Re: Voor de mensen die samenwonen

Gast ma 4 apr 2011 - 19:42

Ja maar ik denk dat veel mensen dat gewoon into consideration nemen. Ik heb al vaker hier op het forum zulke discussies gezien, toen ging het over een samenlevingscontract. Als mensen het zich realiseren (dat er een kans is dat ze bij hun ouders moeten gaan wonen of, in het ergste geval, op straat staan als ze zich neit inschrijven bij een woningbouw) dan is dat toch prima? Dan neem je toch bewust dat risico? Ik neem bewust dat risico (toevallig sta ik wel ingeschreven, maar voor een andere reden), dan zie ik niet in waarom ik naïef ben.

Gast ma 4 apr 2011 - 20:07

@ Moon Ik weet het, dat mensen bij emotionele zaken anders kunnen reageren. Daarom wil ik ook graag voor ons beiden een testament laten opstellen als we een koopwoning hebben.

Dat ik eventueel naar mijn bed kan fluiten, en mijn salontafel en nog een hoop meer, dat wist ik ook. Ik ben dus niet naïef. Daar ben ik van op de hoogte, hoe die dingen kunnen werken. Maar dat hij zelfs mijn kleding en schoenen zou willen hebben, dat gaat me te ver Wink

Ook al is alles wat in iemands huis staat, van diegene. Wat dus over krap een maand niet meer zo is, want dan ben ik mede hoofdbewoner, en heb ik net zoveel recht op het huis als hij. Waar heb ik dan niet over nagedacht volgens jou en op welk punt ben ik dan naïef?

Gast ma 4 apr 2011 - 20:09

nina schreef:
_Donnaa schreef:
Fauve schreef:
Zeester schreef:@ fauve. Daar ben ik het mee eens. Als overbrugging zou ik prima bij mijn ouders kunnen wonen. Maar hooguit een paar weken.

Dat kan ik me wel voorstellen, ik zou denk ik ook gek worden hoor als ik maanden weer bij mijn ouders zou moeten wonen, hoe lief ik ze ook vind
Ik heb samengewoond en daarna ben ik uit pure noodzaak weer bij m`n ouders gaan wonen.. Dat duurt nu alweer 3 jaar, helaas..
Ik zou dus altijd ingeschreven blijven staan haha..
Zijn de wachtlijsten bij jou zolang? :S

Nee, maar als je 17 bent mag je je nog niet inschrijven en toen ik 18/19 was verdiende ik nog niet genoeg.. Nu sta ik bijna 2 jaar op de wachtlijst..

Gast ma 4 apr 2011 - 20:12

Jen_ schreef:
Fauve schreef:
Zeester schreef:@ fauve. Daar ben ik het mee eens. Als overbrugging zou ik prima bij mijn ouders kunnen wonen. Maar hooguit een paar weken.

Dat kan ik me wel voorstellen, ik zou denk ik ook gek worden hoor als ik maanden weer bij mijn ouders zou moeten wonen, hoe lief ik ze ook vind

Pff en bij mij zou dat dus 6 jaar zijn, haha! Oh moet er niet aan denken. Ja of gewoon een kamer huren ergens, of particulier, of kopen.

Hier zijn geen kamers en vrijwel geen particuliere huurwoningen (ja, alleen met hele hoge huren) dus je moet wel ingeschreven staan om aan bod te komen..

Sweety ma 4 apr 2011 - 22:45

Jen_ schreef:
Lize schreef:
Le Chat Noir schreef:Alsof je geen vertrouwen hebt in de relatie. Of klink ik nu heel naief?? Toch ben ik er echt zeker van dat wij bij elkaar blijven, vooral nu we getrouwd zijn!!
Edit: Ik noem dit net bij mijn man. Die zegt gelijk: nou wat voor basis heeft je relatie dan?? Dus zo denken wij er eigenlijk over. Hoewel ik degenen die dit zo hebben aan de andere kant best slim vind.
Helemaal eens. Mijn vriend reageerde ook al met: Huh?! dat is vreemd

Ik vind dat wel vervelend om te horen. Onze basis is namelijk heel erg goed. Maar je wéét het gewoon niet. Je weet toch niet wat er in de toekomst gebeurd? Hoeveel mensen gaan er wel niet uit elkaar? Het zou naief van mij zijn om te denken dat dat mij niet zou overkomen.

Je kunt niet in de toekomst kijken en dat ik mijzelf wil verzekeren wil niet zeggen dat de basis van onze relatie niet goed is. Jammer dat dat zo gezien wordt.

Met wat Jen zegt ben ik het helemaal eens. Ik heb dat toen niet gedaan omdat ik dacht dat het goed zat tussen mij en mijn ex. Dat dit het zou worden, samenwonen, kinderen. Nou is het niet geworden wat ik had gedacht en ik woon weer thuis. Dus ik zal als ik weer ga samenwonen en het is niet in mijn huis me gewoon weer inschrijven. En dat betekent niet dat ik dan geen vertrouwen heb in de relatie maar het is gewoon een verzekering voor jezelf.

Wat ik me ook afvraag: ik lees een paar keer dat mensen zeggen als het uitgaat kan ik toch niks huren. Hoezo dan niet? Hebben jullie geen baan, studeren jullie nog?

Gast ma 4 apr 2011 - 22:52

Ik ben werkloos.

Sweety ma 4 apr 2011 - 23:02

Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen pakte ik alle spullen in die van mij waren. We hadden een aantal dingen samen gekocht zoals stoelen, PS3. surround set, dekbedden en nog wat spullen. Ik heb de stoelen meegenomen, PS3 en wat kleine spullen. Mijn ouders hadden een koelkast en gasfornuis met oven gekocht voor ons. Wij hadden een klein gedeelte mee betaald eraan en een afzuigkap hadden we samen gekocht. Toen ik eruit ging, ging het gasfornuis en koelkast weer met mij mee. Het geld dat hij me moest terugbetalen en wat ik dus moest betalen als extra voor het fornuis hebben we samen verrekend.

Gast di 5 apr 2011 - 0:18

Fauve schreef:Ik ben werkloos.

Maar in de toekomst toch niet meer?

Gast di 5 apr 2011 - 0:18

Jen_ schreef:
Fauve schreef:Ik ben werkloos.

Maar in de toekomst toch niet meer?

Hopelijk niet nee

Maar dan kan ik als het goed is ook wel een particuliere woning betalen, als het moet.

Gast di 5 apr 2011 - 0:20

Trouwens he in mijn oude woonplaats was het zo dat als je eenmaal in aanmerking kwam je maar 3x kon weigeren en je daarna dus je inschrijving kwijt bent. Dan heeft dat toch ook helemaal geen zin om te hebben? Want je zult niet ineens ja zeggen terwijl je nog gelukkig in je relatie bent.

Gast di 5 apr 2011 - 1:32

Isabella schreef:Trouwens he in mijn oude woonplaats was het zo dat als je eenmaal in aanmerking kwam je maar 3x kon weigeren en je daarna dus je inschrijving kwijt bent. Dan heeft dat toch ook helemaal geen zin om te hebben? Want je zult niet ineens ja zeggen terwijl je nog gelukkig in je relatie bent.

Dat weet ik toch niet dat het bij jullie zo werkt? Rustig maar smile

Gast di 5 apr 2011 - 1:33

Jen_ schreef:
Isabella schreef:Trouwens he in mijn oude woonplaats was het zo dat als je eenmaal in aanmerking kwam je maar 3x kon weigeren en je daarna dus je inschrijving kwijt bent. Dan heeft dat toch ook helemaal geen zin om te hebben? Want je zult niet ineens ja zeggen terwijl je nog gelukkig in je relatie bent.

Dat weet ik toch niet dat het bij jullie zo werkt? Rustig maar

Het was ook niet naar iemand gericht, het was een algemene opmerking waar ik ineens op kwam doordat ik door dit topic erover na ging denken Wink

Gast di 5 apr 2011 - 1:42

Volgens mij is dit topic gewoon in het algemeen als tip bedoeld, correct me if I'm wrong, Jen. smile

Dus zonder alle uitzonderingen van paps en mams die om de hoek wonen voor het geval dat het uit zou gaan, inschrijvingen die na 3x verlopen, wachtlijsten die beduidend korter zijn dan in bepaalde gebieden van de Randstad etcetera etcetera. Het is domweg een feit dat het in de Randstad niet 1,2,3 geregeld is om een nieuwe woning te vinden zonder een flinke zak geld (via een bemiddelingsbureau betaal je 1 maand borg, 1 maand gewone huur en 1 maand bemiddelingskosten, dus zit je al heel snel op een bedrag tussen de 2200 en 2700 voor een simpel klein appartementje in een slechtere wijk). Voor mij geldt daarbij wel dat ik dit jaar nog 30 jr. word en dat ik dan van mezelf iig verwacht zelfvoorzienend te zijn, dus ook op momenten dat het minder gaat om welke reden dan ook. Mijn ouders zijn geen monsters, het tegendeel zelfs, ik ben meer dan welkom als het nodig mocht zijn; maar ik ben ruimschoots volwassen en ik vind het voor mezelf geen logische stap om dan opeens weer thuis aan te kloppen. Ik wil die afhankelijkheid van anderen ook niet. Praktisch gezien is het niet eens mogelijk, omdat ik werk in de stad waar ik nu woon, dus dan zou ik ook ontslag moeten nemen, aangezien dit niet meer te bereizen is voor onbepaalde tijd.

Suus di 5 apr 2011 - 2:14

Ik heb hier nooit zo over nagedacht, maar vind het wel een goede tip, Jen! smile

Verona di 5 apr 2011 - 3:55

Wel grappig want toevallig heb ik gisteren ook nog iemand die tip gegeven. En die keek mij raar aan dat ik nog ingeschreven sta bij woningnet. Tja...je weet nooit wat er gebeurd, en ik heb er geen trek in om weer terug te gaan naar mijn ouders.

Arwyn di 5 apr 2011 - 4:04

Isabella schreef:Trouwens he in mijn oude woonplaats was het zo dat als je eenmaal in aanmerking kwam je maar 3x kon weigeren en je daarna dus je inschrijving kwijt bent. Dan heeft dat toch ook helemaal geen zin om te hebben? Want je zult niet ineens ja zeggen terwijl je nog gelukkig in je relatie bent.

Hier is dat ook zo, maar je kunt jezelf wel op non-actief zetten zeg maar. Dat je dus nog wel de punten spaart, maar geen huisje aangeboden krijgt. Mijn vriend stond al jaren ingeschreven, maar kon het toen nog niet betalen en heeft dus al die jaren op non-actief gestaan. Kun je dus toch ingeschreven staan zonder dat je iets hoeft te weigeren smile

Floor di 5 apr 2011 - 5:10

Isabella schreef:Trouwens he in mijn oude woonplaats was het zo dat als je eenmaal in aanmerking kwam je maar 3x kon weigeren en je daarna dus je inschrijving kwijt bent. Dan heeft dat toch ook helemaal geen zin om te hebben? Want je zult niet ineens ja zeggen terwijl je nog gelukkig in je relatie bent.

Dat is bij ons ook zo, dus toen wij ooit lang geleden gingen samenwonen (koop) heb ik mijn inschrijving voor huur een tijdje kunnen laten staan, maar na 3 weigeringen werd ik uitgeschreven.

Moon di 5 apr 2011 - 9:03

Jen_ schreef:@ Moon Ik weet het, dat mensen bij emotionele zaken anders kunnen reageren. Daarom wil ik ook graag voor ons beiden een testament laten opstellen als we een koopwoning hebben.

Dat ik eventueel naar mijn bed kan fluiten, en mijn salontafel en nog een hoop meer, dat wist ik ook. Ik ben dus niet naïef. Daar ben ik van op de hoogte, hoe die dingen kunnen werken. Maar dat hij zelfs mijn kleding en schoenen zou willen hebben, dat gaat me te ver Ook al is alles wat in iemands huis staat, van diegene. Wat dus over krap een maand niet meer zo is, want dan ben ik mede hoofdbewoner, en heb ik net zoveel recht op het huis als hij. Waar heb ik dan niet over nagedacht volgens jou en op welk punt ben ik dan naïef?

Ik wil je niet 'terecht' wijzen of iets hoor, maar ik vond het even opvallend dat bedoelde ik meer.
Nu heb je het (lijkt mij ook) goed geregeld verder, alleen zou ik het de volgende keer iets eerder doen want ik geloof dat je toch al een tijdje met je vriend samen woont?

Sweety di 5 apr 2011 - 21:04

Bij de ene woningbouw waar ik sta ingeschreven hoef ik maar 3x per jaar te reageren op een woning om ingeschreven te blijven staan. En bij de andere kan je je op non actief zetten. Dan krijg je 2.5 jaar een brief of je het weer voor 3 jaar wil verlengen op non actief of dat je op actief wil worden gezet.

Gast di 5 apr 2011 - 21:34

Ik sta ook nog ingeschreven voor een huurhuis in mijn oude woonplaats. Ik vind het niet slim als mensen dat niet doen. Zo heb je altijd iets achter de hand mocht er iets mis gaan

minoessepoes wo 6 apr 2011 - 2:18

Guattari schreef:minoessepoes: Ik zou idd niet zomaar mijn eigen huis wegdoen als ik weer een relatie krijg en ben ook niet iemand die binnen een paar maanden hoeft samen te wonen. Het lijkt me overigens nogal apart om te denken dat je in staat bent een huis te kopen, als je een periode huur betalen uit kan sparen. Ik ben iig erg blij dat ik niet ook nog de heisa erbij had om opnieuw woonruimte te vinden in Utrecht, toen ik vd één op andere dag weer vrijgezel was en het allerbelangrijkste voor mezelf is, is dat ik mijn onafhankelijkheid heb behouden, zonder dat ik op iemand heb hoeven terugvallen in financieel opzicht destijds. Ik kan prima vertrouwen hebben in een relatie, maar dat staat voor mij wel geheel los van zaken voor jezelf goed geregeld hebben. Utrecht is nou niet echt the place to be om goedkoop en binnen korte tijd iets betaalbaars te vinden en laat ik daar bijna 5 jr. geleden nou ultiem veel mazzel mee hebben gehad, dus zogezegd eet ik er geen boterham minder om als ik huur betaal voor een plekje waar ik altijd op terug kan vallen.

Dat bedoel ik natuurlijk niet, ik begrijp ook wat een huis kost en dat je niet zomaar even een huis pint maar een behoorlijk eigen vermogen kan je zeker wel helpen bij de aanschaf van een huis. Ik heb gewoon een prima salaris, waarmee ik dus gewoon een redelijke hypotheek kan betalen, dat met een flink eigen vermogen maakt dat ik prima een aardig appartementje zou kunnen kopen mocht mijn relatie uit gaan. En als je elke maand een paar 100 euro " huur" wegzet dan stijgt dat eigen vermoogen behoorlijk rap.

Ik kan me zelf gewoon echt niet voorstellen dat ik een huis extra zou aanhouden als ik een stabiele goede relatie heb en nooit meer in dat andere huis ben, natuurlijk doe je dat niet van de ene op de andere dag, maar als je besluit om echt samen te gaan wonen na een tijd wel, dan ga je toch niet jaren achter elkaar een tweede huis houden en betalen. Dat vind ik wel erg ver gezocht, zoals ik al zei kan ik me wel voorstellen dat je je inschrijving laat staan bij een woningbouwvereniging, maar een huis aanhouden is in mijn ogen een heleboel stappen verder.
Fijn dat het voor jouw goed uitgepakt is in ieder geval.

Gast wo 6 apr 2011 - 2:42

Even een vraagje: Welke woningbouwverenigingen zijn het beste? / staan jullie ingeschreven, en waarom voor deze gekozen? Bevalt het goed?

Gast wo 6 apr 2011 - 2:54

minoessepoes schreef:
Guattari schreef:minoessepoes: Ik zou idd niet zomaar mijn eigen huis wegdoen als ik weer een relatie krijg en ben ook niet iemand die binnen een paar maanden hoeft samen te wonen. Het lijkt me overigens nogal apart om te denken dat je in staat bent een huis te kopen, als je een periode huur betalen uit kan sparen. Ik ben iig erg blij dat ik niet ook nog de heisa erbij had om opnieuw woonruimte te vinden in Utrecht, toen ik vd één op andere dag weer vrijgezel was en het allerbelangrijkste voor mezelf is, is dat ik mijn onafhankelijkheid heb behouden, zonder dat ik op iemand heb hoeven terugvallen in financieel opzicht destijds. Ik kan prima vertrouwen hebben in een relatie, maar dat staat voor mij wel geheel los van zaken voor jezelf goed geregeld hebben. Utrecht is nou niet echt the place to be om goedkoop en binnen korte tijd iets betaalbaars te vinden en laat ik daar bijna 5 jr. geleden nou ultiem veel mazzel mee hebben gehad, dus zogezegd eet ik er geen boterham minder om als ik huur betaal voor een plekje waar ik altijd op terug kan vallen.

Ik kan me zelf gewoon echt niet voorstellen dat ik een huis extra zou aanhouden als ik een stabiele goede relatie heb en nooit meer in dat andere huis ben, natuurlijk doe je dat niet van de ene op de andere dag, maar als je besluit om echt samen te gaan wonen na een tijd wel, dan ga je toch niet jaren achter elkaar een tweede huis houden en betalen. Dat vind ik wel erg ver gezocht, zoals ik al zei kan ik me wel voorstellen dat je je inschrijving laat staan bij een woningbouwvereniging, maar een huis aanhouden is in mijn ogen een heleboel stappen verder.
Fijn dat het voor jouw goed uitgepakt is in ieder geval.

Ik ben niet zo van de mentaliteit: "Ik zie het tegen die tijd wel weer." Ik vond het veel belangrijker nooit afhankelijk te zijn van vrienden of mijn zus als ik in Utrecht moest zijn en wilde mijn thesis ook in alle rust kunnen schrijven in Utrecht. Daarbij heb ik ook van het verleden geleerd, toen kon ik nog makkelijk naar m'n ouders uitwijken, omdat ik nog in Groningen studeerde, maar dat was niet meer het geval vorig jaar.

Heb het overigens ook bij familieleden gezien; twee nichten die een jaar na elkaar weer bij hun ouders op de stoep stonden en dat heeft destijds veel spanningen opgeleverd, aangezien ze destijds beiden al 10-15 jr. uit huis waren en ook nog eens beiden een kindje hadden. Ik zou niet snel m'n ouders voor zo'n voldongen feit willen neerzetten, want natuurlijk laat een ouder haar/zijn eigen kind niet op straat staan, maar op een bepaalde leeftijd wil ik toch echt wel zelfvoorzienend zijn in welk opzicht dan ook.

Gast wo 6 apr 2011 - 2:57

Ik denk trouwens dat maar weinig mensen financieel in staat zijn een tweede huis aan te houden... Als je samen een huis koopt kan je partner ook niet zomaar jou het huis uitschoppen hoor. Ik denk dat je dan alsnog samen tot een oplossing moet komen.

Gast wo 6 apr 2011 - 3:18

Noa schreef:Ik denk trouwens dat maar weinig mensen financieel in staat zijn een tweede huis aan te houden... Als je samen een huis koopt kan je partner ook niet zomaar jou het huis uitschoppen hoor. Ik denk dat je dan alsnog samen tot een oplossing moet komen.

Ik heb gewoon veel geluk gehad met mijn huisje dat ik huur, dus dat was fijn. Bij een koophuis ligt het natuurlijk ingewikkelder, maar ik kan me wel voorstellen dat de onderlinge verstandhouding zo is verstoord, dat je het niet meer mogelijk is om voor the time being nog onder 1 dak te wonen als voormalig stelletje.

Gesponsorde inhoud