Zit jouw vriend onder de plak?

Artemis schreef:

Gympie schreef:

Engelse Drop schreef:

Merai schreef:Wat een discussie weer hier, ik geloof dat ik niet helemaal begrijp waarom samen fietsen ook maar iets met onder de plak zitten te maken heeft. Ik fiets overigens altijd alleen, gewoon omdat ik ook vaak alleen ergens heen ga. Ik voel me daar niet onveilig bij, maar ik woon dan ook in Amsterdam (vlakbij het centrum) waar altijd wel leven op straat is. Ik kan me goed voorstellen dat het anders zou zijn als ik door afgelegen gebieden moest fietsen. Ik vind dat een beetje appels met peren vergelijken.

Het heeft er weinig mee te maken. Alleen vonden sommigen het hier raar dat ik helemaal alleen zonder mijn vriend naar huis fiets 's avonds. Daaruit trokken ze de conclusie dat het mijn vriend niks uitmaakt wanneer mij iets zou overkomen.

Uh, nee, JIJ vond het raar dat sommigen NIET alleen naar huis fietsen. Niet de boel verdraaien, hè  

 Inderdaad, jij begon over mensen die niet alleen van een feestje vertrekken maar wachten op hun wederhelft.

Ik vind het trouwens vet asociaal om de ander alleen naar huis te laten gaan. Als je samen iets gaat doen is het samen uit samen thuis. Als ik in de kroeg ben met een vriendin ga ik ook mee als zij naar huis wil, als mijn man eerder dan ik weg wil ga ik ook mee, en andersom ook. Kwestie van goed fatsoen enzo. Heeft niets te maken met onzelfstandigheid   
Of niet alleen durven fietsen.

Dat mag jij asociaal vinden, maar hier is het alles behalve asociaal. Wij vinden het allebei prima, dan is het toch prima?

Dus omdat jij en je vriend of man (wat was het nou) het allebei prima vinden, is het gelijk niet asociaal en is dat de norm?

Artemis vindt het asociaal gedrag. In ons geval is hier echter geen sprake van. Hoe kan ik het nog simpeler uitdrukken?

ik denk dat het ook ligt aan in welke levensfase je zit.

Mijn man ging bij zijn ex veel stappen zonder haar. En bij mij doet hij liever samen dingen. Hij gaat wel eens alleen iets doen, maar we zien elkaar door de week bijna niet waardoor hij in het weekend graag met mij ergens heen gaat.  
We doen ook vaker gewoon samen met andere stelletjes iets. En met zijn enige vrijgezelle vriend doen we ook best veel. 

Een vriend van mijn man beweerde dat ik hem gehersenspoeld had en dat hij bij mij onder de plak zat etc. Terwijl mijn man er zelf gewoon geen behoefte meer aan had. Hij zei zelf altijd ik ben veranderd ik ben ouder heb niet meer echt de behoefte aan stappen etc. Hij gaat wel vaak sporten met een andere vriend en ook regelmatig in het weekend een dagje weg zonder mij. Alleen niet meer stappen.
Die vriend is geen vriend meer aangezien hij mij voor alles en nog wat heeft uitgemaakt dat het van mij niet meer mocht etc.

Mijn vriend is een sportfreak en is dus veel weg. Ik laat het wel weten wanneer ik liever heb dat hij thuis blijft, anders is hij elke vrije moment aan het sporten. Als het om uitgaan of afspreken met vrienden/familie gaat, vragen we wel gewoon aan elkaar of het goed is.

Engelse Drop schreef:Artemis vindt het asociaal gedrag. In ons geval is hier echter geen sprake van. Hoe kan ik het nog simpeler uitdrukken?

 Net zoals er bij anderen geen sprake is van onzelfstandig gedrag als ze op elkaar wachten en samen fietsen...

Jij beleeft de wereld wel heel bijzonder. Je kat die suzanne van de radio af in een ander topic, omdat ze oordeelt over de vriendinnen van haar vrienden, zelf doe je hetzelfde over stellen in jouw omgeving waarvan de vrouw eerder wegwil en wil dat haar man meegaat. In de meeste relaties geldt gewoon samen uit en samen thuis, dat heeft voor de meeste mensen te maken met fatsoen, niet met plak.
Je vindt het logisch dat die kerel van de radio niet mee kan naar Lowlands, maar hier kat je vrouwen af waarvan hun man in jouw ogen onder de plak zit.

Kun je niet een boek schrijven ' hoe te leven volgens Kim'? Dan lezen we dat, scheelt een hoop gedoe hier op het forum, hoef jij anderen niet continue je beperkte wereldbeeld op te dringen.

*

Ik vind het trouwens vet asociaal om de ander alleen naar huis te laten gaan. Als je samen iets gaat doen is het samen uit samen thuis. Als ik in de kroeg ben met een vriendin ga ik ook mee als zij naar huis wil, als mijn man eerder dan ik weg wil ga ik ook mee, en andersom ook. Kwestie van goed fatsoen enzo. Heeft niets te maken met onzelfstandigheid   
Of niet alleen durven fietsen.

------

De quote valt steeds weg op mijn tablet maar met dit gedeelte van Artemis ben ik het ook wel eens. Als je samen met een vriendin ergens bent zegt je ook niet ineens: joh, als jij naar huis wil ga je lekker, ik blijf nog even. In mijn vriendengroep zouden ze je dan wel even raar aankijken geloof ik. Zal niet echt als fijn ervaren worden.

In mijn vriendengroep is het juist heel los allemaal. We spreken ergens af in een kroegje ofzo en niemand komt echt met iemand samen. We zijn daar gewoon vaak in wisselende samenstellingen. Het is dus niet dat ik met 1 vriendin daar kom en dan ook weer samen wegga. Die kroeg is er gewoon en om 10 uur komen twee vrienden daarbinnen, die appen wat mensen, dan komen er zo een stuk of 6 vrienden binnendruppelen en tussendoor gaat er nog weer iemand weg en om 12 uur zijn er ineens 12 vrienden bij elkaar, waarvan er om half 1 drie afzonderlijk van elkaar weggaan, etc. etc.

Het komt ook voor dat ik of mijn vriend gewoon even een uurtje gaan buurten, allemaal niks ergs of asociaals aan, gewoon heel relaxt en zonder veel pretenties een beetje met elkaar ouwehoeren en een stuk of wat biertjes drinken. Ieder doet zijn ding en het is niet zovan: dit duurt van 10 tot 2 en daarna gaan wij samen weer weg, want anders word ik boos op jou.

Dat laatste vul je in. 

Niemand spreekt volgens mij strakke tijden af. Maar als ik met mijn man ergens heen ga gaan we samen, dus gaan we ook samen weg, ongeacht of anderen dat wel of niet doen. In praktijk werkelijk nog nooit een probleem geweest, we zijn het meestal eens over wanneer we naar huis willen. Dat gaat vrij simpel, en niemand wordt boos.

En hoe doe je dat toch, zo vaak naar de kroeg? De keren dat wij samen kunnen zijn op 1 hand te tellen, en dat is bij vrienden niet anders, die hebben ook banen en gezinnen en andere verplichtingen zoals sportwestrijden enzo.

Valt wel mee hoor, hoe vaak wij in de kroeg zitten. Wel vaker dan andere ouders, dat zal ermee te maken hebben dat wij midden in de stad wonen. De binnenstad voelt als onze achtertuin en de kroeg is niet zozeer een plek om 'uit je dak te gaan', maar eerder een normaal onderdeel van ons sociale leven.

Maar neem je je dochter daar dan ook mee naartoe?

Ja, enorm. Hij heeft een putje in zijn hoofd.. van mijn duim.

Nee even zonder dollen. Als we los van elkaar iets willen doen dan overleggen we dat even (we zitten immers ook met B). De ene keer is het prima, de andere keer komt het niet uit en dan blijven we gewoon thuis.

Onze dochter is gelukkig een makkelijk kind. Ze vindt het heerlijk om haar eigen gangetje te gaan en vindt het reuze leuk om betrokken te worden in ons leven i.p.v. dat wij alles om haar laten draaien. Eigenlijk hebben we gewoon onze weg erin gevonden met z'n drietjes en zijn we gelukkig allemaal wel van de gezelligheid, haha! Dochter gaat t liefste overal mee naartoe, maar natuurlijk neem ik haar 's avonds niet mee. Wel overdag, zeker nu in de zomer, lekker op het terrasje.

Daar heb ik dus slechte herinneringen aan.

Mijn ouders hielden ook altijd veel van gezelligheid. Zo gezellig dat ze nooit thuis waren en ik op zondag om 18.00u werd gebeld om friet te komen eten in de kroeg. Als kind vond ik het doodnormaal om bij hun in de kroeg te zitten. Terwijl zij aan hun bier zaten, kreeg ik mijn blikjes cola wel. Ik heb ze zelfs nog eens verdedigd als kind tegenover mensen die vonden dat kinderen niet in de kroeg hoorden.

Ik heb een heel vertekend beeld van wat gezelligheid is, weet niet wat normaal is om weg te tikken qua drank en daarnaast is het echt gezond om te drinken terwijl je kinderen te jong zijn om echt voor zichzelf te zorgen?

Nyx schreef:Daar heb ik dus slechte herinneringen aan.

Mijn ouders hielden ook altijd veel van gezelligheid. Zo gezellig dat ze nooit thuis waren en ik op zondag om 18.00u werd gebeld om friet te komen eten in de kroeg. Als kind vond ik het doodnormaal om bij hun in de kroeg te zitten. Terwijl zij aan hun bier zaten, kreeg ik mijn blikjes cola wel. Ik heb ze zelfs nog eens verdedigd als kind tegenover mensen die vonden dat kinderen niet in de kroeg hoorden.

Ik heb een heel vertekend beeld van wat gezelligheid is, weet niet wat normaal is om weg te tikken qua drank en daarnaast is het echt gezond om te drinken terwijl je kinderen te jong zijn om echt voor zichzelf te zorgen?

 Klopt, de ene ouder heeft meer pedagogisch inzicht dan de ander. 

Vervelend dat dat jouw herinneringen zijn!

Ik neem haar dus 's avonds zeker niet mee en wij drinken ook nooit allebei, één van ons blijft sowieso altijd nuchter. Verder zou ik het ook niet prettig vinden als andere mensen veel drinken waar mijn dochter bij is. Ik hou dat echt wel in de gaten, maar 's middags wanneer de mensen eens één biertje drinken en de helft zit nog aan de koffie en fris, dan mag mijn dochter echt wel mee

Een terrasje vind ik iets anders dan de kroeg. Op een terrasje zat ik als kind ook heel erg vaak. En dan gewoon aan mijn cola, terwijl mijn ouders een biertje dronken.

Als kind was ik me natuurlijk niet bewust van het feit dat mijn beide ouders beschonken waren en kon ik me gelukkig ook niet realiseren dat als mij iets zou overkomen, dat ik aan beide ouders niets meer had. Goed dat jullie daar wel afspraken over maken.

Tuurlijk! Mijn man is sowieso niet zo van de drank, die is meer van de 1, hoogstens 2 biertjes op een avond. Zelf kan ik nog wel eens doorgaan, maar ik zou dat nooit doen wanneer ik alleen de verantwoordelijkheid voor mijn dochter heb en ook niet als zij er bij is, moet er niet aan denken

Printje schreef:Maar neem je je dochter daar dan ook mee naartoe?

Ik geloof het gewoon echt niet

Maar goed mijn vriend zit misschien wel onder de plak. In de zin dat we overleggen hoe of wat. Ik draai vaak weekenddiensten en heb dan de auto nodig anders kom ik er niet met ov. Hij is dan gedwongen toch met ov te gaan of met de motor. Maar echt niet dat hij thuis blijft omdat ik de volgende dag bijv vroeg op moet.

Als wij trouwens een avondje naar de kroeg gaan gebeurt het wel eens dat mijn vriend of ik eerder weggaat. Het is niet altijd samen uit samen thuis. Ik kom wel eens rond half 12 in de kroeg, dan zit hij er al een hele poos. Als ik dan een halfuurtje in de kroeg ben wil hij naar huis, prima, ik blijf nog even zitten.

Zelfstandigheid, zie ik dus ook als het vermogen gevaar in te schatten voor je eigen persoon, en vervolgens de bewuste keuze maken sommige dingen niet in je eentje op te willen lossen. Dat zal een lastige zijn, geschat op de situatie waarin zelfstandigheid betekent dat je alleen naar huis fietst.

Nee mijn vriend zit absoluut niet bij mij onder de plak. Ik gruwel van verhalen van vrouwelijke collega's en vriendinnen die hun vriendjes rondcommanderen en bepalen wat voor kleding ze dragen en wat voor kapsel ze zich moeten laten aanmeten bij de kapper, of ze wel of niet naar de kroeg mogen... Nee, dat is bij ons absoluut niet zo.

Oh ja! Haha! Van die vrouwen die overduidelijk de kleding van hun man aanschaffen, die mannen lopen dan àllemaal in dit soort kleren rond: