Dreumes straffen?

Mermaid Forest schreef:

Evy schreef:

Luce schreef:Ja natuurlijk. Waarom denk je dat een kind van zo'n leeftijd slaat dan? Dat is uit frustratie

Dus dan is het goedgekeurd om te slaan?

Nee, maar dat kun je m.i wel anders oplossen op dat moment dan door je kind te 'straffen'. Een dreumes/peuter handelt instinctief, dat is zijn manier om zijn gevoel te uiten. En ik vind dat je dat beter op kunt lossen door uit te leggen dat hij mama pijn doet en dat dat niet mag, dan om hem meteen straf te geven.

Hij krijgt ook niet meteen na 1x straf, maar na 3x waarschuwen en nog steeds niet luisteren mag hij even op de gang zitten ja.

Ik snap alleen niet dat je dat van een dreumes kunt verwachten, dat waarschuwen. Ondanks dat ze erg pienter lijken en jij denkt dat ze alles begrijpen, zien ze oorzaak-gevolg echt nog niet. Dus waarschuwen zal hen niet heel veel doen. Ja, als je dreigt met: "Zal ik je anders op de gang zetten?" krijg je het antwoord 'nee', omdat het kind niet de gang op wil. Maar weet het kind, na 3 x waarschuwen en 'dreigen' met een straf, dan waarom hij moet stoppen met iets? Weet het kind, na 3 x waarschuwen en dreigen met een straf, wat het precieze gevolg is van zijn handelen? Ik ben van mening van niet. Het enige wat zij zien is die straf, daarom stoppen ze er waarschijnlijk mee (of niet). Het achterliggende probleem pak je in mijn ogen op deze manier niet aan.

Liadan schreef:Wij denken dan echt totaal anders.

Ik vind dat ik niet boven mijn kind sta, ik ben ook niet de baas van mijn kind. Mijn kinderen hebben ook inspraak in wat er gebeurt, 'me laten ondersneeuwen door mijn kind' is totaal niet aan de orde.
Ik vind het heel naar klinken als ik zou denken 'dat mijn kind gewoon naar me moet luisteren'.

Ik vind dat wel. Er moet toch iemand dingen bepalen? En dan niet dingen van zullen we vandaag naar de speeltuin gaan of naar het zwembad maar de tijd wanneer je kind naar bed moet of wanneer hij/zij z'n speelgoed moet opruimen. Ik zie mezelf echt niet tot 23.00 uur met hem beneden zitten omdat hij tv wil kijken ipv slapen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en natuurlijk hij mag zijn mening geven maar uiteindelijk ben ik degene (en mijn partner) die het bepaald en niet mijn kind

Liadan schreef:Wij denken dan echt totaal anders.

Ik vind dat ik niet boven mijn kind sta, ik ben ook niet de baas van mijn kind. Mijn kinderen hebben ook inspraak in wat er gebeurt, 'me laten ondersneeuwen door mijn kind' is totaal niet aan de orde.
Ik vind het heel naar klinken als ik zou denken 'dat mijn kind gewoon naar me moet luisteren'.

+1

Ik bepaal ook dingen, want inderdaad, een kind kan de gevolgen van zijn/haar keuze niet altijd overzien. De tijd dat ze naar bed gaan of het opruimen van speelgoed vind ik dan zelf totaal niet belangrijk. Ik bepaal wel dat ze niet de hele dag mogen snoepen en dat ze hun tanden moeten poetsen voor ze gaan slapen (want ik vind het belangrijk dat ze een goed gebit houden en zelf kunnen ze nog niet overzien dat ze sneller gaatjes krijgen als ze hun tanden niet poetsen). Maar ik sta gewoon niet boven mijn kind en dat wil ik ook nooit.

Wow, ik lees hier echt veel praktische invulling van ideeen. Ik weet wel hoe ik dingen niet wil, er zijn ook dingen die ik wel wil, maar de praktische invulling mis ik. Heeft een van jullie nog een goed boek met daarin vooral praktische oplossingen? (zoals dus alternatieven bieden als iets niet mag etc). En hoe hebben jullie jezelf dat aangeleerd? Overal lijstjes of 100 keer hetzelfde boek lezen?

Ik ben nogal een muts met dit soort dingen. Ik weet wel dat ik het niet wil doen zoals ik ben grootgebracht, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan

How2talk2kids vond ik een goed boek

Verder doe ik het gewoon op gevoel.

_Lana_ schreef:Ik krijg echt het gevoel alsof Rejoy zich moet verantwoorden tegenover Evy. Als je zelf achter je opvoeding staat, dan is dat toch prima? Ieder doet het op zijn/haar eigen manier.

Ik ben hier natuurlijk nog niet met opvoeden begonnen, maar ik vind dat Rejoy het wel heel erg goed omschrijft en kan me daar wel in vinden.
Verder hoop ik wel consequent te zijn.
Niet het één zeggen en het ander doen.

Wel ben ik heel benieuwd hoe het in de praktijk zal gaan. Ook denk ik dat ieder kindje op een andere manier benaderd moet worden.
Sowieso vind ik dat een kindje de wereld moet kunnen ontdekken, zonder de hele dag nee, nee, nee, nee te horen.

Dus ik ben niet voor straffen, maar wil wel duidelijk zijn en consequent.

Oh dat is echt niet zo hoor, was/ben gewoon benieuwd hoe andere dit doen en waarom, meer niet.

Liadan schreef:Wij denken dan echt totaal anders.

Ik vind dat ik niet boven mijn kind sta, ik ben ook niet de baas van mijn kind. Mijn kinderen hebben ook inspraak in wat er gebeurt, 'me laten ondersneeuwen door mijn kind' is totaal niet aan de orde.
Ik vind het heel naar klinken als ik zou denken 'dat mijn kind gewoon naar me moet luisteren'.

Heb niet alles nagelezen maar zo denk ik er ook over, ik ben niets meer dan mijn kind. Maar ik sta er hier wel gemixed in, R heeft ook 2-3x ofzo bij het muurtje gezeten geen idee meer waarom maar het hielp hier toen toch wel. Soms is het gewoon even klaar als ik alles al geprobeerd heb in de zin van uitleggen, uit de situatie halen etc. Overigens vind ik dat R echt erg goed luistert als ik het vergelijk met kinderen die ik bijv. vandaag in de dierentuin zag. Ik ben duidelijk tegen hem, leg hem dingen uit en dat werkt voor ons prima.

Overigens vind ik dat ik, ook in de klas, niet boven de kinderen sta. Ik vind dat erg vervelend en vind juist dat kinderen meer leren wanneer zij soms inspraak hebben en ook weten dat hun mening telt, en daarbij moeten leren dat hun mening niet altijd doorgevoerd kan worden.

Mijn zoontje krijgt meestal niet echt straf. Wel leg ik bijvoorbeeld speelgoed op de gang als hij er mee blijft gooien of als hij weigert mee te helpen met opruimen. Als hij voor de zoveelste keer met z'n stoeltje bij het aanrecht gaat staan om op de knopjes van de magnetron te drukken gaat het stoeltje op de gang. Als hij op de knopjes van de dvd speler blijft drukken gaat het filmpje uit zodat de tvkast dicht kan enz.
Hij heeft wel is op de gang gezeten toen hij zijn zusje sloeg. Hij weet dondersgoed dat dat niet mag maar hij wilde aandacht terwijl ik met haar bezig was. Ik heb uitgelegd dat als ik klaar was met haar dat we dan samen gingen spelen maar hij bleef slaan. Toen heb ik hem even een minuut op de gang gezet, niet eens echt als straf maar meer om hem even uit de situatie te halen. Daarna was het over maar het is hier geen gewoonte om hem op de gang te zetten.

Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

Bolleke schreef:Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

En toch denk ik dat een opvoeding zoals die van Rejoy een heel positief effect kan hebben.

Bolleke schreef:Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

dan snap jij niet hoe ik aan het opvoeden ben, want hier mag zéker niet alles en is zéker niet alles geoorloofd.

Ik denk dat de opvoeding van Rejoy toch heel anders is. Zij stelt zeker wel grenzen, alleen op een andere manier. Dat is niet hetzelfde als geen grenzen stellen.

Rejoy. schreef:

Bolleke schreef:Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

dan snap jij niet hoe ik aan het opvoeden ben, want hier mag zéker niet alles en is zéker niet alles geoorloofd.

Je stelt wel grenzen, maar je gaat er op een andere manier mee om, zo is het toch?

Ik denk juist dat je op deze manier je kind juist wél leert om rekening te laten houden met anderen. Veel meer dan bij op de gang zetten.

Mermaid Forest schreef:

Rejoy. schreef:

Bolleke schreef:Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

dan snap jij niet hoe ik aan het opvoeden ben, want hier mag zéker niet alles en is zéker niet alles geoorloofd.

Je stelt wel grenzen, maar je gaat er op een andere manier mee om, zo is het toch?

precies. Ik grijp echt wel in hoor, op het moment dat ik zie dat mijn dochter de zoon van Luce of de dochter van Kwak een zet wil geven op het moment dat ze bovenop de glijbaan zitten hoor. Ik laat haar echt niet zomaar andere kinderen pijn doen en ik laat ook geen (bewust dan ) gevaarlijke situaties ontstaan. Ik doe dat alleen niet door haar bijvoorbeeld alleen binnen te zetten of een andere manier van straf geven, maar laat ze bijvoorbeeld om de beurt van de glijbaan gaan. Dan ziet mijn dochter ook dat ze vanzelf weer aan de beurt komt. Het is al meerdere keren voorgekomen dat ze op deze manier vervolgens netjes achter elkaar van de glijbaan gingen en lekker aan het samenspelen waren. M.i. stel je op deze manier een hele duidelijke grens, maar los je het veel praktischer op dan straf te geven.

Ik durf het bijna niet over mijn eigen kind te zeggen, maar ik vind over het algemeen dat ze vrij goed 'luistert' en mijn aangegeven grenzen accepteert.

Denk je niet dat je kind het straks heel lastig gaat vinden als ze op school naar de juf moet luisteren? Die gaat echt niet bij 30 kinderen in alle rust steeds weer uitleggen dat iets niet mag en dat ze het beter zo kan doen. Daar krijgt ze gewoon een mopper van de juf waarschijnlijk. Lijkt me voor je kind heel moeilijk om steeds te moeten schakelen. Thuis gaat het zo, maar op school gaat het echt compleet anders. Of bestaan er serieus scholen die volgens dezelfde methode 'werken'?

Bolleke schreef:Ik denk dat ondersneeuwen wel degelijk aan de orde is, ik zie het bij een kind van een kennis, die straffen ook niet en voeden dus ook op zoals Rejoy bijv. Ik vond altijd dat dat kind veel te veel mocht, en nu hebben ze commentaar gekregen omdat het kind onhandelbaar is, van peuterspeelzaal en kwamen ze dat heel verontwaardigd vertellen. Hij slaat de kindjes op de psz (moeder ziet het als een spel), luistert niet naar de juf en gaat geheel zijn eigen gang.
Kind leert gewoon niet dat je rekening moet houden met andere mensen, omdat zijn gedrag steeds leidt tot een knuffel van zijn moeder (want ja, hij is natuurlijk gefrustreerd als ie een ander kind niet mag slaan ). Mijn insziens leert hij dat alles geoorloofd is want mama knuffelt hem.

Ik neem niet aan dat zijn moeder hem steeds complimenteert en knuffelt als hij een kind slaat? Deze situatie is totaal niet vergelijkbaar met hoe de moeders het hier doen.

Dat is het probleem dat ik in mijn omgeving ondervind. Mensen denken dat ik vrij 'soft' ben omdat ik N. niet hard aanpak (straf) als ze iets doet wat niet mag. Dat is jammer, want dan snapt men totaal niet hoe ik opvoed. Ook ik stel wel degelijk grenzen. Het gaat alleen om de manier waarop je omgaat met je kind.

Zo heb ik hier het voorbeeld van kastjes openmaken. N. vond het erg interessant steeds het kastje open te maken. Daar stonden dingen in die ze echt niet mocht pakken (glaswerk), dus daar moest ze leren vanaf te blijven. Elke keer als ze het kastje opendeed knielde ik naast en zei heel rustig: "Doe het kastje maar dicht, er staan spullen in van mama die kapot kunnen gaan." Samen met haar deed ik het kastje weer dicht en gingen we naar iets anders op zoek. Natuurlijk bleef ze het een hele tijd herhalen, steeds trok ze dat kastje weer open. Ik bleef het op precies dezelfde manier doen, soms met een iets strengere stem, maar het heeft zeer zeker effectief gehad. N. zit nu nooit meer aan de kastjes van het dressoir. Toen mijn vriend dit opmerkte heeft hij eindelijk doorgehad hoe de dingen ook kunnen i.p.v. een straf hangen aan hetgeen wat ze doet. In eigenlijk elke situatie (iets op de grond gooien, slaan, lelijk woorden zeggen, etc.) pakken wij het op een soortgelijke manier aan. Ik ben dus van mening dat een kind echt geen straf hoeft te krijgen om iets te leren.

Ik weet niet hoor, maar je doet net alsof dit zo'n abnormale manier van omgang met elkaar is. Maar zo ga je toch ook met andere mensen om? Waarom dan niet met je kind?

Ik heb trouwens voor een kleuterklas gestaan maar ik heb nog geen juf gezien die een kind op de gang zet.

Lolly's schreef:Denk je niet dat je kind het straks heel lastig gaat vinden als ze op school naar de juf moet luisteren? Die gaat echt niet bij 30 kinderen in alle rust steeds weer uitleggen dat iets niet mag en dat ze het beter zo kan doen. Daar krijgt ze gewoon een mopper van de juf waarschijnlijk. Lijkt me voor je kind heel moeilijk om steeds te moeten schakelen. Thuis gaat het zo, maar op school gaat het echt compleet anders. Of bestaan er serieus scholen die volgens dezelfde methode 'werken'?

Ik weet dat een Vrije School hier vaak wel een beetje op aansluit, al zal die ook werken met bepaalde straffen om een kind 'in het gareel' te houden. Ik begrijp heel goed dat het anders met 30 kinderen in een klas echt niet te doen is.

Ik hoop met onze manier van opvoeden N. heel bewust te maken van de de dingen die ze doet. Tegen de tijd dat ze 4 is hoop ik dat ze genoeg eigen besef heeft van de dingen die wel en niet goed zijn en van de dingen die wel en niet mogen in de maatschappij. Maargoed, het blijven kinderen en je kan niet verwachten dat je een perfect luisterend kind kunt kweken. Daarom zal N. al snel genoeg het onderscheid ondervinden dat het op school anders gaat dan thuis. Zo gaat het ook al bij opa en oma. Als ze daar is gelden ook andere regels en gewoontes dan thuis, dat onderscheid kan ze al heel goed maken. Als ze naar school gaat zal dat dus net zo zijn. Je kunt inderdaad van een school niet verwachten om een kind een heel andere 'behandeling' te geven dan anderen, dus dat zullen wij als ouders moeten accepteren en vind ik niet meer dan redelijk. Geen probleem.

Weet je dat ik het eerlijk gezegd nogal schokkend vind dat het tegenwoordig de norm blIjkt te zijn dat je je kind straft als hij iets niet doet volgens jouw manier?

Valt mij ook wel op Luce. Met name omdat mijn omgeving wel eens zegt, nadat ik N. heb aangesproken op iets: "Laat je haar zomaar gaan? Zo leert ze toch niks." Tsja.. dan kan je een heel verhaal gaan houden, maar dat is vermoeiend. Ik reageer meestal met iets als: "Wat zou ik anders moeten doen? Straffen? Daar doen wij niet aan. Wij pakken de dingen anders aan, op een in mijn ogen hele normale manier."

Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik een kind in de gang/in de hoek zetten ook nou weer niet zo schokkend vind hoor, ik doe dat hier zelf ook soms en het helpt wel.