Biechttopic 4

Tja, ik weet het ook niet zo goed. Gisteren wist ik zeker dat ik nooit met hem verder zou kunnen maar vandaag denk ik weer aan al die mooie dingen. Ik wacht eerst het gesprek met hem af voordat ik een keuze ga maken al denk ik dat hoe moeilijk het ook is ik niet met hem verder wil. Ook als hij er wel iets aan wil doen weet ik niet of ik wel samen met hem wil blijven. Er gaat dan natuurlijk een gigantisch beerput open (als ik internet mag geloven) en we zijn nog maar kort samen. Dus ik denk dat we dat niet gaan redden. Maar god, het doet zo'n pijn.

Biechtje met flirtende vriend, ik vind het echt niet kunnen eigenlijk, zoals hij ermee omgaat.
Gewoon een avond terug flirten en vervolgens chatten via fb.
Vooral ook omdat hij gezegd heeft haar een aantrekkelijke meid te vinden, bij mij zouden er gelijk alarmbellen afgaan dat ik het gelijk zou moeten afkappen.

In jouw geval zou ik dus ook duidelijk maken dat ik het niet leuk vind, en het terugkoppelen hoe hij het zou vinden als ik zoiets zou doen.
Misschien ben ik daar wel erg in, maar ik vind dat gewoon niet kunnen, flirten en dan ook chatten erna.

Biechtje met verslaafde vriend.
Ik ben het ook eens met Caro, ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat zijn verslaving geen invloed heeft op jullie seksleven. Jullie zijn beiden niet tevreden, omdat hij veel vaker wil dan jij? Ik zou ook echt toch nog eens goed nadenken, dit gaat al jaren zo, voor jou lijkt het bijna een vanzelfsprekendheid te worden, maar laat dat echt niet gebeuren. Hij gaat ver in de fout en lijkt ook helemaal niets aan zijn verslaving te willen doen. Sterkte!

Katie_ schreef:Achterlijk om dan thuis nog met haar te gaan chatten ook want zo denkt zei dat ze nog kans maakt ook.

Nou idd zeg. Dan zet je je vriendin/vrouw ook mooi voor schut. Ik zou mijn man dus ook verbieden te chatten in dit geval. En als hij wel graag wil chatten mag hij een ander huis zoeken om er als vrijgezel zijnde aan het chatten te slaan. Draai de rollen eens om, eens zien hoelang meneer openlijk geflirt en gechat nog leuk vindt wanneer een gozer tijdens een feestje heeft laten merken wel interesse in jou te hebben. Hoe leuk vindt hij jaloezie dan nog?

(niet quoten graag want ik wil het weer verwijderen na een tijdje)

Ik weet niet meer wat ik met mijn moeder aan moet.Ze heeft zoveel schulden en al een tijd kon ze haar huur niet betalen. De woningstichting heeft haar nu een datum gegeven dat ze het huis uit moet. Ik heb haar zo vaak gevraagd of ik haar kon helpen. Een plan van aanpak en betalingsvoorstellen maken, contact opnemen met hulpinstanties. (Ik kom zelf net rond met 2 kleintjes dus geld kan ik haar niet geven.)Iedere keer zei ze dat ze zelf contact op zou nemen maar op de een of andere manier wilde de kredietbank haar niet helpen.Ik heb afgelopen week met de woningstichting gebeld maar zij willen het hele bedrag in 1x hebben.Verder is er niks te regelen.
Sinds een tijd heeft ze een vriend in een andere stad. Daar woont ze de meeste tijd. Maar nu komt het: die man weet van niks en als hij het zou weten dan zou hij niet met haar verder willen.
Morgen moeten we haar huis leeg halen. Ergens volgende week moet ze eruit zijn. Ze heeft een heel mooi bankstel en een mooie tafel. Die wil ze aan mij geven. Ze slaat haar spullen op in een garage en daar kan de bank niet staan ivm vocht.Maar eigenlijk wil ik het helemaal niet hebben. Dat voelt echt niet goed. Dat voelt als profiteren van haar ellende.En toch wil ze geen nee horen.
Ik weet dat het haar eigen schuld is. Dat ze dom is geweest door zoveel schulden te krijgen. (al komt het door een samenloop van omstandigheden)Maar toch doet het pijn om mijn moeder zo te zien. Ze is gewoon dakloos straks. Mijn zus vindt het allemaal zo dom dat ze niet eens wil helpen inpakken. Ze zei zostraks: het is haar eigen domme schuld. Waarom zou ik daar mijn tijd aan verspillen.

Ik weet eigenlijk niet wat ik nu met mijn verhaal wil Moet het gewoon ff kwijt.

biechtje met moeder met schuldproblematiek...

Is je moeder ergens bekend? Qua hulpverlening of uitkeringsinstantie?
Zo ja, zorg dan dat zij zo snel mogelijk, ik bedoel morgenvroeg om half negen meteen zeg maar, contact opneemt met die instantie om dit verhaal uit te leggen, en als ze dat niet wil, doe het dan zelf.
Als dat niet zo is, zou je kunnen proberen om via de sociale dienst van de gemeente uit te vinden wat je nog kunt doen bij zo'n acute problematiek. Het is zéér ongebruikelijk om iemand dakloos te laten worden, en ook nooit de meest geschikte optie.

Het lijkt me vreselijk....

Jeej, wat een rotprobleem biechtje met moeder met schulden.
Heb je ook al eens contact opgenomen met de kredietbank en daar gevraagd waarom ze haar niet willen of kunnen helpen?
Heeft je moeder inmiddels al onderdak gevonden voor wanneer zij het huis uitgezet gaat worden?
Zo niet, dan zou ik proberen contact op te nemen met een instantie die crisis opvang bied. Helaas zijn er in heel Nederland ellenlange wachtlijsten op het moment, maar ik zou wel per direct actie gaan ondernemen. Ze moet toch een dak boven haar hoofd hebben.
Succes!

VeryCherry schreef:Een plek in de crisisopvang kan je niet reserveren. Daar kan je pas terecht op het moment dat je daadwerkelijk geen onderdak meer hebt.

Op de wachtlijst staan is toch niet hetzelfde als reserveren?

Ik heb niet een hele goede band met mijn moeder, het is allemaal wat oppervlakkig maar we zagen elkaar wel regelmatig. Ze heeft nu zes jaar een relatie met een man die vorig jaar, zonder overleg verhuisd is naar een andere provincie. Mijn moeder vond dit helemaal niet leuk. Hij hield haar, na zijn verhuizing ook erg op afstand. Ik heb gezien wat dat met mijn moeder deed, en ze wilde er ook wel vaak met mij over praten. We spraken toen regelmatig af en ze belde ook vaak. Ik heb haar vriend een paar keer ontmoet maar ik vind hem niet zo aardig.

Sinds twee maanden zit haar vriend volgens haar beter in zijn vel waardoor zij daar nu ook vaker mag komen. Ze hebben het zelfs gehad over samenwonen in zijn provincie. Ik ben echt blij voor haar dat het weer beter gaat tussen haar en haar vriend maar ik voel me een beetje aan de kant gezet. Ik vind het ook gewoon bizar dat ze het na een week heeft over samenwonen en bereid is alles voor hem te laten voor wat het is.

Twee weken geleden had ze m'n voicemail ingesproken dat ze een weekje vakantie had, ze zou me er nog over terugbellen. Ik was een beetje in de veronderstelling door haar berichtje dat ze iets met me wilde afspreken. Maar toen ze terug belde vertelde ze dat ze de hele week bij haar vriend was. Leuk voor haar, maar ik was een beetje teleurgesteld. Ook omdat de laatste tijd alles om hem draait. Omdat ik niet wil dat zij denkt dat ik haar bij haar vriend vandaan hou, (ze weet namelijk wat ik van hem vind) heb ik niets gezegd. Ik kon het toch niet van me afzetten dus ik heb een paar dagen later een smsje gestuurd dat ik wat teleurgesteld was, verder geen raar of verwijtend smsje. Ik kreeg een heel boos smsje terug, dat ze haar weekend niet liet verpesten door mij, en dat het een lelijk smsje was. Ik heb teruggestuurd dat ik het zo niet bedoelde waarop ik nog een vaag smsje terug kreeg wat ik niet begreep. Omdat ik graag duidelijkheid wilde heb ik haar toch maar opgebeld. Ik heb geprobeerd uit te leggen wat ik bedoelde. Dat ik haar absoluut niet bij haar vriend vandaan wil houden maar dat het wel leuk was geweest als ze mij ook had gevraagd iets te gaan doen. Ze zei dat ze wél het gevoel dat ik haar bij hem vandaan wilde houden en wij waren twee weken geleden ook al een dagje weg geweest.

Ik voelde gewoon heel erg dat ze me niet begreep en ik hoorde haar vriend op de achter grond schreeuwen dat het vakantie was. Op dat moment begon ik te huilen. Ze werd boos en zei dat ik het maar om moest draaien, hoe het voor haar moest voelen. Ik was op een gegeven moment zo overstuur dat ik zei dat het beter was ik ging op hangen. Toen ze nog kwader werd heb ik uiteindelijk opgehangen. Dat was vorige week vrijdag, ik heb sindsdien niets van haar gehoord. Toen ik haar aan de telefoon had, had ik niet echt het idee dat ik met haar sprak. Ik heb heel erg het gevoel dat haar vriend haar ontzettend beïnvloed. Ik weet dat ik nu reactie krijg, dat ik haar ook op kan bellen, maar ik weet dat ze bij haar vriend is. Ik wil geen gesprek met hem, maar alleen met haar.

Ik weet niet zo goed wat ik wil met deze biecht. Ik voel me gewoon ontzettend rot omdat ik dacht dat ze om me gaf. En natuurlijk zal ze heus wel om me geven, maar door de manier waarop ze nu handelt, blijkt dat niet echt.

Ik denk dat deze "actie" niks zegt over haar liefde of geven.om jou!
Jullie waren allebei emotioneel tijdens dit gesprek waardoor jullie misverstand veel groter is geworden.als ze weer thuis is zou ik langs gaan en t face to face bespreken want dit rotgevoel is heel naar!

Ik hoef niet anoniem, iedereen weet inmiddels wel over de band tussen mij en mijn schoonouders.

Ik biecht op dat mijn schoonmoeder gisteren vroeg of ze mijn zoon mocht vasthouden toen hij lekker bij mij lag te slapen en ik 'nee, hij ligt nu bij mij' heb gezegd.

Ik voel me wel schuldig, want ze heeft ze nog geen een keer vastgehouden. Maar ik vind het gewoon zoooo moeilijk om mijn kinderen in handen van anderen te geven, zeker haar. Bovendien was ze strontverkouden dus ze zou 't niet eens moeten willen.

Bitch ben ik he.

Nee meis, je bent geen bitch.
Je bent op een best heftige manier moeder geworden en je zwangerschap was ook niet makkelijk.
Dat soort dingen moeten groeien, zeker gezien de band die jij hebt met je schoonmoeder.
Zou je het makkelijker vinden als ze vanuit je vriend aan haar gegeven worden?

Als iemand erg verkouden is kan ik me jouw reactie wel voorstellen. Ik lees ook dat ze ze nog geen een keer heeft vastgehouden, is dat met andere familie ook?

Ik heb wel iets meegekregen van je band het je schoonmoeder, maar met alleen een keer vasthouden zie ik geen kwaad in. Ze is tenslotte ook oma geworden. Hoe denkt je vriend/man erover?

Lejow schreef:Nee meis, je bent geen bitch.
Je bent op een best heftige manier moeder geworden en je zwangerschap was ook niet makkelijk.
Dat soort dingen moeten groeien, zeker gezien de band die jij hebt met je schoonmoeder.
Zou je het makkelijker vinden als ze vanuit je vriend aan haar gegeven worden?

Ja, vreemd genoeg wel.

Mijn man wilde hem ook niet geven, vanwege de verkoudheid. Hij wil ook niet dat ze met de baby's gaat rondlopen omdat ze zo onhandig is. Maar als ze niet verkouden was geweest, had ik ook nee gezegd . Ze is gewoon zo onfris....bah.

Het is vreemd, sommige mensen mogen zonder problemen inmiddels mijn baby's vasthouden, maar sommigen écht niet. En dat zijn vooral mensen die wat ouder zijn en met wie ik niet echt een band heb (dat eerste vind ik vreemd, dat tweede logisch). Ik merk wel dat het groeit hoor, het wordt steeds beter, maar het is echt een proces.

Ik denk dat dat ook logisch is. Wat je zegt, het is een proces.
Het komt ook wel, ga nou niets overhaasten, dat is helemaal niet nodig.
En laat het desnoods, als de verkoudheid over is, een keer vanuit je man doen!

Ik zag ze wel weer naar me kijken, met rollende ogen alsof ik niet helemaal spoor. Ik vind het zo vervelend dat mensen niet respecteren hoe ik me voel. Met mijn eigen ouders ook al ontzettende ruzie hierover gehad en ik liep met mijn moeder door het dorp en toen ging ze aan iedereen die we tegenkwamen vertellen dat ze nu dan wel oma was, maar ik belachelijk bezitterig was en ze er helemaal nog niks aan had. Alsof het om haar gaat! Nouja dit soort dingen maakt 't ook allemaal niet beter.

Charlie schreef:Ik zag ze wel weer naar me kijken, met rollende ogen alsof ik niet helemaal spoor. Ik vind het zo vervelend dat mensen niet respecteren hoe ik me voel. Met mijn eigen ouders ook al ontzettende ruzie hierover gehad en ik liep met mijn moeder door het dorp en toen ging ze aan iedereen die we tegenkwamen vertellen dat ze nu dan wel oma was, maar ik belachelijk bezitterig was en ze er helemaal nog niks aan had. Alsof het om haar gaat! Nouja dit soort dingen maakt 't ook allemaal niet beter.

Oh dit vind ik dan wel weer heel erg ver gaan. En als ik het goed lees stond je daar zelf bij..... Logisch dat je ruzie hebt gehad met je ouders, dit zou ik ook echt niet waarderen

Ella schreef:

Charlie schreef:Ik zag ze wel weer naar me kijken, met rollende ogen alsof ik niet helemaal spoor. Ik vind het zo vervelend dat mensen niet respecteren hoe ik me voel. Met mijn eigen ouders ook al ontzettende ruzie hierover gehad en ik liep met mijn moeder door het dorp en toen ging ze aan iedereen die we tegenkwamen vertellen dat ze nu dan wel oma was, maar ik belachelijk bezitterig was en ze er helemaal nog niks aan had. Alsof het om haar gaat! Nouja dit soort dingen maakt 't ook allemaal niet beter.

Oh dit vind ik dan wel weer heel erg ver gaan. En als ik het goed lees stond je daar zelf bij..... Logisch dat je ruzie hebt gehad met je ouders, dit zou ik ook echt niet waarderen

Ik stond er inderdaad gewoon naast!

Ik heb altijd al een beetje over me heen laten lopen, niet snel boos, maar nu ik moeder ben lijkt het wel alsof ik geen zin meer heb dit te pikken, omdat het nu om mijn kinderen gaat en ik zelf de touwtjes in handen wil houden. Ik merk dat ik daardoor feller reageer en dat kennen mensen niet zo van me.

Charlie schreef:

Ella schreef:

Charlie schreef:Ik zag ze wel weer naar me kijken, met rollende ogen alsof ik niet helemaal spoor. Ik vind het zo vervelend dat mensen niet respecteren hoe ik me voel. Met mijn eigen ouders ook al ontzettende ruzie hierover gehad en ik liep met mijn moeder door het dorp en toen ging ze aan iedereen die we tegenkwamen vertellen dat ze nu dan wel oma was, maar ik belachelijk bezitterig was en ze er helemaal nog niks aan had. Alsof het om haar gaat! Nouja dit soort dingen maakt 't ook allemaal niet beter.

Oh dit vind ik dan wel weer heel erg ver gaan. En als ik het goed lees stond je daar zelf bij..... Logisch dat je ruzie hebt gehad met je ouders, dit zou ik ook echt niet waarderen

Ik stond er inderdaad gewoon naast!

Ik heb altijd al een beetje over me heen laten lopen, niet snel boos, maar nu ik moeder ben lijkt het wel alsof ik geen zin meer heb dit te pikken, omdat het nu om mijn kinderen gaat en ik zelf de touwtjes in handen wil houden. Ik merk dat ik daardoor feller reageer en dat kennen mensen niet zo van me.

Ik vind het logisch dat je hierop fel reageer. En aan de andere kant jouw eigen moeder moet toch ook weten dat je door een zwangerschap/bevalling/moeder worden enzo verander. Het is niet niks allemaal.

Vind ik ook...ik probeer me er dan ook niks van aan te trekken.

Mooie naam heb jij trouwens Ella, die stond nog op 't lijstje voor onze dochter.

Charlie schreef:Vind ik ook...ik probeer me er dan ook niks van aan te trekken.

Mooie naam heb jij trouwens Ella, die stond nog op 't lijstje voor onze dochter.

Dankje

Aan de ene kant snap ik het gevoel van Charlie wel maar aan de andere kant.. Natuurlijk laat je je kindjes niet vasthouden door iemand die verkouden is. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel vreemd vind dat je schoonmoeder je kindjes nog niet 1x heeft mogen vasthouden. Daarvan zou ik zelf ook zeker niet te genieten zijn als schoonmoeder zijnde en ik zou ook vooral erg teleurgesteld en ook wat boos zijn. Zelfde voor je moeder, ik begrijp haar opmerking ook wel. Natuurlijk vooral niet leuk omdat jij er bij stond maar goed dat is wel hoe zij het voelt en dat wil zij ook delen. Zij hebben ook uitgekeken naar het oma zijn en dat is voor hun ook heel belangrijk en een verandering. En in hun tijd zou het volgens mij ook echt niet voor te stellen zijn dat een moeder haar kinderen zo zou "claimen". Toen was het heel gewoon dat ze hun kleinkinderen al snel mochten vasthouden. Dus voor hun gevoel zal jou reactie ook overdreven zijn. Ik vind het daarom ook wel wat logisch dat ze zich niet in jouw gevoel kunnen verplaatsen.

En uiteraard hebben jij en je kindjes een moeilijke start gehad dus ik begrijp echt wel dat je ze toen niet meteen liet vasthouden e.d. maar ik zou het nu ze thuis zijn ook zeker niet leuk vinden als ik ze nu nog nooit had mogen vasthouden.

Oh voor de duidelijkheid: mijn moeder komt doordeweeks elke dag helpen, ging ook elke keer mee naar het ziekenhuis en knuffelt ze volop. Ik wil alleen graag zélf achter de kinderwagen paraderen en ik laat ze ook niet alleen achter bij mijn moeder omdat ik dat gewoon nog niet wil.

Mijn schoonmoeder, wat je zegt ja dat klopt wel.