Als jouw vriend...

Voor zijn werk naar het buitenland mag en je kan niet mee, zou je dat goed vinden?

En voor hoeveel maanden kun je het accepteren dat hij weg is? Het is een mooie kans voor hem en hij wil heel graag. Maar alleen als jij daar achter staat natuurlijk.

Wat vind je redelijk? Of wil je helemaal niet dat hij gaat?

3 weken maximaal.

Een paar weken, geen probleem. Ik denk dat m`n max. wel 2 maanden is.

Dat is ook een beetje afhankelijk van de situatie toch? Mijn vriend en ik wonen samen in een koophuis, maar verder hebben we geen kinderen of andere verplichtingen. Als hij voor een half jaar ofzo naar het buitenland zou kunnen zou ik daar stevig van balen, maar ik zou dat wel ok vinden. Een jaar of langer lijkt me te lang.

Als we kinderen zouden hebben zou ik een half jaar denk ik te lang vinden. Dan zou ik één of twee maanden echt de max vinden, vooral voor de kinderen.

Oei lastig. M'n vriend is de laatste tijd vrij veel in het buitenland voor z'n werk, maar dat zijn dan steeds korte tripjes (wel veel achter elkaar, dus ik ben wel veel alleen). Ik denk dat ik twee maanden zonder hem nog wel zou overleven. Daarna zou ik 't toch wel echt te lang vinden, zeker als je 'm niet tussendoor mag opzoeken. 
Ik vind het niet echt een kwestie van niet mogen gaan, wat voor z'n werk is, dat moet maar gewoon, dat hoort er nou eenmaal bij. Komt waarschijnlijk in werkelijkheid ook nog wel eens voor dat ie voor drie maanden achter elkaar weg zal moeten, maar dan mag ik wel gewoon weekendjes langs komen.

Ja hoor, mijn vriend heeft best veel gereist (Edit: gereisd )  voor zijn werk. Ik vind dat ie moet doen waar hij zin in heeft  en als hij graag wil reizen voor zijn werk dan moedig ik heb aan. Ik denk dat ik er minder moeite mee heeft dan hij. Maar ik weet dat hij niet langer dan een maand weg zou willen. (gelukkig, want dat vind ik ook lang!) Scheelt natuurlijk ook dat wij geen kinderen hebben.

Als het 'de kans van zijn leven is': tuurlijk! Zeker in huidige tijd moet je dat soort dingen aannemen. En ja, ik zou het niet leuk vinden en we moeten ook zeker puzzelen hoe we het doen met het huis enzo. Ik denk dat een maand of 3 wel mijn max zou zijn. Langer kan wel, maar dan met elkaar tussendoor zien, hier of daar.

Weet toch wel dat als mijn vriend zo'n kans zou krijgen, hij never nooit niet zonder mij gaat.

Daar zouden toch wel veel dingen in meespelen. Sowieso of er bijv een extra financiële vergoeding tegenover staaf. Als ik bijv tussendoor 1-2 weken kam langskomen zou ik hem best een half jaar kunnen missen. Niet langer dan dat. 3 maanden zou ik anders geen probleem vinden. 

Zou hem wel heel erg missen natuurlijk maar we zijn nog jong, hebben geen kinderen

Een baan waarbij hij regelmatig naar het buitenland moet zou ik niks vinden, als het een keertje twee weken is dan zou ik het wel prima vinden maar verder liever niet.

.

Hmm een half jaar zou ik wel lang vinden. En dan ook nog zonder zekerheid dat het daarna klaar is.. Dat maakt het wel lastig. Is opzoeken überhaupt geen mogelijkheid? Echt mee gaan voor dat hele half jaar kan ik me voorstellen dat dat lastig is zomaar, maar na 3 maanden even opzoeken maakt het al dragelijker misschien.
Ik zou het trouwens ook wel afhankelijk vinden van de locatie waar ie zit. Als dat ergens in een westers land is waar gewoon internet is, kan je tenminste nog makkelijk dagelijks contact houden. Ergens in de bush bush maakt dat al anders.

Carra schreef:Ja dat is waar Elliot. In dit geval is er wel een koophuis (twee eigenlijk) en geen kinderen.

Het is een bijzondere kans, en normaal gesproken is hij nooit voor werk in het buitenland. Het gaat trouwens niet om mij, maar iemand dichtbij mij.

Ze zeggen nu dat het om een half jaar gaat. Maar kunnen niet uitsluiten dat het uitloopt. Afhankelijk van of het werk tegen of meezit.


Edit: En hij gaat beduidend meer verdienen. In dat half jaar meer dan een 'normaal' jaarsalaris.

Gaan! Ik zou hem echt laten gaan.. Het is een bijzondere kans, het is een half jaar, en het verdient veel. Dan heb je altijd wel mogelijkheden om weekendjes heen en weer te reizen (afhankelijk van de locatie natuurlijk)

Ja, dat opzoeken is vrijwel onmogelijk. Het is geen Westers land in ieder geval. En het is niet heel veilig als vrouw alleen. Daarnaast kunnen ze dan nog niet samen zijn want ze zijn niet getrouwd.

Moeilijke situatie. Als mijn vriend echt graag wil, dan laat ik 'm gaan. En zeker als we ons huis in Nederland + zijn nieuwe onderkomen kunnen blijven betalen. Kan ik leuk tripjes naar hem toe maken! 
Voor hoe lang, dat weet ik niet.. Ik ben iemand die heel goed periodes alleen kan zijn, maar om nou heel lang alleen te moeten leven lijkt me niet zo leuk eigenlijk,

Edit: ik lees dat bezoekjes lastig worden.. In dat geval vind ik het lastiger, maar laat ik het nog steeds afhangen van hoe graag mijn vriend wil.

Als mijn vriend nu weg zou gaan, zou ik daar niet heel blij mee zijn omdat het niet goed gaat met mij.

Anders zou ik er nog niet blij mee zijn, maar als het voor hem een ultieme kans is, moet hij hem pakken. Maar het liefst wel max. 1 maand ofzo..

Carra schreef:Ja, dat opzoeken is vrijwel onmogelijk. Het is geen Westers land in ieder geval. En het is niet heel veilig als vrouw alleen. Daarnaast kunnen ze dan nog niet samen zijn want ze zijn niet getrouwd.

Ik zou als ik geen kinderen had, gaan trouwen en meegaan.

Verder zou ik het nu laten afhangen van de situatie, is het noodzakelijk, of is het alleen maar leuk, levert het veel op in de zin van geld of promotie of niet, enz. 

Een half jaar is voor mij wel de max. Maar ik vermoed dat mijn man het sowieso niet zo lang zou willen. Zonder kinderen zou ik er geen moeite mee hebben overigens.

Carra schreef:Ja, dat opzoeken is vrijwel onmogelijk. Het is geen Westers land in ieder geval. En het is niet heel veilig als vrouw alleen. Daarnaast kunnen ze dan nog niet samen zijn want ze zijn niet getrouwd.

In dat geval zou ik sowieso al niet zo heel blij zijn dat hij daar ergens zit. Ook al is ie een man. En zal 't vast wel veilig zijn. Maar toch. Ik ben toch minder held dan ik dacht.

Nou, nu niet. We hebben over een paar maand 3 kleine kinderen, ik heb weinig behoefte om dat weken tot maandenlang in mijn eentje te gaan doen. Dan maar gewoon wachten totdat de kinderen groter zijn. En dan nog geen maanden hoor.

In ons geval gewoon niet. Ja, een weekje of zo, maar verder niet. Dat gaat gewoon niet met onze gezinssituatie. Hij zou dat niet eens aan mij voorleggen, hij zou zelf al besluiten dat dat niet gaat.

.

De vriend van een vriendin van me heeft net 4 maanden in NYC gewoond. Zij heeft hem wel 3 x opgezocht dus dat was wel fijn voor ze. Haar is het achteraf heel erg meegevallen geloof ik.

Nu er een kind/ bijna 2 kinderen in het spel zijn word het voor mij wel een héél ander verhaal.

Voor we kinderen hadden had ik het waarschijnlijk aan hem overgelaten. Als het echt iets is wat hij heel graag wilt, zo´n once in a lifetime idee, zou ik niet degene willen zijn die hem daarin tegen houdt.
Ik zou hem overigens in dat half jaar wel tussendoor willen zien, kan het niet in dat land dan komt hij maar terug voor een lang weekend of we ontmoeten elkaar halverwege waar het wel kan.

Bij mijn vriend zijn werk krijg je geld om eens in de zoveel weken/maanden je partner over te laten komen. En als je beide verhuisd krijg je ook geld om je familie op te zoeken, netjes he.

Ik zou een aantal maanden wel oké vinden. 2 t/m 6 maanden.

Op dit moment zou ik dat niet leuk vinden. Wel een week of 2/3, dat is geen probleem. Maar als hij nu voor 6 maanden naar het buitenland vertrekt mist hij ontzettend veel van onze dochter. Als het echt een ultieme kans is, waar we uiteindelijk allemaal beter van worden, zou ik het wel overwegen. Maar blij zou ik er niet van worden.

Ik heb zelf 6 maanden in de VS gewoond en gewerkt, mijn vriend is nu voor een half jaar in het buitenland. We hebben 1 maand overlap gehad. Leuk en makkelijk is het niet, maar het hoort nu eenmaal bij ons werk.

Mijn vriend heeft overigens ook een aanbod gekregen om daar nog langer te blijven (+- 3 jaar), maar dat aanbod heeft hij afgewezen.