Liefde, relatie & seks biechttopic

Punk'd schreef:

Caro schreef:

Toet schreef:Caro wat ben jij toch een lieverd en wat geef jij toch altijd goed advies! Ik vind het zo lief, je leest berichten aandachtig en neemt echt de tijd voor een goed antwoord. Ohjee dit is geen biecht maar ik vind seks liefde relatie wel leuk doei.

Ahhh! Lief!! 

Ik vind vooral seks leuk.. Of ben ik nu een pervers meisje

Nee.. 

Hier biechtje met vriend met eventuele buitenland plannen.

Gister er nog weer een heel gesprek over gehad. Hij heeft nu bedacht dat hij eerst daar een keer de omgeving wil bekijken over een paar maand als vakantie en dan kijken of hij het wil. Voor nu dus nog ff uitstel en aan het idee wennen dat een toekomst met hem misschien wel in het buitenland is. Bedacht me vandaag ook dat als ik bij hem zou gaan wonen ik ook uit mijn eigen omgeving weg moet. Enige verschil is een behoorlijke afstand. En een moeilijk land om voor mij binnen te komen.

Ik heb even een vraagje. Mijn vriend kan niet in mij klaarkomen, alleen als hij zichzelf aftrekt. Nou heb ik op internet gelezen over het zogenaamde death grip syndrome (door gewenning van het masturberen niet meer op een andere manier kunnen klaarkomen) en ik denk dat dit van toepassing is op mijn vriend en dat denkt hij zelf ook. 

Nou vroeg ik me af of er hier meiden zijn met (ex)vriendjes die hetzelfde probleem hebben? Ik vraag me namelijk af of het regelmatig voorkomt, of dat het iets zeldzaams is. 
En hebben jullie dat op kunnen lossen?

Misschien kort door de bocht hoor en zelf geen ervaring mee maar ik zou tegen hem zeggen dat ie dan maar even moet stoppen met masturberen. Dan komt het, lijkt mij, vanzelf wel goed.

Ja dat zelf masturberen doet hij nu niet meer nee. Alleen nog als we samen bezig zijn, dan maakt hij het zelf af zeg maar.

We hebben gelezen dat hij dat dan ook niet meer mag doen maar daar zijn we nog niet echt mee aan de slag gegaan.

Hij moet het gewoon niet meer zelf met de hand afmaken. Dat is dan een afspraak die jullie  zsm moeten maken.

Ik voel mij ontzettend kut op dit moment. Mijn vriend en ik hebben een zware tijd gehad (niet relatie gerelateerd) en dit geldt vooral voor mijn vriend. Hierdoor is hij heel snel geirriteerd en negatief, ik denk zelfs dat hij depressief is. Het is bijna nooit meer gezellig in huis. Als ik thuis kom is het maar afwachten wat zijn bui is. Soms krijgt hij even een realisatie momentje en doet hij weer even heel lief. Dit is zo verwarrend en geeft mij zo veel stress, dat ik erin meegesleurd wordt en mijzelf nu ook zo voel. Ik ben niet meer gelukkig.

Het punt is dat ik weet waarom hij zich rot voelt en dat is niet 1,2,3 op te lossen. Ik wil echt niet bij hem weg, dus wil ik eigenlijk een oplossing. Maar ik kom er gewoon niet meer uit. Ik kan hem nu ook echt niet in de steek laten, nu hij mij zo hard nodig heeft. Hij zegt nog wel vaak dat hij van mij houd en echt bij mij wil blijven, maar dat hij nu even niet lekker in zijn vel zit. Zo verwarrend allemaal.. Even van mij afschrijven. Dat helpt een beetje.

Hier gaat het ook niet lekker  

Ik vind het heel moeilijk om mijn vriend te vertrouwen,vooral en eigenlijk alleen met het maken van afspraken.. Waarschijnlijk heel onterecht, maar toch kan ik er niets aan doen. 

vb: Hij is nu een weekendje weg, helemaal prima, maar ik baal gewoon dat het het laatste weekend van mijn vakantie is. Nu heeft hij gezegd 's avonds even contact met mij te zoeken via Whats app en zondag uiterlijk 5 uur terug te zijn zodat we elkaar nog even kunnen zien. Maar de afspraak wat betreft contact zoeken is hij vanavond al niet nagekomen. Ik snap dat hij het nu gezellig heeft met anderen, maar ik heb zoiets dat ie dan ook wel een beetje mij tegemoet kan komen. 

Daarnaast vind ik nog iets ook heel moeilijk. Hij heeft een vrij breed sociaal leven: zit bij een politieke groep en danst en sinds kort zit hij in een band. Dit heb ik eigenlijk niet, omdat ik eigenlijk niet weet wat ik echt leuk vind om te doen en wat minder makkelijk in groepen functioneer.Ik ben erg op zoek naar iets om te doen.. Maar door alle dingen die hij doet betekend het dat we bijna alles zullen moeten plannen en niet veel spontaan kunnen doen, omdat hij dan al dingen heeft staan. Ik vind het zelf ook heel moeilijk om mezelf een beetje te vermaken, omdat ik een korte concentratieboog heb en voel me niet thuis in mijn eigen kamer. Ik ben eigenlijk bijna bang dat als ik niet tijd "eis" dat er amper echt tijd over blijft.'

Heeft iemand tips voor bijvoorbeeld al het thuis voelen of fijn voelen op mijn kamer of hoe ik met de situatie om kan gaan?