Biechttopic 4

In dit topic kun je alles kwijt wat je niet onder je eigen naam wilt vragen. De inloggegevens zijn:

Inlog:
Gebruikersnaam; Biechtje01
Wachtwoord; Welkom01

Hou het netjes, hou je aan de regels en vooral zoals eerder aangegeven. Het biechtaccount is alleen voor dit topic bedoelt.

---

Ik denk dat dit een typisch geval is van niet voor hem denken!! Het feit dat hij hier zelf mee komt naar jou toe, zegt voor mij juist dat hij zelf ook wel in zijn achterhoofd heeft dat het misschien wel slimmer is om thuis te blijven. En dat hij die bevestiging bij jou zocht, maar jij nu juist het tegenovergestelde signaal gegeven hebt.

Ik zeg: wel nogmaals bespreekbaar maken en wel gewoon aangeven dat je bang bent dat je straks alleen moet bevallen en dan zijn reactie afwachten.

Gewoon alsnog zeggen dat je wil dat hij thuisblijft en je daar zeker niet schuldig over voelen. Eerlijk gezegd vind ik dat hij zelf ook wel had kunnen bedenken dat het voor jou veel fijner is als hij in de buurt blijft.

Hoe ver weg is het familieweekend? In het geval dat het dichtbij is, zou je nog kunnen overwegen om hem wel te laten gaan. Dan hoef je je ook niet schuldig te voelen als er niets gebeurd dat weekend.

Ik ben dat weekend dus 39 weken in verwachting.

Bleh, rotsituatie. Want eigenlijk vind ik het al niet eens leuk meer als die dat weekend thuisblijft, gewoon, omdat ik dan het gevoel heb dat het alleen is omdat ik dat wil. Had liever gezien dat hij zelf besloot bij mij te blijven. Maar ja.

Edit: Oh ik las je vraag verkeerd girli. Met 'hoe ver' dacht ik aan hoever ik dan zwanger ben. Maar dat weekend is niet om de hoek, ongv een uur rijden.

Hij blijft ook niet thuis voor het leuke, maar voor het geval dat je bevalling gaat beginnen.

Sowieso moet je ophouden je schuldig te voelen. Al is dat weekend het leukste weekend ooit waar nog jaren over wordt nagepraat, is hij er niet bijgeweest omdat jij hem vroeg thuis te blijven, beval jij pas met 42 weken en vallen alle toekomstige familieweekends tegen, dan nog moet je je niet schuldig voelen. Kom nou!

Een uur rijden??? Nou dan zou ik hem ook zeggen niet te gaan. Een uur is dan nog lang als je gaat bevallen denk ik. In sommige gevallen is een kind er heel snel. EN zo niet dan heb je je partner hard nodig denk ik.

Ik ben het met Susan eens. Zich een beetje schuldig zitten voelen...

Ik ben het ook met Susan eens.

Ik zou trouwens gewoon open kaart spelen en zeggen dat je uit schuldgevoel hebt gezegd dat hij gewoon moet gaan, maar dat je dat eigenlijk helemaal niet wilt. Dat je er niet aan moet denken om het eerste uur van de bevalling alleen mee te maken en die kans is er nou eenmaal. Dat lijkt me een behoorlijk goede reden om thuis te blijven.

even een biechtte zodat ik het toch even kwijt ben. Gisteravond vierde mijn vriend een feestje, een van zijn collega's was daar ook. Had die jongen al een keertje ontmoet en dat was echt heel apart, ik voelde op de een of andere manier zon klik met die gast. Dat ik er toen (1,5 jaar geleden) toch wel even van m'n stuk door was. Kijk het stelt niets voor want ik ben heel erg blij met mijn vriend, die relatie is super fijn, maar ik werd door die vonk even van m'n stuk gebracht. Gisteravond was hij er weer, in de tussentijd niet meer gezien en mss nog twee dagen na de eerste ontmoeting in m'n hoofd gehad. Maar nu was het dus weer heel leuk, echt een super goed gesprek gehad en wederom weer die vonk. En natuurlijk ik weer van m'n stuk gebracht. Want ja ik ben gewoon nog hartstikke blij met mijn vriend, er is ook helemaal geen ander in het spel, alleen ik heb met die jongen gewoon een zwakke plek ofzo. Hopelijk is het over twee dagen weer over en zie ik m pas volgend jaar weer ergens :p. Of vinden jullie dat ik me zorgen moet maken?

Denk dat ik wel weet wie je bent. In dat geval: gaat het echt zo goed met je vriend? Je hebt daarnaast wel vaker dit soort voorvallen met mannen, toch? Mis je niet iets van spanning?

Smikkell schreef:Denk dat ik wel weet wie je bent. In dat geval: gaat het echt zo goed met je vriend? Je hebt daarnaast wel vaker dit soort voorvallen met mannen, toch? Mis je niet iets van spanning?

Denk dat je dat niet weet hoor :p heb er hier nog nooit wat over gepost.


Nog nooit zoiets met andere mannen gehad dus, alleen nu met deze jongen. Zou wel kunnen dat ik bij m'n eigen vriend wat spanning mis. Zijn alweer een tijd bij elkaar immers.
Doe ook totaal niets met die gevoelens, het zijn gewoon m'n hormonen denk ik.

Biechtje01 schreef:even een biechtte zodat ik het toch even kwijt ben. Gisteravond vierde mijn vriend een feestje, een van zijn collega's was daar ook. Had die jongen al een keertje ontmoet en dat was echt heel apart, ik voelde op de een of andere manier zon klik met die gast. Dat ik er toen (1,5 jaar geleden) toch wel even van m'n stuk door was. Kijk het stelt niets voor want ik ben heel erg blij met mijn vriend, die relatie is super fijn, maar ik werd door die vonk even van m'n stuk gebracht. Gisteravond was hij er weer, in de tussentijd niet meer gezien en mss nog twee dagen na de eerste ontmoeting in m'n hoofd gehad. Maar nu was het dus weer heel leuk, echt een super goed gesprek gehad en wederom weer die vonk. En natuurlijk ik weer van m'n stuk gebracht. Want ja ik ben gewoon nog hartstikke blij met mijn vriend, er is ook helemaal geen ander in het spel, alleen ik heb met die jongen gewoon een zwakke plek ofzo. Hopelijk is het over twee dagen weer over en zie ik m pas volgend jaar weer ergens :p. Of vinden jullie dat ik me zorgen moet maken?

Hoelang heb je al een relatie? Ik zou toch voor mezelf nagaan hoe blij je nou eigenlijk bent met je huidige relatie. Een klik of vonk voelen bij een ander kan natuurlijk altijd, het is natuurlijk aan jou wat je ermee doet.

Ibbeltje schreef:Een uur rijden??? Nou dan zou ik hem ook zeggen niet te gaan. Een uur is dan nog lang als je gaat bevallen denk ik. In sommige gevallen is een kind er heel snel. EN zo niet dan heb je je partner hard nodig denk ik.

Tja maar je kan als partner natuurlijk niet weken erg dicht in de buurt zijn. Ik vind een uur eerlijk gezegd wel meevallen. Mijn vriend werkt op 1,5 uur rijden van ons huis, zou ik hem in een eventuele zwangerschap dan niet meer naar zijn werk kunnen laten gaan in de laatste weken? is natuurlijk niet helemaal een vergelijkbare situatie omdat het in deze om een leuk weekend gaat waar die man zelf voor kiest, maar toch.

Het verschil zou voor mij zijn dat je in het weekend ook 's nachts van huis bent. Overdag kun je wat makkelijker bij je buren aankloppen of een vriendin bellen die bij je blijft tot je man en/of de verloskundige er is, 's nachts is dat wat lastiger en is het denk ik ook wat 'enger' om alleen te zijn met beginnende weeën.

Susan schreef:Het verschil zou voor mij zijn dat je in het weekend ook 's nachts van huis bent. Overdag kun je wat makkelijker bij je buren aankloppen of een vriendin bellen die bij je blijft tot je man en/of de verloskundige er is, 's nachts is dat wat lastiger en is het denk ik ook wat 'enger' om alleen te zijn met beginnende weeën.

Toen ik 's nachts beginnende weeën had vond ik het niet erg om alleen te zijn maar kan me idd voorstellen dat als je een partner hebt, dat je gewoon wilt dat hij dan bij je is. Maar als de man in kwestie toch echt een weekend meegaat, moet hij in ieder geval goed bereikbaar zijn en is ook zo thuis. Gelukkig gaan de meeste bevallingen niet zo snel.

Biechtje, kan hij eigenlijk niet gewoon 's avonds naar huis komen en de volgende dag terug gaan? Voel je je daar fijner bij?

Dat is wel waar, meestal gaat het niet zo snel. Toen bij mijn tweede bevalling de weeën begonnen heb ik ook eerst even afgewacht tot ze echt om de vier minuten kwamen en redelijk krachtig waren, pas toen heb ik Dion gebeld dat hij thuis moest komen, maar goed, toen was mijn moeder er toevallig wel. Anders had ik denk ik wel eerder gebeld, voor de zekerheid.

Elodie schreef:

Ibbeltje schreef:Een uur rijden??? Nou dan zou ik hem ook zeggen niet te gaan. Een uur is dan nog lang als je gaat bevallen denk ik. In sommige gevallen is een kind er heel snel. EN zo niet dan heb je je partner hard nodig denk ik.

Tja maar je kan als partner natuurlijk niet weken erg dicht in de buurt zijn. Ik vind een uur eerlijk gezegd wel meevallen. Mijn vriend werkt op 1,5 uur rijden van ons huis, zou ik hem in een eventuele zwangerschap dan niet meer naar zijn werk kunnen laten gaan in de laatste weken? is natuurlijk niet helemaal een vergelijkbare situatie omdat het in deze om een leuk weekend gaat waar die man zelf voor kiest, maar toch.

Hmm ja lastig of ja lastig. Ik denk (want heb geen ervaring) dat ik het geen fijn idee vind als hij 1,5 uur bij mij vandaan zou zitten voor wat dan ook als ik hoog zwanger ben. Maar dat kan het gevoel nu zijn,en geen idee hoe het is als je echt zwanger bent.
En ja niet gaan werken is ook stom dan eigenlijk hahah.

Ik denk er steeds vaker aan om te scheiden. Er is zoveel niet goed in onze relatie en ik weet niet of het op te lossen is. We houden van elkaar en ergens wil ik niet weg, omdat we een kind hebben samen, maar ik word steeds ongelukkiger en kan me er steeds moeilijker toe zetten om de positieve dingen te zien in plaats van de negatieve.

Hoogzwanger biechtje: mijn vriend is een paar dagen voor mijn uitgerekende datum ook nog een dag en nacht weggeweest, 1,5 uur van huis vandaan. Hij wilde erg graag naar het dorpsfeest in het dorp waar hij vandaan kwam, nog even een laatste keer feesten met vriende. Ik heb hem laten gaan, had de buren in de buurt in geval van nood en mijn vriend dronk uiteraard niks zodat hij direct in de auto kon stappen als het nodig is. Het was in eerste instantie de bedoeling om 's avonds laat weer terug te rijden, maar het was daar zulk noodweer dat het verstandiger was voor hem om te blijven dan dat 'ie naar huis zou komen. Ik voelde me prima, lag lekker in bed en heb gezegd dat ik belde zodra ik me ook maar even niet lekker voelde.

Ik vond het uiteraard ook wel een beetje eng, je weet gewoon echt niet van tevoren of het wel of niet goed gaat. Maar achteraf is het erg meegevallen.

Biechtje01 schreef:Ik denk er steeds vaker aan om te scheiden. Er is zoveel niet goed in onze relatie en ik weet niet of het op te lossen is. We houden van elkaar en ergens wil ik niet weg, omdat we een kind hebben samen, maar ik word steeds ongelukkiger en kan me er steeds moeilijker toe zetten om de positieve dingen te zien in plaats van de negatieve.

Kun je iets meer vertellen over wat er speelt? Heb je geen gevoelens meer voor hem? Veel ruzie?

Mermaid Forest schreef:

Biechtje01 schreef:Ik denk er steeds vaker aan om te scheiden. Er is zoveel niet goed in onze relatie en ik weet niet of het op te lossen is. We houden van elkaar en ergens wil ik niet weg, omdat we een kind hebben samen, maar ik word steeds ongelukkiger en kan me er steeds moeilijker toe zetten om de positieve dingen te zien in plaats van de negatieve.

Kun je iets meer vertellen over wat er speelt? Heb je geen gevoelens meer voor hem? Veel ruzie?

Gevoelens voor hem worden minder, we praten steeds minder ... etc.

Wat ontzettend gemeen van hem om jullie kind te gebruiken om jou zo te intimideren. 'Geen schijn van kans', waar haalt hij het vandaan. Als je het mij vraagt is het ook nergens op gebaseerd, een weldenkende kinderrechter zal echt niet het kind aan hem toewijzen (en al helemaal niet volledig) omdat hij jou persoonlijk lomp en labiel vindt. Dat laatste roept hij waarschijnlijk ook voornamelijk om je te raken.

Maar goed, ik zou daar niet over in discussie gaan en ik zou hem vragen of hij wil stoppen om jullie kind te gebruiken als jouw achilleshiel. Tegen de tijd dat er echt gescheiden wordt, zullen er mensen zijn die zich buigen over deze zaak en dat zijn dan mensen die daarvoor hebben gestudeerd. Niet mensen die zomaar wat roepen uit rancune.

Wat Susan zegt dus.
Hij zoekt dingen om jou te raken (kennelijk omdat hij niets beters weet), en pakt jou daarbij op je zwakste plek. Jullie kind.

Je bent bang voor hem, dat is toch niet normaal?

Ik snap dat je graag voor je kindje samen blijft, maar verdient je kindje niet een moeder die gelukkig is? Die lekker in haar vel zit? Hij/zij ziet jou nu van een compleet verkeerde kant. Continu ongelukkig, en continu op je tenen lopen en naar de pijpen dansen van je man. Dat is ook voor hem/haar niet goed.

Ik doe het even zo, ipv onder mijn eigen naam. Ik ben er net achter gekomen dat mijn vriend actief is op chatsites. Dat hij bepaalde filmpjes keek op internet wist ik al en vond ik nog tot daar aan toe, maar dat hij op een chatsite actief is, vind ik echt helemaal niets. Ben boos, voel me teleurgesteld en ga hem er vanavond maar eens op wijzen.

Waar doet hij dan dat je hem er op moet wijzen?