Re: Biechttopic 2

Gast vr 24 jun 2011 - 23:25

Winegum schreef:Biechtje met de vriend van 'werkloze' vriend. Heb jij nooit gemerkt dan, dat hij al die tijd gewoon aan het werk was? Ik vind het best wel een vreemd verhaal, want dat zou bijna moeten betekenen dat hij ook nog eens zwart werkte. Anders had het UWV het allang gemerkt, omdat je gewoon bekend bent als werknemer, als je in dienst bent van iemand en daar belasting over betaald.
Ik ben bang dat je er een hele erge fikse boete overheen kan verwachten, want ze zijn totaal niet blij met mensen zoals jouw vriend. Daarnaast mag ik hopen dat hij een berg spaargeld heeft, want die kosten gaan erg oplopen. 700 x 30... Dat is niet niks.

Dat hoeft niet altijd, mijn vriend kreeg pas ook bericht dat hij van 4 jaar geleden 2 maanden uitkering aan het UWW moet terug betalen.

studiebol vr 24 jun 2011 - 23:31

Oooh wat een nare situatie. Maar zoals Susan volgens mij ook al zei, zorg er voor dat jij hier buiten blijft. Dit moet je vriend terug betalen. Ik zou ook een goed gesprek met hem aangaan dat je vind dat hij dat per direct moet stoppen en niet moet wachten tot na een vakatie of na iets anders. Maandag bellen en per direct stoppen. En dan contact opnemen dat je ontrecht hebt ontvangen en dat je terug wilt betalen. Wacht niet af maar laat hem actie ondernemen op die manier ben je er ook weer van af!

Gast vr 24 jun 2011 - 23:46

Miss G vr 24 jun 2011 - 23:51

Ja dit is volgens mij wel fraude. Daarom is het denk ik ook beter om het zelf te melden dan dat ie gaat zitten wachten wanneer het uwv er zelf mee komt. Volgens mij kan je dan wel strafrechtelijk vervolgd worden namelijk..

Susan vr 24 jun 2011 - 23:52

Als het puur door nalatigheid van het UWV komt dan weet ik niet of het echt onder fraude valt, maar hij heeft er natuurlijk geen recht op en het geld zal hoe dan ook terug moeten. Alles bij elkaar zal het echt een flinke schuld worden en ik zou echt uitkijken dat je daarin niet wordt meegesleurd. Ik kan me verschillende scenario's voorstellen waarin dat dus wel gebeurt en dat in combinatie met het feit dat je vriend tot nu toe niet erg eerlijk is geweest hierover, maakt dat jij jezelf erg goed zult moeten informeren over de mogelijke gevolgen. Je zult je waarschijnlijk echt heel zakelijk moeten opstellen en hard moeten zijn om zelf niet de dupe te worden en dat is niet leuk, maar wel nodig.

Gast vr 24 jun 2011 - 23:54

Biechtje01 schreef:Ik had het nooit van mezelf gedacht. Ik ben zo fel op het onderwerp altijd. En nu is het mezelf overkomen en ben ik totaal in de war. Ik ben vreemdgegaan. Ik kan mezelf gewoon niet meer snappen, vraag me echt af hoe ik zo over mijn grenzen ben heen gegaan. En nee, ik hoef geen medelijden. Ik snap zelf heel erg goed dat ik een ontzettende domme trut ben. Maar ik loop er nu al even mee en moest het gewoon even ergens kwijt. Durf het gewoon tegen niemand te zeggen, zo erg schaam ik me ervoor. Hoewel ik zeker weet dat mijn vriendinnen mij nooit zullen veroordelen. Ik krijg het gewoon mijn strot niet uit, al zo vaak geprobeerd het lukt gewoon niet. Bah, ik haat mezelf.

Wat erg dat je je zo voelt. Hoe lang heb je een relatie? Heb je zelf enig idee waardoor het komt dat je vreemd gegaan bent? Mis je iets in je relatie?
Ik wil je hoe dan ook een dikke knuffel geven, en je bent geen domme trut. hug

Gast za 25 jun 2011 - 6:13

studiebol za 25 jun 2011 - 6:23

Tja wij zijn natuurlijk buitenstaanders.. maar als ik het zo lees vind ik het niet een hele slimme actie.. maarja daar denkt de organisatie ws anders over. Het is volgens mij geen makkelijke procedure dus je hebt ook niet zo maar een kindje in huis.

Gast za 25 jun 2011 - 6:49

Dat klinkt wel heel apart ja. Maar dat ze er DRIE tegelijk krijgen, dat heb ik ook nog nooit gehoord!

Gast za 25 jun 2011 - 6:52

Eerlijk gezegd kan ik het me haast niet voorstellen.
De procedure's en selectie voor adoptiekinderen is erg streng.

Gast za 25 jun 2011 - 7:05

Storm schreef:
Biechtje01 schreef:Ik had het nooit van mezelf gedacht. Ik ben zo fel op het onderwerp altijd. En nu is het mezelf overkomen en ben ik totaal in de war. Ik ben vreemdgegaan. Ik kan mezelf gewoon niet meer snappen, vraag me echt af hoe ik zo over mijn grenzen ben heen gegaan. En nee, ik hoef geen medelijden. Ik snap zelf heel erg goed dat ik een ontzettende domme trut ben. Maar ik loop er nu al even mee en moest het gewoon even ergens kwijt. Durf het gewoon tegen niemand te zeggen, zo erg schaam ik me ervoor. Hoewel ik zeker weet dat mijn vriendinnen mij nooit zullen veroordelen. Ik krijg het gewoon mijn strot niet uit, al zo vaak geprobeerd het lukt gewoon niet. Bah, ik haat mezelf.
Wat erg dat je je zo voelt. Hoe lang heb je een relatie? Heb je zelf enig idee waardoor het komt dat je vreemd gegaan bent? Mis je iets in je relatie?
Ik wil je hoe dan ook een dikke knuffel geven, en je bent geen domme trut.

Eens met storm. Ik weet dat het in mijn relatie niet goed zit als ik aandacht ga zoeken bij andere mannen. Dat geldt misschien niet voor iedereen, maar voor mij wel. Voor mij betekent het dat ik iets mis. Ik weet niet of dat bij jou ook het geval is?

Gast za 25 jun 2011 - 7:10

Gast za 25 jun 2011 - 7:21

Weet je zeker dat het geen pleegkinderen zijn?
Ik weet ook dat de adoptieprocedure en selectie moeilijk is, dus 3 tegelijk en dan vooral van zulke verschillende leeftijden is heel apart en niet te vergeten ontzettend duur. Ik weet de precieze bedragen niet, maar ik geloof dat een adoptiekind krijgen alleen al 20.000 euro kost..

Gast za 25 jun 2011 - 7:38

Susan za 25 jun 2011 - 7:59

Parels schreef:Weet je zeker dat het geen pleegkinderen zijn?
Ik weet ook dat de adoptieprocedure en selectie moeilijk is, dus 3 tegelijk en dan vooral van zulke verschillende leeftijden is heel apart en niet te vergeten ontzettend duur. Ik weet de precieze bedragen niet, maar ik geloof dat een adoptiekind krijgen alleen al 20.000 euro kost..

Het lijkt mij dat als je drie kinderen adopteert die broertjes en zusjes van elkaar zijn, je niet drie keer de kosten betaalt. Kosten voor de voorlichtingscursus, reis- en verblijfskosten in het land van herkomst, et cetera, blijven in dit geval gelijk.

studiebol za 25 jun 2011 - 8:11

Youandi schreef:Dat klinkt wel heel apart ja. Maar dat ze er DRIE tegelijk krijgen, dat heb ik ook nog nooit gehoord!

ik heb dit een keer eerder gehoord, die kregen 3 broertjes tegelijk geplaatst!

studiebol za 25 jun 2011 - 8:13

Parels schreef:Weet je zeker dat het geen pleegkinderen zijn?
Ik weet ook dat de adoptieprocedure en selectie moeilijk is, dus 3 tegelijk en dan vooral van zulke verschillende leeftijden is heel apart en niet te vergeten ontzettend duur. Ik weet de precieze bedragen niet, maar ik geloof dat een adoptiekind krijgen alleen al 20.000 euro kost..

Bij pleegkinderen wordt er ook niet snel voor gekozen om er 3 tegelijk te plaatsen.

Jerry za 25 jun 2011 - 9:13

Ik heb bij een meisje in de klas gezeten die geadopteerd is en dat was ook met z'n drieën tegelijk... Dat zal begin '90 zijn geweest, maar weet niet of 't inmiddels aangescherpt is...

Gast za 25 jun 2011 - 9:18

Susan schreef:
Parels schreef:Weet je zeker dat het geen pleegkinderen zijn?
Ik weet ook dat de adoptieprocedure en selectie moeilijk is, dus 3 tegelijk en dan vooral van zulke verschillende leeftijden is heel apart en niet te vergeten ontzettend duur. Ik weet de precieze bedragen niet, maar ik geloof dat een adoptiekind krijgen alleen al 20.000 euro kost..

Het lijkt mij dat als je drie kinderen adopteert die broertjes en zusjes van elkaar zijn, je niet drie keer de kosten betaalt. Kosten voor de voorlichtingscursus, reis- en verblijfskosten in het land van herkomst, et cetera, blijven in dit geval gelijk.

Ok! Ben er absoluut niet zo in thuis, dus dit wist ik niet.

Gast za 25 jun 2011 - 11:32

June schreef:
Storm schreef:
Biechtje01 schreef:Ik had het nooit van mezelf gedacht. Ik ben zo fel op het onderwerp altijd. En nu is het mezelf overkomen en ben ik totaal in de war. Ik ben vreemdgegaan. Ik kan mezelf gewoon niet meer snappen, vraag me echt af hoe ik zo over mijn grenzen ben heen gegaan. En nee, ik hoef geen medelijden. Ik snap zelf heel erg goed dat ik een ontzettende domme trut ben. Maar ik loop er nu al even mee en moest het gewoon even ergens kwijt. Durf het gewoon tegen niemand te zeggen, zo erg schaam ik me ervoor. Hoewel ik zeker weet dat mijn vriendinnen mij nooit zullen veroordelen. Ik krijg het gewoon mijn strot niet uit, al zo vaak geprobeerd het lukt gewoon niet. Bah, ik haat mezelf.
Wat erg dat je je zo voelt. Hoe lang heb je een relatie? Heb je zelf enig idee waardoor het komt dat je vreemd gegaan bent? Mis je iets in je relatie?
Ik wil je hoe dan ook een dikke knuffel geven, en je bent geen domme trut.

Eens met storm. Ik weet dat het in mijn relatie niet goed zit als ik aandacht ga zoeken bij andere mannen. Dat geldt misschien niet voor iedereen, maar voor mij wel. Voor mij betekent het dat ik iets mis. Ik weet niet of dat bij jou ook het geval is?

Ik heb zelf echt geen idee hoe het is gebeurd. Voor mij gevoel stond ik te praten en het volgende moment te zoenen. Het is juist dat wat me zo bang maakt en waar ik me tegelijk voor schaam. Ik heb het heerlijk met mijn vriend. We zijn al 4 jaar samen, wonen in een leuk huis, praten wel eens over trouwen en kinderen (in de toekomst). Daarom snap ik mezelf ook totaal niet meer. Ik ben gewoon in de war. Ik dacht altijd namelijk precies hetzelfde, dat er iets fouts moest zitten. Of dat je iets miste en dat had en heb ik niet. Ook nu niet, daarom snap ik mezelf ook niet hoe ik dit heb kunnen laten gebeuren. En het is ook niet zo dat ik nu denk dat ik nog een keer wil vreemdgaan met die jongen. Ik ben juist heel erg bang dat die jongen wat tegen mij zegt of me opzoekt. Ik zou niet weten wat ik tegen hem moet zeggen. Ik wil bijna zeggen dat het de alcohol was, maar dat vind ik wel zo'n kutsmoes, dat ik nu echt mezelf afvraag waarom ik het heb gedaan. Ik vind het vooral zo erg voor mn vriend, ik wil zpo graag eerlijk zijn. Maar ben tegelijkertijd bang dat hij het uitmaakt en ik wil hem gewoon niet kwijt, niet hierdoor. Sad

Gast za 25 jun 2011 - 13:15

Biechtje01 schreef:
June schreef:
Storm schreef:
Biechtje01 schreef:Ik had het nooit van mezelf gedacht. Ik ben zo fel op het onderwerp altijd. En nu is het mezelf overkomen en ben ik totaal in de war. Ik ben vreemdgegaan. Ik kan mezelf gewoon niet meer snappen, vraag me echt af hoe ik zo over mijn grenzen ben heen gegaan. En nee, ik hoef geen medelijden. Ik snap zelf heel erg goed dat ik een ontzettende domme trut ben. Maar ik loop er nu al even mee en moest het gewoon even ergens kwijt. Durf het gewoon tegen niemand te zeggen, zo erg schaam ik me ervoor. Hoewel ik zeker weet dat mijn vriendinnen mij nooit zullen veroordelen. Ik krijg het gewoon mijn strot niet uit, al zo vaak geprobeerd het lukt gewoon niet. Bah, ik haat mezelf.
Wat erg dat je je zo voelt. Hoe lang heb je een relatie? Heb je zelf enig idee waardoor het komt dat je vreemd gegaan bent? Mis je iets in je relatie?
Ik wil je hoe dan ook een dikke knuffel geven, en je bent geen domme trut.

Eens met storm. Ik weet dat het in mijn relatie niet goed zit als ik aandacht ga zoeken bij andere mannen. Dat geldt misschien niet voor iedereen, maar voor mij wel. Voor mij betekent het dat ik iets mis. Ik weet niet of dat bij jou ook het geval is?

Ik heb zelf echt geen idee hoe het is gebeurd. Voor mij gevoel stond ik te praten en het volgende moment te zoenen. Het is juist dat wat me zo bang maakt en waar ik me tegelijk voor schaam. Ik heb het heerlijk met mijn vriend. We zijn al 4 jaar samen, wonen in een leuk huis, praten wel eens over trouwen en kinderen (in de toekomst). Daarom snap ik mezelf ook totaal niet meer. Ik ben gewoon in de war. Ik dacht altijd namelijk precies hetzelfde, dat er iets fouts moest zitten. Of dat je iets miste en dat had en heb ik niet. Ook nu niet, daarom snap ik mezelf ook niet hoe ik dit heb kunnen laten gebeuren. En het is ook niet zo dat ik nu denk dat ik nog een keer wil vreemdgaan met die jongen. Ik ben juist heel erg bang dat die jongen wat tegen mij zegt of me opzoekt. Ik zou niet weten wat ik tegen hem moet zeggen. Ik wil bijna zeggen dat het de alcohol was, maar dat vind ik wel zo'n kutsmoes, dat ik nu echt mezelf afvraag waarom ik het heb gedaan. Ik vind het vooral zo erg voor mn vriend, ik wil zpo graag eerlijk zijn. Maar ben tegelijkertijd bang dat hij het uitmaakt en ik wil hem gewoon niet kwijt, niet hierdoor.

Ik ben het eerdere biechtje en het is mij net ook 'overkomen'. Ik heb met die jongen gezoend, de situatie is anders omdat ik hem heb opgezocht (en ja, dat maakt mij wel een domme trut, een bitch, of whatever), maar ondanks dat snap ik er niets van. Ik herken mezelf hier niet in terug, ik was er ook altijd fel op tegen en zei onlangs nog tegen mijn vriend dat ik niet snapte hoe een gezamelijke vriend dit 'overkwam' en vreemdging. Nu besef ik ook pas echt wat ik op het spel heb gezet. Ik vind het ook heel erg voor mijn vriend en wil graag eerlijk zijn maar ik weet zeker dat hij het uitmaakt. Hij zei al dat ik maar beter niet eerlijk had kunnen zijn over het knuffelen met zowel jongens als meiden vorige week, omdat hij 'doorhad' dat daar een knuffel tussen heeft gezeten die mij in de war heeft gemaakt. Als ik hem dit vertel dan ben ik 'm kwijt en ookal heb ik getwijfeld, ik weet dat ik hem niet kwijt wil Sad

Ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen..

Gast zo 26 jun 2011 - 0:25

Of je het nou opzoekt of niet je bent altijd een egoistisch bitch als je vreemd gaat.

Gast zo 26 jun 2011 - 0:29

Francaise, doe toch eens normaal zeg.

Gast zo 26 jun 2011 - 0:33

Francaise_ schreef:Of je het nou opzoekt of niet je bent altijd een egoistisch bitch als je vreemd gaat.

Wat een kut opmerking zeg ! Jij kan toch niet in iemands hart kijken? Jij weet toch niet hoe het in hun huidige relatie er aan toe gaat?

Gast zo 26 jun 2011 - 0:34

Francaise_ schreef:Of je het nou opzoekt of niet je bent altijd een egoistisch bitch als je vreemd gaat.

Ook zo'n lekkere kort door de bocht reactie. Ik ben het er niet mee eens en zelfs niet terwijl mijn ex mij 2x bezeikt heeft !

Gesponsorde inhoud