Fysiek straffen

kruimelje schreef:

Jolicious schreef:

Dolcis_ schreef:

Mamsie schreef:

Dolcis_ schreef:Ik denk niet dat de kinderen standaart een tik krijgen als ze iets doen wat niet mag. Volgens mij is het iets wat een enkele keer gebeurd.

hahah dat zou wat zijn. Net als dat voorbeeld hier ergens, zo! jij deed stout, kom dan krijg je een tik.

' kind' dat is stout! *klets* hahaha..

Ik ben het met je eens wat je verder zegt hierboven. Als mijn zoontje steeds op zijn dak krijgt van een bepaald kind, mag hij van mij ook best een tik terug geven. Maar hij mag er niet mee beginnen.

Ik hoop mijn kind bij te kunnen brengen dat hij niet gelijk is aan mij. Ik pak hem rechtvaardig aan en ga hem niet zomaar bij zijn kin grijpen.

Hij is niet gelijk aan jou? Hoe bedoel je? Dat je een hogere rang hebt dan hij?

Mijn zoon is ook niet gelijk aan mij, hij verdient evenveel respect maar hij is niet gelijk aan mij. Dat zou namelijk betekenen dat hij alles kan doen wat ik ook doe, als hij tv wil kijken moet hij dat vragen, als hij op zijn nintendo wil moet hij dat vragen, in dat opzicht is hij niet gelijk aan mij, want ik hoef dat niet te vragen.

Jolicious en rejoy, we praten erover waarom hij zo boos is, en daarna krijgt hij uiteraard een knuffel. Ik leg hem uit dat als hij boos is hij geen spullen door de kamer hoeft te gooien maar dat hij dat ook op een andere manier kan uiten. Mijn zoon krijgt genoeg liefde hoor. En niet alleen als hij zich "netjes en lief gedraagt".

Ja zo bedoel ik dat. hij mag best zijn eigen inbreng doen over bepaalde regels die er zijn. Als hij oud genoeg is kan hij best met eenv oorstel komen van hé mam, ik wil dit graag zo, kunnen we het eens op een andere manier doen. Maar uiteindelijk is die keuze wel aan mij of het gebeurd of niet. Als hij bijvoorbeeld niet bij iemand op schoot wil, zal ik hem hier niet in verplichten. In zulke dingen heeft hij zijn eigen recht om te weigeren. Maar met een tandarts bijvoorbeeld, daar moet hij weer wel. Want dat is gewoon iets wat 'moet'.

Rejoy. schreef:@ Mamsie: ik ben wel benieuwd wat jij toepast, ik denk dat jij het over uitleggen e.d. hebt? Ik zie UP niet als een methode, maar meer als visie en ik denk dat daar het verschil tussen jou en mij ligt. Ik doe juist dingen met die waarden als uitgangspunt en ik heb het idee dat jij de losse dingen toepast, zonder dat jij je echt in die waarden kunt vinden (en dat is niet negatief bedoelt, maar ik denk dat dit wel het verschil is).

Dat begrijp ik. Een deel van de visie deel ik ook. Maar een deel ook niet. Bepaalde waardes heb ik wel en andere niet. Ik weet zo niet precies welke dan moet ik even die artikelen erbij zoeken. Maar tijdens het lezen was er veel herkenning en ook dingen waar ik mij totaal niet in kon vinden.
Ik pas idd losse dingen toe en niet het geheel. Juist omdat ik van de dingen die ik wel toepas, ik me in die waarden kan vinden en omgekeerd. Die waarden zijn voor mij dan ook een uitgangspunt. Ik volg mijn visie en waarden maar naar mate mijn kinderen dus ouder zijn geworden zijn er ook dingen anders geworden. Ik heb nog steeds dezelfde visie en waarden maar soms wordt daar nu dus een andere invulling aangegeven en worden dingen anders aangepakt.

ik snap het helemaal mamsie, bedankt voor je uitleg.

Rejoy. schreef:ik snap het helemaal mamsie, bedankt voor je uitleg.

Ja het blijft moeilijk uitleggen zo via de computer

(nu ga ik koken haha)

Rejoy. schreef:@ Mamsie: ik ben wel benieuwd wat jij toepast, ik denk dat jij het over uitleggen e.d. hebt? Ik zie UP niet als een methode, maar meer als visie en ik denk dat daar het verschil tussen jou en mij ligt. Ik doe juist dingen met die waarden als uitgangspunt en ik heb het idee dat jij de losse dingen toepast, zonder dat jij je echt in die waarden kunt vinden (en dat is niet negatief bedoelt, maar ik denk dat dit wel het verschil is).

Maar ben jij het dan echt met álles eens? Ik bedoel, ik heb ook een boek over autisme dat echt zo'n beetje mijn Bijbel is, maar ook daar staan wel wat puntjes in waar ik me niet helemaal in kan vinden.

in het hele idee erachter kan ik me gewoon vinden, deze manier van naar kinderen kijken past gewoon heel erg bij me. Het is niet zo dat ik nooit aan het mopperen ben en alles met engelengeduld aan het oplossen ben hoor (ik ben ook maar een mens, én zwanger, dat ook nog), maar er is we heel veel ruimte voor eigen invulling.