Biechttopic 2

Maar Lejow, die vriendin kan er niets aan doen. Bovendien is er niets aan om naar zo'n avond in je eentje te gaan (lijkt me), dus het is ook eigenbelang om een vriendin mee te nemen.

Melis_je schreef:Maar Lejow, die vriendin kan er niets aan doen. Bovendien is er niets aan om naar zo'n avond in je eentje te gaan (lijkt me), dus het is ook eigenbelang om een vriendin mee te nemen.

Nee, ik denk ook niet dat ik boos zou zijn op die vriendin, maar gewoon op de situatie zelf.
Zou misschien wat jaloersig zijn en denken, hallo, ben ik niet leuk genoeg ofzo?

Maar wat zou die vriendin dan gedaan moeten hebben? Die persoon was duidelijk op zoek naar een bepaald plaatje en dat vond hij in die vriendin. Als zij nee had gezegd wil dat ook nog niet zeggen dat ze dan jou hadden gevraagd... En dat wil ook niet zeggen dat je lelijk bent... Als dat je conclusie is ben je wel erg onzeker. Jammer... Het is daarnaast ook niet iets dat je kunt delen dus tja... Valt er weinig aan te doen, lijkt mij.

Lejow schreef:Nee, ik geloof dat ik dat ook zou voelen, 'beauty'biechtje..
Jij hebt haar tenslotte meegevraagd en dan gaat alle 'eer' naar haar!

Welke eer heb je precies verdient eigenlijk?

Daarom zeg ik het ook tussen haakjes.
Zij mag op het podium komen en alles.
Zal ook wel gevoel van eigenwaarde zijn, maar ik zou het ook niet leuk vinden als er zo iets zou gebeuren. En natuurlijk hoeft die vriendin geen nee te zeggen, maar ik denk dat iedereen het leuk zou vinden om er op zo'n moment uitgepikt te worden.

Maar het is niet zo dat je 'net misgrijpt', dat er tussen vriendin 1 en vriendin 2 geloot wordt.

Ik zou zelf als ik al die producten gekregen had twv 25 euro en ik mee gevraagd was door een vriendin, de spulletjes delen met haar.

Die vriendin kan er niks aan doen, maar ik kan me goed voorstellen dat beautybiechtje zich er naar om voelt, niet mooi genoeg.

Goede leer voor de volgende keer: Neem een vriendin mee die veel lelijker is dan jij.

TGR schreef:Goede leer voor de volgende keer: Neem een vriendin mee die veel lelijker is dan jij.

Je weet niet hoe ze denken, misschien wordt een lelijkere vriendin juist het podium opgeroepen om te laten zien hoe je ervan opknapt als je door die persoon wordt opgemaakt.

Susan schreef:

TGR schreef:Goede leer voor de volgende keer: Neem een vriendin mee die veel lelijker is dan jij.

Je weet niet hoe ze denken, misschien wordt een lelijkere vriendin juist het podium opgeroepen om te laten zien hoe je ervan opknapt als je door die persoon wordt opgemaakt.

Opknappen is dan het enige juiste woord ja.

Ik ben een onbekende forummer (meelezer) maar durf dit toch niet zo goed onder mijn eigen naam te plaatsen.

Ik ben al een langere tijd samen met mijn vriend die verder weg woont. Op zich gaat het goed, al zijn er de laatste tijd wel wat strubbelingen. Onlangs heb ik een leuke jongen ontmoet. Gisteren is die jongen langsgeweest, we hebben veel gepraat en ook geknuffeld. Het was fijn maar ik voel me er ook schuldig over, maar ik ervaar geen spijt. Ik vind bij hem wat ik bij mijn vriend mis: het knuffelen, het begrip in studie, en in andere interesses die wij delen en mijn vriend en ik niet. Op alle andere vlakken vind ik mijn vriend leuker maar ik ben erg in de war. Mijn vriend weet dat ik twijfel (maar niet over die ander) en zegt alleen mij niet kwijt te willen.

O biechtje, wat vervelend dat je twijfelt. De vraag is meer of je nog met je vriend wilt zijn of niet. Hou die ander buiten beschouwing als je over je relatie nadenkt. Dit is niet alleen eerlijker tegenover je vriend, maar geeft jouw ook een beter beeld. Als je dan besluit om het uit te maken, dan hoef jij je ook niet schuldig te voelen. En een nieuwe gozer is altijd aantrekkelijk, maar dit kan ook snel overgaan. Begrijpt dit en zoek bij je vriend wat je mis. Misschien komt het goed en misschien zijn jullie gewoon niet voor elkaar gemaakt.

Succes

Ik ben een forummer die hier regelmatig komt, ik zou dit ook onder mijn eigen naam willen plaatsen maar heb een meelezer.. Vandaar toch maar onder deze naam.

Ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen, mijn vriend en ik zijn nu ongeveer een klein jaar samen. Onze vorige relaties gingen vrijwel tegelijk uit en wij spraken wat af. Nu ben ik er gister achter gekomen, dat hij terwijl wij al afspraken en seks hadden nog met zijn ex naar bed is geweest. Dit is maar 1x gebeurd volgens hem, en wij hadden nog niet echt wat?! Is het nou raar dat dat me pijn doet om te horen? Voor mij voelt het namelijk wel als een soort van vreemdgaan, wij hadden al een heel weekend met elkaar doorgebracht we zouden het weekend daarop weer samen doorbrengen, op vrijdagavond lag hij met zijn ex in bed en op zaterdagavond met mij.. Wat hij als excuus gebruikt is : sommige dingen gebeuren gewoon in bepaalde situaties.. Ik weet niet of ik hier nou zo blij mee moet zijn?! Ik heb al moeite met vertrouwen aangezien mijn ex het uitmaakte en hij al een ander had, ik begon hem nu net te vertrouwen en nu kom ik hier achter.. Hij zegt ja maar ik ben toch eerlijk nu? Voor mij voelt dit niet als eerlijk, wat ik eerlijk had gevonden was als hij het meteen dat zelfde weekend het opgebiecht. Dan had ik er over na kunnen denken wat ik er mee wou doen.. Nu zijn we bijna een jaar verder.. Hellup stel ik me nou zo aan? Of zouden jullie dit gevoel ook hebben?

Heb vannacht in de logeerkamer geslapen, en heb hem vandaag nog niet gezien..

Ik kan me wel voorstellen dat je het niet leuk vindt, het overschaduwt toch een beetje de romantische herinneringen die je aan de begintijd hebt. Het mooie onbedorven is er een beetje vanaf, zeg maar, zo zou ik dat in ieder geval voelen. Je vriend zal er waarschijnlijk niet goed raad mee weten omdat hij het toch niet meer kan terugdraaien, maar hij mag er wel een beetje meer begrip voor tonen dat jij hier teleurgesteld en verdrietig over bent. Waarschijnlijk heeft hij het toen niet durven vertellen omdat hij vermoedde dat je dan niet verder zou willen, maar wat heeft het voor meerwaarde om het nu dan alsnog op te biechten?

Dat hij nu toch eerlijk is geweest vind ik sowieso niet echt ter zake doend, dan kun je alles wel goedpraten, zolang je er achteraf maar eerlijk over bent, al is het bij wijze van spreken tien jaar later. Die vlieger gaat niet echt op, dat ben ik wel met je eens.

Ik wil graag wat kwijt, ik ben zwanger en ik ben er sinds een paar dagen achter waarom m'n vriend zo sneaky doet.
Hij smst en mailt met iemand anders, op zich niet zo'n probleem alleen het is niet vriendschappelijk maar veel meer dan dat..
Ik heb stiekem in z'n telefoon gekeken op een onbewaakt ogenblik. Misschien niet netjes maar ik werd er gek van, dat idiote gedrag als ie naar de wc ging of ging douchen ging z'n telefoon zelfs mee.
Jezus wat een klootzak ook, ik doe niks ander dan overgeven en ik slaap misschien 2 uurtjes per nacht.
Ik heb t ook gezegd tegen m, maar hij zei dat t niet waar was en dat ik niet goed bij m'n hoofd ben...
Fuck he, wat moet ik nou?

Laatste Biechtje, wat ontzettend beroerd... Hoe lang zijn jullie al bij elkaar en hoe lang ben je zwanger?

En waren de dingen die je gelezen hebt echt verwerpelijk, of kan het terecht zijn dat hij ontkent dat er iets aan de hand is?

In ieder geval wil ik je heel veel sterkte wensen. Dit is echt een k*t-situatie.

@ Minneke, we zijn 8 jaar samen en ik ben 22 weken zwanger..
En het waren echt dingen die niet door de beugel kunnen. Hij heeft alles gewist en zei daarna kijk maar in m'n telefoon.
Ja hallo, ik ben niet achterlijk.
Ik weet ook niet wat ik moet, ik kan niet eens fatsoenlijk nadenken..

O, biechtje, wat erg!!!!!!! Ik snap niet hoe mensen zoiets kunnen doen. Ik zou het zo niet pikken. En wat lullig dat hij niets wil toegeven. Ik zou de volgende keer het nummer opschrijven en diegene aan de andere kant bellen of alle mailtjes uitprinten. Zo kan hij er echt niet meer onderuit. Wil je nog wel een kind met hem opvoeden. Hij is niet alleen duidelijk een bedrieger, maar ook een leugenaar.

Ik leef erg met je mee

Tabbert schreef:O, biechtje, wat erg!!!!!!! Ik snap niet hoe mensen zoiets kunnen doen. Ik zou het zo niet pikken. En wat lullig dat hij niets wil toegeven. Ik zou de volgende keer het nummer opschrijven en diegene aan de andere kant bellen of alle mailtjes uitprinten. Zo kan hij er echt niet meer onderuit. Wil je nog wel een kind met hem opvoeden. Hij is niet alleen duidelijk een bedrieger, maar ook een leugenaar.

Ik leef erg met je mee

Hier sluit ik me helemaal bij aan. Wat ontzettend rot voor je

Try schreef:

Tabbert schreef:O, biechtje, wat erg!!!!!!! Ik snap niet hoe mensen zoiets kunnen doen. Ik zou het zo niet pikken. En wat lullig dat hij niets wil toegeven. Ik zou de volgende keer het nummer opschrijven en diegene aan de andere kant bellen of alle mailtjes uitprinten. Zo kan hij er echt niet meer onderuit. Wil je nog wel een kind met hem opvoeden. Hij is niet alleen duidelijk een bedrieger, maar ook een leugenaar.

Ik leef erg met je mee

Hier sluit ik me helemaal bij aan. Wat ontzettend rot voor je

+1. Sterkte!

Wat vreselijk inderdaad, wat een rotstreek. Echt heel naar.

Ik zou denk ik zeggen: 'Je kunt ontkennen wat je wil, maar ik weet wat ik heb gezien.' En daar ook verder niet over in discussie gaan, hoe moeilijk het ook is. Je weet ook wat je hebt gezien, laat je niet wijsmaken dat jij gek bent. We weten allemaal dat je berichten ook weer kunt wissen en dat dat niks zegt.

Idd die smsjes zijn tot daar aan toe maar dan ook nog glashard liegen, ze verwijderen en dan zeggen kijk maar in mijn tel.
Ik zou echt ontploft zijn! Voor wat voor debiel houd hij je wel niet als hij denkt er zo mee weg te komen. Ik zou hem zeggen dat hij 1 kans krijgt om eerlijk te zijn. Mafkees.

Susan schreef:Wat vreselijk inderdaad, wat een rotstreek. Echt heel naar.

Ik zou denk ik zeggen: 'Je kunt ontkennen wat je wil, maar ik weet wat ik heb gezien.' En daar ook verder niet over in discussie gaan, hoe moeilijk het ook is. Je weet ook wat je hebt gezien, laat je niet wijsmaken dat jij gek bent. We weten allemaal dat je berichten ook weer kunt wissen en dat dat niks zegt.

+1 wat een kutstreek, bah.

Ik wil even jullie mening vragen.

Mijn moeder heeft sinds kort een nieuwe vriend. Mijn broertjes van 8 en 20 wonen nog thuis, en mijnz usje van 16 ook. Mijn broertje van 20 heeft adhd en mijn zusje van 16 heeft ook autisme en van alles.
Nou is mijn moeder nogal een rommelkont, en heeft geen regels. In de wortelen van mijn broertje en zusje is het al mis gegaan, en dat is nu wel te merken. Ook herken ik het van mezelf. Ik was zelf ook zo, en zie nu de dingen pas anders en begrijp mijn moeder ietsje pietsje beter.
Mijn moeder heeft met mijn broertjes en zusje gepraat om te vragen of haar nieuwe vriend welkom is. Dat is hij.
Die nieuwe vriend, ik noem hem even X. Die wil regels in huis. Simpele dingen zoals het opruimen van je bord, beker als het leeg is. Het opruimen van je eigen rommel. Hij heeft het huis opgeknapt en een mooie tuin aangelegd. Hij doet erg zijn best voor mijn broertjes en zusje. Mijn jongste broertje krijgt speeltherapie omdat er nogal veel is gebeurd vroeger. Sinds x dus in huis is, gaat het met hem een stuk beter! Dat zeiden ze op school en op zijn speeltherapie. Ook in de dagelijkse omgang gaat het een stuk beter met mijn jongste broertje.
De deuren waren kapot, dus x zet nieuwe deuren in huis, die mijn broertje en zusje vervolgens weer kapot slaan toen ze boos waren. Ze zijn totaal niet zuinig en verzetten zich tegen elke regel die ik normaal vind.

Maar nu, mijn broertje van 20 had een grote mond waarop mijn moeder insprong, toen zei mijn broertje dat mijn moeder zijn moeder niet meer is, waarop x dus weer insprong en het op nam voor mijn moeder.
uiteindelijk is het uit gelopen op een dikke ruzie. Nu is mijn zusje naar haar vader en wil niet terug komen zolang x er is. Want ze is bang voor x. Ze zegt heel duidelijk dat x eruit moet of zij. Maar mijn zusje heeft dit in het verleden ook al gedaan zonder dat x er was. Dan wilde ze bij haar vader wonen, alles was slecht bij mijn moeder. Dan woonde ze bij haar vader, en wilde ze weer bij mijn moeder gaan wonen. Ik denk dat dit gewoon weer zo'n moment is. Ze is een erg moeilijk meisje en er valt geen normaal woord mee te wisselen wat dit betreft. Ze is ook ontzettend agressief en luistert gewoon totaal niet. Respect is heel erg ver te zoeken, net als bij mijn broertje van 20. Die lapt ook alles maar aan zijn laars. Hij wil niet werken, gaat niet naar school, liegt, en doet alsof x een vreselijke man is, wat in mijn ogen wel mee valt. Ik ken x al een aantal jaar.
En mijn 20 jarige broertje is ook weg gegaan, omdat hij 'bang' is voor x.

nu is mijn vraag, wat vinden jullie dat mijn moeder moet doen? Heeft een nieuwe vriend van een moeder wel regels in te voeren in huis? Mijn moeder wil dit zelf ook. Maar haar lukt het ook niet om de 'baas' te zijn over mijn broertje en zusje.

In mijn ogen zijn mijn broertje en zusje gewoon geen gezag gewend. Ze drammen nu hun zin door. Terwijl deze man echt een positieve invloed heeft in huis. Hij wil geen gekke dingen. Hij doet zijn best en wil de normale regels in huis. Maar aangezien hun het niet gewend zijn, doen ze zo opstandig en lopen ze weg. Ze doen ontzettend dramatisch en zien de feiten niet meer onder ogen. Maar alles ligt aan x. Terwijl er altijd al strijd in huis was.
Moet mijn moeder haar man eruit gaan zetten voor haar kinderen, die uiteindelijk over een klein poosje toch wel uitvliegen, of moet ze voor zichzelf kiezen?

Mijn broertje en zusje zijn gewoon onhandelbaar. Als ik kijk naar mijn broertje van 8, daar gaat het een heel stuk beter mee sinds x in huis is. Hij is ook ontzettend gek op x. Op school viel het op en met speeltherapie waren ze ook heel erg positief over zijn veranderingen. Gewoon omdat x rust en regelmaat in zijn leven brengt, regels wat hem een veilig gevoel geeft. En die hij nodig heeft als kind zijnde. Iets wat mijn mijn andere broertje en zusje gemist hebben.