n.a.v. Alphen, heb jij wel eens wat gezien/gehoord?

Tea-Leaf schreef:

VeryCherry schreef:Ik ga ook geen ruzie maken, heb ik totaal geen zin in.
Dan zal ik maar voor de zoveelste keer aankondigen dat ik wel melding wíl maken, ik wil alleen wel anoniem blijven.

Ik snap je echt heel goed. Dit is totaal niet vergelijken maar: eind februari is er 's nachts ingebroken in een fotozaak in ons dorp. Die avond kwam ik uit de supermarkt rond negen uur en zag ik 3 mannen lopen. Ze liepen verdacht heen en weer voor de fotozaak en ik keek er een aan die heel creepy was. Ik kwam thuis en zei nog "die gaan de boel daar leegroven binnenkort"

En nu vraagt de politie nog steeds of er mensen zijn die wat hebben gezien. Maar dat durf ik al niet eens te melden. Het waren volgens mij Polen, die zitten hier heel veel voor werk. Ze kijken altijd heel eng en vies naar vrouwen. Ik weet niet hoor. Kan me niet eens indenken hoe moeilijk het voor jou moet zijn om dit alsnog te melden.
Wel knap dat je het gaat proberen!

Echt waarom meld je dit niet??? Die lui kennen jou helemaal niet, en je komt ze vrijwel zeker nooit meer tegen. Misschien kunnen ze door jou tip wel aangehouden worden.

Tea Leaf, hoe eng het ook is, bedenk dat ze met jou melding misschien wel aangehouden kunnen worden. Nu kunnen ze gewoon doorgaan met waar ze mee bezig zijn, dat kan de bedoeling toch ook niet zijn?

Kan me niet voorstellen hoe je je voelt, heb nog nooit zoiets meegemaakt, maar je moet je niet bang laten maken!

Jeetje wat een heftige verhalen.

Ik ben ooit toen ik nog kleiner was (jaar of 10 denk ik) samen met mijn moeder bijna gegijzeld. Wij stonden voor een winkel met onze fietsen en er kwam een man aanlopen met zijn hand onder zijn jas en toen haalde hij ineens een broodmes tevoorschijn en kwam op ons af lopen. Mijn moeder heeft mij toen heel snel achter haar rug geduwd dus ik heb er weinig van gezien en ineens kwamen ook van alle kanten politie en zo aangereden met getrokken geweren en knuppels. Ze stonden letterlijk op de tenen van mijn moeder met die man te vechten en toen viel er ook nog een ijspriem onder zijn jas vandaan. Later (toen de man afgevoerd was) kwam de man van de recherche uitleggen dat ze die man moesten hebben voordat hij bij ons was omdat ze wisten dat hij gevaarlijk was en al vaker mensen gegijzeld had.
Ik ben toen wel een tijdje bang geweest voor grote donkere mannen (vooral als ze een lange jas aan hadden) maar dat is gelukkig helemaal over. Al krijg ik nog steeds wel een akelig gevoel als ik langs die winkel fiets. Denk ook niet dat ik daar ooit met mijn eigen dochter zal gaan staan.

Toen ik een jaar of 12 was heb ik samen met een vriendin een diefstal uit een auto gezien. Die jongens (marokkanen,helaas zou ik bijna zeggen, beetje vooroordeel zeg maar) zagen dat wij dat hebben gezien.Hierop bedreigden zij ons met de dood. We waren doodsbang maar toen de eigenaar van die auto kwam hebben we het toch verteld. We hebben hierover aangifte gedaan bij de politie, maar nooit meer iets over gehoord.

Mijn buurman heeft op 2de kerstdag 2000 zelfmoord gepleegd door zichzelf op te hangen op zolder. Zijn zoontje (4 jaar) heeft he gevonden en heeft in eerste instantie niets durven zeggen tegen zijn moeder. Uiteindelijk vertelde hij het en heeft zij mijn stiefvader gehaald die hem er vanaf heeft gesneden en hem geeft gereanimeerd. Helaas heeft dat niet mogen baten. Ik heb de buurkinderen toen opgevangen. Was heel heftig.

Verder heb ik een keer een meisje voor de trein zien springen. Ik zat in een stoptrein die stilstond bij een perron. Op het perron tegenover mij stond dat meisje. Ik dacht dat zij op de trein wachtte (wat ze ook deed,maar dan helaas op een andere manier). De sneltrein komt er aan en ze springt. Ik kon niet wegkijken. Hoe graag ik dat ook wilde het ging niet!

Op stage heeft een cliënte zichzelf in brand gestoken. Dat was ook heel erg eng om mee te maken.


Bah! Als ik dat zo zie heb k best veel meegemaakt.

Poisongirl schreef:
Verder heb ik een keer een meisje voor de trein zien springen. Ik zat in een stoptrein die stilstond bij een perron. Op het perron tegenover mij stond dat meisje. Ik dacht dat zij op de trein wachtte (wat ze ook deed,maar dan helaas op een andere manier). De sneltrein komt er aan en ze springt. Ik kon niet wegkijken. Hoe graag ik dat ook wilde het ging niet!

Daar ben ik zo bang voor, om zoiets mee te maken! Ik woon vlakbij het spoor, moet er elke dag over. Naar het werk, boodschappen, vrienden, de stad in. Vier overgangen zijn er zelfs hier in de buurt, waar ik regelmatig over ga. Was er altijd al bang voor, maar had mezelf wijs gemaakt dat deze overgangen niet zo 'zelfdoding-gevoelig' zijn omdat het vrij drukke punten zijn. Maar helaas, onlangs sprong toch iemand voor de trein, bij de overgang die ik het meest gebruik.
Nu kijk ik automatisch al een andere kant op als ik op de langsrijdende trein moet wachten. Mocht er iets gebeuren, kijk ik alvast weg.

Niet zo eng als vele verhalen hier, maar ik ben eens tijdens de hond uitlaten in elkaar geslagen door een onbekende.
Was dus de hond aan het uitlaten in een parkje waar wel huizen omheen lagen, met ipod in mn oren. Er kwam een jongen mij tegenmoet gelopen en ik zei uit gewoonte 'hoi' tegen hem. Hij zei ook wat (ik dacht dat hij ook hallo zei) en kwam een stuk dichterbij. Toen begon hij op me in te slaan. Heb met mijn armen mijn hoofd bedekt en toen mijn hond keihard aan de lijn begon te trekken heb ik hem een keer tegen zn schenen geschopt en ben ik weggerend. Zat helemaal onder de blauwe plekken en heb gelukkig mijn gezicht kunnen bedekken. Ben toen wel aangifte gaan doen (man helaas nooit gevonden) en later toen ik bloed over ging geven ook naar dokter geweest. Bleek een bloeding in mijn maag te hebben.
Heb er een tijdje last van gehad. Dat ik in het donker niet echt naar buiten wilde en schichtig als vreemde mensen onverwachts te dichtbij kwamen.
Nu gelukkig geen last meer van.

Jemig wat een verhalen zeg... Ik ben zelf een keer onder schot gehouden in een kroeg, moet wel toegeven dat ik me toen niet bepaald in gezellige kringen bevond. Gelukkig niks gebeurd het was alleen een bedreiging. Daarnaast in Afrika wel in gevaarlijke buurten geweest en geslapen en dan hoorde je 's avonds en 's nachts vaak schoten. Daar ook een paar dode mensen zien liggen gewoon naast de weg... dat beeld blijft me wel bij...

.

Toen ik in Arnhem woonde werd er in het gebouw tegenover me iemand vermoord. Werd ik wakker door gegil en iemand die help riep. Dat was wel naar om te horen.
Normaal word ik ook echt niet wakker door zoiets, er is toen ook nog een huis recht achter mijn gebouw afgefikt..'s ochtends ging ik de hond uitlaten en zag toen pas politie en brandweer en een huis waar bijna niets van over is.

@Lize: Jouw verhaal vind ik ook heftig hoor, daar snap ik nou helemaal niks van. Wat haalt zo'n jongen zich in zijn hoofd zeg, zomaar iemand in elkaar slaan Ik vind dat er echt hele heftige verhalen voorbij komen. Ik kan mij zo niks heftigs herinneren. Of toch wel, er was eens een man op stage (cliënt) die mij wilde gaan slaan. Maar dit kon ik nog voorkomen.

Zo, echt behoorlijk heavy wat hier allemaal staat.
Vooral ophanging vind ik vreselijk luguber...

Dan heb ik nog nooit echt iets ergs meegemaakt.

Mijn ergste gebeurtenis is dat een vrouw van haar fiets viel en haar pols brak. Ik zag het bot uitsteken (de pols was gewoon helemaal omgeknakt) en werd behoorlijk onpasselijk... Brrr... Gelukkig renden er allemaal mensen op af, en hoefde ik niet te helpen. Ik kón het ook niet..

En ik heb gezien hoe een automobilist een vrouw tegen de vangrail ramde, tijdens een ongeluk (kettingbotsing) bij de Ketelbrug. Die klootzak heeft eerst die vrouw geraakt (ze stond nietsvermoedend te bellen met de rug naar het verkeer) en daarna mijn auto geramd en vervolgens.. doorgereden! De vrouw leefde nog, maar had weinig gevoel meer in haar benen. Hoe het nu met haar gaat, weet ik niet. De chaos van het ongeluk overheerste nogal...