Dreumes straffen?

Susan schreef:

Luce schreef:Ik vind jou niet fout . Maar ik zou dat geloof ik niet zo snel zeggen nee. Denken is een ander iets

Het gaat er dan bijvoorbeeld om dat ze een filmpje wil zien en dat ik in eerste instantie het verkeerde filmpje kies. Ik vind dat ze dan best mag leren dat ze dat ook gewoon kan zeggen, en niet meteen met zo'n huilstem hoeft te gaan praten. Ik ben niet een boeman die expres verkeerde filmpjes gaat opzetten.

Herkenbaar, hier gaat het af en toe de halve dag zo . Ik zeg dan ook gewoon tegen haar dat ik het fijn vindt als ze het op een normale manier aan me vraagt of tegen me zegt.

Luce; hij is (deels) de reden geweest dat ik dacht ik ga juf worden en dan ga ik het wel zo totaal anders aanpakken...het was echt zo'n eikel.

Hij had in mijn laatste rapport (mijn moeder zat in de ov en had met sinterklaas een geintje uitgehaald) daar was hij zo boos om dat hij op mijn laatste rapport schreef; hopelijk wordt je beter als je moeder....

Watermeloen schreef:Het ligt misschien ook aan de persoon/karakter.
Het gehele "traject" van opvoeden en wat er gebeurd in een gezin.
Ik heb nooit de behoefte gehad/gevoeld om te liegen tegen mijn ouders.
Behalve over mijn eerste keer sex

Printje: Neeee, dat meen je niet!

Ik herinner me nu trouwens wel een leraar uit groep 4.
Ik weet nog dat er een klasgenoot in zijn neus zat te peuteren.
De leraar zei toen dat als hij het nog eens deed hij mijn klasgenoot met zijn hoofd onder de wastafel zou beuken.
Of hij moest zijn mond met zeep spoelen.

Watermeloen schreef:Het ligt misschien ook aan de persoon/karakter.
Het gehele "traject" van opvoeden en wat er gebeurd in een gezin.
Ik heb nooit de behoefte gehad/gevoeld om te liegen tegen mijn ouders.
Behalve over mijn eerste keer sex

Schandalig!

Watermeloen; wil jij ff mijn naam van hier gebruiken;)

Ja helaas is het wel waar.

Ooooh, sorry! Ik heb het aangepast.
Hahaha, dat ging echt heel erg automatisch.

Printje, wat een naar iemand!

Wat echt indruk heeft gemaakt op mij: in groep 5 was er een keer een jongetje op school gekomen met een bijna dood vogeltje. De dierenambulance werd gebeld, maar het mocht niet baten, het vogeltje haalde het niet. Een ander jongetje uit de klas wist zichzelf niet zo goed een houding te geven en moest lachen van zenuwen. Hij is toen door de halve klas plus nog een aantal kinderen uit een andere klas in elkaar geslagen en toen hij huilend naar de juf vluchtte zei de juf: 'Ik had eigenlijk zin om mee te doen.'

Op het moment zelf drong het niet zo tot me door hoe raar het eigenlijk was, ik was destijds ook erg dol op die juf, maar later heb ik vaak daaraan teruggedacht. Ten eerste kan het natuurlijk wel degelijk dat je van zenuwen moet lachen, zeker als je zo jong bent en je emoties nog niet echt kan uiten, ten tweede had ze hoe dan ook moeten ingrijpen, al had dat joch het werkelijk een dijenkletser gevonden van dat vogeltje.

Overigens zette ze hem wel vaker te kakken in de klas, hij kon niet zo goed meekomen in de les en dat liet ze hem voelen ook. Maar dat was zo subtiel dat het ook pas later tot me doordrong.

Printje schreef:

Luce schreef:Zo liep ik stage bij een juf die bij een woordjesdictee (dus goed of fout oplezen) naast het kind ging zitten met een rode pen. En als het kind dan een woordje fout deed, ging ze strepen op haar lijstje. Je zag de kinderen met de seconde zenuwachtiger worden en meer fouten maken.

Dit en nog tig van dit soort voorbeelden heeft ervoor gezorgd dat ze nooit meer stagiaires in de klas mag

Ik heb ooit bij een leerkracht gezeten die een TOUW gespannen had met aan de ene kant de '' goede'' kinderen en aan de andere kant de '' slechte'' als je aan de slechte kant zat werd je niet geholpen bij een vraag en andere idiote dingen. Het zal niemand verbazen dat, god zij dank, hij geen leerkracht meer mocht zijn.

OMG!

Watermeloen schreef:Ooooh, sorry! Ik heb het aangepast.
Hahaha, dat ging echt heel erg automatisch.

hahahah geeft niets dat dacht ik al!

Susan schreef:Printje, wat een naar iemand!

Wat echt indruk heeft gemaakt op mij: in groep 5 was er een keer een jongetje op school gekomen met een bijna dood vogeltje. De dierenambulance werd gebeld, maar het mocht niet baten, het vogeltje haalde het niet. Een ander jongetje uit de klas wist zichzelf niet zo goed een houding te geven en moest lachen van zenuwen. Hij is toen door de halve klas plus nog een aantal kinderen uit een andere klas in elkaar geslagen en toen hij huilend naar de juf vluchtte zei de juf: 'Ik had eigenlijk zin om mee te doen.'

Op het moment zelf drong het niet zo tot me door hoe raar het eigenlijk was, ik was destijds ook erg dol op die juf, maar later heb ik vaak daaraan teruggedacht. Ten eerste kan het natuurlijk wel degelijk dat je van zenuwen moet lachen, zeker als je zo jong bent en je emoties nog niet echt kan uiten, ten tweede had ze hoe dan ook moeten ingrijpen, al had dat joch het werkelijk een dijenkletser gevonden van dat vogeltje.

Overigens zette ze hem wel vaker te kakken in de klas, hij kon niet zo goed meekomen in de les en dat liet ze hem voelen ook. Maar dat was zo subtiel dat het ook pas later tot me doordrong.

Jemig, dit vind ik echt schokkend..