Fysiek straffen

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Rejoy. schreef:

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Bij ons is dat ook zo. Ik leg alles uit, ze mogen hun mening geven en idd ook argumenten geven. Maar op die leeftijd dat ze dat kunnen zijn ze ook in staat om complete onzin argumenten gaan noemen maar er heilig van overtuigd zijn dat dat normaal is of het toch wel kan etc. Dan krijg je soms dus een eindeloze discussie en daar kan ook wel eens een boos n hysterisch kind uit voortkomen. Omdat zij/hij toch vindt dat hij/zij gelijk heeft en het toch wilt.

Rejoy. schreef:ik heb wel eens gezegd over mijn dochter: ik ben niet haar baas, ik ben haar moeder.

Dat wil zeggen dat ik haar moet begeleiden in wat ze doet, want zij heeft het gewoon niet in de gaten dat de hond een trap geven in het voorbij gaan niet fijn is voor de hond, ook al vind jij dat geweldig leuk. Ik vind echter niet dat zij minder rechten heeft dan ik. Als zij iets niet mag, dan wil ik moet een goede reden komen, net als ik een goede reden wil hebben als ik niet mag.

Maar hoe zie je dat dan straks? Als jij 's ochtends het journaal op wil zetten en zij een of ander kinderprogramma, dan hebben jullie gelijke rechten. Dus mag zij jou dan vertellen dat zij dat programma mag zien? Of bepaal jij dan dat het journaal gewoon op blijft staan? Ik snap het hele principe wel hoor, alleen op de langere termijn lijkt het mij een stuk lastiger aangezien ik docenten er niet in mee zie gaan.

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Bij ons is dat ook zo. Ik leg alles uit, ze mogen hun mening geven en idd ook argumenten geven. Maar op die leeftijd dat ze dat kunnen zijn ze ook in staat om complete onzin argumenten gaan noemen maar er heilig van overtuigd zijn dat dat normaal is of het toch wel kan etc. Dan krijg je soms dus een eindeloze discussie en daar kan ook wel eens een boos n hysterisch kind uit voortkomen. Omdat zij/hij toch vindt dat hij/zij gelijk heeft en het toch wilt.

Ik ben jarenlang gastouder geweest van kinderen in de leeftijd van 15 maanden tot 9 jaar en mijn ervaring is juist dat kinderen prima weten wanneer ze realistisch of onrealistisch zijn. Mijn dochter is nu met haar 19 maanden nog te jong om inhoudelijke argumenten te geven waarom ze iets wil, maar met uitleg merk ik dat we heel veel kunnen bereiken en dat ze heel veel snapt.

@ Nicci: hoe we dat soort kleine dingetjes op gaan lossen weet ik natuurlijk nog niet precies, maar ik vind het onzin dat wanneer zij iets aan het kijken is en wij komen erbij, zij maar in moet schikken alleen maar omdat wij haar ouders zijn.

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Bij ons is dat ook zo. Ik leg alles uit, ze mogen hun mening geven en idd ook argumenten geven. Maar op die leeftijd dat ze dat kunnen zijn ze ook in staat om complete onzin argumenten gaan noemen maar er heilig van overtuigd zijn dat dat normaal is of het toch wel kan etc. Dan krijg je soms dus een eindeloze discussie en daar kan ook wel eens een boos n hysterisch kind uit voortkomen. Omdat zij/hij toch vindt dat hij/zij gelijk heeft en het toch wilt.

Dat laatste herken ik maar al te goed van mijzelf

Jaa maar zij mag dat ook thuis.. jaa maar die mag dit.. Waarom mag ik dat niet.. jaa maar die dat daar.. Ik heb een leeftijd gehad dat ik echt alles met vriendinnetjes/klasgenootjes/buurmeisjes/kind op de hoek vergeleek. (Denk dat ik een jaar of 8/9 was). En als ik dat dat niet mocht voelde ik mij serieus zo ontzettend achtergesteld en vond ik mijn ouders maar oneerlijke mensen.


Nu lijkt sowieso de periode van 10 tot 15 jaar mij best wel pittig

Ik ben heel benieuwd Rejoy . Ook hoe je het straks met 2 kindjes vindt.

Ik vind het in theorie namelijk allemaal heel logisch en mooi klinken, maar mij lijkt de praktijk erg vermoeiend (als de kinderen ouder zijn). En daarnaast zou ik zelf heel bang zijn dat ze straks in de klas niet kunnen 'aarden'.

ik vind het nu juist zo veel makkelijker en minder vermoeiend. Ik heb het er dit weekend nog over gehad met mijn man en we vinden het op deze manier zoveel makkelijker en zoveel gezelliger. Als die knop eenmaal om is (en dat is wel lastig), dan voelt het zo logisch allemaal. Ik durf met vrij veel zekerheid te zeggen dat als we het niet op deze manier waren gaan doen, ik nu niet zwanger was geweest van de tweede.

En ik verwacht eigenlijk geen problemen op school. School is school en daar gaat het er anders aan toe. Daar moet mijn dochter ook lang op een stoeltje zitten en dat hoeft thuis ook niet.

Ik dacht ook altijd dat het niet vol te houden was, maar sinds ik me er veel meer in verdiept heb en het toe pas, ervaar ik ook juist dat het makkelijker is en veel soepeler gaat hier thuis. Mensen hier blijven zeggen : 'wacht maar..' maar daar geloof ik eigenlijk niet zo in.

Rejoy. schreef:

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Bij ons is dat ook zo. Ik leg alles uit, ze mogen hun mening geven en idd ook argumenten geven. Maar op die leeftijd dat ze dat kunnen zijn ze ook in staat om complete onzin argumenten gaan noemen maar er heilig van overtuigd zijn dat dat normaal is of het toch wel kan etc. Dan krijg je soms dus een eindeloze discussie en daar kan ook wel eens een boos n hysterisch kind uit voortkomen. Omdat zij/hij toch vindt dat hij/zij gelijk heeft en het toch wilt.

Ik ben jarenlang gastouder geweest van kinderen in de leeftijd van 15 maanden tot 9 jaar en mijn ervaring is juist dat kinderen prima weten wanneer ze realistisch of onrealistisch zijn. Mijn dochter is nu met haar 19 maanden nog te jong om inhoudelijke argumenten te geven waarom ze iets wil, maar met uitleg merk ik dat we heel veel kunnen bereiken en dat ze heel veel snapt.

@ Nicci: hoe we dat soort kleine dingetjes op gaan lossen weet ik natuurlijk nog niet precies, maar ik vind het onzin dat wanneer zij iets aan het kijken is en wij komen erbij, zij maar in moet schikken alleen maar omdat wij haar ouders zijn.

Maar een gastouder is anders. Daar accepteren kinderen sneller iets van dan van hun ouders. Ze weten ook wel wanneer ze realistisch zijn of niet, ( meestal dan) maar ze willen het dan toch en dan komt er van alles bij. Als ik dan daarna nog zeg ja dat kon toch ook eigenlijk niet hè dan zeggen ze ook Jaa dat klopt wel ja. Maar op een moment van "ik wil mijn zin" zal ze die realiteit een zorg zijn.

@ jolicious: daar geloof ik ook niet zo in. Als kinderen deze manier van benaderen gewend zijn denk ik dat het op dezelfde voet verder zal gaan.

@ mamsie: dat bedoel ik ook, kinderen weten uiteindelijk wel of hun wensen wel of niet realistisch zijn. In het heetst van de strijd ben ik ook wel eens onrealistisch, maar als we het later uitpraten weet ik heel goed waarom iets niet kan. Ik denk dat kinderen hier ook prima toe in staat zijn.

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:

Supertalentje schreef:

Rejoy. schreef:als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?

Het is niet zo dat ik vind van niet hoor, haha! Maar je gaf aan dat je bij je dochter dingen moet onderbouwen, ik vroeg me enkel af of het andersom ook zou kunnen bij jullie.

andersom kan dus ook zeker bij ons als onze dochter daarvoor oud genoeg is.

Bij ons is dat ook zo. Ik leg alles uit, ze mogen hun mening geven en idd ook argumenten geven. Maar op die leeftijd dat ze dat kunnen zijn ze ook in staat om complete onzin argumenten gaan noemen maar er heilig van overtuigd zijn dat dat normaal is of het toch wel kan etc. Dan krijg je soms dus een eindeloze discussie en daar kan ook wel eens een boos n hysterisch kind uit voortkomen. Omdat zij/hij toch vindt dat hij/zij gelijk heeft en het toch wilt.

Ik ben jarenlang gastouder geweest van kinderen in de leeftijd van 15 maanden tot 9 jaar en mijn ervaring is juist dat kinderen prima weten wanneer ze realistisch of onrealistisch zijn. Mijn dochter is nu met haar 19 maanden nog te jong om inhoudelijke argumenten te geven waarom ze iets wil, maar met uitleg merk ik dat we heel veel kunnen bereiken en dat ze heel veel snapt.

@ Nicci: hoe we dat soort kleine dingetjes op gaan lossen weet ik natuurlijk nog niet precies, maar ik vind het onzin dat wanneer zij iets aan het kijken is en wij komen erbij, zij maar in moet schikken alleen maar omdat wij haar ouders zijn.

Maar een gastouder is anders. Daar accepteren kinderen sneller iets van dan van hun ouders. Ze weten ook wel wanneer ze realistisch zijn of niet, ( meestal dan) maar ze willen het dan toch en dan komt er van alles bij. Als ik dan daarna nog zeg ja dat kon toch ook eigenlijk niet hè dan zeggen ze ook Jaa dat klopt wel ja. Maar op een moment van "ik wil mijn zin" zal ze die realiteit een zorg zijn.

En daar zijn het dan ook kinderen voor, ik vind dat je een kind niet het gelijke recht kunt geven als een ouder omdat ze simpelweg nog niet volwassen zijn en een andere denkwijze hebben. 's ochtends kijkt C. tv, maar ik wil ' s morgens ook het journaal kijken, als hij het er dan niet mee eens is is dat gewoon jammer voor hem. Anderzijds is er wel ruimte vor hem om met argumenten te komen waarom iets mag en als dat dan kan dan mag hij dat ook vaak. Het is gewoon heel moeilijk om iets in de praktijk toe te passen denk ik. Soms kun je wel een visie hebben maar in de praktijk is het wel eens anders. Hier word ook niet eindeloos gediscusieerd terwijl er gezinnen zijn waar dat wel gebeurd.

Dat je je kind de kans geeft om met argumenten te komen wanneer een 'nee' een 'ja' moet worden, wil niet zeggen dat het dan direct een eindeloze discussie wordt. Zoiets kan ook binnen een paar seconden. Met mijn man overleg ik ook regelmatig en dit zijn toch ook geen eindeloze discussies? Soms komt hij met een argument waarvan ik denk: 'oja, dat is inderdaad waar' en is ons overleg binnen 5 seconden afgelopen. Ik zie niet in waarom dat met kinderen niet kan. Ik zie het nu zelfs al met mijn dochter dat dit op deze manier best kan. Soms kost het even wat meer energie, maar dit levert ook weer meer op, omdat zij steeds beter de reden achter een 'nee' snapt en ik ben ervan overtuigd dat dit alleen maar meer wordt naarmate ze ouder worden, omdat ze talig steeds vaardiger worden.

Rejoy. schreef:Dat je je kind de kans geeft om met argumenten te komen wanneer een 'nee' een 'ja' moet worden, wil niet zeggen dat het dan direct een eindeloze discussie wordt. Zoiets kan ook binnen een paar seconden. Met mijn man overleg ik ook regelmatig en dit zijn toch ook geen eindeloze discussies? Soms komt hij met een argument waarvan ik denk: 'oja, dat is inderdaad waar' en is ons overleg binnen 5 seconden afgelopen. Ik zie niet in waarom dat met kinderen niet kan. Ik zie het nu zelfs al met mijn dochter dat dit op deze manier best kan. Soms kost het even wat meer energie, maar dit levert ook weer meer op, omdat zij steeds beter de reden achter een 'nee' snapt en ik ben ervan overtuigd dat dit alleen maar meer wordt naarmate ze ouder worden, omdat ze talig steeds vaardiger worden.

Klopt dat kan met kinderen net zo goed. Het is alleen de vraag of je dat altijd wilt. Ze worden idd vaardiger maar daardoor ook in andere dingen vaardiger. Het proberen te manipuleren, liegen etc. Ik snap wat jij bedoelt hoor en hier gaat het 9 van de 10 gevallen ook zo en gaat dat prima. Maar op momenten dat je kind van 8 gewoon zijn zin wilt doordrijven en met onzin argumenten komt omdat hij zijn zin wilt en ook vindt dat hij dat moet krijgen dan schiet je er totaal niets mee op om in discussie te gaan. Ookal weet hij/zij daarna heus wel dat wat hij/zij zei nergens op sloeg. Ze snappen de reden achter de 'nee' prima maar dat boeit ze niet, ze willen het toch.
Ik kan tegen mijn man zeggen "ja nu houden we er over op" als we er dan niet uitkomen. Een kind accepteerd dat niet altijd en gaat gewoon door.

Rejoy. schreef:@ jolicious: daar geloof ik ook niet zo in. Als kinderen deze manier van benaderen gewend zijn denk ik dat het op dezelfde voet verder zal gaan.

@ mamsie: dat bedoel ik ook, kinderen weten uiteindelijk wel of hun wensen wel of niet realistisch zijn. In het heetst van de strijd ben ik ook wel eens onrealistisch, maar als we het later uitpraten weet ik heel goed waarom iets niet kan. Ik denk dat kinderen hier ook prima toe in staat zijn.

Dat ben ik helemaal met je eens, maar daar heb je zo weinig aan als je kind tierend met jou de discussie aan blijft gaan. Op het moment dat je kind op zo'n manier met jou de discussie aan wilt gaan en jij gaat er op in, heb je elke keer de popen aan het dansen en zal je kind steeds verder over de lijn gaan. Ik wil altijd alles met mijn kinderen bespreken maar niet op zo'n manier. Dat zeg ik ze dan ook altijd.
Nu lijkt het trouwens net of dat dit 3x per week gebeurt maar dat is gelukkig niet zo haha.

Ik vind trouwens wel veel meiden een tik zien echt als slaan. Maar ik mijn ogen is het woord tik gewoon een "vlugge iets wat hardere aanraking" en dat vind ik toch heel iets anders en daar heb ik totaal geen moeite mee

Razz_ schreef:Ik vind trouwens wel veel meiden een tik zien echt als slaan. Maar ik mijn ogen is het woord tik gewoon een "vlugge iets wat hardere aanraking" en dat vind ik toch heel iets anders en daar heb ik totaal geen moeite mee

Ja dat is altijd zo moeilijk. Daarnaast gaat het al niet meer over fysiek straffen. Ik straf mijn kinderen ook niet fysiek want die pets die ze krijgen is geen straf. Ik zal nooit zeggen zo jij bent stout kom maar hier. * klets!*

Ik kan mij helemaal vinden in de posts van Mamsie, ik denk dat het ook aan de leeftijd ligt van je kind. Ik kan met C. ook binnen 5 minuten tot een conclusie komen, maar als hij iets wil wat niet gaat kan hij makkelijk een uur lang over hetzelfde " zeuren" terwijl mijn nee dan toch een nee blijft. Op zo' n moment kap ik de discussie af en trekt hij gewoon aan het kortste eind. Het ligt ook aan zoveel dingen en soms ontaard dat inderdaad in zo' n driftbui al zijn dat wel uitzonderingen.

misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Rejoy. schreef:misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Ja maar Rejoy jouw zoon (toch?) is nog geen 2 jaar, met 5 zijn ze toch verbaal iets sterker dan met 2 jaar.

kruimelje schreef:

Rejoy. schreef:misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Ja maar Rejoy jouw zoon (toch?) is nog geen 2 jaar, met 5 zijn ze toch verbaal iets sterker dan met 2 jaar.

Idd...Rejoy heeft btw een dochter

kruimelje schreef:

Rejoy. schreef:misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Ja maar Rejoy jouw zoon (toch?) is nog geen 2 jaar, met 5 zijn ze toch verbaal iets sterker dan met 2 jaar.

daarnet zat er nog geen piemeltje aan


met 5 jaar zijn w.b. taalbegrip ook een stuk verder. Ik ben ervan overtuigd als kinderen vanaf het begin gewend zijn om op deze manier benaderd te worden, dat het over een jaar of 5 ook geen problemen op gaat leveren. Het is een manier van benaderen waarop kinderen gaan rekenen lijkt me, ze kennen die andere kant niet (niet van ons in ieder geval).

en eigenlijk vind ik dit weer zo'n: wacht maar tot ze wat ouder zijn-opmerking..

Rejoy. schreef:

kruimelje schreef:

Rejoy. schreef:misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Ja maar Rejoy jouw zoon (toch?) is nog geen 2 jaar, met 5 zijn ze toch verbaal iets sterker dan met 2 jaar.

daarnet zat er nog geen piemeltje aan


met 5 jaar zijn w.b. taalbegrip ook een stuk verder. Ik ben ervan overtuigd als kinderen vanaf het begin gewend zijn om op deze manier benaderd te worden, dat het over een jaar of 5 ook geen problemen op gaat leveren. Het is een manier van benaderen waarop kinderen gaan rekenen lijkt me, ze kennen die andere kant niet (niet van ons in ieder geval).
en eigenlijk vind ik dit weer zo'n: wacht maar tot ze wat ouder zijn-opmerking..

Ok sorry haha! Ik dacht echt een jongen

Maar als bij jullie straks iets niet kan, je dochter wil buiten spelen maar jullie gaan over een half uurtje weg en je hebt geen zin haar dan weer te moeten halen en ze heeft haar goede kleertjes aan bijvoorbeeld, hoe zal dat dan bij jullie in de praktijk uitzien? Misschien heb ik er nog iets aan

Ik bedoel het niet zo van wacht maar tot ze ouder is, alleen ze willen met 5 weer andere dingena ls met 2 en factoren van buitenaf spelen dan ook een veel grotere rol. Het was zeker niet betweterig bedoeld.

Rejoy. schreef:

kruimelje schreef:

Rejoy. schreef:misschien ligt het ook wel gewoon aan de aanpak die kinderen gewend zijn en wat minder aan de leeftijd.

Ja maar Rejoy jouw zoon (toch?) is nog geen 2 jaar, met 5 zijn ze toch verbaal iets sterker dan met 2 jaar.

daarnet zat er nog geen piemeltje aan


met 5 jaar zijn w.b. taalbegrip ook een stuk verder. Ik ben ervan overtuigd als kinderen vanaf het begin gewend zijn om op deze manier benaderd te worden, dat het over een jaar of 5 ook geen problemen op gaat leveren. Het is een manier van benaderen waarop kinderen gaan rekenen lijkt me, ze kennen die andere kant niet (niet van ons in ieder geval).

en eigenlijk vind ik dit weer zo'n: wacht maar tot ze wat ouder zijn-opmerking..

Ja en toch denk ik wel dat het ook zo is. Ik ben toen ze klein waren ook altijd alles gaan uitleggen en nog. Zo zijn ze dat gewend en ze weten dat ze best iets mogen aangeven wat ze graag willen of anders zien. Toch gaan ze soms ineens te keer en willen ze gewoon het gewoon omdat ze het willen.
Ze kennen die andere kant straks maar al te goed, ookal zien ze het niet van jullie. Proberen zullen ze het echt wel. Net als liegen, dat gaan alle kinderen ook op den duur proberen. Dat hoort bij de leeftijd.
Dat ligt niet aan de aanpak dat zijn gewoon fases waar elk kind zo'n beetje doorheen gaat.

Mijn zoon is bijna 3 jaar, zit flink te puberen en kan een enorme draak zijn. Bij mijn man schreeuwt en mept hij ongeveer 10 keer zo vaak als bij mij. Mijn man legt veel minder uit en is veel meer van het 'als hij niet luistert, dan maar op de gang' Ik zie toch overduidelijk verbanden, mijn man zegt het zelf ook steeds vaker.

Ik geloof dus niet in 'wacht maar tot ze ouder zijn' opmerkingen. Ik geloof wel in verschillende aanpakken die beter werken voor bepaalde kinderen.