AD(H)D-topic

Haha Eucalpyta, jij klinkt net als mijn vriend. Die vergeet ook álles, wordt vervolgens geïrriteerd op mij omdat hij ervan overtuigd is dat ík het heb opgeruimd, om het daarna gewoon weer te vinden waar hij het had neergelegd of 9 van de 10 keer vind ik het, omdat ik beter weet waar hij het neergelegd heeft dan hijzelf.

Eucalypta schreef:Lol, dat laatste is zo herkenbaar.

Ik had laatst een fles bodylotion gekocht. Dus die wilde ik gebruiken. Ik kon het ding nérgens vinden. Niet in de badkamer, niet in mijn tas, niet in de kast, gewoon nergens. Dus dan ben ik echt helemaal boos, geef mijn man vervolgens nog de schuld, heb echt 3 kwartier lopen zoeken en briesen waar dat ding nou was.

Schudt mijn man zijn hoofd een keer, loopt de woonkamer in, trekt een kast open, haalt mijn kist met nagellak eruit, doet het ding open en haalt mijn fles bodylotion eruit.

Tja, zei hij, je was je nagels gisteren aan het lakken, dus toen heb je hem hierin gestopt, want dat was het dichtsbijzijnde opbergding. Ik weet nou eenmaal beter hoe jouw hoofd werkt dan jijzelf En dat klopt ook gewoon. (hij heeft overigens niet gezien dat ik die fles daarin stopte, hij wist alleen dat ik mijn nagels gelakt had..)

Haha :-) Dat heb ik dan weer niet, mijn man is nog chaotischer dan ik. Hoef ik me ook niet te schamen

Oh ik word ook wel eens heel boos op mijn man omdat hij weer eens iets kwijt heeft gemaakt...
Om het vervolgens dan op een hele onlogische plek terug te vinden en te denken: Oh ja dat weet ik nog, dat leek me een handige plek.

Het ergste vind ik nog dat ik opgeruimde dingen nooit kan vinden terwijl ik in de rotzooi altijd prima weet waar alles ligt. Nou ja ik weet dan een locatie waar ik moet zoeken, als het opgeruimd is dan kan het óveral zijn maar in het zich is het dan waarschijnlijk niet.
Ik loop me nu al dagen ongans te zoeken naar de map van mijn therapie, daarin staan allemaal belangrijke telefoonnummers, maar ik kan dat ding echt nérgens vinden. Ja in mijn hoofd wist ik gelijk waar die was:

In de gang beneden, op de 3e stapel in de bak met linosnijdspul. Dus ik liep naar beneden...maar ik heb dat dus opgeruimd! En ik heb een poging gedaan die bak met linosnijdspul te vinden, maar dat lukt ook al niet!

Mijn man word er gek van dat ik álles achter mijn kont laat slingeren. Als ik in de gang bedenk dat ik mijn broek uit wil doen dan trek ik die ter plekke uit, stap er uit en loop verder. En zo kan er dagen midden in de gang een broek van mij liggen waar ik uitgestapt ben en waar ik rustig overheen stap zonder 'm nog te zien. En ondertussen gaat mijn man dus geregeld, met name in het donker, finaal onderuit omdat hij struikelt op een door mij in de loop geplaatste broek, trui, schoenen of iets anders.
Ik ben gewoon op het moment dat ik dat doe al weer verder in mijn hoofd met het volgende en zie zo nauwelijks dat ik troep maak. Totdat er ineens bergen troep liggen, overal in huis. En dan raak ik overprikkeld en in paniek en kan ik geen kant meer op. Ik kan écht niet goed functioneren in een rommelige ruimte! Zucht...dus ik heb nog last van de chaos die ik zelf creëer ook.

тыквашка schreef:

Het ergste vind ik nog dat ik opgeruimde dingen nooit kan vinden terwijl ik in de rotzooi altijd prima weet waar alles ligt. Nou ja ik weet dan een locatie waar ik moet zoeken, als het opgeruimd is dan kan het óveral zijn maar in het zich is het dan waarschijnlijk niet.

Dat heb ik ook heel erg, ik weet precies in de chaos waar ik iets moet vinden behalve als ik opgeruimd heb
En wat ik nog erger vind: als iemand (goedbedoeld) voor me heeft opgeruimd. Dan kan ik echt niets meer vinden en ben ik ook echt chagrijnig.

тыквашка schreef:Oh ik word ook wel eens heel boos op mijn man omdat hij weer eens iets kwijt heeft gemaakt...
Om het vervolgens dan op een hele onlogische plek terug te vinden en te denken: Oh ja dat weet ik nog, dat leek me een handige plek.

Het ergste vind ik nog dat ik opgeruimde dingen nooit kan vinden terwijl ik in de rotzooi altijd prima weet waar alles ligt. Nou ja ik weet dan een locatie waar ik moet zoeken, als het opgeruimd is dan kan het óveral zijn maar in het zich is het dan waarschijnlijk niet.
Ik loop me nu al dagen ongans te zoeken naar de map van mijn therapie, daarin staan allemaal belangrijke telefoonnummers, maar ik kan dat ding echt nérgens vinden. Ja in mijn hoofd wist ik gelijk waar die was:

In de gang beneden, op de 3e stapel in de bak met linosnijdspul. Dus ik liep naar beneden...maar ik heb dat dus opgeruimd! En ik heb een poging gedaan die bak met linosnijdspul te vinden, maar dat lukt ook al niet!

Mijn man word er gek van dat ik álles achter mijn kont laat slingeren. Als ik in de gang bedenk dat ik mijn broek uit wil doen dan trek ik die ter plekke uit, stap er uit en loop verder. En zo kan er dagen midden in de gang een broek van mij liggen waar ik uitgestapt ben en waar ik rustig overheen stap zonder 'm nog te zien. En ondertussen gaat mijn man dus geregeld, met name in het donker, finaal onderuit omdat hij struikelt op een door mij in de loop geplaatste broek, trui, schoenen of iets anders.
Ik ben gewoon op het moment dat ik dat doe al weer verder in mijn hoofd met het volgende en zie zo nauwelijks dat ik troep maak. Totdat er ineens bergen troep liggen, overal in huis. En dan raak ik overprikkeld en in paniek en kan ik geen kant meer op. Ik kan écht niet goed functioneren in een rommelige ruimte! Zucht...dus ik heb nog last van de chaos die ik zelf creëer ook.

Zo herkenbaar!!
Vooral dat van die broek

Weet je, nu ik de post van Euc lees vallen er voor mij zo veel dingen op een plek... Ik ben dus ook de chaos in eigen persoon. In m'n hoofd is nooit rust en concentratie is gewoon een probleem.

Dat probleem met de was, opruimen, de afwas ik ben blij dat m'n moeder 2 dagen per week oppast en opruimd anders had er gewoon niets van gekomen. Ik heb andere kwaliteiten zeg ik dan maar.

Ik vergeet werkelijk waar alles. Ik kan 10x naar een kast lopen en mezelf afvragen wat ik ook al weer moest. Dingen zijn altijd kwijt. Vooral na een feestje kan ik niet slapen omdat de drukte in m'n hoofd blijft. Ik heb van die buien dat ik echt 5 kwartier in een uur kan praten zonder dat het ergens over gaat.

Soms denk ik er wel eens over om naar de huisarts te gaan en te kijken of het nodig is om doorgestuurd te worden. Ik heb er nooit problemen mee gehad maar krijg de laatste twee jaar steeds op m'n bordje op m'n werk dat ik te snel afgeleid ben en met veel te veel dingen tegelijk bezig ben want er ontgaat mij echt niets. Behalve het snel afgeleid zijn is er voor de buitenwereld niet veel te merken maar in m'n hoofd 'stormt' het af en toe gewoon...

Hoe ik mijn prikkelbare momenten kwijt kan, heel veel sporten! Ik merk dat ik in de avond veel onrustiger ben, om mijn energie kwijt te kunnen sport ik liever. Geeft ook wat meer rust in mijn hoofd. Maar het helpt niet altijd, soms ploft alles en dan ben ik zo druk en warrig dat mijn vriend eraan mag geloven. Erg vervelend want ik wil mijn vriend niet met mijn chaos opzadelen?

Fijn om jullie ervaringen te lezen! Dan voel ik me toch wat minder wappie . Ik heb twee jaar geleden de diagnose ADD gekregen, en toen een jaar Concerta geslikt. Het hielp me echt heel goed eigenlijk, ik kon helderder denken, kreeg meer structuur en was veel productiever op mijn werk. Helaas had ik ook weinig eetlust, en bleef ik afvallen. Na een tijdje besloot ik in het weekend even geen concerta te slikken om te kijken hoe dat ging. Het gevolg was dat ik in het weekend zooo verschrikkelijk moe was steeds, echt een zombie. En door de week als ik het wel slikte kreeg ik veel meer last van de bijwerkingen, zoals een gejaagd gevoel in de middag. Echt alsof ik veel te veel koffie op had, heel naar.

Uiteindelijk ben ik er helemaal mee gestopt, en dat gaat...redelijk! Het scheelt dat ik nu weet wat het is, en ik weet beter wat ik in me heb. Ik heb dagen dat ik er veel last van heb, bij drukte of als ik slecht slaap gaan mijn gedachten niet uit en kan ik me echt slecht concentreren. Ik schrik hier nu alleen minder van en weet dat ik ook super productieve momenten heb, waardoor mijn werk er eigenlijk niet onder lijdt. Thuis is de chaos wel compleet, maar ach . Zo ruimt ook mijn vriend regelmatig dingen op die ik vervolgens niet meer kan vinden, of weet hij beter waar ik mijn spullen heb laten slingeren dan ik zelf. Mijn administratie bestaat uit een stapel deels geopende brieven-in-enveloppen. Ik gooi niks belangrijks zomaar weg maar kan tegelijk dus ook niks vinden als ik het nodig heb. Daar moet ik nog even aan werken.

Ik heb wat pilletjes methylfenidaat (ritalin) 10g van een vriendin gekregen met de boodschap 'probeer het gewoon een keer'. Heb er 1 ingenomen 1,5 uur geleden en je-mig, ik ben rustig in mijn hoofd.. Zó fijn! Kan ineens helder nadenken gewoon. Alsof de storm is gaan liggen.

En nu kan ik wel janken bij het idee dat ik waarschijnlijk nog weken moet wachten totdat ik terecht kan bij de psychiater..

Fijn, Loes!

Fijn is dat he, die rust in je hoofd, Luce!

Ik moet ook nog een afspraak maken, maar ik vergeet al de hele week mijn verwijsbriefje op te halen wat nog bij te arts ligt.

Echt! Ik heb het nog nooit zo gevoeld volgens mij. Weten jullie of een huisarts tussentijds wat mag voorschrijven? Ik ga maandag sowieso langs.

Volgens mij niet?

Ik zou wel niet te veel gaan stoeien zonder de nodige begeleiding van je psycholoog. Hoe hoger je Ritalin dosering hoe heftiger je rebound kan zijn. En niet alleen je Rebound btw, maar ook de bijwerkingen kunnen heftig zijn, vooral in het begin.

Psychiater bedoel je? Nee dat doe ik ook niet hoor. Ik wilde het gewoon proberen. De dag begon alweer zo chaotisch en overprikkeld.. En toen nam ik dat pilletje en het is alsof het ineens heel anders is. Rustig. Helder. Heerlijk. Ik snap wel dat mensen hun huishouden op orde houden en hun studie en werk goed kunnen doen als ze zich zo voelen. Ik voel me normaal gezien echt elke dag flink beroerd als ik het met nu vergelijk. Dat is eigenlijk erg..

Mijn man zit nu te zagen met de zaagmachine. Normaal storm ik naar boven omdat ik er niet tegen kan. Nu sta ik er gewoon naast

Ik weet ook nog precies het gevoel na de eerste keer Methylfenidaat: zo heerlijk stil en helder in mijn hoofd! Haha dit klinkt als een of andere verslaafde, maar ik mis het soms nog best weleens.

Ik hoop dat je pschichiater je snel opweg helpt Luce!

Klopt een psychiater, een psycholoog mag geen medicatie uitgeven.

Ik kan me voorstellen dat je het mist! Als ik me hier beter door blijf voelen, dan ga ik echt niet meer aarzelen hoor. Dan ga ik echt gewoon aan de pillen.

Ik wilde dat ik dat zo gevoeld had! Ik heb nog nooit iets gevonden wat mij echt rustig maakt. Ritalin en methylfenidaad zijn wat dat betreft wel echt geweldig, je neemt het in en niet veel later voel je je beter. En als je een dag geen zin hebt dan neem je het niet.
Nou ja misschien een beetje geromantiseerd, maar ik ga in de medicijnen terecht komen die je moet opbouwen, steeds een beetje meer en die je dan élke dag moet slikken en die je niet even over kunt slaan...pfff geen zin in. Maar als ik maar een beetje zo'n gevoel zou krijgen als wat jij met dat ene pilletje had, dan zou het me dat allemaal waard zijn!

Welke medicijnen zijn dat dan, Pompoen?

Dropdraakje schreef:Welke medicijnen zijn dat dan, Pompoen?

Strattera onder andere, en er is er nog eentje waarvan ik de naam even kwijt ben.

Dat gun ik je ook echt pompoen! Wat voelde ik me fijn vanmiddag zeg... Alleen maar rust in je hoofd maakt al zoveel goed. De ruis kwam na een uur of 2/3 weer terug maar ik heb wel even van mogen genieten gelukkig..

Raar trouwens, ik las dat dropdraakje gereageerd had, klikte er op en zag toen een avatar met een poes als enige reactie op mijn bericht. Dus ik dacht, hmmm, dan zal ik dat wel verkeerd gelezen hebben... Dus ik terug naar het topic om te kijken, haha ben jij het wel!!

Trouwens.. Vanochtend voordat ik de pil had genomen probeerde ik te studeren. En heb ik met moeite 3 kwartier gezeten maar zonder echt geconcentreerd te zijn. Muts op, oordoppen in maar dan nog niet geconcentreerd hè.

En vanmiddag ging dat zoveel makkelijker! En mijn man zat nog te zagen ook vlakbij.

Luce schreef:Echt! Ik heb het nog nooit zo gevoeld volgens mij. Weten jullie of een huisarts tussentijds wat mag voorschrijven? Ik ga maandag sowieso langs.

Mijn huisarts heeft dat toen wel gedaan, omdat ik in mei bij mijn huisarts kwam voor de doorverwijzing en pas in september getest kon worden. Ook onder het mom van "probeer het alvast, werkt het dan is het iig mooi mee genomen". Maar zijn dosering was wel veels te laag en met teveel tijd er tussen, dus ik had er weinig aan (Overigs werkte methylfenidaat sowieso niet bij mij, ook niet met de hoogste dosering.. Heb hier nog behoorlijk wat strips liggen waar ik niks mee doe..)

Gast schreef:Ik heb wat pilletjes methylfenidaat (ritalin) 10g van een vriendin gekregen met de boodschap 'probeer het gewoon een keer'. Heb er 1 ingenomen 1,5 uur geleden en je-mig, ik ben rustig in mijn hoofd.. Zó fijn! Kan ineens helder nadenken gewoon. Alsof de storm is gaan liggen.

En nu kan ik wel janken bij het idee dat ik waarschijnlijk nog weken moet wachten totdat ik terecht kan bij de psychiater..

Op eigen initiatief die pillen slikken vind ik héél héél onverstandig en gevaarlijk.