Voor de trein springen egoïstisch?

Ik vind het nogal wat om te zeggen dat de mensen op IC wel erger gewend zijn. Het gaat wel om een persoon die dit zelf heeft gedaan die daar (mogelijk) in coma ligt. Dat idee is behoorlijk heftig. Bovendien geef ik het ze te doen; dat je bezig bent met iemand te redden die niet meer wilt, en bovendien nog de familie op de hoogte dient te houden. (die natuurlijk ook hevig van slag zullen zijn).
Ja ik vind inderdaad wel dat je er andere mensen mee belast als je voor de trein springt, maar ik zie ook wel in dat die mensen gewoon echt geen uitweg meer zagen. Je moet behoorlijk wanhopig zijn om zo iets te doen (durven überhaupt).

Powerbabe schreef:Maar de vraag is toch ook niet of zelfmoord an sich egoistisch is, maar of voor een trein springen dat is?

Ja inderdaad. Omdat je daarbij zoveel anderen betrekt, niet alleen de machinist maar ook mensen die afspraken missen of niet naar huis kunnen omdat de trein niet rijdt. Die verder niet getraumatiseerd raken maar er wel hinder aan ondervinden. Zoals mijn vriendin die haar tentamen gemist heeft vanmiddag.

_Leaf_ schreef:Quote is te lang voor de ipad inmiddels. Maar idd, precies wat jij bedoelt Angela.

_Leaf_ schreef:Of omdat ze gewoon zin hebben om te zeiken....

Sorry zie het ook niet als zeiken maar meer een gebrek van.. Als je nog nooit zoiets hebt meegemaakt lijkt het mij heel moeilijk om je erin te verplaatsen. En ja dan komen de lompe antwoorden naar boven in de zin van "gatver egoistisch nu mis ik mijn tentamen of weet ik wat" Dit blijft een moeilijk onderwerp en ik merk dat dit altijd gevoellig voor je zal blijven maar probeer dan ook vanuit de ogen van die mensen te kijken. Er zullen altijd mensen die die het egoistisch vinden en het op een domme/lompe manier brengen, die mensen kun je niet zo niet zo makkelijk een andere kijk te geven. Hoe hard jij er ook tegen in wilt gaan. Het kost jou uiteindelijk zo veel engerie en verdriet en is jou dit het vervelende gevoel waard?

_Leaf_ schreef:Of omdat ze gewoon zin hebben om te zeiken....

Maar natuurlijk.
Iedereen heeft een andere mening. Hoe de een zn visie over iets is, hoeft nog niet de ander zn visie te zijn.

Ik denk ook dat Leaf dit elke keer weer, veel te veel op zichzelf betrekt en het zich persoonlijk aantrekt.
Maar wij hebben t niet over jouw vader, dus dat s gewoonweg onnodig.

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat jij het nooit egoïstisch hebt gevonden, dat je m niks meer kon vragen, dat hij je met zn schulden en rotzooi achter liet, dat je geen afscheid kon nemen.

Cimic schreef:

_Leaf_ schreef:Of omdat ze gewoon zin hebben om te zeiken....

Sorry zie het ook niet als zeiken maar meer een gebrek van.. Als je nog nooit zoiets hebt meegemaakt lijkt het mij heel moeilijk om je erin te verplaatsen. En ja dan komen de lompe antwoorden naar boven in de zin van "gatver egoistisch nu mis ik mijn tentamen of weet ik wat" Dit blijft een moeilijk onderwerp en ik merk dat dit altijd gevoellig voor je zal blijven maar probeer dan ook vanuit de ogen van die mensen te kijken. Er zullen altijd mensen die die het egoistisch vinden en het op een domme/lompe manier brengen, die mensen kun je niet zo niet zo makkelijk een andere kijk te geven. Hoe hard jij er ook tegen in wilt gaan. Het kost jou uiteindelijk zo veel engerie en verdriet en is jou dit het vervelende gevoel waard?

En dat je het *gelukkig* nog nooit heb meegemaakt is een vrijbrief om dan maar lompe antwoorden te geven?!

Ik snap wel wat je wilt zeggen en ik weet dat mensen die er zo over denken hun kijk écht niet zullen veranderen door het verhaal van Leaf of mijzelf maar toch... ergens heb ik het gevoel dat ik me moet 'verdedigen' aangezien degene die in mijn omgeving zelfmoord heeft gepleegd dat niet meer kan. Het raakt mij zó ontzettend dat diegene voor egoist uitgemaakt wordt terwijl dat absoluut, totaal, niet het geval was, diegene was er namelijk van overtuigd dat we beter af waren zonder...

PrinsesBo schreef:Ik denk ook dat Leaf dit elke keer weer, veel te veel op zichzelf betrekt en het zich persoonlijk aantrekt.
Maar wij hebben t niet over jouw vader, dus dat s gewoonweg onnodig.

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat jij het nooit egoïstisch hebt gevonden, dat je m niks meer kon vragen, dat hij je met zn schulden en rotzooi achter liet, dat je geen afscheid kon nemen.

Precies. Dat is nou juist het probleem. Dat sommigen er (gelukkig! daar niet van) zich er niks bij kunnen voorstellen.

Cimic schreef:

_Leaf_ schreef:Of omdat ze gewoon zin hebben om te zeiken....

Sorry zie het ook niet als zeiken maar meer een gebrek van.. Als je nog nooit zoiets hebt meegemaakt lijkt het mij heel moeilijk om je erin te verplaatsen. En ja dan komen de lompe antwoorden naar boven in de zin van "gatver egoistisch nu mis ik mijn tentamen of weet ik wat" Dit blijft een moeilijk onderwerp en ik merk dat dit altijd gevoellig voor je zal blijven maar probeer dan ook vanuit de ogen van die mensen te kijken. Er zullen altijd mensen die die het egoistisch vinden en het op een domme/lompe manier brengen, die mensen kun je niet zo niet zo makkelijk een andere kijk te geven. Hoe hard jij er ook tegen in wilt gaan. Het kost jou uiteindelijk zo veel engerie en verdriet en is jou dit het vervelende gevoel waard?

Dat is ook waar....Zwijgen en niks zeggen vind ik ook niks. Als mensen het echt niet begrijpen of willen begrijpen, dan vraag ik gewoon vriendelijk om het over iets anders te hebben.

Helaas zat er hier laatst een vriend van mijn vriend een hele tirade af te steken over hoe onbegrijpelijk hij het wel niet vond....ik heb 10 minuten mijn mond gehouden en hem toen de mond gesnoerd. Hij was ook dronken en wist van geen ophouden....was zelfs blijkbaar vergeten hoe mijn vader stierf

Mijn vriend heeft zijn vader verloren aan een ziekte, hij was binnen 1 week dood. Mijn vriend was toen 15 en heeft er een flink trauma van opgelopen. Hij wordt dan ook 'boos' als het over zelfmoord gaat. Die mensen weten niet wat voor een verdriet ze hun nabestaanden aandoen, zegt hij dan. Ik kan hem aan de ene kant ook wel begrijpen, maar ik vind dat geen reden om zelfmoord egoïstisch te noemen.

Niet quoten aub.

PrinsesBo schreef:Ik denk ook dat Leaf dit elke keer weer, veel te veel op zichzelf betrekt en het zich persoonlijk aantrekt.
Maar wij hebben t niet over jouw vader, dus dat s gewoonweg onnodig.

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat jij het nooit egoïstisch hebt gevonden, dat je m niks meer kon vragen, dat hij je met zn schulden en rotzooi achter liet, dat je geen afscheid kon nemen.

Nee, dat heb ik nooit egoistisch gevonden. Mijn vader was ziek, kon niet meer helder nadenken. Ik heb medelijden met mijn vader, dat hij zo'n oplossing gezocht heeft. Dat hij niet meer kon.

Jouw opmerking is de eerste die me raakt. Zoals Angela zegt, ik heb ook het gevoel me te moeten verdedigen omdat papa dat niet meer kan....

Dat is dus precies wat ik ook bedoel Zelda!

Ik ben overigens zo weg, niet omdat ik het niet meer trek, maar omdat ik zo ga tennissen en genieten van het zonnetje

Als je zover heen bent denk je daar echt niet meer aan. Ik ben ook voor hulp bij zelfdoding in sommige psychische gevallen.

PrinsesBo schreef:Ik denk ook dat Leaf dit elke keer weer, veel te veel op zichzelf betrekt en het zich persoonlijk aantrekt.
Maar wij hebben t niet over jouw vader, dus dat s gewoonweg onnodig.

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat jij het nooit egoïstisch hebt gevonden, dat je m niks meer kon vragen, dat hij je met zn schulden en rotzooi achter liet, dat je geen afscheid kon nemen.

Ik heb in m'n vorige post al aangegeven waarom ik me steeds weer 'verdedig' maar wil hier ook nog even op reageren...

Ik betrek dit soort topics ook op mezelf en dan kan het wel niet specifiek gaan om degene die ik ben verloren maar het gaat wel om zelfdoding en ik ben diegene daardoor verloren... Wat als jij een naaste bent verloren aan euthanasie omdat diegene kanker heeft en er hier een topic wordt geopend omdat iemand vindt dat euthanasie bij kanker overdreven is? Ik noem maar wat hè, dit is absoluut niet mijn mening, laten we dat voorop zetten!!!

En ik ben wel benieuwd of jij je in geen enkele situatie voor kunt stellen dat de nabestaande het nooit egoistisch vinden of heb je het nu alleen over Leaf's specifieke situatie?

Het is idd geen vrijbrief. Maar in de ogen van die mensen waarschijnlijk wel. Hoe bizar jij dat ook vindt maar wat heeft het voor een nut om je daarvoor te gaan verdedigen? Jij weet hoe het in elkaar steekt. Jij weet hoeveel pijn deze persoon heeft meegemaakt. Jij weet hoeveel ellende/drama deze persoon heeft meegemaakt. Je moet je afvragen of jij wel zoveel pijn en verdriet in z'n persoon wilt steken om hem/haar op andere gedachten te brengen als je weet dat iemand er anders over denkt. Begrijp dat dit zo moeilijk omdat jij als het ware op je ziel getrapt wordt maar probeer te begrijpen dat er mensen zijn die daar nooit in zullen veranderen. Waarom zou jij jezelf als het ware z'n pijn doen. Kan wel zeggen negeren maar dat is altijd makkelijk gezegd dan gedaan. Maar je kan die mensen wel uit te weg gaan. Ik denk dat je er vrede mee moet hebben dat er gewoon mensen zijn die zo denken. Dat klinkt bizar maar uiteindelijk gaat jou verdriet over de denkwijze vanzelfmoord iets minder hefig zijn ipv je continue moeten verdedigen want dat lijkt mij juist veel pijnlijker. Je kan gewoon niet iedereen hetzelfde laten denken.

Ik zie het dan toch anders.
Hij hoeft niet vededigd te worden, want het was zijn eigen keus.
Mensen die dood gaan aan kanker en die niet dood willen, daar heb ik medelijden mee.

Ik wil overigens niet zeggen dat mensen die zelfmoord plegen vanzelfsprekend slechte mensen zijn.

Maar je mag schijnbaar overal een mening over hebben: de politiek, euthanasie, abortus enz enz, maar over zelfmoord is dit not done..
Ik snap dat niet.
En ik vind ook niet dat mensen altijd maar rekening moeten houden met het feit dat dit jullie overkomen is. Wel vind ik dat je je mening genuanceerd mag brengen.

Eens met Angela.

Angela_1986 schreef:

PrinsesBo schreef:Ik denk ook dat Leaf dit elke keer weer, veel te veel op zichzelf betrekt en het zich persoonlijk aantrekt.
Maar wij hebben t niet over jouw vader, dus dat s gewoonweg onnodig.

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet voorstellen dat jij het nooit egoïstisch hebt gevonden, dat je m niks meer kon vragen, dat hij je met zn schulden en rotzooi achter liet, dat je geen afscheid kon nemen.

Ik heb in m'n vorige post al aangegeven waarom ik me steeds weer 'verdedig' maar wil hier ook nog even op reageren...

Ik betrek dit soort topics ook op mezelf en dan kan het wel niet specifiek gaan om degene die ik ben verloren maar het gaat wel om zelfdoding en ik ben diegene daardoor verloren... Wat als jij een naaste bent verloren aan euthanasie omdat diegene kanker heeft en er hier een topic wordt geopend omdat iemand vindt dat euthanasie bij kanker overdreven is? Ik noem maar wat hè, dit is absoluut niet mijn mening, laten we dat voorop zetten!!!

En ik ben wel benieuwd of jij je in geen enkele situatie voor kunt stellen dat de nabestaande het nooit egoistisch vinden of heb je het nu alleen over Leaf's specifieke situatie?

Dat is per situatie verschillend.

PrinsesBo schreef:Dat is dus precies wat ik ook bedoel Zelda!

Dus omdat er mensen zijn die door allerlei vreselijke ziektes doodgaan mogen mensen geen zelfmoord plegen?! Ja ja... je vergeet dan daarbij denk ik heel even dat mensen die zelfmoord plegen óók aan een vreselijke ziekte lijden; een psychisiche ziekte...

Hoe denk jij dan over euthanasie bij bv. een ongeneeslijke lichamelijke ziekte?
Ik vind het altijd zo frappant dat mensen dat wél accepteren/begrijpen ondanks dat ze zelf niet die lichamelijke ziekte hebben maar dat wanneer het om een psychische ziekte gaat er ineens geen/weinig begrip meer is.

Nee, natuurlijk is dat niet egoïstisch. Het is al droevig genoeg dat iemand zo ver heen is.

PrinsesBo schreef:Ik zie het dan toch anders.
Hij hoeft niet vededigd te worden, want het was zijn eigen keus.
Mensen die dood gaan aan kanker en die niet dood willen, daar heb ik medelijden mee.

Ik wil overigens niet zeggen dat mensen die zelfmoord plegen vanzelfsprekend slechte mensen zijn.

Maar je mag schijnbaar overal een mening over hebben: de politiek, euthanasie, abortus enz enz, maar over zelfmoord is dit not done..
Ik snap dat niet.
En ik vind ook niet dat mensen altijd maar rekening moeten houden met het feit dat dit jullie overkomen is. Wel vind ik dat je je mening genuanceerd mag brengen.

Breng je mening dan ook genuanceerd, want dat doe je niet.

Denk je niet dat mijn vader niet liever geestelijk gezond was geweest en wel had willen leven?

PrinsesBo schreef:

Rush schreef:

June schreef:

Stella_ schreef:Ja ik kan me deels er wel in vinden. Je trekt idd onnodig heel veel mensen bij je eigen zelfmoord daad. Om het trauma van de machinist niet te vergeten. Ik ben zelf van mening dat wanneer je echt niet meer wilt leven je het ook op een amdere manier kan doen zonder dat zoveel mensen erbij betrokken raken/ last van hebben.

Hoe dan? Als je een overdosis neemt, beland je waarschijnlijk ook wel op de IC, daar is het ook traumatiserend voor de mensen hoor.

Als je het goed doet hoef je niet meer naar de IC.

Precies. En die mensen gaan er vaker mee om in hun werk.
Een machinist/conducteur heeft op zn opleiding niks geleerd over uiteen gereten mensen hoor.

Ik kan me dus niet voorstellen dat je daar geen training in krijgt. Het is toch zo dat redelijk wat mensen het doen? Het hoort er helaas bij.

Ik vind ook niet dat mensen daar geen (andere) mening over mogen hebben. Maar de subtiliteit en tact ontbreekt soms. Mij kwetst het als mensen zeggen dat ze het egoïstisch vinden. Maarja, dat is mijn probleem inderdaad. Toch kan ik het dan niet laten om in een topic als deze te reageren. Toch proberen de andere kant van het verhaal te... tsja, verdedigen ofzo inderdaad. Maar nogmaals, het doet mij gewoon pijn. Ik heb ook dood gewild, juist omdat ik dacht (op dat moment ook zeker dacht te weten) dat iedereen beter af zou zijn zonder mij. Dus als ik het had gedaan was dat juist het tegenovergestelde van egoïsme geweest. *niet quoten graag* En dat is denk ik maar het laatste wat ik erover zeg.

Minneke schreef:Ik snap nooit zo goed hoe je iemand die zó wanhopig is dat er nog maar één uitweg lijkt te zijn, kunt beschuldigen van egoïsme.

Zo iemand is op dat moment, in die situatie toch totaal ontoerekeningsvatbaar? Ik denk dat je op dat moment helemaal niet in staat bent daar rationeel over na te denken, zoals wij daar nu wel rationeel naar kunnen kijken.

Inderdaad. Heel raar. Waar is je inlevingsvermogen?