Fysiek straffen

Rejoy. schreef:Zijn jullie niet 'bang' dat jullie kinderen slaan of een tik geven als iets gaan zien wat mag? Ik ben wel benieuwd naar hoe jullie het je kinderen uitleggen dat zij niet mogen slaan, maar zij zelf wel af en toe een tik krijgen.

Dat weten ze gewoon. De oudste 2 dan he. Kinderen slaan wel altijd uit onmacht en boosheid.
Maar ik laat mijn jongens het ook wel eens gewoon uitvechten hoor. Dan zeg ik ook de 1e die huilt heeft pech en ik troost je niet. Maar goed ik leer mijn kinderen dan ook dat ze nooit als eerste moeten slaan en ze naar de juf/mij moeten gaan als het gebeurt. Maar is het steeds het zelfde kind, dan mep je gewoon een keer terug. Ja misschien fout maar je hoeft je ook niet keer op keer te laten slaan.

Dolcis_ schreef:Ik denk niet dat de kinderen standaart een tik krijgen als ze iets doen wat niet mag. Volgens mij is het iets wat een enkele keer gebeurd.

hahah dat zou wat zijn. Net als dat voorbeeld hier ergens, zo! jij deed stout, kom dan krijg je een tik.

Mamsie schreef:

Dolcis_ schreef:Ik denk niet dat de kinderen standaart een tik krijgen als ze iets doen wat niet mag. Volgens mij is het iets wat een enkele keer gebeurd.

hahah dat zou wat zijn. Net als dat voorbeeld hier ergens, zo! jij deed stout, kom dan krijg je een tik.

' kind' dat is stout! *klets* hahaha..

Ik ben het met je eens wat je verder zegt hierboven. Als mijn zoontje steeds op zijn dak krijgt van een bepaald kind, mag hij van mij ook best een tik terug geven. Maar hij mag er niet mee beginnen.

Ik hoop mijn kind bij te kunnen brengen dat hij niet gelijk is aan mij. Ik pak hem rechtvaardig aan en ga hem niet zomaar bij zijn kin grijpen.

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:Zijn jullie niet 'bang' dat jullie kinderen slaan of een tik geven als iets gaan zien wat mag? Ik ben wel benieuwd naar hoe jullie het je kinderen uitleggen dat zij niet mogen slaan, maar zij zelf wel af en toe een tik krijgen.

Dat weten ze gewoon. De oudste 2 dan he. Kinderen slaan wel altijd uit onmacht en boosheid.
Maar ik laat mijn jongens het ook wel eens gewoon uitvechten hoor. Dan zeg ik ook de 1e die huilt heeft pech en ik troost je niet. Maar goed ik leer mijn kinderen dan ook dat ze nooit als eerste moeten slaan en ze naar de juf/mij moeten gaan als het gebeurt. Maar is het steeds het zelfde kind, dan mep je gewoon een keer terug. Ja misschien fout maar je hoeft je ook niet keer op keer te laten slaan.

Dit zeiden mijn ouders ook altijd, alleen de juf vond het nooit goed

Cimic schreef:

Eline schreef:

Mamsie schreef:Ja hoor mijn jongens krijgen echt wel eens een pets tegen hun achterhoofd. De jongste dan nog niet maar die zal er vast ook wel krijgen.
Het is niet zo dat ik ze echt een flink lel geef ofzo maar meer een pets van "en nu wegwezen!"

Dat hebben mijn ouders vroeger ook wel eens gedaan en daar hebben mijn zus en ik echt niks aan over gehouden. Ook een tik op mijn vingers toen ik nog een stuk jonger was kwam nog wel eens voor. Als ik zelf kinderen zou hebben zou ik het ook zo doen denk ik.

Hmmm ik krijg altijd het idee dat het met een tikje begint en en van kwaad tot erger, maar nu spreek ik wel uit mijn referentie kader. Er niks aan over houden vind ik een groot woord, wil kind vindt het nu fijn om een tik te krijgen op een pets op de billen.

Nee natuurlijk niet, maar we kregen ook niet zomaar een tik, en het was ook niet dat we half dood geslagen werden. Mijn ouders waren streng maar rechtvaardig. En van kwaad tot erger was al helemaal niet aan de orde.

Eline schreef:

Nee natuurlijk niet, maar we kregen ook niet zomaar een tik, en het was ook niet dat we half dood geslagen werden. Mijn ouders waren streng maar rechtvaardig. En van kwaad tot erger was al helemaal niet aan de orde.

Hahaha is ook niet best als je half dood geslagen werd.
Kan me er ook best in vinden wat je zegt.

Ik heb gewoon zelf ook uitgelegd dat slaan niet mag, maar dat mensen soms dingen doen die niet kunnen, zo maak ik dan meteen een bruggetje naar hetgeen hij doet wat ook niet zo netjes is. Ik vind ook dat hij niet mag beginnen te slaan, maar hij mag zich wel afweren.

Susan schreef:

Teddyaapje schreef:Ja maar het kind is en blijft de dupe.

Heb je het nu over de situatie van CKC? Dan vind ik dit wel een beetje overdreven geformuleerd, hoor. Het meisje kwam in een gevaarlijke situatie terecht en CKC handelde in een impuls door een tik op de vingers te geven. Het is niet zo dat ze haar in elkaar heeft gebeukt.

Hier had ik het over, maar eigenlijk ook wel in het algemeen. Ik snap de 'schrik'reactie van CKC wel hoor, veroordeel haar niet, had zelf misschien zelfs wel het zelfde gedaan, denk dat t een soort van reflex is. Maar ik doelde vooral op jouw post over dat het de verantwoordelijkheid van de moeder is (wat ik ook met je eens ben). Het kind kan er niks aan doen dat haar moeder zo laks is en ze kan er missschien ook wel niks aan doen dat ze graag wilde helpen en dat ze een tikkeltje over enthousiast was. Ik geloof niet dat ze het deed omdat ze een vinger kwijt wilde of om CKC te pesten/ laten schrikken ofzo.

Wat ik ook raar vind is dat het door sommige normaal gevonden wordt om een kind wat 'lastig' doet omdat het niet lekker in zijn vel zit te vertellen dat ze irritant, vervelend en/of lastig zijn, ze weg te sturen en een klap/tik of wat dan ook te geven. Het kind voelt zich al rot en zo voelt het zich dan ook nog eens afgewezen, door zijn eigen ouders nota bene. Zou een kind op zo'n moment niet meer hebben aan een knuffel en begrip 'och schatje, zit je niet lekker in je vel?'.

Het is blijkbaar wel normaal om zelf minder te kunnen hebben als je bijv. moe bent, maar als een kind dat heeft wordt t opeens heel anders bekeken.

Ik bedoel dit trouwens in het algemeen, wat ik in het dagelijks leven om me heen zie.

Ik geef C.iske ook wel een tik. Sowieso als hij mij sloeg kreeg hij een tik op zijn vingers. Vanuit het standpunt dat hij leert dat het niet leuk is om een tik te krijgen door het zelf te ervaren.
En ik pak hem ook wel eens bij zijn kin.
En nee , ik vind het zelf niet fijn om bij mijn kin gepakt te worden maar ik vind niet dat hij mijn gelijke.
Werkgevers en werknemers relatie vind ik ook niet opgaan, mijn baas hoeft mij namelijk niet op te voeden.
Ik moet mijn kinderen klaarstomen voor een maatschappij waarin consequenties vast zitten aan gedrag.
Als je goed je werk doet krijg je er geld voor, doe je dat niet wordt je ontslagen.
Als je, je niet aan de regels houdt,wordt je gestraft.

Sunprincess schreef:Ik geef C.iske ook wel een tik. Sowieso als hij mij sloeg kreeg hij een tik op zijn vingers. Vanuit het standpunt dat hij leert dat het niet leuk is om een tik te krijgen door het zelf te ervaren.
En ik pak hem ook wel eens bij zijn kin.
En nee , ik vind het zelf niet fijn om bij mijn kin gepakt te worden maar ik vind niet dat hij mijn gelijke.
Werkgevers en werknemers relatie vind ik ook niet opgaan, mijn baas hoeft mij namelijk niet op te voeden.
Ik moet mijn kinderen klaarstomen voor een maatschappij waarin consequenties vast zitten aan gedrag.
Als je goed je werk doet krijg je er geld voor, doe je dat niet wordt je ontslagen.
Als je, je niet aan de regels houdt,wordt je gestraft.

Zo he! Goed omschreven.

Het is echt niet zo dat door niet te straffen kindjes niet leren dat er consequenties verbonden zitten aan het gedrag. Die zitten er namelijk altijd aan, bij welk gedrag dan ook. Ik ben van mening dat je door niet te straffen tot vele reeelere consuquenties komt.

Het voorbeeld van baas- werknemer was bedoelt om aan te geven dat werknemers veel meer van hun baas zullen aannemen en beter zullen werken als ze met respect behandelt worden en zelf gehoord worden, niet omdat ik denk dat een baas zijn werknemers moet opvoeden.

Ik draai meestal zijn hoofd gewoon naar mij toe, pak hem niet bij zijn kin maar meer omdat gewoon bij zijn hoofd pakken makkelijker is. Dat je kind je ook hoort als hij niet naar je wil kijken gaat hier gewoon niet op, vooral niet als hij boos is, dan wil ik dat hij mij aankijkt zodat hij ook duidelijk weet dat ik het tegen hem heb. En natuurlijk helpt het om je kind te troosten als hij niet goed in zijn vel zit, maar dat klinkt alemaal zo makkelijk, als mijn zoon boos is laat hij zich niet troosten. En trouwens, als hij op die manier zijn boosheid uit, vind ik niet eens dat hij een knuffel verdient, boos zijn mag maar op een gegeven moment moet het ook klaar zijn zodat er over gepraat kan worden, en dan komt er ook een dikke knuffel.

Dolcis_ schreef:

Mamsie schreef:

Dolcis_ schreef:Ik denk niet dat de kinderen standaart een tik krijgen als ze iets doen wat niet mag. Volgens mij is het iets wat een enkele keer gebeurd.

hahah dat zou wat zijn. Net als dat voorbeeld hier ergens, zo! jij deed stout, kom dan krijg je een tik.

' kind' dat is stout! *klets* hahaha..

Ik ben het met je eens wat je verder zegt hierboven. Als mijn zoontje steeds op zijn dak krijgt van een bepaald kind, mag hij van mij ook best een tik terug geven. Maar hij mag er niet mee beginnen.

Ik hoop mijn kind bij te kunnen brengen dat hij niet gelijk is aan mij. Ik pak hem rechtvaardig aan en ga hem niet zomaar bij zijn kin grijpen.

Hij is niet gelijk aan jou? Hoe bedoel je? Dat je een hogere rang hebt dan hij?

Teddyaapje schreef:

Susan schreef:

Teddyaapje schreef:Ja maar het kind is en blijft de dupe.

Heb je het nu over de situatie van CKC? Dan vind ik dit wel een beetje overdreven geformuleerd, hoor. Het meisje kwam in een gevaarlijke situatie terecht en CKC handelde in een impuls door een tik op de vingers te geven. Het is niet zo dat ze haar in elkaar heeft gebeukt.

Hier had ik het over, maar eigenlijk ook wel in het algemeen. Ik snap de 'schrik'reactie van CKC wel hoor, veroordeel haar niet, had zelf misschien zelfs wel het zelfde gedaan, denk dat t een soort van reflex is. Maar ik doelde vooral op jouw post over dat het de verantwoordelijkheid van de moeder is (wat ik ook met je eens ben). Het kind kan er niks aan doen dat haar moeder zo laks is en ze kan er missschien ook wel niks aan doen dat ze graag wilde helpen en dat ze een tikkeltje over enthousiast was. Ik geloof niet dat ze het deed omdat ze een vinger kwijt wilde of om CKC te pesten/ laten schrikken ofzo.

Wat ik ook raar vind is dat het door sommige normaal gevonden wordt om een kind wat 'lastig' doet omdat het niet lekker in zijn vel zit te vertellen dat ze irritant, vervelend en/of lastig zijn, ze weg te sturen en een klap/tik of wat dan ook te geven. Het kind voelt zich al rot en zo voelt het zich dan ook nog eens afgewezen, door zijn eigen ouders nota bene. Zou een kind op zo'n moment niet meer hebben aan een knuffel en begrip 'och schatje, zit je niet lekker in je vel?'.

Het is blijkbaar wel normaal om zelf minder te kunnen hebben als je bijv. moe bent, maar als een kind dat heeft wordt t opeens heel anders bekeken.

Ik bedoel dit trouwens in het algemeen, wat ik in het dagelijks leven om me heen zie.

Dat zie ik ook wel eens. Ook bij mijn man. Als zoon dan chagerijnig is, roept man "Nou, doe eens normaal en doe eens lief!" Kan ik niet tegen. Zou ik eens moeten zeggen als man zijn dag niet heeft..

Teddyaapje schreef:Het is echt niet zo dat door niet te straffen kindjes niet leren dat er consequenties verbonden zitten aan het gedrag. Die zitten er namelijk altijd aan, bij welk gedrag dan ook. Ik ben van mening dat je door niet te straffen tot vele reeelere consuquenties komt.

Het voorbeeld van baas- werknemer was bedoelt om aan te geven dat werknemers veel meer van hun baas zullen aannemen en beter zullen werken als ze met respect behandelt worden en zelf gehoord worden, niet omdat ik denk dat een baas zijn werknemers moet opvoeden.

+1. Ik geloof niet dat een kind beter luistert of snapt dat slaan pijn doet als je hem een tij terug geeft. Als ik kijk naar mijn zoon: hij is alleen maar heel erg verdrietig en geschrokken als hij een tik terug krijgt. Ik zie daar echt geen meerwaarde in.
Net als ik er ook geen meerwaarde in zie om mezelf als meerdere te zien van mijn kind. Ik heb behoeften, mijn kind heeft behoeften en volgens mij ligt de oplossing nog altijd middenin. Ik vind mijn behoeften niet belangrijker dan die van mijn kind.

kruimelje schreef:Ik draai meestal zijn hoofd gewoon naar mij toe, pak hem niet bij zijn kin maar meer omdat gewoon bij zijn hoofd pakken makkelijker is. Dat je kind je ook hoort als hij niet naar je wil kijken gaat hier gewoon niet op, vooral niet als hij boos is, dan wil ik dat hij mij aankijkt zodat hij ook duidelijk weet dat ik het tegen hem heb. En natuurlijk helpt het om je kind te troosten als hij niet goed in zijn vel zit, maar dat klinkt alemaal zo makkelijk, als mijn zoon boos is laat hij zich niet troosten. En trouwens, als hij op die manier zijn boosheid uit, vind ik niet eens dat hij een knuffel verdient, boos zijn mag maar op een gegeven moment moet het ook klaar zijn zodat er over gepraat kan worden, en dan komt er ook een dikke knuffel.

Je zegt: als hij zijn boosheid op die manier uit, verdient hij geen knuffel.

Wat nou als je zoon gewoon even niet weet hoe hij zijn frustratie moet uiten? De basisemotie is hetzelfde als dan hij het op een voor jou correcte manier had geuit?
Ik snap dat gewoon niet. Hè kind verdient toch altijd liefde en een knuffel? Oftewel: mag hij niet zijn wie hij is?

Als er iets met jou gebeurt en jij bent daar erg van van slag, vind jij het dan ook oké als bijv je partner je geen knuffel wil geven omdat je je gevoelens niet uit op de manier waarop hij dat graag ziet? En zou je het dan kon niet heel erg vinden als hij dan zegt: ja, nu is het genoeg hoor.

Jolicious schreef:

kruimelje schreef:Ik draai meestal zijn hoofd gewoon naar mij toe, pak hem niet bij zijn kin maar meer omdat gewoon bij zijn hoofd pakken makkelijker is. Dat je kind je ook hoort als hij niet naar je wil kijken gaat hier gewoon niet op, vooral niet als hij boos is, dan wil ik dat hij mij aankijkt zodat hij ook duidelijk weet dat ik het tegen hem heb. En natuurlijk helpt het om je kind te troosten als hij niet goed in zijn vel zit, maar dat klinkt alemaal zo makkelijk, als mijn zoon boos is laat hij zich niet troosten. En trouwens, als hij op die manier zijn boosheid uit, vind ik niet eens dat hij een knuffel verdient, boos zijn mag maar op een gegeven moment moet het ook klaar zijn zodat er over gepraat kan worden, en dan komt er ook een dikke knuffel.

Je zegt: als hij zijn boosheid op die manier uit, verdient hij geen knuffel.

Wat nou als je zoon gewoon even niet weet hoe hij zijn frustratie moet uiten? De basisemotie is hetzelfde als dan hij het op een voor jou correcte manier had geuit?
Ik snap dat gewoon niet. Hè kind verdient toch altijd liefde en een knuffel? Oftewel: mag hij niet zijn wie hij is?

Als er iets met jou gebeurt en jij bent daar erg van van slag, vind jij het dan ook oké als bijv je partner je geen knuffel wil geven omdat je je gevoelens niet uit op de manier waarop hij dat graag ziet? En zou je het dan kon niet heel erg vinden als hij dan zegt: ja, nu is het genoeg hoor.

Zeker mag hij zijn wie hij is, ik ben ook juist blij dat hij zijn boosheid uit. Maar op het moment dat hij tegen mij staat te schreeuwen en spullen door de kamer gooit krijgt hij geen knuffel.

zou het niet kunnen dat hij op zulke momenten júist behoefte heeft aan een knuffel, nog veel meer dan wanneer hij zich in jouw ogen wel netjes en lief gedraagt?

Krijgt hij dan geen knuffel of verdient hij het ook niet volgens jou?

Rejoy. schreef:zou het niet kunnen dat hij op zulke momenten júist behoefte heeft aan een knuffel, nog veel meer dan wanneer hij zich in jouw ogen wel netjes en lief gedraagt?

Dat vraag ik me dus ook af

Jolicious schreef:

Dolcis_ schreef:

Mamsie schreef:

Dolcis_ schreef:Ik denk niet dat de kinderen standaart een tik krijgen als ze iets doen wat niet mag. Volgens mij is het iets wat een enkele keer gebeurd.

hahah dat zou wat zijn. Net als dat voorbeeld hier ergens, zo! jij deed stout, kom dan krijg je een tik.

' kind' dat is stout! *klets* hahaha..

Ik ben het met je eens wat je verder zegt hierboven. Als mijn zoontje steeds op zijn dak krijgt van een bepaald kind, mag hij van mij ook best een tik terug geven. Maar hij mag er niet mee beginnen.

Ik hoop mijn kind bij te kunnen brengen dat hij niet gelijk is aan mij. Ik pak hem rechtvaardig aan en ga hem niet zomaar bij zijn kin grijpen.

Hij is niet gelijk aan jou? Hoe bedoel je? Dat je een hogere rang hebt dan hij?

Mijn zoon is ook niet gelijk aan mij, hij verdient evenveel respect maar hij is niet gelijk aan mij. Dat zou namelijk betekenen dat hij alles kan doen wat ik ook doe, als hij tv wil kijken moet hij dat vragen, als hij op zijn nintendo wil moet hij dat vragen, in dat opzicht is hij niet gelijk aan mij, want ik hoef dat niet te vragen.

Jolicious en rejoy, we praten erover waarom hij zo boos is, en daarna krijgt hij uiteraard een knuffel. Ik leg hem uit dat als hij boos is hij geen spullen door de kamer hoeft te gooien maar dat hij dat ook op een andere manier kan uiten. Mijn zoon krijgt genoeg liefde hoor. En niet alleen als hij zich "netjes en lief gedraagt".

Ik twijfel er niet aan dat je zoon genoeg liefde krijgt. Dat zal vast goed zitten. Ik sta ik bepaalde dingen gewoon heel anders en ben nieuwsgierig hoe je erover denkt en daarom stel ik daar vragen over.

ik heb wel eens gezegd over mijn dochter: ik ben niet haar baas, ik ben haar moeder.

Dat wil zeggen dat ik haar moet begeleiden in wat ze doet, want zij heeft het gewoon niet in de gaten dat de hond een trap geven in het voorbij gaan niet fijn is voor de hond, ook al vind jij dat geweldig leuk. Ik vind echter niet dat zij minder rechten heeft dan ik. Als zij iets niet mag, dan wil ik moet een goede reden komen, net als ik een goede reden wil hebben als ik niet mag.

@Rejoy: gewoon nieuwsgierig; ga je als ze groter is ook met haar aan de onderhandelingstafel zitten? Dat zij ook haar argumenten mag geven en dat je daarnaar luistert, overna denkt en wellicht tot een compromis komt? (En dan alleen de dingen waarover dat kan natuurlijk)

In het algemeen; ik denk niet dat een kind een knuffel moet verdienen. Ik ben bang dat je op den duur (als je dit doorvoert en altijd doet) een kind krijgt dat sociaal wenselijk gedrag laat zien (volgens normen en waarden van de ouders) ipv een kind dat zijn eigen plan trekt en in staat is zn ouders teleur te stellen. Alleen maar om die knuffel te krijgen.

Dat 'ik ben de baas en je moet doen wat ik zeg' gaat voor mij over macht-onmacht en ik wil niet vanuit de ouderpositie macht uitoefenen op mijn kind. Uiteindelijk heb je als ouder wel het laatste woord omdat je verantwoordelijk bent, niet omdat je 'de baas' bent.

als zij goede argumenten aan kan dragen waarom iets juist wel mag, dan zou het best kunnen dat ze iets toch gaat mogen. Waarom niet? Ik kan mijn man toch ook overtuigen met goede argumenten, waarom zou onze dochter dat niet mogen?