Maar die waren dan met ex mee gegaan. Maargoed, gelukkig was het niet nodig

Het kan ook wel. Maar ik snap ook als iemand dat absoluut niet wil. Je hebt toch iets opgebouwd en dat wil je op de één of andere manier behouden. Ik vind het wel erg sterk van jou dat je er in ieder geval naar gekeken hebt.

Vijf jaar geleden moest ik gewoon uit huis en het huis dat ik had gevonden was één waar huisdieren niet toegestaan waren. Ik had natuurlijk mijn eigen hondje en die kon dus niet mee. Na wikken en wegen is hij op een dag met de ouders van de vriend van mijn moeder meegegaan. Nog geen jaar later ging ik weer verhuizen en mocht mijn hondje wel bij mij wonen. Toen kon ik hem alleen niet meer bij hen weghalen. Dat hondje heeft het veel te goed! Maar het was wel de moeilijkste keuze die ik ooit heb moeten maken. Gelukkig krijg ik nog vaak foto's toegestuurd. Dus dat maakt het een beetje goed.

Maar ik geloof niet dat ik dezelfde keuze had gemaakt als zij niet met hen mee had gekund. Nu weet ik tenminste hoe het met haar gaat en anders was het altijd een gemis geweest, vooral omdat ik na een jaar het hondje wel in huis had mogen hebben. Al was dat ook niet erg gezond, met de ruimte die ze dan zou hebben gehad.

En was het voor JD ook niet zo dat als ze thuis ging wonen, dat ze haar hond niet mee kon nemen? Of is dat veranderd en lees ik nu over iets heen?

Ik zou er ook voor kiezen om alles eraan te doen om daar te blijven wonen, maar met 1000 euro inkomsten en 700 euro huur wordt wel lastig. Misschien werk zoeken voor op een koopavond of een dag in het weekend. Een kamer verhuren tijdelijk? Een stuk verderop iets zoeken, als dat veel geld scheelt.Je studeert zeg je, extra lenen bij Ib-groep?

Nu ik alles heb gelezen zou ik je misschien toch adviseren om weer thuis te gaan wonen. Je huur is 700 euro exclusief of inclusief? Ik gok op exclusief omdat je geen huurtoeslag kan aanvragen. Misschien kan je jezelf een termijn stellen om een huisgenoot te vinden, 3 maanden ofzo, dan komt er ook weer meer vraag naar kamers omdat het nieuwe studiejaar weer begint. En als het dan niet lukt, zou je tijdelijk bij je ouders in kunnen trekken totdat je een huisje via de woningbouw hebt gevonden. Het nadeel aan een huisgenoot lijkt mij dat je een heleboel vrijheid in moet leveren. Bij je ouders moet je dat ook, maar dan heb je meer ruimte om te sparen. En het is ook lekker om een mooi bedrag op je rekening te hebben voor als je straks een nieuw huisje hebt gevonden. Je hebt een goede band met je ouders, het is tijdelijk en ach, je bent 28, maar wat maakt dat uit? Het is ook belangrijk om af en toe geld te hebben voor iets leuks.

Een hond zou je eigenlijk niet zomaar mogen nemen, die neem je pas wanneer je alles op orde hebt en zeker weet dat je zo'n dier iets te bieden hebt. Niet alleen de eerste vijf jaar, nee zijn hele leven (en honden kunnen vrij oud worden) In dit geval vind ik het onverantwoord. Zeker wanneer je de hond - die je samen hebt genomen met je ex- niet eens aan hem toevertrouwd, terwijl je zelf nog geen stabiele basis hebt gelegd in je leven. 

Voor de rest kun je wel heel hard schreeuwen dat je in een normaal huis wilt wonen, maar als je net een opleiding bent begonnen en je kunt niet meer verdienen dan 1000 euro in de maand, dan zul je toch realistisch moeten zijn. Een woning delen met een andere, wat oudere student, daar is echt niks mis mee hoor. Ik ken zoveel mensen van rond de 30 die een huis delen met vrienden/vriendinnen. Ik vraag me echt af waarom mensen tegenwoordig denken recht te hebben op van alles, terwijl ze er helemaal het geld niet voor hebben. Alles wordt maar als een vanzelfsprekendheid gezien.

Maar teruggaan naar je ouders? Als 28-jarige vind ik dat een vreemde 'oplossing'. Als je dan nog niet in staat bent om voor jezelf te zorgen, wanneer dan wel? Of wacht je dan tot de volgende man langskomt, waarmee je het weer samen kunt doen?

Engelse drop> bedoel jij nu dat JD niet nagedacht heeft over een hond? En ze eerder niet dacht dat haar relatie lang zou duren? Het kan ineens over zijn tussen mensen, en daar kies je niet altijd voor.

Volgens mij heb je echt moeite met lezen, er staat al meerdere keren dat JD een huisgenoot aan het zoeken is voor bij haar in huis.

Ik vind jouw Posts trouwens echt stuitend, ze staan vol met aannames en beledigingen. Wachten tot de volgende man langs komt, really?

Ik zou het belangrijk vinden dat ik langdurig voor een hond zou kunnen zorgen, voordat ik het dier aanschaf, ja zeker.

Sea of Trees schreef:Volgens mij heb je echt moeite met lezen, er staat al meerdere keren dat JD een huisgenoot aan het zoeken is voor bij haar in huis.

En ook dat ja idd. Engelse drop al wil ze wel bij der ouders wonen en der ouders vinden dat oke, is dat voor nu toch prima? Moet iedereen zelf weten. Maar goed ze zoekt een huisgenoot dus is ze wel bezig met een oplossing zoeken.

Engelse Drop schreef:Ik zou het belangrijk vinden dat ik langdurig voor een hond zou kunnen zorgen, voordat ik het dier aanschaf, ja zeker.

ja logisch, maar denk dat JD daar ook voor gekozen heeft? En dat ze niet denkt nou leuk een hond voor nu maar volgend jaar hoef ik hem niet meer.

Ja, dat vind ik ook zo'n vreemd verhaal, een huisgenoot zou niet moeilijk te vinden moeten zijn. Ze zegt zelf dat er vrijwel geen kamers te huur staan in haar omgeving en dat deze allemaal boven de 500 euro kosten. Ik neem aan dat wanneer je dan een zolderetage van 20 m2 te huur zet, voor zeg 300-350 euro, dat er dan mensen dolblij worden in haar omgeving. Ik vind het nogal een luxe probleem. Of het klopt gewoon van geen kant, dat kan ook.

Engelse Drop jij denkt echt dat alles maar zo geregeld is en zo. Nou weet je, soms duren dingen langer dan je denkt. Welkom in de realistische wereld
Ja sommige hebben geluk en hebben gelijk een kamergenoot gevonden, maar dat geldt niet voor iedereen.

JD schreef:
Heb net nog een site gevonden, rooming.nl, daar heb ik hem ook op gezet, en ga nu even door naar speurders.

Oh enne.... bij voorkeur dus een vrouwelijke huisgenoot, maar als je een knappe kerel weet van een jaar of 30 is dat ook géén probleem:cheering:

Ze is niet zo actief geweest met zoeken, maak ik op uit dit bericht. Als je maanden nadat het uitgaat met je vriend pas een keer ergens een oproepje plaatst, dan is het nogal logisch dat je niet snel een huisgenoot vindt  

ED > je weet niet wat ze ondertussen gedaan heeft? Maar goed maakt niet uit nu. Ze is er nu mee bezig.

Goed, ik ben het absoluut niet eens met de manier van verwoorden van Engelse Drop, maar met de grote lijnen ben ik het wel eens, ik snap echt niet dat er na zeven maanden nog geen enkele schot in de zaak zit, en ze nog steeds met dezelfde vraag worstelt als 7 maanden terug.

Edit: en ik snap écht dat die keuze waar te wonen moeilijk is, been there, done that. Dat snap ik echt. Maar zeven maanden?

JD heeft zich in de tussentijd bezig gehouden met woningruil en ze heeft in 't begin al gezegd, dat haar ouders haar een tijd zouden steunen, in de hoop dat ze in de tussentijd een andere woning aangeboden zou krijgen.

Ze woont in dorps gebeuren, er zijn weinig kamers en er is niet veel vraag naar kamers. Ik heb 't zelf nagekeken omdat ik 't zelf altijd wel logisch vond, 't is half uurtje reizen naar Amsterdam, ik dacht dat 't wel interessant zou zijn voor studenten, maar niet echt dus.

Iemand gaf nog de optie voor Antikraak, ook dat is hier niet heel erg groots in de omgeving, 't is gewoon een dorpse omgeving.

Is het ook geen optie om naar een grotere stad te verhuizen? Ik bedoel, JD heeft geloof ik een auto en geen kinderen, dan heb je toch wat meer speelruimte.

Ik zou niet meer reageren op dit soort domme mensen, maar ED, je zit nu écht zoveel dingen over mij te roepen die niet waar zijn, dat pik ik echt nie, echt...wat ben jij een domme koe zeg!!

Het is in December uit gegaan, 1 dag later zat ik bij de woningbouwvereniging om te kijken of er iets te regelen viel. Ik heb sinds december elke 2 weken een nieuwe advertentie op kamernet gezet, al 3x eerder briefjes bij supermarkten en op het nova college hier in de buurt gehangen en berichten via social media gedeeld.
Er heeft 1x een meisje gereageerd, die zag er uiteindelijk vanaf.
Verder heb ik alleen maar reacties gehad van buitenlandse (poolse/turkse) mannen, van minimaal 45 jaar oud, en dat waren dan berichtjes als "Jij ziet mooi uit, mooi huis, ik wil wel bij je wonen". Sorry, maar dat doe ik inderdaad niet, maakt dat mij kieskeurig? Dus waag het niet om te zeggen dat ik er mijn best niet voor doe, je hebt echt geen flauw idee waar je over praat.

En dan heb je ook nog het lef om te zeggen dat ik voor mijn hond heb gekozen zonder hier goed over na te denken????
Dus als ik het goed begrijp kan niemand met een stabiele relatie een hond nemen? Sterker nog...dan is er he-le-maal niemand meer in Nederland die een hond kan aanschaffen.... huwelijken kunnen tenslotte ook stuk gaan, mensen kunnen dood gaan...je weet nu eenmaal niet wat de toekomst je brengt. Op het moment dat wij de hond kochten waren we gelukkig, de hond was nooit alleen thuis, hij werd (en wordt nog steeds) liefdevol verzorgd, gaat elke dag naar het park, bos of strand, maar ja...toen ging het uit ja. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet heb nagedacht voordat ik de hond nam.

Oh en het was geen keuze om weer te gaan studeren tegen dit kutsalaris. Ik werd mishandeld, brak mijn duim en raakte mijn baan kwijt. 60 sollicitatiebrieven verder had ik nog geen werk, dus toen maar terug naar school...je moet toch wat.
Toen kon ik die keuze maken, omdat we rondkwamen van 2 salarissen. Maar ja....toen ging het uit. Als ik dat van te voren had geweten, was ik nooit aan deze opleiding begonnen, maar nu ik ben gestart ga ik zeker niet stoppen

En dan ook nog "wachten tot de volgende man voorbij komt"......  mijn god zeg.....

Ik ben benieuwd wat de score is als jij een IQ test doet. Ik zou zeggen, ga lekker terug naarje oude forumvriendjes. Ik kan echt best kritiek hebben, maar zomaar annames doen en je mening zo ongezouten rondstrooien terwijl je mij en mijn verhaal niet kent, dat pik ik niet.

OT: Ik zit inderdaad al 6 maanden te twijfelen over wat te doen. In de tussentijd heb ik op veel woningen gereageerd die direct te huur werden aangeboden, maar ben elke keer niet ingeloot. Mijn ouders hebben aangeboden 6 maanden lang de helft van de huur te betalen en hebben dit ook gedaan (voelde me er vet bezwaard bij, maar oke....soms moet je hulp accepteren). Ze willen dit hetl iefst oneindig blijven doen, maar ik vind het verschrikkelijk om elke maand zoveel geld van ze te moeten accepteren, dus ik vind dat ik knopen moet gaan doorhakken.

Natuurlijk neem ik echt wel genoegen met minder, ik snap dat ik nooit meer zo'n huis alleen zal krijgen. Maar in een studentenhuis, terwijl ik geen echte student ben, en inderdaad 28 ben... dat zie ik niet zitten, en al helemaal niet met een hond. Daarbij heb je hier geen studentenhuizen, dan zal ik naar de grote stad (haarlem/amsterdam) moeten verhuizen. En sja weet je.... natuurlijk is het niet leuk om op je 28e bij je ouders te gaan wonen, maar om nou een klein kamertje bij iemand in huis te gaan huren voor 500 euro, terwijl de kamer bij mijn ouders groter en gratis is?..... Het zal hopelijk voor max 2 jaar zijn, of eerder...ik kan niet voorspellen hoe het loopt, maar ik wil er idd zo snel mogelijk weer weg zijn natuurlijk.

Oh en ik heb met mijn ouders gepraat over de hond. Ze zitten inderdaad niet te springen, maar zolang ik hem zelf uitlaat en alles regel vinden ze het oke. Ze willen alles liever dan mij ongelukkig en stressvol door geldgebrek te zien...

Grotere stad hier in de omgeving is Alkmaar of Haarlem en daar zullen wel meer kamers te huur zijn, maar of die veel goedkoper zijn?

En dan kom je weer terug; waarom je hond bij je ouders onderbrengen (of ergens anders of weg doen) en zelf in een kamer, in een andere stad gaan zitten, terwijl je ouders al een kamer voor je hebben leeggeruimd? Wat is er mis mee, om voor een paar maanden terug te gaan naar je ouders, te gaan sparen, zodat je daarna naar een andere woning kunt, mét hond en in de tussentijd gewoon gelukkig kunt zijn...

Sea of Trees schreef:Is het ook geen optie om naar een grotere stad te verhuizen? Ik bedoel, JD heeft geloof ik een auto en geen kinderen, dan heb je toch wat meer speelruimte.

 Ja maar eindig ik dan ook niet op een klein studentenkamertje voor een hoop geld?
(ver weg van werk,vrienden en familie).
En daarbij, als ik werk laten mijn ouders de hond uit... omdat ze op 5 min afstand wonen. Dus daar moet ik dan ook iets voor gaan bedenken als ik verder weg ga wonen. Denk trouwens dat ik me diep ongelukkig ga voelen, alleen in een grote stad. Ik ben totaal geen stadsmens, ben hier opgegroeid, werk hier, al mijn familie en vrienden wonen hier.

Bazinga - Klinkt stom, maar ik ben zo blij met je bijdrage aan dit topic:)  Doordat jij hier woont snap je als geen anders hoe het hier werkt qua huizen.... het is een ramp.
En inderdaad, woningruil heb ik ook gedaan, sta er nog steeds voor ingeschreven....maar weinig resultaat.

Nou ja, als je geen geld hebt om een woning te huren, dan maakt leeftijd geloof ik gewoon niet zoveel meer uit. Als je dan een kamer kan huren, zou ik daar voor gaan. Jammer dan dat je dan wat moet opgeven wat je zou hebben opgebouwd, maar dat kun je gewoon niet betalen dan. Lijkt me vrij simpel. Zag dat gezegd werd, weet even niet meer door wie. Was een hypothetische situatie.

Die opmerking dat je pas een hond moet nemen als je zeker weet dat je er voor altijd voor kunt zorgen van Engelse Drop vind ik toch wel vrij dom. Natuurlijk, met die intensie neem je een hond. Maar dat wil niet zeggen dat je leven ook zo loopt.
Ik heb 2 honden met mijn man. Woon in een koophuis, heb 2 kinderen. Het kan maar zo dat er iets gebeurt tussen ons waardoor ons huwelijk niet meer te redden valt. Daar ga ik niet vanuit, maar het kán. Of stel je voor dat mijn man komt te overlijden, ik bedoel, we hebben helaas allemaal gezien dat die kans gewoon bestaat. Tja, dan heb ik ook 2 honden en dan kan ik ook hier niet blijven wonen. En ja, misschien moet ik dan wel veel kleiner gaan wonen dan eerst. Dat heb je gewoon niet in de hand. Helaas, was het maar zo simpel.

Maar je had destijds een ontzettend leuk en betaalbaar huisje gevonden, maar daar wilde je niet wonen vanwege één van de buren daar. Ook had je in diezelfde periode een hele leuke meid over de vloer die geïnteresseerd was om bij je gekomen wonen, maar ook dat heb je afgeketst. Twee opties die je hebt laten liggen...

No problem. Ik snap trouwens dat huizenruil gedoe ook niet helemaal, ik zit nog steeds met dat huis van m'n pa en er is interesse voor, maar puntje bij paaltje; niks! Terwijl 't huisje in onwijs goede staat is, mooi, nieuw laminaat, alles goed geschilderd en de tuin is mooi bijgehouden :/ en die stomme WOM helpt ook totaal niet..

Carmen_ schreef:Maar die hond hoeft toch niet naar het asiel? Hij kan toch tijdelijk ergens onder worden gebracht? Heb ik wel zo gedaan toen mijn ex me eruit gooide.

 Nooit.
Je kunt me koppig en eigenwijs noemen hoor, dat mag en hoor ik vaker... maar die hond is mijn alles. Ik had al heimwee naar hem op vakantie, en hij heeft mij echt door de moeilijke tijd heengeloodst... die gaat niet naar een gezin die ik via marktplaats moet gaan vinden ofzo (in mijn familie/vrienden is niemand die daarop zit te wachten)

JD je bent hard bezig geweest dat geloof ik ook wel. ED kan zoveel zeggen maar jij weet het best hoe het zit.