Geen overgewicht, maar wel afvallen?

Koekjes zijn idd helemaal niet natuurlijk, maar als je zo weinig calorien moet eten (pagina 2 ofzo) om zo licht te zijn, is het dan natuurlijk te noemen? Als je 2000 ofzo zou eten zou ik het anders vinden.

Arcade schreef:Koekjes zijn idd helemaal niet natuurlijk, maar als je zo weinig calorien moet eten (pagina 2 ofzo) om zo licht te zijn, is het dan natuurlijk te noemen? Als je 2000 ofzo zou eten zou ik het anders vinden.

Tja, niet iedereen heeft hetzelfde nodig. Als je een groter/langer lichaam hebt, heb je ook meer energie nodig, lijkt me. Die 2000 kcal is maar een richtlijn. Zolang je alle belangrijke voedingsstoffen binnenkrijgt lijkt me 1200 kcal ook voldoende. Mij lukt het gewoon écht niet om 6 volkoren/zuurdesem boterhammen op te eten... Na 2 zit ik barstensvol! Wat moet ik dan doen? Tegen mijn lichaam ingaan en me vol vreten.. Nee, ik voel me goed zo, heb genoeg energie, dus volgens mij is het dan gewoon goed!

Het lijkt me niet ongezonder dan al die suiker eten. Je kunt ook alleen volkoren eten en geen zuurdesem als het vervelend is dat zuurdesem vult. Maar als je zegt dat het fijn is dat het vult en dat je niet meer kunt eten, én dat je wil afvallen en dat het je natuurlijke bouw is (of misschien heb ik scheef gelezen hoor, dat kan ook), dan denk ik dat je een beetje in je eigen voordeel argumenten zoekt. Snap je? Het is geen verwijt, maar ik vind het een slecht idee om een afvaltopic te houden met iemand die een eetstoornis heeft gehad. Dat is alles. Ik eet (ook) niet gezond ofzo.

2 noa, je moet je musli ook bij het brood rekenen. Geloof dat je daar 2 boterhammen voor moet tellen.

Alles wat je vol kunt houden is prima. Maar jojo-en is niet handig. Doe gewoon wat fijn voelt en waar je je gezond en prettig bij voelt zonder je lichaam uit te hongeren of te overvoeren.

Klinkt allemaal leuk dat gezond leven en je gewicht zo laag houden. Helemaal prima. Maar de manier waarop het dan bij sommige gebeurd is toch niet zoals het op een gezonde manier. Je kunt het echt niet gezond noemen als ik een menu langs zie komen van smorgens 1 boterham, smiddags 2 boterhammen, en de rest van de dag crackers. Dat IS gewoon NIET gezond! Ook al krijg je ervan maatje 34/36. Jouw lichaam heeft vanalles nodig om de dag door te komen. En misschien heb je geen honger dan, maar dat is gewenning. Hoe minder jij eet, op een gegeven moment krijg je vanzelf het hongergevoel niet meer.

Wat ik ook nog wil zeggen, heel tegenstrijdig voor het gevoel misschien. Van te weinig eten kom je ook aan na een tijdje. In het begin val je af, klopt, redelijk snel ook nog. Maar daarna gaat je lichaam in de overlevingsstand waardoor het echt ieder vetje/suikertje opslaat om maar een reserve aan te leggen. En dan kom je dus juist aan.

Ik heb dit zelf ook geprobeerd zo, door weinig eten af te vallen. Snel resultaat hoor, klopt helemaal. En goed dat ik me voelde. Was apetrots. Tot ik opeens weer doodleuk aan begon te komen, en nog meer dan wat eraf ging.

Nu zit ik inmiddels op een "dieet" (al is het niet eens dieet te noemen, want ik moet zelfs meer eten dan eerst) en nu val ik juist wel af. Dit houd in wat ik eet op een dag:
- ontbijt 2 boterhammen en een glas ranja.
- tussendoor ongeveer 10.00u een of twee stuks fruit. Meestal appel/peer of banaan.
- lunch 2 a 3 boterhammen en een glas melk en een glas ranja of sinaasappelsap
- tussendoor ene keer niks als ik niets bij de hand heb, andere keer een paar tarwekoekjes of een liga of evergreen ofzo
- avondeten, maak gewoon wat ik lekker vind, al let ik er wel op dat er 2 a 3 keer in de week wat magers bij zit. Dus wel kipfilet, of rundergehakt. Of een keer een ei bv.
- als snack op de bank voor de tv nog een schaaltje vla. dit kan gewoon chocoladevla zijn, of magere yoghurt met cruesli. Soms ook eens niets.

Als beleg probeer ik gewoon te varieren. Als ik smorgens wat vets op mijn brood had zoals grillworst of vette kaas pak ik smiddags kipfilet of vruchtenhagel. Maar ik pak ook rustig chocoladepasta een keer of pindakaas.

Ik hoef dus echt niet streng te lijnen, eet zelfs meer dan ik gewend ben (was op het laatst wel erg weinig) en val toch af. En dit keer blijft het eraf, en het is levenslang vol te houden (in tegenstelling tot de crashdieten).
Enige nadeel is dat het langzaam gaat, je moet inderdaad niet rekenen op een kilo per week. Zit nu op 2 kilo per maand ongeveer.

Quote:

Klinkt allemaal leuk dat gezond leven en je gewicht zo laag houden. Helemaal prima. Maar de manier waarop het dan bij sommige gebeurd is toch niet zoals het op een gezonde manier. Je kunt het echt niet gezond noemen als ik een menu langs zie komen van smorgens 1 boterham, smiddags 2 boterhammen, en de rest van de dag crackers. Dat IS gewoon NIET gezond! Ook al krijg je ervan maatje 34/36. Jouw lichaam heeft vanalles nodig om de dag door te komen. En misschien heb je geen honger dan, maar dat is gewenning. Hoe minder jij eet, op een gegeven moment krijg je vanzelf het hongergevoel niet meer.
Dit is niet voor mij bedoelt, ik eet namelijk s avonds gewoon groenten en vlees/vis en overdag 2 a 3 boterhammen + schaaltje cruesli (=2 boterhammen zei iemand hier) + voldoende fruit.

Wat ik ook nog wil zeggen, heel tegenstrijdig voor het gevoel misschien. Van te weinig eten kom je ook aan na een tijdje. In het begin val je af, klopt, redelijk snel ook nog. Maar daarna gaat je lichaam in de overlevingsstand waardoor het echt ieder vetje/suikertje opslaat om maar een reserve aan te leggen. En dan kom je dus juist aan.
Dat weet ik. Zelf zit ik echter al 10 jaar rond hetzelfde gewicht, dus ik kom niet ineens veel aan en val ook nooit enorm af. Hoogstens een paar kilo. Ik blijf in de marge 53-58
Ik heb dit zelf ook geprobeerd zo, door weinig eten af te vallen. Snel resultaat hoor, klopt helemaal. En goed dat ik me voelde. Was apetrots. Tot ik opeens weer doodleuk aan begon te komen, en nog meer dan wat eraf ging.

Nu zit ik inmiddels op een "dieet" (al is het niet eens dieet te noemen, want ik moet zelfs meer eten dan eerst) en nu val ik juist wel af. Dit houd in wat ik eet op een dag:
- ontbijt 2 boterhammen en een glas ranja.
- tussendoor ongeveer 10.00u een of twee stuks fruit. Meestal appel/peer of banaan.
- lunch 2 a 3 boterhammen en een glas melk en een glas ranja of sinaasappelsap
- tussendoor ene keer niks als ik niets bij de hand heb, andere keer een paar tarwekoekjes of een liga of evergreen ofzo
- avondeten, maak gewoon wat ik lekker vind, al let ik er wel op dat er 2 a 3 keer in de week wat magers bij zit. Dus wel kipfilet, of rundergehakt. Of een keer een ei bv.
- als snack op de bank voor de tv nog een schaaltje vla. dit kan gewoon chocoladevla zijn, of magere yoghurt met cruesli. Soms ook eens niets.

Als beleg probeer ik gewoon te varieren. Als ik smorgens wat vets op mijn brood had zoals grillworst of vette kaas pak ik smiddags kipfilet of vruchtenhagel. Maar ik pak ook rustig chocoladepasta een keer of pindakaas.

Ik hoef dus echt niet streng te lijnen, eet zelfs meer dan ik gewend ben (was op het laatst wel erg weinig) en val toch af. En dit keer blijft het eraf, en het is levenslang vol te houden (in tegenstelling tot de crashdieten).
Enige nadeel is dat het langzaam gaat, je moet inderdaad niet rekenen op een kilo per week. Zit nu op 2 kilo per maand ongeveer.
Knap van je! Ik heb ongeveer hetzelfde eetlijstje, alleen vervang ik het ontbijt door cruesli. Ik blijf hierop gewoon een stabiel gewicht behpudem. Gecombineerd met fanatiek sporten en geen snoep gaat er bij mij echt wel 1 kilo per week af, maar langer dan 3 weken duurt het niet, want dan stabiliseer ik alweer.

Arcade schreef:Het lijkt me niet ongezonder dan al die suiker eten. Je kunt ook alleen volkoren eten en geen zuurdesem als het vervelend is dat zuurdesem vult. Maar als je zegt dat het fijn is dat het vult en dat je niet meer kunt eten, én dat je wil afvallen en dat het je natuurlijke bouw is (of misschien heb ik scheef gelezen hoor, dat kan ook), dan denk ik dat je een beetje in je eigen voordeel argumenten zoekt. Snap je? Het is geen verwijt, maar ik vind het een slecht idee om een afvaltopic te houden met iemand die een eetstoornis heeft gehad. Dat is alles. Ik eet (ook) niet gezond ofzo.

He, het is niet mijn bedoeling om hier mensen bij te betrekken die een eetstoornis hebben gehad. Dat ten eerste. Verder eet ik zuurdesem, omdat het gezonder is, omdat er veel meer inzit wat mijn lichaam nodig heeft en goed kan gebruiken. Het gaat mij om de bruikbare voedingsstoffen niet om de eenheid. Verder snap ik je niet helemaal met dat ''in mijn eigen voordeel argumenten zoeken...''

Ik eet gewoon gezond hoor. Kom per dag rond de 1600/1700 calorieen uit en sport verder op het moment niet. Ik fiets zelfs bijna nooit. Mijn BMR (calorieverbranding in rust) is dus ook erg laag.

Op het moment dat ik 3x per week sport, zorg ik ook dat ik extra voedingsmiddelen binnen krijg! Dat te weinig eten gaat voor mij dus niet op.. Ik heb het puur en alleen over snoep, koek, chips en overbodige suikers.

ABE schreef:Als jij je fijner voelt bij een bepaald gewicht, ook al zit deze tegen het ondergewicht aan, dan moet je het doen. En dan niet in het extreme of met de angst om door te slaan, maar op een verantwoorde manier. Gewoon lekker gezond.

Mijn ideale gewicht is 50 kg. Maar ik mag niet tot zover afvallen van mijn ouders, omdat ze dan bang zijn dat ik weer ziek ben. Dus ik val altijd af tot 55 kg. Ik heb alleen nu voor mezelf besloten dat ik mijn ouders niet altijd van dienst kan zijn en aan mezelf moet gaan denken. Dus ik ga maandag beginnen en hoop over een paar maanden gewoon, op een gezonde manier, mijn kg kwijt te zijn. En ook die extra vijf kg, omdat het voor mezelf fijner voelt.

Edit: Ik ben maar 1.615.

Wow ABE, je praat vaak over jezelf alsof je 80 kg weegt, maar nu lees ik ineens dat je eigenlijk heel licht bent (al ben je ook klein). Is het echt gezond om die extra vijf kilo kwijt te raken? Als je ooit al een eetprobleem hebt gehad, ga je je streefgewicht daarna niet nog verder naar onder verplaatsen? Ik bedoel dit zeker niet aanvallend, maar eerder bezorgd!

Noa, volgens de setpoint theorie, waar bijna alle voedseldeskundigen in geloven, handhaaft je lichaam een natuurlijk gewicht waarbij iets meer eten niet resulteert in aankomen en iets minder eten niet resulteert in afvallen. Als jij moeite moet doen om een bepaald gewicht te behouden ("alsof dat vanzelf gaat"), dan is dat gewicht niet jouw setpoint. Je kan wel in een marge van 53-58 zitten, blijkbaar moet jij echt moeite doen en een dieet volgens om die 53 te bereiken. In een normaal dieet zitten ook heus weleens koekjes en snoepjes. Vetten heb je ook gewoon nodig en het is abnormaal om dit soort dingen uit je leven te bannen met het argument dat het ongezond en onnatuurlijk is. Dat klinkt mij behoorlijk eetgestoord in de oren. Het snakken naar koekjes is juist erg natuurlijk, de drang naar zoetigheid is evolutionair bepaald. Zoet is suiker, suiker is energie, energie is overleven.

Ik denk niet dat je er goed aan doet om die 53 te bereiken door te diëten. Maar ik vraag me ernstig af waarom je dit topic opent, aangezien ik niet het idee heb dat je van je plan af te brengen bent. Je gaat afvallen, ook als mensen dit geen goed idee vinden, omdat je daarbij beter voelt. Daarbij wek je de indruk weinig aan te trekken van andere mensen, die zeuren, zijn jaloers en wilden zelf ook wel zo dun zijn. Ik denk dat je verkeerd bezig bent om je gevoel te laten afhangen van je gewicht, een gewicht dat gewoon ondergewicht is, waar je je best voor moet doen om het te bereiken en tegenargumenten wegwimpelt met ofwel best eetgestoorde argumenten ofwel niet eerlijke argumenten naar anderen toe. Ook met maatje 38 heb je gezond verstand hoor...

SuperGrover schreef:Noa, volgens de setpoint theorie, waar bijna alle voedseldeskundigen in geloven, handhaaft je lichaam een natuurlijk gewicht waarbij iets meer eten niet resulteert in aankomen en iets minder eten niet resulteert in afvallen. Als jij moeite moet doen om een bepaald gewicht te behouden ("alsof dat vanzelf gaat"), dan is dat gewicht niet jouw setpoint. Je kan wel in een marge van 53-58 zitten, blijkbaar moet jij echt moeite doen en een dieet volgens om die 53 te bereiken. In een normaal dieet zitten ook heus weleens koekjes en snoepjes. Vetten heb je ook gewoon nodig en het is abnormaal om dit soort dingen uit je leven te bannen met het argument dat het ongezond en onnatuurlijk is. Dat klinkt mij behoorlijk eetgestoord in de oren. Het snakken naar koekjes is juist erg natuurlijk, de drang naar zoetigheid is evolutionair bepaald. Zoet is suiker, suiker is energie, energie is overleven.

Ik denk niet dat je er goed aan doet om die 53 te bereiken door te diëten. Maar ik vraag me ernstig af waarom je dit topic opent, aangezien ik niet het idee heb dat je van je plan af te brengen bent. Je gaat afvallen, ook als mensen dit geen goed idee vinden, omdat je daarbij beter voelt. Daarbij wek je de indruk weinig aan te trekken van andere mensen, die zeuren, zijn jaloers en wilden zelf ook wel zo dun zijn. Ik denk dat je verkeerd bezig bent om je gevoel te laten afhangen van je gewicht, een gewicht dat gewoon ondergewicht is, waar je je best voor moet doen om het te bereiken en tegenargumenten wegwimpelt met ofwel best eetgestoorde argumenten ofwel niet eerlijke argumenten naar anderen toe. Ook met maatje 38 heb je gezond verstand hoor...

Ja misschien heb je wel gelijk. Ik ben er zelf nog niet over uit of ik nu echt een probleem heb met eten... Ben er wel veel mee bezig... maar ik heb nooit ondergewicht gehad, dus dat zegt misschien ook iets en als ik 53/54 weeg (nog nét een gezond gewicht bij mijn lengte), dan voel ik me echt wel dun, ik wil dan niet nóg dunner worden.

Aan de andere kant ben ik wel ontzettend bang om aan te komen als ik een keer teveel eet. Als ik bijvoorbeeld een dag erg veel eet, dan ben ik geneigd om dit te compenseren door de volgende dag te gaan sporten. Dat soort dingen doe ik dus wel en ik besef ook wel dat dit misschien te ver gaat... Maar ik weet niet zo goed waar die grens ligt.

Het is in elk geval niet de bedoeling om alle adviezen in de wind te slaan. Ik open dit topic juist om wat meer realiteitszin te krijgen. Dat ik ook veel reacties krijg van meiden die het begrijpen sterkt me wel in mijn idee dat ik normaal bezig ben. Een reactie als die van jou laat me weer een andere kant zien. Het is niet mijn bedoeling om alles weg te wuiven... Ik weet gewoon niet meer wat normaal is, omdat zó ontzettend veel mensen op een aparte manier omgaan met eten. Sommige ontzettend ongezond en andere met strenge diëten... Zelf heb ik juist wel het idee dat mijn patroon aardig ''normaal'' is, ik snoep normaal gesproken namelijk wel 3 a 4 keer in de week en mijn gewicht stabiliseert dan op 57/58 kg.

Als je gewicht rond 57/58 kilo stabiliseert met een normaal eetpatroon, dan is dat het gewicht dat past bij je lichaam. Dat gewicht heeft een bmi van ongeveer 20, een heel normaal en gezond bmi. 53 kilo is bij jouw lengte een bmi van 18.3, dat is ondergewicht. Dat willen nastreven terwijl jouw bmi heel gezond, zelfs tegen de ondergrens van gezond gewicht aan zit, lijkt me niet normaal.

Ik ben het met je eens dat de grens tussen normaal en eetgestoord klein is. Ik denk dat het bereiken van die 53 kilo eetgestoord is, net als de onrealisitische angst om aan te komen. Op je setpoint kom je sowieso niet aan na een dagje meer te eten en bovendien zal de wereld ook niet vergaan als het wel zo is. Maar ik denk dat de onzekerheid die hierachter zit, dat dat normaal is. Ik denk dat normaal/abnormaal ook erg afhangt van omstandigheden. Als je nou met pijn en moeite was afgevallen van enorm overgewicht naar net gezond gewicht, dan is de angst om aan te komen veel realistischer dan de angst om aan te komen als je zo in de ondercurve van een gezond gewicht zit en daar ook altijd in gezeten hebt.

Ik vind het goed dat je hier over na denkt. Bedenk dat gewicht niets meer is dan een getal op de weegschaal. Een getal is niet iets om zoveel waarde aan te hechten. Mensen die jou zien lopen, weten echt niet hoe zwaar je weegt. Ik denk dat jij de enige bent die het verschil zal zien tussen 54 en 57 kilo. Maar het feit dat het zo belangrijk is voor je en je wél veel waarde hecht aan dat kleine verschil, lijkt me iets om niet heel lichtvoetig over te doen.

Oh, en ik wil nog even erbij zeggen dat ik het absoluut niet lullig bedoel of hard ofzo, maar het is moeilijk om zonder intonatie dat duidelijk te maken op een forum

Wat verwoord jij je goed Supergrover helemaal met je eens.

SuperGrover schreef:Als je gewicht rond 57/58 kilo stabiliseert met een normaal eetpatroon, dan is dat het gewicht dat past bij je lichaam. Dat gewicht heeft een bmi van ongeveer 20, een heel normaal en gezond bmi. 53 kilo is bij jouw lengte een bmi van 18.3, dat is ondergewicht. Dat willen nastreven terwijl jouw bmi heel gezond, zelfs tegen de ondergrens van gezond gewicht aan zit, lijkt me niet normaal.

Ik ben het met je eens dat de grens tussen normaal en eetgestoord klein is. Ik denk dat het bereiken van die 53 kilo eetgestoord is, net als de onrealisitische angst om aan te komen. Op je setpoint kom je sowieso niet aan na een dagje meer te eten en bovendien zal de wereld ook niet vergaan als het wel zo is. Maar ik denk dat de onzekerheid die hierachter zit, dat dat normaal is. Ik denk dat normaal/abnormaal ook erg afhangt van omstandigheden. Als je nou met pijn en moeite was afgevallen van enorm overgewicht naar net gezond gewicht, dan is de angst om aan te komen veel realistischer dan de angst om aan te komen als je zo in de ondercurve van een gezond gewicht zit en daar ook altijd in gezeten hebt.

Ik vind het goed dat je hier over na denkt. Bedenk dat gewicht niets meer is dan een getal op de weegschaal. Een getal is niet iets om zoveel waarde aan te hechten. Mensen die jou zien lopen, weten echt niet hoe zwaar je weegt. Ik denk dat jij de enige bent die het verschil zal zien tussen 54 en 57 kilo. Maar het feit dat het zo belangrijk is voor je en je wél veel waarde hecht aan dat kleine verschil, lijkt me iets om niet heel lichtvoetig over te doen.

Oh, en ik wil nog even erbij zeggen dat ik het absoluut niet lullig bedoel of hard ofzo, maar het is moeilijk om zonder intonatie dat duidelijk te maken op een forum

Dankje voor je duidelijke post. Ik ga hierover nadenken, want voel wel ergens dat je gelijk hebt... Inderdaad zal het niet veel mensen opvallen of ik nou 57 weeg of 54, het is meer iets waar ik me zelf beter bij voel, en dat straal je natuurlijk ook uit... Ben jij diëtiste ofzo? Want je weet het allemaal wel goed uit te leggen

Ik vind het fijn dat ik hierin iets voor je kan betekenen Ik ben geen diëtiste, maar doordat ik zelf een eetstoornis heb (gehad), is het wel een onderwerp waar ik goed in thuis ben Het zoeken naar een evenwicht tussen wat gezonde onzekerheid en eetgestoorde keuzes zijn, is iets waar ik op dit moment erg mee bezig ben.

SuperGrover schreef:Ik vind het fijn dat ik hierin iets voor je kan betekenen Ik ben geen diëtiste, maar doordat ik zelf een eetstoornis heb (gehad), is het wel een onderwerp waar ik goed in thuis ben Het zoeken naar een evenwicht tussen wat gezonde onzekerheid en eetgestoorde keuzes zijn, is iets waar ik op dit moment erg mee bezig ben.

Ja, moeilijk is dat he, dat evenwicht vinden... Ik heb zelf in veel dingen de neiging om door te slaan, niet alleen met eten, maar ook andere dingen. Als ik nu in de supermarkt loop word ik bijna gek, omdat er zoveel spullen staan die in mijn ogen het label 'slecht' hebben... Omdat ze bijvoorbeeld teveel bewerkingen hebben ondergaan, teveel suiker/vet of zout bevatten, of e-nummers. Als ik de verkeerde keuzes maak voel ik me hierover al snel schuldig. Als ik wel gezond doe voel ik me juist erg goed over mezelf... Best erg eigenlijk nu ik er zo over nadenk... Waar je je al niet schuldig over kan voelen...

Ik ben opzich niet zo moeilijk met eten. Als ik snoep wil eet ik snoep en als ik koek wil eet ik koek (liever niet natuurlijk, maar ik ben niet boos op mezelf als ik dat gedaan heb..) Ik probeer er dan wel tegen over te zetten dat ik de dag erna wat meer oplet of de fiets pak ipv de bus.

Ik heb wel een periode gehad dat ik wel kon janken als ik teveel had gegeten en mijn vriend vond het ook echt niet meer leuk met mij omdat ik alleen maar over mijn gewicht zeurde. Hij was wel mijn eye opener en ik voel me ook veel lekkerder als ik gewoon lekker doe waar ik zin in heb en eet wat ik wil, als het maar met mate is en mocht dit een keer niet zo zijn dan doe ik het de dag daarna wat minder/gezonder.

Daarbij wil ik ook niet perse afvallen maar wat meer 'getoned' worden (haha klinkt zo stom maar weet even niet hoe ik het anders moet omschrijven). Het hoeft niet super strak en gespierd te zijn, maar dat mijn vormen iets mooier uitkomen.

Noa schreef:

SuperGrover schreef:Ik vind het fijn dat ik hierin iets voor je kan betekenen Ik ben geen diëtiste, maar doordat ik zelf een eetstoornis heb (gehad), is het wel een onderwerp waar ik goed in thuis ben Het zoeken naar een evenwicht tussen wat gezonde onzekerheid en eetgestoorde keuzes zijn, is iets waar ik op dit moment erg mee bezig ben.

Ja, moeilijk is dat he, dat evenwicht vinden... Ik heb zelf in veel dingen de neiging om door te slaan, niet alleen met eten, maar ook andere dingen. Als ik nu in de supermarkt loop word ik bijna gek, omdat er zoveel spullen staan die in mijn ogen het label 'slecht' hebben... Omdat ze bijvoorbeeld teveel bewerkingen hebben ondergaan, teveel suiker/vet of zout bevatten, of e-nummers. Als ik de verkeerde keuzes maak voel ik me hierover al snel schuldig. Als ik wel gezond doe voel ik me juist erg goed over mezelf... Best erg eigenlijk nu ik er zo over nadenk... Waar je je al niet schuldig over kan voelen...

Met die E-nummer probeer ik ook op te letten, maar E nummer vrij eten is in mijn ogen niet rieeel als je een leuk sociaal leven hebt. Als ik kan kiezen tussen 2 dezelfde producten en de ene heeft 5 E-nummers en de andere 2 E-nummers kies ik gewoon voor die laatste. (en dat ook hetzelfde als ik kan kiezen tussen 2 en geen natuurlijk..). Maar E nummer vrij eten is voor sociale jonge mensen die midden in het leven staan volgens mij echt geen optie.

Ik ben ook goed op gewicht.. Naja denk ik, ik heb al jaren niet meer op een weegschaal gestaan. Maar ik heb nog steeds maat 36/34. Toch zou ik wat strakker willen zijn rond de benen en het liefst dunnere benen. Ik ben alleen bang dat het niet gaat lukken ze dunner te krijgen aangezien het gewoon mijn bouw is. Mijn moeder heeft dat ook.

Ik vind het niet raar dat je wat wilt afvallen. Helemaal als je dat doormiddel van sporten doet en gezond eten. Dat is alleen maar goed namelijk

Ik eet nu gezonder dan een paar maand terug en eet veel meer, ook circa 7 boterhammen op een dag op de dagen dat ik werk en ik ben 5 kilo afgevallen. Rara, hoe kan dat?

loura schreef:
Ik vind het niet raar dat je wat wilt afvallen. Helemaal als je dat doormiddel van sporten doet en gezond eten. Dat is alleen maar goed namelijk

Uhm beetje rare reactie... Afvalen dmv sporten en gezond eten is echt niet "alleen maar goed", dat hangt juist af van je gewicht. Ik heb als anorexia-patiënt echt niet jaren gevast hoor, ik at prima groenten en fruit, boterhammen, aardappels, vlees, sportte veel. Toch ben ik daar bijna mee doodgehongerd en was niet bepaald iedereen van mening dat dit alleen maar goed was...

SuperGrover schreef:

loura schreef:
Ik vind het niet raar dat je wat wilt afvallen. Helemaal als je dat doormiddel van sporten doet en gezond eten. Dat is alleen maar goed namelijk

Uhm beetje rare reactie... Afvalen dmv sporten en gezond eten is echt niet "alleen maar goed", dat hangt juist af van je gewicht. Ik heb als anorexia-patiënt echt niet jaren gevast hoor, ik at prima groenten en fruit, boterhammen, aardappels, vlees, sportte veel. Toch ben ik daar bijna mee doodgehongerd en was niet bepaald iedereen van mening dat dit alleen maar goed was...

Nou sorry ik heb het niet over jou situatie hoor... Ik heb het gewoon over een normaal eetpatroon zoals zij al eerder noemde en sporten is gewoon goed. Jij bent daarin doorgeslagen.. Zij wilt gewoon wat strakker zijn.

Zij geeft aan een gewicht na te streven dat ondergewicht is voor haar lengte en bovendien niet past bij haar lichaam, terwijl ze een prima gewicht heeft nu. Dus ik ben het gewoon pertinent oneens met je idee dat als ze door sporten en gezond eten afvalt, dat dat hartstikke goed is.

Je ziet er ook echt niet strakker en beter uit met 3 kilo verschil. Ik denk niet dat iemand het ziet. Het feit dat het dan toch op de een of andere manier belangrijk is voor Noa, omdat ze zelfverzekerdheid put uit haar (niet gezonde) gewicht, lijkt me een reden tot zorg. Zelfverzekerheid zit niet in een getal op de weegschaal.

SuperGrover schreef:Zij geeft aan een gewicht na te streven dat ondergewicht is voor haar lengte en bovendien niet past bij haar lichaam, terwijl ze een prima gewicht heeft nu. Dus ik ben het gewoon pertinent oneens met je idee dat als ze door sporten en gezond eten afvalt, dat dat hartstikke goed is.

Je ziet er ook echt niet strakker en beter uit met 3 kilo verschil. Ik denk niet dat iemand het ziet. Het feit dat het dan toch op de een of andere manier belangrijk is voor Noa, omdat ze zelfverzekerdheid put uit haar (niet gezonde) gewicht, lijkt me een reden tot zorg. Zelfverzekerheid zit niet in een getal op de weegschaal.

Ik las ergens dat zij juist alleen wat strakker wilt zijn? En volgens mij krijg je dat juist wel met sporten

Ik vind gewoon dat je moet doen waar je je lekker bij voelt, maar hallo ik ga geen anorexia toejuichen hoor! Dat begrijp je zelf toch ook wel