Ik moet 't huis uit..

Yoyo schreef:

Naja, het probleem is dat je zelf moet bewijzen dat het niet zo is. Als zij een buurtonderzoek doen en het blijkt dat je daar veel vaker bent dan zit je alweer..

Wat is dat dan, zo'n buurtonderzoek? Gaan ze dan aan de buren vragen of je vaak daar zit of zo? Het is dat de volwassen dochter van onze buren in het huis naast haar ouders woont, anders zou ik niet eens weten hoe dat bij hun zit.

jeetje, zit met open mond te lezen..
klote zeg!
en meer weet ik eigenlijk niet te zeggen, zou niet weten hoe je dit het beste aan kan pakken...

Susan schreef:

Yoyo schreef:

Naja, het probleem is dat je zelf moet bewijzen dat het niet zo is. Als zij een buurtonderzoek doen en het blijkt dat je daar veel vaker bent dan zit je alweer..

Wat is dat dan, zo'n buurtonderzoek? Gaan ze dan aan de buren vragen of je vaak daar zit of zo? Het is dat de volwassen dochter van onze buren in het huis naast haar ouders woont, anders zou ik niet eens weten hoe dat bij hun zit.

Ja dat gaan ze inderdaad doen. Bij buren aanbellen en vragen. Ik weet niet of Bazinga in een dorp of stad woont, maar in het dorp is het waarschijnlijk 'algemeen bekend' dat ze bij haar moeder woont.

Aan de ene kant is de kans dát ze onderzoek gaan doen niet heel groot. Voor zo veel mensen gaat dit nu wijzigen, ze hebben niet de capaciteit om overal onderzoek te doen. Maar aan de andere kant, zul je maar net die gene zijn bij wie ze wel een onderzoek houden. Die garantie heb je nooit. Wil je het risico lopen of niet.

Ik vind het echt een belachelijke regel. Op deze manier kunnen studerende thuiswonende kinderen nooit geld sparen voor hun toekomst. Slechte ontwikkeling.

Ik kan niet iets bedenken wat je kan doen. Wel een

Het is inderdaad een bizarre wijziging.. Echter, voor sommigen is deze wijziging wel goed. Maar in het geval van Bazinga vind ik het gewoon in én in triest.

Kijk, ze zullen misschien niet snel een buurtonderzoek doen, maar in het geval dat er wat oudere kinderen thuiswonen, gaan er wel sneller belletjes rinkelen.

Nou, ik zou er weinig zin in hebben om die vraag te beantwoorden over mijn buren. Ben je verplicht om mee te werken?

Spring schreef:Bah, rotregels.
Slaat ook compleet nergens op!
Maar nu woon je met je moeder, stel dat je met een huisgenoot woont.. Dan zit je met hetzelfde. Belachelijk vind ik het.

Ik zou doen zoals velen hier al zeggen, je inschrijven bij je vader en ondertussen bij je moeder blijven wonen.
Hoe groot is de kans op een huisbezoek? En dan nog, laat ze maar bewijzen dat jij daar vaker dan 1 nachtje per week blijft logeren.
Het was je ouderlijk huis, dan is het toch logisch dat je je kamer lekker zo laat. En die kleding? Ze moesten eens weten hoeveel kleding je hebt bij je vader, daar waar je echt woont.

Nou dat het nergens op slaat ben ik het niet mee eens. Goed dat ze dit soort dingen eindelijk aanpakken, de gezinnen die 4 uitkeringen ontvangen en nou niet erg hun best doen een baan te vinden.

Voor jou Bazinga vind ik het wel heel sneu! Hoe oud ben je? Ben je er nog niet aantoe om op jezelf te gaan wonen? Sta je wel ingeschreven? Andes wordt het sowieso wel erg lastig. Sterkte.

Staat je moeder bij uitzendbureaus ingeschreven?

Zou dat zo vaak voorkomen dan, gezinnen met vier uitkeringen? Het lijkt mij nogal een extreme situatie en het lijkt mij ook dat je met een regel om die paar extreme situaties aan te pakken heel veel mensen als Bazinga dupeert. Stel dan een regel in dat er maximaal een bepaald bedrag aan uitkeringen mag binnenkomen (en in het geval van een bijstandsuitkering word je sowieso gekort als je ouders of je kinderen een uitkering of salaris ontvangen omdat er dan wordt gekeken naar het totale inkomen van jouw huishouden).

Susan schreef:Nou, ik zou er weinig zin in hebben om die vraag te beantwoorden over mijn buren. Ben je verplicht om mee te werken?

Nee, ik geloof het niet. Ze kunnen jou in feite niks maken. Maar er zijn vast wel mensen die hun mond open doen of dat ze op een andere manier aan info komen. De sociaal rechercheurs zijn heel tactisch en geniepig wat dat betreft. Ze kijken naar de kleinste dingen.

Ik denk wel dat misbruik vaak voorkomt en dat het goed is dat ze het aanpakken.
Als iemand hier had gepost dat haar Marokkaanse buren met 3en een uitkering hebben en daar goed van kunnen leven terwijl ze misschien best zouden kunnen werken dan zou iedereen het belachelijk vinden dat dat zomaar kan.

In dit geval is het allemaal wel erg vervelend. Ik hoop altijd ook maar dat ze eerst gaan controleren bij de mensen die het meest lijken te profiteren (dus waar er meer dan 2 uitkeringen in één huishouden zijn). Ik zou niet mee willen werken als ze bij mij aan de deur kwamen vragen hoe het zat in zo'n situatie als bij Bazinga, zou dan denk ik weigeren. Ben dan ook zo'n watje dat er in elk geval niet over zou durven liegen.

Maar als je zorgt dat het er ook uitziet dat je bij je vader woont zal het hopelijk allemaal zo'n vaart niet lopen.

Ik ben het er ook mee eens dat dit wordt aangepakt alleen in sommige situaties, zoals bij jou dus, is het gewoon knap lullig.

Het is overigens niet zo dat dat er niet meerdere uitkeringen per adres ontvangen kunnen worden. Er wordt alleen gekeken naar het inkomen van het oudste thuiswonende kind van boven de 18 jaar.

Susan schreef:Zou dat zo vaak voorkomen dan, gezinnen met vier uitkeringen? Het lijkt mij nogal een extreme situatie en het lijkt mij ook dat je met een regel om die paar extreme situaties aan te pakken heel veel mensen als Bazinga dupeert. Stel dan een regel in dat er maximaal een bepaald bedrag aan uitkeringen mag binnenkomen (en in het geval van een bijstandsuitkering word je sowieso gekort als je ouders of je kinderen een uitkering of salaris ontvangen omdat er dan wordt gekeken naar het totale inkomen van jouw huishouden).

En toch gebeurt het.Ik heb een aantal jaar terug een leerling gehad die z'n ouders zogenaamd uit elkaar waren. Vader leeft van de bijstand en staat ingeschreven op de camping in het dorp maar woont gewoon thuis, moeder leeft van de bijstand, de kinderen staan ingeschreven op een ander adres want dan krijgen ze een uitwonenden beurs en studiefinanciering. En dan werken vader en moeder ook nog zwart. Die jongen verteldee ook vol trots dat hij op zaterdag alleen 's ochtends ging werken want dan hield ie meer over als dat ie een hele dag zou gaan werken.

Neemt niet weg dat ik de regeling in het geval van bazinga behoorlijk krom vindt.

ekjir@M schreef:

En toch gebeurt het.Ik heb een aantal jaar terug een leerling gehad die z'n ouders zogenaamd uit elkaar waren. Vader leeft van de bijstand en staat ingeschreven op de camping in het dorp maar woont gewoon thuis, moeder leeft van de bijstand, de kinderen staan ingeschreven op een ander adres want dan krijgen ze een uitwonenden beurs en studiefinanciering. En dan werken vader en moeder ook nog zwart. Die jongen verteldee ook vol trots dat hij op zaterdag alleen 's ochtends ging werken want dan hield ie meer over als dat ie een hele dag zou gaan werken.

Neemt niet weg dat ik de regeling in het geval van bazinga behoorlijk krom vindt.

Natuurlijk, ik geloof ook heus wel dat het gebeurt, maar gebeurt het vaak? Stel dat je (bij wijze van spreken) 10 huishoudens aanpakt met zo'n regeling, maar er ondertussen 10.000 dupeert, weegt het dan tegen elkaar op? Want ik denk dat een situatie als die van Bazinga vaker voorkomt, mensen die ter goeder trouw zijn en tegen hun wil in deze situatie zijn gekomen.

Ik vind het ook een idiote nieuwe regeling, en ze moeten ook geen uitkeringen gaan korten terwijl iemand hard zijn best doet om aan het werk te komen (en het lukt niet).

Ik heb het misschien over het hoofd gezien, maar waarom kun je dan niet gewoon een eigen plek zoeken? Of woont jouw moeder bij jou in, omdat je het hebt over een nieuwe bank enzo?

Ik snap best dat het niet leuk is dat het nu moet, maar uiteindelijk gaat toch iedereen op zichzelf wonen?

Bedankt voor jullie reacties!

Ik snap ergens deze regeling ook echt wel, maar er zijn gewoon uitzonderingen.. We maken er geen misbruik van, hebben nog nooit de Bijzondere Bijstand aangevraagd, we vragen verder niks, breken nooit regels, moeders is trouw aan't solliciteren, ik werk me uit de naad, draag braaf bij qua boodschappen en kostgeld... Waarom moeten wij nu boeten voor die mensen die er wél misbruik van maken?

En ja, iedereen gaat een keer op zichzelf, maar ik heb heimwee als ik een weekendje bij een vriendin slaap, heb serieuze issues met verlatingsangst, ik wíl helemaal niet weg, ik hou van m'n moeder, m'n kat, hoe moet ik Frits achterlaten? Moet ik hem dan ook uit z'n 'thuis' wegrukken? Ik heb m'n plekje hier, we redden 't samen perfect, we komen mooi rond, vallen niemand lastig.. Hoe kunnen ze me dwingen op mezelf te gaan, als ik daar nog niet aan toe ben? Ik red 't niet eens alleen, financieel; ja prima, toeslag hier, toeslag daar, ik zou dat wel redden, maar ik kan níet zonder m'n moeder, ik kom nog elke avond voor een welterusten-kus en als ik die niet krijg, slaap ik amper... Ik ben gewoon een basketcase en kan niet alleen wonen, ik kan niet zonder mijn moeder, ik wil niet weg!!

kruimelje schreef:Ik heb het misschien over het hoofd gezien, maar waarom kun je dan niet gewoon een eigen plek zoeken? Of woont jouw moeder bij jou in, omdat je het hebt over een nieuwe bank enzo?

Ik snap best dat het niet leuk is dat het nu moet, maar uiteindelijk gaat toch iedereen op zichzelf wonen?

Heel eerlijk gezegd was dat ook het eerste wat ik dacht toen ik dit topic door las. Het is zuur dat dit moet, héél zuur, maar kun je dit niet als iets positiefs zien? Je gaat op jezelf, een nieuwe fase in, en natuurlijk is het eng maar dat went vast ook wel weer. Kun je niet een plekje bij je moeder in de buurt zoeken?

Dat financiële gedeelte snap ik, dat je moeder geen baan kan vinden en dat je bij haar wil blijven wonen om haar mee te onderhouden. Maar het laatste stukje van je post over heimwee etc, tsja....

Hoe oud ben je Bazinga?

Ik snap wel dat ze niet weg wilt. Op jezelf gaan wonen is een keuze omdat je er aan toe bent, het zelf wilt en behoefte aan die zelfstandigheid hebt. Het is niet iets wat je opgedrongen moet worden.

Ik ben 23.. Ik weet 't, helemaal de leeftijd om gewoon op mezelf te gaan, 't is een gezonde nieuwe ontwikkeling, waar ik alleen nog niet aan toe ben.. Ik wéét 't, ik weet dat 't goed zou kunnen zijn, om gewoon op mezelf te gaan, de leeftijd is goed, ik werk gewoon, er is niks slechts aan. Maar k woon pas 10 jaar weer bij m'n moeder, daarvoor heb ik altijd heen en weer verhuisd en sinds 10 jaar heb ik rust en heb ik gewoon een hele fijne band met m'n moeder opgebouwd.

Ik sta ook wel ingeschreven voor woningen, maar daar heb je een wachtlijst voor en dat duurt wel een paar jaar. Dat vond ik juist goed; ik ben al begonnen met uitzet sparen, heb al wat servies etc etc. De woningen die je hier binnen een half jaar kan krijgen, zijn studio-achtige flatjes in een mindere buurt en als 't niet anders kan, dan pak je dat natuurlijk met beide handen aan, maar gedwongen op mezelf gaan, is niet zoals ik 't voor me zag.. 't Staat me zó tegen om op mezelf te gaan dan. 't Idee van alleen wonen, kan ik mee leven, maar dan op mijn tempo, op mijn initiatief, op een manier zoals ik 't kan handelen en kan plaatsen en niet omdat 't móét en omdat 't me anders heel mijn salaris kost.. Ik heb een separatieangststoornis, iets wat ik meestal niet noem of 'gebruik', maar 't vastgesteld door de psycholoog en ik heb er ook therapiën voor gehad, maar er is maar zo weinig wat je er aan kunt doen en zo'n basketcase dwíngen om weg te gaan, helpt iig niet :/ Sukkels..

En mijn hart breekt als ik aan m'n moeder denk, want die voelt zich nu een enorme loser, alsof ze gefaald heeft en d'r kind moet wegsturen om géld..

Ja dat is heftig ja, en ik heb ook erge heimwee, toen ik thuis woonde ging ik ook niet logeren bij vrienden, maar nu voelt dit als mijn thuis. En je kunt altijd naar je moeder op bezoek gaan, desnoods tot ' s avond voordat je naar bed gaat. Zo kun je dat dan een beetje opbouwen.

En Frits, die kun je bij je moeder laten, of meenenem naar je eigen huisje. Ik snap dat je liever op jezelf wil als jij daaraan toe bent, maar het is nu eenmaal niet anders.

Misschien gaat er wel een wereld voor je open en vind je het na een tijdje zo fijn dat je niet meer terug zou willen. Probeer het positief op te vatten, misschien ben je nog wel in shock nu, maar alles komt vast goed!

En dat je moeder zich voelt alsof ze haar kind weg stuurt om geld.. Tja ik denk dat ze het zo niet moet zien, je bent geen 14 meer. Het is niet zo dat je je moeder nodig hebt om te overleven, je kunt zef zorgen voor eten, en financieel heb je alles op orde.

Bazinga schreef:Maar k woon pas 10 jaar weer bij m'n moeder, daarvoor heb ik altijd heen en weer verhuisd en sinds 10 jaar heb ik rust en heb ik gewoon een hele fijne band met m'n moeder opgebouwd.

Die band verdwijnt niet doordat je het huis uit gaat he. Die band zit van binnen bij jullie, en niet aan het feit vast dat je thuis woont. Als je een huisje in de buurt zou vinden, zou je bij wijze van zelfs elke avond bij haar kunnen eten en voor haar zorgen. Dat laatste lijkt me sowieso wel nodig, dus ik zou ook sowieso een huisje bij haar in de buurt zoeken, maar dan wel helemaal van jezelf. Het is heel erg rot zoals het nu gaat op deze manier, maar hopelijk kan je het zo draaien dat je er zelf voordeel uit haalt. Ik zou in elk geval niet in allerlei bochten gaan wringen om de situatie te omzeilen, zoals inschrijven bij je vader enzo. Dat lijkt me helemaal geen geruststellend gevoel, dat je eigenlijk de wet probeert te omzeilen. Dan zou ik inderdaad liever voor een huisje bij je moeder in de buurt proberen te gaan en er op die manier het beste van te maken.

Heb nog niet alles gelezen, maar wilde wel alvast reageren.

Die nieuwe wet is zo ontzettend klote geregeld. Vind het ronduit belachelijk dat kinderen nu voor hun ouders moeten gaan zorgen, i.p.v andersom. Op deze manier word het woningnoodprobleem groter gemaakt en ook zullen kinderen nu eerder het huis verlaten, noodgedwongen, terwijl ze zich dit waarschijnlijk niet kunnen veroorloven.

Pas alsjeblieft op met je inschrijven bij je vader en tegelijkertijd bij je moeder wonen, want ze gaan hier streng op controleren. En komen ze erachter dat je de boel flest, om het zo maar even te noemen, ben je nog verder van huis, want word er zowel aan je moeder als aan jou nooit meer bijstand uitgekeerd.

Ik kan me voorstellen hoe klote jij je voelt, en hoop dat jullie alsnog een passende oplossing zullen vinden. Heel veel sterkte voor jou en je moeder.

Ook al ben je 23 en heb je de leeftijd, als je er niet aan toe bent is het gewoon niet eerlijk om gedwongen te moeten verhuizen.
Zeker gezien de issues die je noemt. Ook al ben je dan 23. Als jij nog een paar jaar bij je moeder wilt blijven is daar niks geks aan. Als mensen dat raar vinden is dat niet jouw probleem. Ik ben ook pas op mijn 24^ste definitief het huis uit gegaan.



Heb je al kunnen bereken wat precies de gevolgen zullen zijn voor je inkomen? Ga je er echt zo veel op achteruit?

Marin schreef:

Bazinga schreef:Maar k woon pas 10 jaar weer bij m'n moeder, daarvoor heb ik altijd heen en weer verhuisd en sinds 10 jaar heb ik rust en heb ik gewoon een hele fijne band met m'n moeder opgebouwd.

Die band verdwijnt niet doordat je het huis uit gaat he. Die band zit van binnen bij jullie, en niet aan het feit vast dat je thuis woont. Als je een huisje in de buurt zou vinden, zou je bij wijze van zelfs elke avond bij haar kunnen eten en voor haar zorgen. Dat laatste lijkt me sowieso wel nodig, dus ik zou ook sowieso een huisje bij haar in de buurt zoeken, maar dan wel helemaal van jezelf. Het is heel erg rot zoals het nu gaat op deze manier, maar hopelijk kan je het zo draaien dat je er zelf voordeel uit haalt. Ik zou in elk geval niet in allerlei bochten gaan wringen om de situatie te omzeilen, zoals inschrijven bij je vader enzo. Dat lijkt me helemaal geen geruststellend gevoel, dat je eigenlijk de wet probeert te omzeilen. Dan zou ik inderdaad liever voor een huisje bij je moeder in de buurt proberen te gaan en er op die manier het beste van te maken.

Hier ben ik het absoluut mee eens, ook voor jezelf lijkt het mij gezonder om op jezelf te gaan, in een huisje in de buurt van je moeder, dan dat je gaat proberen de wet te omzeilen.