Biechttopic 4

Susan schreef:Een dagboek dat open en bloot ligt, is nog steeds privé, een forum is dat natuurlijk niet. Dat is echt openbaar.

Begrijp me goed, ik snap dat je baalt en boos bent en het echt niet leuk vindt, maar ik denk dat iedereen er goed aan doet dat de kans op bekende meelezers altijd bestaat. Ik zou gaan sparen voor eigen laptop en daarnaast zou ik een ander account nemen en een tijdje geen herkenbare details neerzetten.

Dat vind ik ook. Door je verhaal op een openbaar forum te zetten ga je er min of meer zelf al mee akkoord dat je verhaal openbaar wordt en de kans bestaat dat bekenden het lezen en het blijven volgen. Natuurlijk verdient het niet de schoonheidsprijs wat je moeder doet, dat zeker niet, je volgen en blíjven volgen voelt heel rot, dat zeker. Maar aan de andere kant: er zijn genoeg forummers hier van wie ik bewust topics op zoek omdat zij praten over iets wat mij interesseert of omdat ze iets meemaken en erover vertellen, waarvan ik graag op de hoogte wil blijven. Eigenlijk doet je moeder gewoon hetzelfde.

Ik zit vol met frustratie. Er zijn heel wat dingen wat ik op kan noemen waar ik me aan stoor en wat me dwars ligt. Maar volgens mij zit ik mezelf gewoon in de weg en maak ik me daarom zo druk om al die dingen.

Maple schreef: Maar aan de andere kant: er zijn genoeg forummers hier van wie ik bewust topics op zoek omdat zij praten over iets wat mij interesseert of omdat ze iets meemaken en erover vertellen, waarvan ik graag op de hoogte wil blijven. Eigenlijk doet je moeder gewoon hetzelfde.

+ dat dit ook een leuk forum is om te volgen. Dus kan me ook wel voorstellen dat bv ook je moeder het leuk vind om hier te lezen ook al behoord ze niet tot de doelgroep. Dat ze misschien een keer of wat gekeken heeft en is blijven hangen. Je gaat mensen herkennen en volgen, het is niet zo groot als bv het viva-forum en leest ook leuker dan bv een Libelle-forum. Vreemdgezegd maar ik beschouw het een beetje als een dagelijkse soapserie die ik volg. Andere mensen kijken GTST en ik volg het wel en wee van de mensen op het forum.

Biechtje01 schreef:Hier het biechtje met de handtastelijke vriend.

Ik heb gemerkt dat de gebeurtenis me niet lekker zit. En dat ik me heel vreemd aan het gedragen ben. Dat is me letterlijk verteld door mijn vriend. En ik vind het verschrikkelijk. Ik heb hem niets verteld. En dat wil ik eigenlijk ook niet. Maar dat wat is gebeurd, mag ik niet op anderen botvieren. En dat doe ik dus wel. Het begint nu al vervelend te worden. En ik zit er sterk aan te denken om de vriendschap definitief te verbreken, zonder opgaaf van reden. Al moet dat voor hem dan toch duidelijk zijn? Maar hoe vergeet ik de gebeurtenis? Ik ben altijd iemand die gewoon doorgaat. Niet gebeurd, niet aan denken. Maar kennelijk denk ik er wel aan...

Ik vind eigenlijk wel dat je zoiets aan je vriend "moet" vertellen vooral als het je zo dwars zit. Jij hebt niks verkeerd gedaan, die jongen wel dus die hoef je echt niet in bescherming te nemen.

Ik moet even iets kwijt.

Mijn vriend en ik zijn al ruim 5 jaar samen en hebben een kindje. Vorige week waren we op een feest van een bevriend stel van ons. Mijn vriend had het erg naar zijn zin, prima, ik vond het ook wel gezellig. Hij had veel gedronken. Ik zag dat een (vrijgezelle) vriendin van dat bevriend stelletje, een beetje naar mijn vriend toe trok. Ze leek hem wel leuk te vinden en ze waren veel aan het praten met elkaar. Ze legde een paar keer haar hand op mijn vriend zijn been en flirtte wat met hem. Mijn vriend vond het leuk, hij gaf de dag erna eerlijk toe dat hij haar best een knappe meid vindt en dat ze aantrekkelijk is, en dat hij het leuk vond dat er met hem geflirt werd.

Ik ben absoluut niet boos geworden ofzo, maar het zit me een beetje dwars dat dat meisje met hem flirtte, terwijl ze wéét dat wij een stelletje zijn en dat ik ook op dat feestje was. Mijn vriend heeft haar nu toegevoegd op Facebook en ze waren gister aan het chatten met elkaar. Toegegeven, ik ben best een beetje jaloers, al laat ik dat niet merken aan mijn vriend (hij weet het wel overigens.) Hij zegt wel gewoon eerlijk dat zij hem aangesproken heeft op de chat en wat er gezegd is.

Ben ik nou echt zo'n jaloerse trut? Er is in die 5 jaar dat wij samen zijn nog nooit een meisje geweest dat zo openlijk met hem flirtte, en nu dat wel gebeurd ben ik ineens erg onzeker. Mijn vriend en ik hebben een moeilijke tijd doorgemaakt (en nog steeds wel) en we hebben ook wel eens flinke ruzie.

Ik vind het inderdaad ook niet netjes van haar om zo openlijk met hem te flirten terwijl ze weet dat hij een relatie heeft.

Biechtje01 schreef:Ik moet even iets kwijt.

Mijn vriend en ik zijn al ruim 5 jaar samen en hebben een kindje. Vorige week waren we op een feest van een bevriend stel van ons. Mijn vriend had het erg naar zijn zin, prima, ik vond het ook wel gezellig. Hij had veel gedronken. Ik zag dat een (vrijgezelle) vriendin van dat bevriend stelletje, een beetje naar mijn vriend toe trok. Ze leek hem wel leuk te vinden en ze waren veel aan het praten met elkaar. Ze legde een paar keer haar hand op mijn vriend zijn been en flirtte wat met hem. Mijn vriend vond het leuk, hij gaf de dag erna eerlijk toe dat hij haar best een knappe meid vindt en dat ze aantrekkelijk is, en dat hij het leuk vond dat er met hem geflirt werd.

Ik ben absoluut niet boos geworden ofzo, maar het zit me een beetje dwars dat dat meisje met hem flirtte, terwijl ze wéét dat wij een stelletje zijn en dat ik ook op dat feestje was. Mijn vriend heeft haar nu toegevoegd op Facebook en ze waren gister aan het chatten met elkaar. Toegegeven, ik ben best een beetje jaloers, al laat ik dat niet merken aan mijn vriend (hij weet het wel overigens.) Hij zegt wel gewoon eerlijk dat zij hem aangesproken heeft op de chat en wat er gezegd is.

Ben ik nou echt zo'n jaloerse trut? Er is in die 5 jaar dat wij samen zijn nog nooit een meisje geweest dat zo openlijk met hem flirtte, en nu dat wel gebeurd ben ik ineens erg onzeker. Mijn vriend en ik hebben een moeilijke tijd doorgemaakt (en nog steeds wel) en we hebben ook wel eens flinke ruzie.

Ik vind je geen jaloerse trut. En ik begrijp eerlijk gezegd niet zo goed waarom je vriend haar op FB toevoegd...Ik kan er ook niet tegen als er met mijn lief geflirt word waar ik bij zit, terwijl overduidelijk is dat wij een stel zijn.

Ik vind het wel eerlijk van je vriend dat hij dit allemaal toegeeft, maar ik neem aan dat hij ook wel zal begrijpen hoe dit op jou overkomt..hij weet dat zij hem leuk vind, waarom dan dingen aanwakkeren die er toch niet van komen..

Ik vind het zeker niet netjes van haar om zo met hem te flirten, maar jouw vriend gaat er wel in mee? Heel begrijpelijk dat je jaloers bent, zeker als hij haar ook nog toevoegt op facebook en met elkaar gaan chatten. Hij zegt ook haar aantrekkelijk te vinden en het fijn te vinden dat er met hem geflirt werd, dan zou ik ook wel een beetje jaloers worden denk ik.

Oke, dus ik ben niet helemaal achterlijk....

Ik laat niet aan mijn vriend merken dat ik toch wel een beetje jaloers ben, ik doe er zo luchtig mogelijk over. Maar ik vind de situatie gewoon raar. Mijn vriend heeft ook gezegd dat hij het wel leuk vindt als ik een beetje jaloers ben, maar op het andere moment zegt hij weer dat ik moet ophouden als ik gewoon een vraag stel over haar. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet, ik kan mijn vriend toch niet verbieden om met haar te chatten?

Ik laat het gewoon even begaan denk ik, ik heb wel tegen hem gezegd dat ik het erg waardeer als hij eerlijk is over het contact met haar. Zodra het niet te ver gaat vind ik het geen probleem, heb ik gezegd tegen hem (al ben ik nu wel een beetje jaloers en onzeker).

Ik zou juist wel aan je vriend laten merken dat je jaloers bent. Niet op een vervelende of zeurende manier, maar gewoon dat je toch niet helemaal leuk vindt. Jij bent niet degene die zich rot moet voelen omdat je jaloers bent, nu is het net alsof jij die verkeerde gevoelens hebt, terwijl hij de aanleiding daarvoor geeft. Ik denk niet dat je vriend zich echt zal mee laten slepen, en een beetje aandacht op z'n tijd is best leuk, maar ik zou het dan zo proberen te draaien dat je aan kunt geven dat je het niet leuk vindt (is ook héél logisch), en aangeven dat het best leuk is dat hij wat aandacht kreeg en dat het best even een leuk lolletje was, maar er verder gewoon niets mee moet doen omdat dat gewoon te ver gaat. Juist door het open te houden, hou je het wat luchtiger denk ik. Dan gaat het ook niet aan je vreten. Dat lijkt me verkeerd.

Ik zou ook jaloers zijn in zo'n geval hoor. Mijn vriend is ook best een losse flirt af en toe, maar juist door daar open over te zijn, vind ik dat nog wel grappig. Dan sta ik er gewoon naast als ie met een meisje kletst of met de serveerster flirt. Dat vind ik allemaal niet zo erg, andersom doe ik dat ook wel beetje met mannen. Lachen we dan wel om enzo. Maar zodra het te ver gaat, moet je dat wel aan kunnen geven. Ik denk dat je snel genoeg merkt wanneer het niet leuk meer is, dus te ver gaat. En daar heeft ie zich dan aan te houden voor het belang van jullie relatie.

Ik moet gewoon eventjes mijn verhaal kwijt, dus gebruik dit topic maar...

Gister was ik aan het winkelen met mijn vriend en zoontje. Mijn vriend was nogal lang bezig met zoeken tussen de spijkerbroeken, dus ik ging alvast met mijn zoontje bij de paskamers zitten (stond een bankje). Bij de paskamers stond een man met mijn zoon en dochter. Zoon en dochter(jaar of 13) kregen ruzie. De man pakt zijn dochter bij haar keel, geeft haar een zwieper de winkel in, en zegt dat ze naar buiten moet gaan. Het was echt heel heftig, de manier waarop hij haar vastpakte en wegduwde en gewoon NIEMAND zei wat. Ik stond met mijn zoontje in mijn handen en durfde daarom niets te zeggen, omdat hij zo agressief over kwam. Maar ook gewoon niemand anders deed wat, terwijl meerdere mensen het zagen gebeuren.
Ik heb mijn vriend geroepen, hem ons zoontje gegeven en ben naar buiten naar het meisje gelopen. Gezegd dat ik het er heel heftig uit vond zien en of het wel goed ging met haar. Op mijn opmerking dat het niet normaal is dat je vader je zo behandeld, zei ze dat ze dat weet, dat het veel vaker gebeurd en dat ze dan ook wel tegen haar vader zegt maar dat hij het toch blijft doen. Ik vond het zo zielig dat ik verder niets kon doen Zo'n timide en ineengedoken meisje...
Ik heb in de winkel gevraagd of ze camerabeelden hebben van het gebeuren, waarop het meisje wat daar werkt reageerde met 'tja, we kunnen er weinig tegen doen, het was toch haar vader', alsof vaders het recht hebben op die manier met hun kind om te gaan. Echt ongelovelijk... Helaas hadden ze geen camerabeelden, maar ik heb wel de politie gebeld met het signalement van de man en mijn verhaal, denk alleen niet dat ze er niets mee hebben gekund
Ik voel me nu ook schuldig dat ik niets heb gezegd tegen die man, maar ik was gewoon bang dat ik anders mijn zoontje in gevaar zou brengen (net als dat alle andere mensen die erbij stonden waarschijnlijk ergens bang voor waren). Bah...

Biechtje01 schreef:Oke, dus ik ben niet helemaal achterlijk....

Ik laat niet aan mijn vriend merken dat ik toch wel een beetje jaloers ben, ik doe er zo luchtig mogelijk over. Maar ik vind de situatie gewoon raar. Mijn vriend heeft ook gezegd dat hij het wel leuk vindt als ik een beetje jaloers ben, maar op het andere moment zegt hij weer dat ik moet ophouden als ik gewoon een vraag stel over haar. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet, ik kan mijn vriend toch niet verbieden om met haar te chatten?

Ik laat het gewoon even begaan denk ik, ik heb wel tegen hem gezegd dat ik het erg waardeer als hij eerlijk is over het contact met haar. Zodra het niet te ver gaat vind ik het geen probleem, heb ik gezegd tegen hem (al ben ik nu wel een beetje jaloers en onzeker).

Natuurlijk ben je niet achterlijk. Ik vind het wél schandalig van je vriend dat hij er zo openlijk in meegaat. Je kan een avondje een beetje flirten met een andere meid, maar daar houdt dan wat mij betreft op. Als hij dan thuis ook nog even een tijdje gezellig met haar gaat lopen chatten en op FB bezig is, nee dat vind ik dan weer echt not done. En ik denk ook echt dat jij mag zeggen wanneer je dingen onprettig vindt. Kom op nou, hij heeft een relatie met jou en een kind met jou. Ook zou ik niet zo luchtig doen hoor, zet je voet neer en zeg gewoon: 'Sjonnie, ik vind het echt níet leuk dat je met haar chat en ik krijg er een naar gevoel bij..' verder hoef je hem niets uit te leggen. Ik ben wat hard met dit soort dingen, maar ik geloof niet in nieuwe vriendschappen met het andere geslacht als je in een relatie zit, zeker niet als er geflirt wordt.

Van mijn man zou ik het ook niet accepteren. Wij hadden ook eens een feestje waar ook een meid best openlijk met hem flirtte maar hij (niet wetend dat ik al gearriveerd was op het feest) praatte wat met het meisje (ik kon ze zien vanuit de woonkamer en zij stonden in de tuin) en ik zag dat zij best flirterig deed en hij ook wel een bepaalde lichaamstaal uitstraalde maar ik zag wel dat hij op een gegeven moment afstand nam en zijn trouwring liet zien en wegliep. Nou dat vond ik dan weer getuigen van respect.

Paper Crown schreef:

Biechtje01 schreef:Oke, dus ik ben niet helemaal achterlijk....

Ik laat niet aan mijn vriend merken dat ik toch wel een beetje jaloers ben, ik doe er zo luchtig mogelijk over. Maar ik vind de situatie gewoon raar. Mijn vriend heeft ook gezegd dat hij het wel leuk vindt als ik een beetje jaloers ben, maar op het andere moment zegt hij weer dat ik moet ophouden als ik gewoon een vraag stel over haar. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet, ik kan mijn vriend toch niet verbieden om met haar te chatten?

Ik laat het gewoon even begaan denk ik, ik heb wel tegen hem gezegd dat ik het erg waardeer als hij eerlijk is over het contact met haar. Zodra het niet te ver gaat vind ik het geen probleem, heb ik gezegd tegen hem (al ben ik nu wel een beetje jaloers en onzeker).

Natuurlijk ben je niet achterlijk. Ik vind het wél schandalig van je vriend dat hij er zo openlijk in meegaat. Je kan een avondje een beetje flirten met een andere meid, maar daar houdt dan wat mij betreft op. Als hij dan thuis ook nog even een tijdje gezellig met haar gaat lopen chatten en op FB bezig is, nee dat vind ik dan weer echt not done. En ik denk ook echt dat jij mag zeggen wanneer je dingen onprettig vindt. Kom op nou, hij heeft een relatie met jou en een kind met jou. Ook zou ik niet zo luchtig doen hoor, zet je voet neer en zeg gewoon: 'Sjonnie, ik vind het echt níet leuk dat je met haar chat en ik krijg er een naar gevoel bij..' verder hoef je hem niets uit te leggen. Ik ben wat hard met dit soort dingen, maar ik geloof niet in nieuwe vriendschappen met het andere geslacht als je in een relatie zit, zeker niet als er geflirt wordt.

Van mijn man zou ik het ook niet accepteren. Wij hadden ook eens een feestje waar ook een meid best openlijk met hem flirtte maar hij (niet wetend dat ik al gearriveerd was op het feest) praatte wat met het meisje (ik kon ze zien vanuit de woonkamer en zij stonden in de tuin) en ik zag dat zij best flirterig deed en hij ook wel een bepaalde lichaamstaal uitstraalde maar ik zag wel dat hij op een gegeven moment afstand nam en zijn trouwring liet zien en wegliep. Nou dat vond ik dan weer getuigen van respect.

Ben het helemaal met je eens! Dat hoeft F echt niet te proberen, beetje flirten ok, maar nog gaan chatten ook? Ben je helemaal besodemieterd, beetje respect hoor. Kan er echt kwaad om worden, en Biechtje zich maar afvragen of ze zich niet aanstelt. Tuurlijk stel je je niet aan!

Wat fijn dat jij zag dat ie z'n trouwring liet zien enzo, PC! Dat vind ik ook niet meer dan normaal hoor, maar toch lijkt het me heel fijn om dat zo op een afstandje te kunnen zien. Beetje flirten mag best inderdaad, maar er zijn grenzen en die moet je ook kunnen aangeven ook.

Aimee schreef:Ik moet gewoon eventjes mijn verhaal kwijt, dus gebruik dit topic maar...

Gister was ik aan het winkelen met mijn vriend en zoontje. Mijn vriend was nogal lang bezig met zoeken tussen de spijkerbroeken, dus ik ging alvast met mijn zoontje bij de paskamers zitten (stond een bankje). Bij de paskamers stond een man met mijn zoon en dochter. Zoon en dochter(jaar of 13) kregen ruzie. De man pakt zijn dochter bij haar keel, geeft haar een zwieper de winkel in, en zegt dat ze naar buiten moet gaan. Het was echt heel heftig, de manier waarop hij haar vastpakte en wegduwde en gewoon NIEMAND zei wat. Ik stond met mijn zoontje in mijn handen en durfde daarom niets te zeggen, omdat hij zo agressief over kwam. Maar ook gewoon niemand anders deed wat, terwijl meerdere mensen het zagen gebeuren.
Ik heb mijn vriend geroepen, hem ons zoontje gegeven en ben naar buiten naar het meisje gelopen. Gezegd dat ik het er heel heftig uit vond zien en of het wel goed ging met haar. Op mijn opmerking dat het niet normaal is dat je vader je zo behandeld, zei ze dat ze dat weet, dat het veel vaker gebeurd en dat ze dan ook wel tegen haar vader zegt maar dat hij het toch blijft doen. Ik vond het zo zielig dat ik verder niets kon doen Zo'n timide en ineengedoken meisje...
Ik heb in de winkel gevraagd of ze camerabeelden hebben van het gebeuren, waarop het meisje wat daar werkt reageerde met 'tja, we kunnen er weinig tegen doen, het was toch haar vader', alsof vaders het recht hebben op die manier met hun kind om te gaan. Echt ongelovelijk... Helaas hadden ze geen camerabeelden, maar ik heb wel de politie gebeld met het signalement van de man en mijn verhaal, denk alleen niet dat ze er niets mee hebben gekund
Ik voel me nu ook schuldig dat ik niets heb gezegd tegen die man, maar ik was gewoon bang dat ik anders mijn zoontje in gevaar zou brengen (net als dat alle andere mensen die erbij stonden waarschijnlijk ergens bang voor waren). Bah...

Wow wat heftig zeg, ik zou hier ook een héél naar gevoel aan overhouden.....heel goed dat je in ieder geval IETS gedaan hebt, al kon je natuurlijk niet veel doen, je hebt het in ieder geval geprobeerd. Petje af voor jou hoor.

Wow Aimee, wat een verhaal. Ik vind het goed dat je naar dat meisje bent gelopen, verder kon je helaas toch niet veel doen. Vind het al knap van je dat je dat gedaan hebt hoor, de meeste mensen zouden dat niet snel doen.

Achterlijk om dan thuis nog met haar te gaan chatten ook want zo denkt zei dat ze nog kans maakt ook.

Paper Crown schreef:

Biechtje01 schreef:Oke, dus ik ben niet helemaal achterlijk....

Ik laat niet aan mijn vriend merken dat ik toch wel een beetje jaloers ben, ik doe er zo luchtig mogelijk over. Maar ik vind de situatie gewoon raar. Mijn vriend heeft ook gezegd dat hij het wel leuk vindt als ik een beetje jaloers ben, maar op het andere moment zegt hij weer dat ik moet ophouden als ik gewoon een vraag stel over haar. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet, ik kan mijn vriend toch niet verbieden om met haar te chatten?

Ik laat het gewoon even begaan denk ik, ik heb wel tegen hem gezegd dat ik het erg waardeer als hij eerlijk is over het contact met haar. Zodra het niet te ver gaat vind ik het geen probleem, heb ik gezegd tegen hem (al ben ik nu wel een beetje jaloers en onzeker).

Natuurlijk ben je niet achterlijk. Ik vind het wél schandalig van je vriend dat hij er zo openlijk in meegaat. Je kan een avondje een beetje flirten met een andere meid, maar daar houdt dan wat mij betreft op. Als hij dan thuis ook nog even een tijdje gezellig met haar gaat lopen chatten en op FB bezig is, nee dat vind ik dan weer echt not done. En ik denk ook echt dat jij mag zeggen wanneer je dingen onprettig vindt. Kom op nou, hij heeft een relatie met jou en een kind met jou. Ook zou ik niet zo luchtig doen hoor, zet je voet neer en zeg gewoon: 'Sjonnie, ik vind het echt níet leuk dat je met haar chat en ik krijg er een naar gevoel bij..' verder hoef je hem niets uit te leggen. Ik ben wat hard met dit soort dingen, maar ik geloof niet in nieuwe vriendschappen met het andere geslacht als je in een relatie zit, zeker niet als er geflirt wordt.

Van mijn man zou ik het ook niet accepteren. Wij hadden ook eens een feestje waar ook een meid best openlijk met hem flirtte maar hij (niet wetend dat ik al gearriveerd was op het feest) praatte wat met het meisje (ik kon ze zien vanuit de woonkamer en zij stonden in de tuin) en ik zag dat zij best flirterig deed en hij ook wel een bepaalde lichaamstaal uitstraalde maar ik zag wel dat hij op een gegeven moment afstand nam en zijn trouwring liet zien en wegliep. Nou dat vond ik dan weer getuigen van respect.

Hier ben ik het mee eens, en ik vind het ook best wel triest dat hij het leuk vindt dat je jaloers bent en er vervolgens niks aan doet. Heeft hij zo weinig gevoel voor eigenwaarde, dat dat blijkbaar nodig heeft, dat hij het zelfs fijn vindt als jij je naar voelt zodat zijn ego wordt gestreeld? Ik zou erg geneigd zijn om dat eens te vragen.

Mijn vriend met wie ik een hele leuke relatie heb is zwaa.r verslaa.fd aan klaar.ko.men. Het liefst 20 keer op een dag. Hoe en waar maakt niet uit. Ook als ik naast hem lig doet hij het met zichzelf. Hij heeft dit wel redelijk snel verteld. Inmiddels gaat ie steeds een stap verder. Vannacht heeft ie een poging gedaan om zich met mijn hand af te trekken terwijl ik sli.ep. Ik werd er wakker van en heb het afgekapt. Vervolgens heeft ie het zelf afgemaakt en is daarna midden in de nacht naar huis vertrokken terwijl hij niet wilde zeggen waarom hij wegging.
Ik ben er zooo kapot van. Mij zo in mijn slaap provoceren, zo ver doorgaan in zijn verslaving en dan als klap op de vuurpijl gewoon vertrekken.
Ik weet het niet meer. We hebben het fantastisch samen maar dit gaat veel te ver. Ik weet niet zo goed wat ik moet/wil.

Biechtje01 schreef:Mijn vriend met wie ik een hele leuke relatie heb is zwaa.r verslaa.fd aan klaar.ko.men. Het liefst 20 keer op een dag. Hoe en waar maakt niet uit. Ook als ik naast hem lig doet hij het met zichzelf. Hij heeft dit wel redelijk snel verteld. Inmiddels gaat ie steeds een stap verder. Vannacht heeft ie een poging gedaan om zich met mijn hand af te trekken terwijl ik sli.ep. Ik werd er wakker van en heb het afgekapt. Vervolgens heeft ie het zelf afgemaakt en is daarna midden in de nacht naar huis vertrokken terwijl hij niet wilde zeggen waarom hij wegging.
Ik ben er zooo kapot van. Mij zo in mijn slaap provoceren, zo ver doorgaan in zijn verslaving en dan als klap op de vuurpijl gewoon vertrekken.
Ik weet het niet meer. We hebben het fantastisch samen maar dit gaat veel te ver. Ik weet niet zo goed wat ik moet/wil.

Oh whoh... ik kan er niet meer van maken maar wat moet dit een klap voor je zijn. Iemand met wie je het leuk hebt, met wie je het goed kan vinden heeft zo'n verslaving. Want laten we wel wezen: dit is een verslaving. De vraag is alleen: hoe lang heeft hij dit al? Waarom? En in welke mate heb jij er last van..
Nou, op dit moment behoorlijk. Hij heeft je idd geprovoceerd op deze manier en je op die manier manipuleren is niet tof. Echt niet. Je moet degene naast je kunnen vertrouwen en dat kun je nu natuurlijk niet meer echt. Kun je nog naast hem slapen, met een gerust hart?

Hij zal weg zijn gegaan uit schaamte. Schaamte dat jij hem betrapt hebt, schaamte dat hij je op die manier heeft gebruikt. Althans: dat is mijn vermoeden. Zeker weten doe ik dat niet. Wat zegt jouw gevoel? Heb je nog contact met hem gehad?

Zou je met hem verder kunnen? Ik heb geen idee in hoeverre hij dit zelf als een probleem ziet? 20x op een dag is gewoon echt absurd.. doet hij dit ook op zijn werk? En hij is hij verder in jullie sexleven?

Oh wacht.. ik lees nu pas dat hij het dus eerst afmaakte voordat hij wegging. Wat bizar!!

Het lijkt mij dat zo'n verslaving wel een enorme impact heeft, ik kan me dan haast niet voorstellen dat het voor de rest dan nog echt leuk is. Ik zou dat echt een enorme afknapper vinden. Ik heb vroeger wel een vriendje gehad dat per se dagelijks klaar moest komen, maar dan ging het over zo'n twee keer per dag aftrekken en zelfs dat vond ik soms al irritant en dwangmatig. Maar twintig keer...

Met jouw hand aftrekken vind ik echt ver over de grens, dat gaat veel verder dan een verslaving op zich. Ik denk ook dat hij is weggegaan omdat hij zich schaamt, maar eerlijk gezegd vind ik die schaamte niet meer dan terecht.

Ja, tussen mijn afwijzing en weggaan zat bijna een uur.
Hij doet het al jaren en weet dat ie verslaafd is maar wil er niets aan doen. Hij zegt het alleen thuis te doen maar dat geloof ik niet. Ons sexleven is iets waar we open over zijn. We zijn beide niet tevreden maar dat staat hier los van.
Ik heb alleen kort met hem sms contact gehad over een gesprek en dat hij mijn sleutels mee moet nemen. Hij heeft daarin geen excuus gemaakt.

Biechtje01 schreef:Ja, tussen mijn afwijzing en weggaan zat bijna een uur.
Hij doet het al jaren en weet dat ie verslaafd is maar wil er niets aan doen. Hij zegt het alleen thuis te doen maar dat geloof ik niet. Ons sexleven is iets waar we open over zijn. We zijn beide niet tevreden maar dat staat hier los van.
Ik heb alleen kort met hem sms contact gehad over een gesprek en dat hij mijn sleutels mee moet nemen. Hij heeft daarin geen excuus gemaakt.

Dan was het voor mij duidelijk. Hij respecteert je grenzen niet. Heeft overduidelijk een verslaving waar hij geen kwaad in ziet en daarnaast is jullie sexleven naast dit gebeuren niet geweldig. Nee, ik denk dat hier toch voor mij een dealbreaker was gekomen..
Overigens geloof ik niet dat zijn dwangmatig gedrag geen invloed heeft op jullie sexleven. Dat geloof ik gewoon niet..

Eens met Caro, ik geloof ook moeilijk dat die verslaving geen invloed heeft op jullie seksleven. Verder vind ik het nogal wat dat hij niets aan zijn verslaving wilt doen. Jij lijdt namelijk ook onder zijn verslaving.