Zit jouw vriend onder de plak?

Ah, ok, dus hij gaat nog wel samen met jou de deur uit, dat scheelt weer.

Ja hij gaat af en toe wel mee naar mijn schoonfamilie.

Coco schreef:Ja hij gaat af en toe wel mee naar mijn schoonfamilie.

Naar zijn eigen familie dus?

Ja klopt.

Mijn vriend zit in mijn ogen totaal niet onder de plak. We geven elkaar alle vrijheid. Het is voor ons juist heel moeilijk om dingen samen te plannen en te doen. Hij werkt veel en lange dagen.

Nee. We maken allebei onze eigen afspraken, maar laten wel even aan de ander weten wat we hebben afgesproken. Als het even kan houden we rekening met elkaar en proberen we een of twee avonden per week voor ons samen te houden, en een dag in het weekend. We vinden dat allebei belangrijk, dus is het niet zo dat ik hier meer mijn best voor doe dan hij. 

Ik vind het wel moeilijker als hij spontaan iets voor zichzelf zou gaan doen zonder overleg. Als we dan tijd samen hebben en hij zou opeens gebeld worden door een vriend en weggaan dan dan zou ik dat niet zo heel leuk vinden. Als het in overleg gaat vind ik dat al wat anders. In de praktijk komt dat eigenlijk bijna nooit voor, met alle drukke agenda's worden afspraken met vrienden vaak wel minimaal een week van te voren gepland.

Ik onderneem meer onafhankelijk van hem, dan hij van mij. We gaan er ook graag samen op uit.

Ik zal hem niet verbieden om zelf iets te ondernemen, tenzij het totaal tegen onze afspraken indruist. En dan nog is verbieden niet het juiste woord. Als ik ergens principieel een probleem mee heb, dan zou ik hem alsnog geen verbod opleggen, maar ik zou er niet blij mee zijn en dit ook goed laten merken. Misschien is dat wel passief agressief, maar anderzijds vind ik mijzelf niet de aangewezen persoon om hem iets te verbieden.

Als we samen op een feest zijn en ik wil om wat voor reden graag naar huis, kiest hij er eigenlijk altijd voor om mee te gaan. Ik vind dit erg fijn en zou het eigenlijk ook niet anders willen, het geeft mij een geborgen gevoel; hij ziet graag dat ik 'veilig' thuis kom. Ook al zou ik me prima redden hoor, ik ben echt geen afhankelijk meisje. Andersom kies ik er zelf ook voor om naar huis te gaan als hij daar behoefte aan heeft.

Wij gaan ook altijd samen weg van een feestje. Is toch niet zo raar? Je komt toch ook samen? Ben het eigenlijk ook niet anders gewend.

mzcharlotte schreef:
Als we samen op een feest zijn en ik wil om wat voor reden graag naar huis, kiest hij er eigenlijk altijd voor om mee te gaan. Ik vind dit erg fijn en zou het eigenlijk ook niet anders willen, het geeft mij een geborgen gevoel; hij ziet graag dat ik 'veilig' thuis kom. Ook al zou ik me prima redden hoor, ik ben echt geen afhankelijk meisje. Andersom kies ik er zelf ook voor om naar huis te gaan als hij daar behoefte aan heeft.

Ah dat vind ik wel lief dat je dat zegt van dat geborgen gevoel en veilig thuis komen. En dat vind ik ook wel logisch.

Ik zou het best raar vinden als we bijvoorbeeld op een feestje in Eindhoven zijn en ik heb geen zin meer (kan me niet voorstellen waarom hoor, maar stel, ik ben héél erg moe ofzo), en dan wil ik heel graag naar huis, maar dan moet ik maar met de trein terug naar Amsterdam, omdat hij nog blijft. Dat klinkt ook niet echt logisch. Bovendien zou ik m'n OV chip misschien dan niet eens mee hebben en als we echt alleen naar feestje gaan, misschien niet eens m'n portemonnee
Nee, dan zet ik of nog even m'n schouders er onder en zeur ik niet, neem ik koffie ipv wijn bijvoorbeeld, of als het écht niet gaat, dan gaan we natuurlijk gewoon samen naar huis. Dat vind ik vrij logisch.

Wij hebben dit wel als we in een andere stad zijn hoor en met de auto, dan is het inderdaad wel samen uit samen thuis. Maar de groep waar ik het net over heb, die wonen allemaal in onze eigen stad. Als er een feestje is komt iedereen met de fiets en dan is het dus geen big deal of de ene dan nog wat langer blijft. Het is een kwestie van op de fiets springen en in 5 minuten ben je thuis.

Ja, hier zijn we ook zo thuis. Maar toch gaan we altijd samen weg.

Onder de plak is een vreemd woord...
En dat zitten wij niet bij elkaar.
Mijn vriend heeft een drukke baan doordeweeks en in de weekenden vind hij het leuk om zijn hobby bezig te zijn of naar beurzen voor zijn hobby te gaan. Vind het meer dan normaal en ook leuk voor hem. Ikzelf werk parttime.
Ook vind ik het prima als hij avonden weg is of langer op een feestje is. Wij gaan ook wel eens apart van elkaar als we geen oppas kunnen regelen. Als het feestje overdag is en ook voor kinderen gaan wij vaak met het gezin.
Verder kwa beslissingen of keuzes maken heeft mijn vriend wel het voortouw nu ik het zo bekijk. Ik ben wat makkelijker.
We hebben samen een zoon en ik benoem wel eens dat hij onze zoon aandacht moet geven maar dat is meer hem er op attenderen.
We doen ook genoeg leuke dingen met het gezin. Dagjes weg vorig weekend zijn we naar de Apenheul geweest met ons 3tjes en nog wat vrienden en hun dochter.
Denk dat ik meer aan mezelf moet denken wat betreft vrije tijd voor mezelf want dat schiet er nog wel eens bij in.

Mijn vriend laat me ook absoluut niet alleen fietsen trouwens. En nee, dat vind ik niet kinderachtig, alleen maar super fijn en lief.

Mag je nooit alleen fietsen?

Rush schreef:Mijn vriend laat me ook absoluut niet alleen fietsen trouwens. En nee, dat vind ik niet kinderachtig, alleen maar super fijn en lief.

Jij woont ook vrij afgelegen, dus dat vind ik ook niet zo gek.

Als ik van een bruiloft terug kom, haalt m'n vriend mij meestal ook van het station op zodat ik niet nog met de metro hoef met een heel kostbaar bezit, namelijk trouwfoto's. Dat vind ik echt alleen maar zo fijn. Dan is ie maar bezorgd hoor, ik heb er zelf ook baat bij.
Soms moet ik daar wel aan wennen hoor.. Ik ben nu al twee keer door hem opgehaald aan de andere kant van het land, omdat m'n trein uit Duitsland vast kwam te zitten. Dat vind ik dan zooo lief, en hij doet het echt met liefde, maar ik vind het ook raar, want vroeger had ik me ook in m'n eentje maar moeten redden. Dan had ik ook maar een hotel ergens moeten nemen of gewoon maar zelf het op moeten lossen. Maar nu doet ie dat voor mij en dat vind ik heel erg lief maar soms ook lastig, want ik vráág het niet van hem, hij doet het gewoon. Ik voel me dan al snel schuldig daarom, ook al hoeft dat niet.

Luce schreef:Ja, hier zijn we ook zo thuis. Maar toch gaan we altijd samen weg.

Wij ook hoor!

Engelse Drop schreef:Mag je nooit alleen fietsen?

 

Als je terugkomt van een feestje is het meestal donker. En in het dorp maakt het niks uit, maar ik moet door de bush bush naar huis in de middle of nowhere en door 2 donkere tunneltjes. Mij niet gezien alleen.

Ja, dat is toch super lief. Wij halen elkaar heel vaak op.  

Wij wonen midden in de stad en de feestjes zijn in dezelfde stad, dus ik fiets gewoon alleen. Ik zou het zeer aanmatigend vinden wanneer iemand mij ineens zou zeggen dat ik niet alleen mag fietsen. Ik woon al vanaf mijn 18e in deze stad en ben eerst jarenlang vrijgezel geweest en al die jaren heb ik alleen door mijn eigen stad gefietst en dat laat ik me niet afnemen door wie dan ook. Ik vind het belangrijk om mijn zelfstandigheid te behouden.

Dus als je samen fietst verlies je ineens geheel je zelfstandigheid?
Wat een domme opmerking.

Engelse Drop schreef:Wij wonen midden in de stad en de feestjes zijn in dezelfde stad, dus ik fiets gewoon alleen. Ik zou het zeer aanmatigend vinden wanneer iemand mij ineens zou zeggen dat ik niet alleen mag fietsen. Ik woon al vanaf mijn 18e in deze stad en ben eerst jarenlang vrijgezel geweest en al die jaren heb ik alleen door mijn eigen stad gefietst en dat laat ik me niet afnemen door wie dan ook. Ik vind het belangrijk om mijn zelfstandigheid te behouden.

Maar jij woont dus in de stad. Rush niet.

Dat zou het waarschijnlijk anders maken, daar heb ik geen idee van. Ik woon al mijn gehele volwassen leven in de grote stad Ik ben daardoor gewend geraakt om mezelf te redden en ben daar erg tevreden mee. Mijn man doet ook af en toe lieve dingen en dat laat ik me graag aanleunen, maar áltijd meefietsen met elkaar, of áltijd samen naar huis, nee dat hoeft van ons beiden niet. We gunnen elkaar het plezier. Dus als we op een leuk feestje zijn, maar ik ben moe, omdat ik die ochtend om 6 uur opgestaan ben, dan mag hij gerust blijven en dat doet hij dan ook.

Engelse Drop schreef:Dat zou het waarschijnlijk anders maken, daar heb ik geen idee van. Ik woon al mijn gehele volwassen leven in de grote stad  

Overigens voel ik me juist in een stad ook niet altijd even veilig 's nachts. Dronken lui enzo. Vind ik ook niet altijd even prettig.

Rush schreef:

Engelse Drop schreef:Mag je nooit alleen fietsen?

 

Als je terugkomt van een feestje is het meestal donker. En in het dorp maakt het niks uit, maar ik moet door de bush bush naar huis in de middle of nowhere en door 2 donkere tunneltjes. Mij niet gezien alleen.

Maar dat zegt ze toch ook ED. Waarom dan meteen weer komen met dingen als zelfstandigheid.
Of je zelfstandig bent ja of nee heeft toch helemaal niks te maken met alleen of samen fietsen. En dan nog waarom zou je bewust risico willen lopen op gevaar alleen maar omdat je perse alleen wil fietsen. Dan is het volwassener en wel overwogen om dat risico bewust niet te nemen vind ik persoonlijk.

En hij hoeft van haar niet mee, hij wil dat zelf.

Pff.. ED.. je neemt nu wel alles heel erg letterlijk! Ik ga er vanuit dat Rush wel gewoon overdag alleen naar de supermarkt mag fietsten. Dat ze uberhaupt alleen MAG fietsen. Maar mijn vriend zou om 3 uur 's nachts ook niet zeggen: schat, ik ga nog meer drinken, ga jij maar lekker alleen een kwartier fietsen. Hij vergeeft het zichzelf nooit als mij iets overkomt (en er zijn hier vorige week nog 3 meisjes aangerand dus het kan gewoon gebeuren). Ik zou ook best wel gekwetst zijn als het hem niets kon schelen..