Na straffen komt huilen

Gast zo 24 apr 2011 - 20:21

Ik ben sinds deze week bezig om S. te corrigeren als hij iets doet wat niet mag (bijvoorbeeld aan mijn haren trekken, bril van je neus pakken etc) Ik ben begonnen met een klein tikje op z'n handje te geven, m'n vinger omhoog te houden, hem aan te kijken en "nee dat mag niet" zeggen. Toen ik dat deed werd hij echt zo verdrietig, trok een pruillip en begon te huilen. Bij de tweede poging gebuikte ik alleen m'n vinger, hem aan kijken en nee zeggen maar meneer reageerde hetzelfde en begon weer te huilen. Bij de derde poging keek ik hem aan en zei nee en weer hetzelfde haha. De dagen erna deed ik hetzelfde en weer huilen

Wat doe ik nou verkeerd haha? Ik vind dat hij moet snappen dat hij iets verkeerd doet maar dat hij meteen gaat huilen dat hoef voor mij echt niet hoor Hoe kan ik dit anders aanpakken?

Gast zo 24 apr 2011 - 20:29

Hij is niet gewend dat mama boos wordt, dus huilen zal je niet kunnen voorkomen... Persoonlijk zou ik alleen een tik geven als ze iets doen wat écht niet mag (bijv. aan het stopcontact zitten) en als hij de bril van je neus trekt alleen je vinger en nee zeggen. En meteen zeggen waarom. "Nee jantje, dat mag niet, dat is mama's bril'

meisjesmama zo 24 apr 2011 - 20:31

Ik persoonlijk vind een tikje op zijn hand niet nodig. Hier noem ik de naam en dan "nee dat mag niet" en dan uitleggen waarom bv. Dat is van je zus enz. En doe daar bij mij wijsvinger omhoog. Gaat ze door spreek ik haar strenger toe en houdt ze dan nog niet op haal ik haar uit de situatie en bied iets anders aan. Bij de 1ste zei ik alleen "nee dat mag niet" maar er loopt er nu nog een rond die zich aangesproken voelt.

Gast zo 24 apr 2011 - 20:33

Om heel eerlijk te zijn denk ik niet dat een kind van 8 maanden oud snapt wat jij met straffen bedoeld. Hij ziet jouw haar gewoon als iets nieuws, zo ook je bril e.d. en hij begrijpt niet waarom mama boos wordt en hem een tikje geeft als hij iets nieuws heeft ondekt en daarom gaat hij huilen.

Gast zo 24 apr 2011 - 20:38

Maar hoe kan ik hem dan langzaam laten zien dat sommige dingen gewoon niet niet mogen?
En op welke leeftijd zou je dan moeten beginnen met "straffen" vinden jullie?

Gast zo 24 apr 2011 - 20:43

Ik ben nu al bezig met vertellen waarom ze iets beter niet kan doen, veel dingen snapt ze nu nog niet natuurlijk, maar zodra ze er ook maar iets van snapt leg ik het in ieder geval al uit. Als mijn dochter nu aan mijn haren trekt, haal ik mijn haar uit haar handjes en dan zeg ik iets in de trant van: 'auw, je doet mama pijn zo'. Als ze mijn bril af trekt zet ik 'm even af (maargoed, ik heb niet zo'n grote afwijking, dus dan blijf ik redelijk zien) en dan zeg ik iets in de trant van: 'oei, pas op, straks maak je de bril kapot'.

Ik denk dat een kindje van 8 á 9 maanden nog weinig snapt van een tikje op de vingers of een andere straf. Hij ziet het waarschijnlijk als iets leuks en spannends wat 'm ontnomen wordt, hij heeft nog niet door dat een bril stuk kan gaan en trekken aan het haar pijn doet. M.i. kun je beter de kern van het probleem aan pakken (dus in laten zien waarom hij iets niet mag), en zorgen dat je nú al begint met uitleggen. En of je daar dan consequenties aan verbindt, zoals een tik op de vingers, of een strenge nee, is dan aan iedereen zelf.

PiP zo 24 apr 2011 - 20:52

oei, dit is een linke! Ik opende zo`n soort topic met 11 maanden......

Gast zo 24 apr 2011 - 20:54

PiP schreef:oei, dit is een linke! Ik opende zo`n soort topic met 11 maanden......

Hoezo link?

Parisienne zo 24 apr 2011 - 20:57

Ik leg N. ook al uit waarom ze iets niet mag doen. Ze snapt het natuurlijk nog niet, maar dat komt vanzelf wel. Tegen die tijd is het misschien herkenbaar omdat ik er al zo vroeg mee begonnen ben. Hopelijk snapt ze dan sneller wat 'nee' betekent! Wink

Als N. bijvoorbeeld aan mijn haren trekt zeg ik bijvoorbeeld: "Nee, N. Dat mag niet, want zo doe je mama pijn." Op de commode is N. vrij onrustig en het is soms echt onwijs moeilijk haar een luier om te doen. Ik zeg dan ook bijvoorbeeld: "N., mama vind dit niet zo leuk. Doe maar even rustig." Ze kijkt me dan aan met een verontwaardigde blik (waarschijnlijk door de serieuze toon waarop ik dan praat) en gaat daarna lachen. Het werkt niet altijd even goed, maar heb op dat moment wel even haar aandacht. Als ik zulke dingen tegen N. zeg dan doe ik dat op een serieuze (strenge), maar rustige toon. Harder of bozer praten vind ik (nog) niet nodig. Ik probeer zoveel mogelijk uit te leggen waarom iets niet mag.

Gast zo 24 apr 2011 - 21:01

Wij leggen H.ook al maanden uit als ze dingen doet die niet mogen.
Wij waarschuwen drie keer en dan gaat ze de box in.
En dat vind ze NIET leuk haha. Maar tegenwoordig weet ze dondersgoed wat ze wel en niet mag.
Ze wijst naar mijn telefoon en zegt: neeeeeeeeeee en schud dan haar hoofd.

mauwmauw zo 24 apr 2011 - 21:13

V vind het ook leuk om aan mijn haren te trekken,ik zeg nu al van nee dat mag niet dat doet mama pijn,hij snapt er geen hol van,maar ik denk wel als ik het nu al zeg en mijn haren uit zijn handje haal dat het wel helpt straks,want als ik het nu toe sta en later mag het niet meer,is voor hem verandert.ook op de commode is V nog al beweeglijk maar dan geef ik hem een speeltje en is hij rustig wilt hij toch gaan draaien,gaan ik zijn aandacht weer even zoeken.

Gast zo 24 apr 2011 - 21:14

Razz_ schreef:
PiP schreef:oei, dit is een linke! Ik opende zo`n soort topic met 11 maanden......

Hoezo link?

Dat hoeft toch helemaal niet link te zijn ? Razz vraagt gewoon om tips hoe andere moeders dit aan zouden pakken. Het is algemeen bekend dat de ene moeder weer anders over opvoeden denkt dan de andere moeder, geen probleem zolang je maar respect voor elkaar hebt valt er prima te discussieren.

Gast zo 24 apr 2011 - 21:22

8 maanden is idd een moeilijke leeftijd om nu al duidelijk te laten merken wat wel en niet mag. Ik zei gewoon "nee nee dat mag niet" En hij deed het beslist nog een keer. Dan zette ik hem gewoon even weg bij speelgoed ect.

Ik ben echt pas begonnen met een leeftijd van 1,5 jaar ongeveer. Nu moet mijn zoon even in het hoekje staan wanneer ik hem 2x heb gewaarschuwd.
Dit maakt indruk moet ik zeggen ! Hij blijft staan in de hoek met gezichtje naar de muur. De armpjes slaat hij over elkaar en kijkt dan heel boos hahahaha.

Wanneer hij nu iets wil doen en ik waarschuw en vraag bij de 2e keer of hij het hoekje in wil? dan knikt hij al nee en gaat snel wat anders doen.
Nu is het besef er wel echt. Bij 8 maanden nog niet !

Gast zo 24 apr 2011 - 21:23

PiP schreef:oei, dit is een linke! Ik opende zo`n soort topic met 11 maanden......

Haha, ik herinner me hem ook nog. Maar tot nu toe gaat dit topic beter smile

.

Ik ben begonnen met corrigeren op het moment dat mijn dochter ook kon snappen wat ik bedoelde, ik denk dat het ergens rond een jaar was. Ik zeg altijd met een strenge blik in mijn ogen 'nee', als ze iets doet wat niet mag en dan leg ik uit waarom niet, zoals dat de televisie van mama is en dat zij er niet aan mag komen. Als ze na twee keer 'nee' zeggen gewoon verder gaat met wat ze aan het doen is, moet ze een halve minuut op de stoel. Soms moet ze ook huilen als ik nee zeg en andere keren moet ze erom lachen...

Annie24 zo 24 apr 2011 - 22:53

mauwmauw schreef:V vind het ook leuk om aan mijn haren te trekken,ik zeg nu al van nee dat mag niet dat doet mama pijn,hij snapt er geen hol van

Filoria zo 24 apr 2011 - 23:27

Hier werkt het erg goed als ik Tomas iets anders in zijn handen geef / iets anders te doen geef.

Als hij bijvoorbeeld naar mijn bril grijpt terwijl ik hem verschoon, zeg ik dat dat niet mag en geef ik hem een boekje. Op die manier wordt hij niet verleid om door te gaan met het ongewenste gedrag, maar heeft hij iets anders om handen. En weet hij meteen welk gedrag ik dan wel ok vind smile

moepie zo 24 apr 2011 - 23:51

Ik ben wel begonnen rond de 8 manden met zeggen als iets niet mag. Aan de televisie komen, kopjes die op tafel staan, haren trekken etc. Dan zei ik "nee, dat mag niet en de reden waarom" Op die leeftijd snapt ze dat nog niet maar ik ben van mening dat ze het zo wel leren en het gaan snappen.

En ik denk dat je zoontje nog moet wennen aan het 'corrigeren' of de reactie die jij geeft, daarom gaat hij huilen. Straks huilt hij er niet meer om dan zal hij vast lachen Wink

Gast ma 25 apr 2011 - 0:54

Ik zou geen tikje geven, want hij snapt dat echt nog niet. Ik vind het niet zo gek dat hij dan begint te huilen Embarassed

een baby van 8 maanden snapt sowieso niet wat straffen betekend.

Ik zou gewoon consequent blijven en als hij iets doet wat niet mag hem vertellen dat het pijn doet bijv. als hij aan je haren trekt. Gewoon uit blijven leggen dat je dat vervelend vindt, hij zal het nu écht nog niet snappen maar als je het vol blijft houden begrijpt hij het op den duur wel. Succes!

Gast ma 25 apr 2011 - 9:23

Ik bedoel het niet lullig, maar ik krijg echt buikpijn van het idee dat je een baby van 8 maanden straft door middel van een tik(je) op de vingers Embarassed

. Ik vroeg het voor de zekerheid nog even aan mijn man (die is daar wat makkelijker in dan ik, vandaar) en ook hij kon zich niet voorstellen dat je dat zou (willen) doen. Met acht maanden is dat toch helemaal niet nodig? Het heeft ook geen zin lijkt mij.

Als Thije mijn bril van mijn hoofd trekt (en dat doet hij nogal eens) pak ik de bril rustig terug en zeg dan dat een bril kapot kan gaan. Vervolgens geef ik hem iets anders om te ontdekken. Dat lijkt me meer dan genoeg 'correctie' op deze leeftijd.

Gast ma 25 apr 2011 - 9:26

Minneke, no offence, maar vind je dat niet een tikkie overdreven? Dat je er buikpijn van krijgt? Ik neem aan dat de TO haar kind niet een flinke pets over de vingers geeft, maar gewoon een zacht tikje voor het schrikeffect. Ik zou het zelf ook nog niet doen met 8 maanden, maar om er nou buikpijn van te krijgen.. het is niet alsof ze haar kind mishandelt hoor.

Gast ma 25 apr 2011 - 9:28

Giacomo schreef:Minneke, no offence, maar vind je dat niet een tikkie overdreven? Dat je er buikpijn van krijgt? Ik neem aan dat de TO haar kind niet een flinke pets over de vingers geeft, maar gewoon voor het schrikeffect. Ik zou het zelf ook nog niet doen met 8 maanden, maar om er nou buikpijn van te krijgen.. het is niet alsof ze haar kind mishandelt hoor.

Maar dat zeg ik toch ook absoluut niet? Ik zou niet eens durven! Volgens mij is Razz een hele lieve moeder. Ik krijg gewoon oprecht buikpijn van het idee dat ik dat bij Thije zou doen, omdat ik denk dat hij er heel erg van zou schrikken en niet zou begrijpen. Dat schrikeffect is juist hetgeen waar ik buikpijn van krijg, de gedachte aan mishandeling is niet eens in me opgekomen.

Ik hoop ook niet dat Razz het zo opvat, want dat is zeker niet mijn bedoeling!

Gast ma 25 apr 2011 - 9:34

Oké, ieder zijn gevoel, maar ik vind het toch een béétje apart dat je daar al buikpijn van krijgt.

Gast ma 25 apr 2011 - 9:37

Giacomo schreef:Oké, ieder zijn gevoel, maar ik vind het toch een béétje apart dat je daar al buikpijn van krijgt.

Tja, dat kun je apart vinden. Ik kreeg oprecht een steek in mijn buik toen ik het las. Moet ik me daarvoor al verontschuldigen dan Rolling Eyes

?

PapillonRose ma 25 apr 2011 - 9:46

Ik moet zeggen dat ik me ook direct naar voel bij het idee dat ik A. een tikje op de vingers zou geven. Ze schrikt al zo snel en ik denk dat ik dan echt haar vertrouwen zou schaden.

Hiermee wil ik niet zeggen dat ik ouders die het wel doen slechte ouders vind. Zolang het geen hard tikken / slaan is kan het misschien best werken. Persoonlijk zie ik daar niks in, maar ieder zijn eigen stijl natuurlijk.

Hier ben ik ook al begonnen met 'corrigeren'. Ze trekt regelmatig aan mijn haren en ook sieraden binnen handbereik zijn favoriet (zelfs een kleine oorhanger moet ik mee opletten). Als ze iets doet wat niet mag dan zeg ik dat op wat strengere toon en zeg ook waarom het niet mag. Ze zal het vast nog niet begrijpen, maar zo went ze er vast aan. En als ze me bijvoorbeeld echt zeer doet dan roep ik bijvoorbeeld au! en dan zeg ik vervolgens dat het niet mag en waarom. Geen idee of het uiteindelijk gaat werken, maar ik heb zo vaak wel haar aandacht te pakken en dan is ze vaak meteen afgeleid van wat ze deed en doet het daarna vaak niet meteen weer.

Gast ma 25 apr 2011 - 10:01

PapillonRose schreef:Ik moet zeggen dat ik me ook direct naar voel bij het idee dat ik A. een tikje op de vingers zou geven. Ze schrikt al zo snel en ik denk dat ik dan echt haar vertrouwen zou schaden.

Ik denk dat dat het inderdaad is. Ik wil dat mijn kinderen zich veilig bij me voelen. Ik denk dat Thije zich echt kapot zou schrikken als zijn 'liefhebbende ouders' zich ineens 'agressief' tot hem zouden richten. En dan zet ik agressief tussen aanhalingstekens omdat ik ook wel snap dat er geen pakken slaag worden uitgedeeld. Maar het zou wel een hele verandering teweeg brengen in zijn wereldbeeld dat hij op dit moment heeft (zo voelt dat voor mij dan). Dat de mensen van wie hij onvoorwaardelijke liefde verwacht zich ineens zo op zouden stellen. Terwijl hij zelf geen idee heeft wáárom dat dan gebeurt. Ik zou dat zelf heel erg vinden, vandaar de steek in mijn buik denk ik.

Maar misschien krijg je door een soort Pavlov-effect wel het juiste resultaat met deze manier van aanpak. Ik heb geen idee, is dat weleens onderzocht? Nou ja, ik denk niet dat dat door de ethische commissie zou komen laughcry

Gesponsorde inhoud

Na straffen komt huilen

Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen

Re: Na straffen komt huilen