Voor de trein springen egoïstisch?

Haha

Ja, ik vind zelfmoord plegen door voor een trein te springen egoistisch. Ik vind de hele 'daad' van zelfmoord, al egoistisch, maar als iemand 't dan toch doet, probeer er dan zo min mogelijk mensen mee te kwetsen/te raken.

Gympie_ schreef:Nouja, je mag altijd je mening verkondigen, maar ook bij mij schieten sommige uitspraken in het verkeerde keelgat. Het is echt een moeilijke en pijnlijke gebeurtenis, zeker als dit om je eigen moeder of vader gaat...als ik dan bepaalde uitspraken tegenkom, denk ik wel; houd alsjeblieft je mond, je hebt geen idee. En dat mag ik, en anderen, ook vinden net als die persoon haar mening heeft en ja, ik kijk die persoon daar eerlijk gezegd wel op aan. Ik vind het te kortzichtig en simpel gedacht, dat kan ik niet begrijpen.

Gympie, jij beschrijft in je posts van vanavond eigenlijk precies wat ik bedoel. Gelukkig kun jij het iets beter brengen dan dat ik dat wellicht heb gedaan! Dus voor jouw posts vanavond 'n '+1'!

Zoey, wat mij betreft mogen mensen best oprecht vragen stellen. Ik heb dat gevoel hier in het topic alleen niet gehad, het kwam op mij niet oprecht over. Ik had meer de indruk dat ik aangevallen werd op de manier waarop ik mijn ervaring verwerkt heb, dat dit in twijfel gesteld werd en dat mensen hun gelijk probeerde te behalen wat betreft hun mening; dat ze vragen stelden in de hoop dat het antwoord hun mening zou versterken en er 'zie je nou wel' gezegd kon worden zeg maar.

Ondertussen heb ik begrepen dat dit absoluut niet de bedoeling is geweest maar zo is het dus wél overgekomen. Ik denk dat dit én komt doordat ik hier nogal emotioneel bij betrokken ben geweest maar ook door de manier waarop sommige hier hebben gereageerd. Maar goed, dat is niet meer terug te draaien.

Dat is waar Angela_1986. Ik kan me goed voorstellen dat bepaalde opmerkingen rauw op je dak vallen. Gelukkig is alles opgehelderd nu.

Eens met Gympie, ik heb ook het idee dat sommige mensen geen idee hebben waar ze het over hebben. En Zoey; natuurlijk mag je een andere mening hebben en natuurlijk mag je vragen stellen. Maar ik vind wel, dat voor je hierover uitspraken doet (en dat geldt niet specifiek voor jou, gewoon in het algemeen) je je eerst moet verdiepen in het onderwerp. Daarvoor hoef je echt geen zelfmoord van dichtbij meegemaakt te hebben. Ga je eens gewoon een avondje inlezen. Waarom plegen mensen zelfmoord en hoeveel impact kan een psychische stoornis of depressie eigenlijk maken op iemands leven? Ik denk dat ieders mening daarna veranderd, als je oprecht geïnteresseerd bent.

Jop schreef:Ja, ik vind zelfmoord plegen door voor een trein te springen egoistisch. Ik vind de hele 'daad' van zelfmoord, al egoistisch, maar als iemand 't dan toch doet, probeer er dan zo min mogelijk mensen mee te kwetsen/te raken.

Dit vind ik dus zo'n typische ondoordachte opmerking, alsof je daar op dat moment mee bezig bent! Natuurlijk zou het 'prettiger' zijn als er zo min mogelijk mensen 'last' van hebben, maar denk je nou echt dat het bij een persoon die zó ver heen is dat hij/zij zelfmoord als enige oplossing ziet door zijn hoofd gaat wie hij er mee belast? Come on, denk even na.

Toet schreef:

Jop schreef:Ja, ik vind zelfmoord plegen door voor een trein te springen egoistisch. Ik vind de hele 'daad' van zelfmoord, al egoistisch, maar als iemand 't dan toch doet, probeer er dan zo min mogelijk mensen mee te kwetsen/te raken.

Dit vind ik dus zo'n typische ondoordachte opmerking, alsof je daar op dat moment mee bezig bent! Natuurlijk zou het 'prettiger' zijn als er zo min mogelijk mensen 'last' van hebben, maar denk je nou echt dat het bij een persoon die zó ver heen is dat hij/zij zelfmoord als enige oplossing ziet door zijn hoofd gaat wie hij er mee belast? Come on, denk even na.

Dat mag je allemaal ondoordacht vinden, maar ik vind 't wel. :/ Sorry hoor, ik ga verder niet mijn mening of gevoel verdedigen en ik begrijp echt wel dat als iemand zo ver heen is, 't station misschien nog het enige on his mind is, maar dan mag ik dat toch nog wel een egoistische daad vinden? Ik heb er heus wel over na gedacht, net als dat ik geloof dat iemand die zo ver heen is, over zo'n actie nadenkt, misschien niet op dat moment, maar waarschijnlijk wel eerder.

En nee, ik weet niet wat zo'n iemand anders zou moeten doen, ik weet niet hoe ver heen zo'n iemand is, ik weet niet wat er door zijn of haar hoofd gaat, als ik hoor over een zelfmoord door voor de trein te springen, dan denk ik aan een voor 't leven getekende machinist, jonge getuigen, die gelijk door naar therapie kunnen, kinderen, die 't uitgelegd moeten worden, ouderen die zich letterlijk dood kunnen schrikken etc etc. Één iemand, is 'vrij', door voor een trein te springen, maar hoeveel geesten kun je er door verpesten?

Voor een gezond persoon zou het inderdaad egoïstisch zijn om een machinist een trauma te bezorgen en honderden reizigers overlast.. Maja, dat is nou het net probleem, een gezond persoon springt niet voor de trein en een suicidaal persoon is niet bepaald toerekeningsvatbaar.. Dus eigenlijk is er simpelweg geen discussie, je kunt het de persoon gewoon niet aanrekenen...

Maar omdat je het iemand niet kan aanrekenen betekend dat niet dat het niet egoistisch kan zijn. Een geestezieke pedofiel die kinderen aanrand omdat zijn geest hem zegt dat hij dat moet doen is ook ver heen en weet ook niet wat hij doet. Maar niemand zal zeggen dat ze het hem niet kwalijk nemen. Ik vind dat een non-argument.

Zoey schreef:Maar omdat je het iemand niet kan aanrekenen betekend dat niet dat het niet egoistisch kan zijn. Een geestezieke pedofiel die kinderen aanrand omdat zijn geest hem zegt dat hij dat moet doen is ook ver heen en weet ook niet wat hij doet. Maar niemand zal zeggen dat ze het hem niet kwalijk nemen. Ik vind dat een non-argument.

Die twee vind ik niet echt te vergelijken eigenlijk.

Zoey schreef:Maar omdat je het iemand niet kan aanrekenen betekend dat niet dat het niet egoistisch kan zijn. Een geestezieke pedofiel die kinderen aanrand omdat zijn geest hem zegt dat hij dat moet doen is ook ver heen en weet ook niet wat hij doet. Maar niemand zal zeggen dat ze het hem niet kwalijk nemen. Ik vind dat een non-argument.

En ik vind dat een drogreden, non sequitur.

Hoezo? Het gaat in beide gevallen om een geestezieke en in beide gevallen doet deze persoon iets waar hij anderen mee kwetst én in beide gevallen is dat hem niet aan te rekenen wegens zijn ziekte.

Edit; Wat ik bedoel te zeggen is, als je kortzichtig denkt is een zelfmoord om de reden die jij noemt altijd egoïstisch. Een persoon die zelfmoord pleegt denkt alleen aan zijn eigen ellende en denkt niet aan de gevolgen die hij aan een ander toedoet. Wil nog niet zeggen dat ik het iemand die zelfmoord kwalijk neemt dat hij deze egoïstische daad pleegt, juist omdat hij er niets aan kan doen.

Zoey schreef:Hoezo? Het gaat in beide gevallen om een geestezieke en in beide gevallen doet deze persoon iets waar hij anderen mee kwetst én in beide gevallen is dat hem niet aan te rekenen wegens zijn ziekte.

1. Je kunt de geesteziektes niet vergelijken
2. Het slachtoffer/dader gebeuren is totaal niet te vergelijken, de pedofiel is geen slachtoffer van de actie zelf, de trauma's kun je ook niet vergelijken
3. Ik ben geen psychiater, maar ik vermoed dat er ook een verschil zit in toerekeningsvatbaarheid, bijv. als je kijkt naar hoe bewust pedofielen hun daad verdoezelen. Dat klinkt voor mij als beseffen waar je mee bezig bent en ik geloof niet dat een depressief persoon in die wanhoop nog zo rationeel handelt.

Toet schreef:

Jop schreef:Ja, ik vind zelfmoord plegen door voor een trein te springen egoistisch. Ik vind de hele 'daad' van zelfmoord, al egoistisch, maar als iemand 't dan toch doet, probeer er dan zo min mogelijk mensen mee te kwetsen/te raken.

Dit vind ik dus zo'n typische ondoordachte opmerking, alsof je daar op dat moment mee bezig bent! Natuurlijk zou het 'prettiger' zijn als er zo min mogelijk mensen 'last' van hebben, maar denk je nou echt dat het bij een persoon die zó ver heen is dat hij/zij zelfmoord als enige oplossing ziet door zijn hoofd gaat wie hij er mee belast? Come on, denk even na.

Precies. Niet echt een snuggere opmerking

Mensen die zo ver afzakken in hun gevoel dat het leven geen uitzicht heeft, zijn vaak al zo ver heen dat helder denken allang geen deel meer uitmaakt van hun manier van doen.

Ik denk dat te weinig mensen zich echt kunnen verplaatsen in anderen en al helemaal niet goed de behoeftes en de wensen van anderen kunnen inschatten. Ik merk iig om me heen dat mensen die dat kunnen ontzettend schaars zijn.

Het beslissen over een mensenleven (dat van jezelf of een ander) zal altijd een lastige kwestie blijven. Wel denk ik dat het goed is om te blijven nadenken over dit soort onderwerpen zodat je je mening af en toe bij kan en wil stellen.

Discordia schreef:Mensen die zo ver afzakken in hun gevoel dat het leven geen uitzicht heeft, zijn vaak al zo ver heen dat helder denken allang geen deel meer uitmaakt van hun manier van doen.

Ik denk dat te weinig mensen zich echt kunnen verplaatsen in anderen en al helemaal niet goed de behoeftes en de wensen van anderen kunnen inschatten. Ik merk iig om me heen dat mensen die dat kunnen ontzettend schaars zijn.

Het beslissen over een mensenleven (dat van jezelf of een ander) zal altijd een lastige kwestie blijven. Wel denk ik dat het goed is om te blijven nadenken over dit soort onderwerpen zodat je je mening af en toe bij kan en wil stellen.

+1

Zelda schreef:

Discordia schreef:Mensen die zo ver afzakken in hun gevoel dat het leven geen uitzicht heeft, zijn vaak al zo ver heen dat helder denken allang geen deel meer uitmaakt van hun manier van doen.

Ik denk dat te weinig mensen zich echt kunnen verplaatsen in anderen en al helemaal niet goed de behoeftes en de wensen van anderen kunnen inschatten. Ik merk iig om me heen dat mensen die dat kunnen ontzettend schaars zijn.

Het beslissen over een mensenleven (dat van jezelf of een ander) zal altijd een lastige kwestie blijven. Wel denk ik dat het goed is om te blijven nadenken over dit soort onderwerpen zodat je je mening af en toe bij kan en wil stellen.

+1

Hier ben ik het ook mee eens. Vooral met dat laatste stukje.

Zoey schreef:Hoezo? Het gaat in beide gevallen om een geestezieke en in beide gevallen doet deze persoon iets waar hij anderen mee kwetst én in beide gevallen is dat hem niet aan te rekenen wegens zijn ziekte.

Edit; Wat ik bedoel te zeggen is, als je kortzichtig denkt is een zelfmoord om de reden die jij noemt altijd egoïstisch. Een persoon die zelfmoord pleegt denkt alleen aan zijn eigen ellende en denkt niet aan de gevolgen die hij aan een ander toedoet. Wil nog niet zeggen dat ik het iemand die zelfmoord kwalijk neemt dat hij deze egoïstische daad pleegt, juist omdat hij er niets aan kan doen.

En dat is dus ook niet in alle gevallen waar! Mensen die zelfmoord plegen denken vaak dat ze de rest van hun omgeving hier ook een groot plezier mee doen omdat zij denken dat ze die tot last zijn... Degene die ik ken die zelfmoord heeft gepleegd was er van overtuigd dat de dood, het regelen van de begrafenis en al het verdriet voor ons niet op zou wegen tegen de 'last' die wij zouden hebben als diegene zou blijven leven...

Of bedoel je dat er niet aan de treinmachinist e.d. gedacht wordt? Want dat klopt in de meeste gevallen denk ik wel, dat ze daar niet meer aan denken, maar dat komt mijn inziens inderdaad doordat zo ver heen zijn dat ze eigenlijk niet toerekeningsvatbaar zijn.

Angela_1986 schreef:

Zoey schreef:Hoezo? Het gaat in beide gevallen om een geestezieke en in beide gevallen doet deze persoon iets waar hij anderen mee kwetst én in beide gevallen is dat hem niet aan te rekenen wegens zijn ziekte.

Edit; Wat ik bedoel te zeggen is, als je kortzichtig denkt is een zelfmoord om de reden die jij noemt altijd egoïstisch. Een persoon die zelfmoord pleegt denkt alleen aan zijn eigen ellende en denkt niet aan de gevolgen die hij aan een ander toedoet. Wil nog niet zeggen dat ik het iemand die zelfmoord kwalijk neemt dat hij deze egoïstische daad pleegt, juist omdat hij er niets aan kan doen.

En dat is dus ook niet in alle gevallen waar! Mensen die zelfmoord plegen denken vaak dat ze de rest van hun omgeving hier ook een groot plezier mee doen omdat zij denken dat ze die tot last zijn... Degene die ik ken die zelfmoord heeft gepleegd was er van overtuigd dat de dood, het regelen van de begrafenis en al het verdriet voor ons niet op zou wegen tegen de 'last' die wij zouden hebben als diegene zou blijven leven...

Of bedoel je dat er niet aan de treinmachinist e.d. gedacht wordt? Want dat klopt in de meeste gevallen denk ik wel, dat ze daar niet meer aan denken, maar dat komt mijn inziens inderdaad doordat zo ver heen zijn dat ze eigenlijk niet toerekeningsvatbaar zijn.

Ik bedoel inderdaad dat laatste. Hij denkt wel dat hij de mensheid een plezier doet door zelfmoord te plegen, omdat de mensen dan zogezegd van hem af zijn, dus in die zin wordt er wel aan anderen gedacht. Maar ik denk niet dat iemand die zelfmoord pleegt nadenkt over de schade die mensen oplopen dmv trauma's, treinvertragingen, verdriet etc. Inderdaad omdat ze zo ver 'heen' zijn dat ze daar niet meer over na kunnen denken.

ik heb geen andere reactie's gelezen.

Ik denk dat je, als je voor een trein springt, wel heel ver "heen" bent.
Ik denk dat die mensen alleen maar denken dat ze dood willen, geen mens die daar met zijn volle verstand onder zou springen toch?
Dus nee, ik vind ze niet egoistisch. Maar ik moet toegeven dat ik er ook wel eens minder "aardig" over dacht.

Viva schreef:ik heb geen andere reactie's gelezen.

Ik denk dat je, als je voor een trein springt, wel heel ver "heen" bent.
Ik denk dat die mensen alleen maar denken dat ze dood willen, geen mens die daar met zijn volle verstand onder zou springen toch?
Dus nee, ik vind ze niet egoistisch. Maar ik moet toegeven dat ik er ook wel eens minder "aardig" over dacht.

mee eens. Ik voel medeleven met de mensen die zichzelf van het leven beroven. Lijkt me zo vreselijk om zo ver heen te zijn met jezelf dat je de dood als enige uitweg ziet. Er is een keer iemand van de martini toren gesprongen. Dat was een jongen bij mij uit therapie. Echt vreselijk vond ik dat. Het was zo'n lieve schat, en hij had nog nooit gesprongen omdat hij dacht aan de mensen die hem zouden zien vallen. Uiteindelijk is hij toch gesprongen.

Ik ben dan trouwens ook wel blij dat ik de treinpassagier ben, en niet de springer. Liever een trauma aan iemand die springt, dan zo ver heen en dat ik de springer ben.

Dolcis_ schreef:

Viva schreef:ik heb geen andere reactie's gelezen.

Ik denk dat je, als je voor een trein springt, wel heel ver "heen" bent.
Ik denk dat die mensen alleen maar denken dat ze dood willen, geen mens die daar met zijn volle verstand onder zou springen toch?
Dus nee, ik vind ze niet egoistisch. Maar ik moet toegeven dat ik er ook wel eens minder "aardig" over dacht.

mee eens. Ik voel medeleven met de mensen die zichzelf van het leven beroven. Lijkt me zo vreselijk om zo ver heen te zijn met jezelf dat je de dood als enige uitweg ziet. Er is een keer iemand van de martini toren gesprongen. Dat was een jongen bij mij uit therapie. Echt vreselijk vond ik dat. Het was zo'n lieve schat, en hij had nog nooit gesprongen omdat hij dacht aan de mensen die hem zouden zien vallen. Uiteindelijk is hij toch gesprongen.

Ik ben dan trouwens ook wel blij dat ik de treinpassagier ben, en niet de springer. Liever een trauma aan iemand die springt, dan zo ver heen en dat ik de springer ben.

Er is bij ons ooit iemand van de Piazza gesprongen in de stad. Elke keer als ik er langs loop, moet ik er aan denken. Dan moet je wel heel ver heen zijn, om zoiets te doen...

Als je zelfmoord egoïstisch vindt, mag je in je handjes klappen dat je je niet kunt inleven en totaal geen benul hebt wat zo iemand voelt, omdat je zelf nooit op dat punt bent beland. Ik vind het, misschien helaas, absoluut niet egoïstisch.