AD(H)D-topic

V

Vind je dat niet heel erg Ecrits? Heeft ze verder echt zoveel baat bij die medicijnen dat dit het waard is? Het lijkt me zeker voor een kind heel lastig als je creativiteit zo afgevlakt wordt.

Dat is inderdaad een van de ergste nadelen van de medicijnen, dat afvlakken. Ik zie dat ook bij mensen en daar was ik in eerste instantie ook bang voor toen ik medicijnen ging slikken.
Is het voor haar geen optie om minder te gaan slikken of een alternatief medicijn (dexamfetamine oid) te gaan slikken?

Discordia schreef:

Ecrits schreef:

Luce schreef:

Discordia schreef:Dat klinkt al beter dan "Ik zit er steeds vaker aan te denken om eens Ritalin te proberen".

Succes ermee, het leven is gewoon geen sprookjes (voor de meeste mensen).

Ik bedoelde daar uiteraard mee dat ik langs een psychiater moet daarvoor . Vaag geformuleerd idd.

Bedankt. En nee, het leven is zeker geen sprookje.

Waarom zeg je dat toch "het leven is geen sprookje", dat zeg je ook vaak tegen mij. Terwijl ik niet de indruk krijg van Luce dat ze denkt dat het leven een sprookje is.

Ik zeg dat omdat je niet alles weg moet willen slikken met pillen. Het leven is (op sommige momenten) niet leuker dan het op dat moment is.
En als je je beseft dat het niet altijd alleen maar goed moet/kan gaan, ben je al veel verder dan de meeste mensen die in paniek raken wanneer hen iets overkomt wat niet leuk of gemakkelijk is.

Waarom slik jij dan pillen? Kom op dat moet jij toch juist begrijpen? ADHD is niet iets wat even maakt dat het leven wat minder makkelijk loopt, ADHD is iets waardoor je hele leven van struikelblokken aan elkaar hangt. En net zoals dat jij zonder pillen slecht functioneert, maar wel functioneert, net zo is dat bij veel mensen met ADHD. Het is niet een levensstijl en het is niet iets met hele grote ups en downs, het is er áltijd! En je kunt in een rustige periode zonder chaos om je heen daar vaak best mee leven, maar het is een enorm energiekostend en slopend eeuwig gevecht. Dat heeft niks te maken met iets weg willen slikken met pillen, dat heeft te maken met normaal willen kunnen functioneren. Dat lijkt me toch niet te veel gevraagd?

Marin schreef:Vind je dat niet heel erg Ecrits? Heeft ze verder echt zoveel baat bij die medicijnen dat dit het waard is? Het lijkt me zeker voor een kind heel lastig als je creativiteit zo afgevlakt wordt.

Ja

Confusion, dat is hetgeen wat mij dus zó frustreert: een planning hebben en ik kan me er niét aan houden. En het is geen onwil, ik wil het zo graag. Het is ook niet onrealistisch , want ik heb wel eens mensen mee laten kijken. Het lúkt gewoon niet. En daarnaast, ik hoor, zie, voel álles om me heen. En word daar echt gek van. Mijn man is een persoon die juist heel goed vaart op overprikkeling (ja vraag me niet hoe dat kan), dus hij zet bijv dan de radio hard aan op het moment dat ik net overprikkeld ben. Dus dan vlucht ik echt naar boven want ik trek dat gewoon niet. Ik zou zo graag willen dat mijn hersenen gewoon wat beter filteren.. Echt, dat gevoel van zo snel overprikkeld zijn brengt echt een gevoel van wanhoop bij mij.

@Ecrits: oh da's wel heel naar dat een ouder haar kind daarom medicijnen geeft die zou je toch moeten geven zodat het kind er baat bij heeft en niet zodat de ouder het dan makkelijker heeft. Dan kan ik me wel voorstellen dat ze zo afgevlakt is ja, zeker met een hoge dosering.

@Luce: dat gevoel herken ik heel erg, ik hoor zelfs de buren rondlopen op slechte dagen en dat geluid is (schijnbaar) voor anderen nauwelijks te horen terwijl ik er van tegen het plafond aanvlieg. Of dat ik me soms enorm kan ergeren als ik iemand door de neus hoor ademhalen

Wat heftig Ecrits. Hopelijk heeft ze er dan toch zelf echt baat bij, dan doe je het tenminste ergens voor.

Ecrits schreef:Fijn dat het bij jou niet zo is. De dochter van mijn man heeft de hoogste dosering en is afgevlakt. Zo blonk ze voor medicatie uit in tekenen en rekenen en was ze heel erg slecht in lezen. Met medicatie scoort ze nu op alle vallen een 6/7. Ze blinkt niet meer uit en is ook niet meer heel slecht in iets. Ze is in alles vlak geworden.

Waarschijnlijk slikt ze dan toch te veel!

Edit: oh sorry had over de reden heen gelezen. Heel naar inderdaad omdat je als weekendouder daar zo weinig over te zeggen hebt!

Ik denk ook altijd (ook al ben ik helemaal niet gediagnosticeerd ofzo hoor): de beste artiesten/kunstenaars/schrijvers hadden ook allemaal wat.

Bepaalde klassieke muziek werkt bij mij ook. Bijv. Bach. Ik kon me dat vroeger nooit indenken, maar ik word heel rustig van die muziek. Dat komt omdat er een soort structuur en duidelijkheid in die muziek zit die ervoor zorgt dat ik daarop meelift. Daardoor ontstaat er vaak ineens ruimte in m'n hoofd. Zolang er maar geen clavecimbel inzit, waar daar ga ik spontaan van stuiteren, dat geluid snijdt gewoon door je oren.

Is het echt zo erg Rood, dat je denkt dat je 'iets' hebt? Daar merk ik bij jou niks van.

Marin schreef:Wat heftig Ecrits. Hopelijk heeft ze er dan toch zelf echt baat bij, dan doe je het tenminste ergens voor.

Ja

Carrie schreef:Is het echt zo erg Rood, dat je denkt dat je 'iets' hebt? Daar merk ik bij jou niks van.

Ik denk het regelmatig wel ja. Geen ADHD, maar ADD zou er wel uitrollen, schat ik zo in. Mijn voordeel is dat ik in een rust-reinheid-regelmaatgezin ben opgegroeid. Met praktische handenarbeiddingen zit dat dus in mijn systeem, en is mijn sokkenla dus om door een ringetje te halen. Maar jou een smsje terugsturen? Die taak lost gewoon op in een warboel van al dat soort dingen die in m'n hoofd zitten.

Ik heb alleen geen vergelijkingsmateriaal. Ja, Ki.rsten heeft ADHD. En dan merk ik inderdaad dat ik 'met mijn handen' heel georganiseerd ben, op het dwangmatige af. Ik heb voor veel dingen vaste volgordes, en als iemand me daarin stoort, raak ik in de war, terwijl K. op dat gebied volledig in chaos is. Zij heeft juist 'met haar hoofd' meer orde en kan heel daadkrachtig bepaalde taken op haar werk uitvoeren, terwijl ik vaak dagenlang met een mail/artikel/oid onder m'n arm loop en bijna depressief raak van onmacht en verlamming tov wat ik moet doen. Daarom heeft m'n studie ook zo lang geduurd.

Wat dat is? Geen idee. Ik wil het niet uitzoeken. Ik wil geen etiket op mijn hoofd/hart, maar het gewoon zelf leren. En dat gaat met vallen en opstaan, en je soms heel klote voelen, maar ik vind het leven ook wel weer leuk zo. Valt er tenminste nog van alles te ontdekken :-).

Sorry Luce, for stealing your thunder.

Maar iemand anders heeft misschien zoveel last van zijn of haar ADHD dat hij of zij het niet kan permitteren om geen etiketje te willen of het zelf uit te willen vinden zonder therapie of medicatie.

Susan schreef:Maar iemand anders heeft misschien zoveel last van zijn of haar ADHD dat hij of zij het niet kan permitteren om geen etiketje te willen of het zelf uit te willen vinden zonder therapie of medicatie.

Tuurlijk. Dat moet iedereen ook voor zichzelf weten. Mijn keuze heeft namelijk ook vervelende gevolgen. Zoals bv. acht jaar over een hbo-studie doen.

Rood schreef:

Carrie schreef:Is het echt zo erg Rood, dat je denkt dat je 'iets' hebt? Daar merk ik bij jou niks van.

*verhaaltje

Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Dat is dus ook waar ik zo bang voor ben. Ik heb enorm chaos in mijn hoofd, ja, mijn huishouden/sociale contacten onderhouden is nagenoeg onmogelijk, ja... Maar juist al die gedachtensprongen zesentwintig kanten tegelijk uit, die maken me ook toch juist mijn slimme ik?

Ik heb op mijn 15/16e een tijdje ritalin en concerta geslikt, het gaf me wel meer rust en in bepaalde dingen ook weer meer energie omdat ik niet zoveel energie kwijt was aan de drukte in mijn hoofd. Maar toen ging ik niet naar school, geen idee hoe ik verder functioneerde..

Carrie schreef:Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Ja, dat is ook een reden waarom ik geen diagnose wil: ik heb het idee dat veel mensen zich herkennen in de criteria. Ik voel zeg maar dat ik nog helemaal geen 'recht' heb om een diagnose te krijgen ofzo. En voorlopig is het niet dat het mijn handelen enorm stoort. Of misschien doet het dat wel, maar ben ik eraan gewend geraakt. Je bent een lieverd. De volgende keer dat ik depressief ben, bel ik je, da's leuk joh. Lekker neerslachtig doen.

Ik vind het knap dat je dat kan, Rood. Zo orderlijk zijn in bijv je huis. Ik ben bij mijn vader opgegroeid en daar was het thuis ook als door een ringetje te halen. Alleen mijn kamer niet, wist gewoon niet waar ik beginnen moest.
Ik heb laatst dat topic geopend over schoonmaken/opruimen en daar haal ik dan hele bruikbare tips uit, maar dat in de praktijk brengen lukt gewoon niet. Ja, voor eventjes. Ik heb een schoonmaakrooster gemaakt. Daar hebben we ons 1 week aan kunnen houden en toen lukte het niet meer. Administratie? Ik weet uit mijn hoofd welke rekeningen ik moet betalen en dat doe ik dan ook, maar in mappen doen? Lukt me niet, ik heb het ook al zo vaak geprobeerd. Mijn man is nog erger, toen hij de administratie nog deed vergat hij gewoon rekeningen te betalen. Die moet ik ook 10 keer vragen of hij iets wil doen, want hij vergeet het telkens. Hij laat ook steeds heel veel liggen wat hij net heeft gebruikt. Dan moet ik hem eraan herinneren dat hij het op ruimt. Ben ik een dag niet thuis, dan ligt alles hier in de chaos want hij springt van hot naar her met wat hij aan het doen is. Wat dat betreft niet bepaald ideaal dat we elkaar getroffen hebben.

Er zijn zoveel dingen in mijn leven die eronder lijden, ben er echt een beetje klaar mee.

Rood schreef:

Carrie schreef:Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Ja, dat is ook een reden waarom ik geen diagnose wil: ik heb het idee dat veel mensen zich herkennen in de criteria. Ik voel zeg maar dat ik nog helemaal geen 'recht' heb om een diagnose te krijgen ofzo. En voorlopig is het niet dat het mijn handelen enorm stoort. Of misschien doet het dat wel, maar ben ik eraan gewend geraakt. Je bent een lieverd. De volgende keer dat ik depressief ben, bel ik je, da's leuk joh. Lekker neerslachtig doen.

Ok deal. Dan gaan we Evanescence luisteren en ons haar en kleding Emo doen.

Rood schreef:

Carrie schreef:Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Ja, dat is ook een reden waarom ik geen diagnose wil: ik heb het idee dat veel mensen zich herkennen in de criteria. Ik voel zeg maar dat ik nog helemaal geen 'recht' heb om een diagnose te krijgen ofzo. En voorlopig is het niet dat het mijn handelen enorm stoort. Of misschien doet het dat wel, maar ben ik eraan gewend geraakt. Je bent een lieverd. De volgende keer dat ik depressief ben, bel ik je, da's leuk joh. Lekker neerslachtig doen.

Ik moet ook wel zeggen dat ik momenten heb waarop ik zou willen dat ik die hele diagnose nooit had gekregen.

Carrie schreef:

Rood schreef:

Carrie schreef:Is het echt zo erg Rood, dat je denkt dat je 'iets' hebt? Daar merk ik bij jou niks van.

*verhaaltje

Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Ik vind dat ook een beetje oppervlakkig hoor, die zogenaamde kenmerken. Ik kan het beste omschrijven als bijna de hele dag mijn hoofd vol ruis. Ik kan een hele dag thuis zitten, niks te doen hebben en toch zo ontzettend druk zijn in mijn hoofd en dus niks gedaan krijgen. Of zo erg overprikkeld raken dat ik geen licht en geluid meer kan verdragen. En dat had ik dus na een cursus van 3 uur onder fel licht. Dat soort dingen heb ik.

Antibes schreef:Dat is dus ook waar ik zo bang voor ben. Ik heb enorm chaos in mijn hoofd, ja, mijn huishouden/sociale contacten onderhouden is nagenoeg onmogelijk, ja... Maar juist al die gedachtensprongen zesentwintig kanten tegelijk uit, die maken me ook toch juist mijn slimme ik?

Daar ben ik dus ook bang voor, dat dat dan weg gaat ofzo. Die gedachten van mij springen alle kanten op, maar zo kom ik wel heel vaak op goede ideeën.

O ja, waarom ik ook geen diagnose wil: ik vind mensen zoals wij gewoon ook heel leuk. Ik houd ervan om bij mijn vriendin thuis te komen terwijl de afwas van d'r aanrecht puilt. En dat ze dan nog maar half aangekleed is. En vervolgens de beste grappen maakt. En soms denk ik ook: het ligt helemaal niet aan 'ons', het ligt aan Nederland. Alles is tot in de puntjes gestructureerd én er zijn miljoenen prikkels. Volgens mij valt je in, zeg: Italië, veel minder op als AD(H)D'er. Hup, allemaal emigreren.

Susan schreef:

Rood schreef:

Carrie schreef:Even opgezocht wat het precies is op Wiki en bij kenmerken herken ik mij in 4 van de 6. Ook zie ik wel dingetjes voorbij komen wat ik in jou herken. Lastig lijkt het me, hoe weet je nou of je het ook hebt, want het lijkt mij dat heel veel mensen zich hierin kunnen herkennen? Wel vervelend dat je het zo ervaart en dat je je soms heel erg klote voelt, dat vind ik heel naar om te horen. Fijn dat je er wel steeds beter mee om weet te gaan.

Ja, dat is ook een reden waarom ik geen diagnose wil: ik heb het idee dat veel mensen zich herkennen in de criteria. Ik voel zeg maar dat ik nog helemaal geen 'recht' heb om een diagnose te krijgen ofzo. En voorlopig is het niet dat het mijn handelen enorm stoort. Of misschien doet het dat wel, maar ben ik eraan gewend geraakt. Je bent een lieverd. De volgende keer dat ik depressief ben, bel ik je, da's leuk joh. Lekker neerslachtig doen.

Ik moet ook wel zeggen dat ik momenten heb waarop ik zou willen dat ik die hele diagnose nooit had gekregen.

Waarom , Susan?