Wat zijn redenen voor een abortus?

Surya schreef:
Ben ik niet helemaal met je eens. Als je een kind niets te bieden hebt, moet je inderdaad zorgen dat je geen kind ter wereld brengt. Je psychische gestel kan inderdaad een goede reden zijn.
Maar de manier waarop je ervoor zorgt dat je geen kind ter wereld brengt, is weer de andere discussie.

Op het moment dat je er gewoon voor zorgt dat je niet zwanger raakt dan is élke reden dat je een kind niks te bieden hebt toch goed genoeg? Al heb je 50.000 euro op de bank en vind je dat het er 60.000 moeten zijn voor je zwanger raakt, als je gewoon niet zwanger raakt dan hoef je over de reden om geen kind te krijgen helemaal niet te discussiëren. Dat wordt pas relevant op het moment dat er een zwangerschap aan de orde is en er een abortus in zicht komt. Lijkt mij dan.

Voor mij zal abortus waarschijnlijk nooit een optie zijn. Voor mijn eerste keer had ik het al gehad over het 'wat als', ik zou me altijd verdrietig blijven voelen. Ik vind het ook wen laatste uitweg, zoals Susan omschrijft.
Ik vind het goed dat er in Nederland een vrije keus met begeleiding is, zodat ieder haar keuze kan maken.

Susan schreef:

Surya schreef:
Ben ik niet helemaal met je eens. Als je een kind niets te bieden hebt, moet je inderdaad zorgen dat je geen kind ter wereld brengt. Je psychische gestel kan inderdaad een goede reden zijn.
Maar de manier waarop je ervoor zorgt dat je geen kind ter wereld brengt, is weer de andere discussie.

Op het moment dat je er gewoon voor zorgt dat je niet zwanger raakt dan is élke reden dat je een kind niks te bieden hebt toch goed genoeg? Al heb je 50.000 euro op de bank en vind je dat het er 60.000 moeten zijn voor je zwanger raakt, als je gewoon niet zwanger raakt dan hoef je over de reden om geen kind te krijgen helemaal niet te discussiëren. Dat wordt pas relevant op het moment dat er een zwangerschap aan de orde is en er een abortus in zicht komt. Lijkt mij dan.

 De reden doet er wat mij betreft niet zoveel toe. Als je absoluut geen kind wil, prima. Maar voor mij hoort daar dan bij dat je niet zwanger wordt, abortus is daarin voor mij geen optie.

Er zijn zeker bepaalde situaties denkbaar waarin veel vrouwen zouden kiezen voor een abortus, of waarin dat de meest verstandige, of voor de hand liggende keuze is. Het probleem is alleen dat de meeste vrouwen nooit in een dergelijke situatie terecht zullen komen. Als ik het zo inschat, dan hebben de meeste vrouwen hier op het forum een stabiele basis, een sociaal vangnet, ze leven gezond, hebben een redelijke opleiding en een redelijk inkomen (of kans op inkomen), de meesten hebben een vriend, wonen samen, ervaren veel liefde voor hun omgeving, van hun omgeving, staan positief in het leven, hebben een veilige thuisbasis, voldoende te eten, etcetera. Ik vind het dan ook behoorlijk kortzichtig om te oordelen over andere vrouwen die hun zaakjes misschien minder voor elkaar hebben. In jullie riante positie is het moeilijk te overzien in welke gevallen vrouwen kiezen voor een abortus en welke lading dit voor hen heeft. Niet iedereen heeft zoveel geluk, ik vind het juist van verantwoordelijkheid getuigen wanneer je in bepaalde situaties kiest voor een abortus.

Ik heb ook altijd geroepen absoluut geen abortus te laten plegen. Mocht ik zwanger raken dan was dat zo en dan kwam er een kind, geen haar op m'n hoofd die er aan dacht een kindje weg te laten halen. Nu heb ik 2 kinderen en zie ik het toch anders. 

Een kind is een verantwoording, een kostenplaatje en een zorg van 24/7. Er is iemand afhankelijk van jou. Ik ben heel blij met m'n kinderen maar kan me heel goed voorstellen dat mensen het niet willen of er niet klaar voor zijn.

Surya schreef:En wanneer heb je een kind niets te bieden? Is dat ook niet een beetje cultureel bepaald? Er worden ook kinderen geboren in arme gezinnen, in arme landen. Dan zou je kunnen zeggen dat die vrouwen geen kinderen moeten krijgen, want ze hebben het kind "niets" te bieden. Maar die discussie is ook al eens gevoerd en er werd gezegd dat je een vrouw het recht op een kind niet mag ontnemen.
Dus hebben we allemaal het recht op een kind maar dan wel in de de omstandigheden die wij juist vinden?
Ik ben het daar gewoon niet mee eens.

Het gaat toch ook niet om een objectieve standaard die vastgesteld moet worden? Dat is het persoonlijke gevoel van mensen. Ik zie het niet zitten om een kind te krijgen, mede omdat ik het kind niks te bieden heb. Natuurlijk is er een oplossing te vinden, ik kan stoppen met mijn studie, ik kan dan met een baby op een studentenkamer gaan zitten, maar ik vind dat niet een goed idee en wil dus geen kind.

Exogenesis schreef:Ik ben voor abortus bij een verkrachting.
Ook ben ik voor, wanneer het kind een dusdanig ernstige aandoening heeft, dat het geen besef van eigen bestaan zal hebben of altijd pijn zal hebben.

Voor de rest vind ik zwanger raken eigen verantwoordelijkheid en vind ik het schrijnend te zien dat de beslissing soms erg snel en gemakkelijk wordt genomen.

 Hier ben ik het helemaal mee eens.

SuperGrover schreef:

Surya schreef:En wanneer heb je een kind niets te bieden? Is dat ook niet een beetje cultureel bepaald? Er worden ook kinderen geboren in arme gezinnen, in arme landen. Dan zou je kunnen zeggen dat die vrouwen geen kinderen moeten krijgen, want ze hebben het kind "niets" te bieden. Maar die discussie is ook al eens gevoerd en er werd gezegd dat je een vrouw het recht op een kind niet mag ontnemen.
Dus hebben we allemaal het recht op een kind maar dan wel in de de omstandigheden die wij juist vinden?
Ik ben het daar gewoon niet mee eens.

Het gaat toch ook niet om een objectieve standaard die vastgesteld moet worden? Dat is het persoonlijke gevoel van mensen. Ik zie het niet zitten om een kind te krijgen, mede omdat ik het kind niks te bieden heb. Natuurlijk is er een oplossing te vinden, ik kan stoppen met mijn studie, ik kan dan met een baby op een studentenkamer gaan zitten, maar ik vind dat niet een goed idee en wil dus geen kind.

 De reden waarom iemand geen geen kind wil doet er voor mij niet zoveel toe.  De manier waarop je voorkomt dat je een kind krijgt vind ik  belangrijk.

Surya schreef:
 De reden waarom iemand geen geen kind wil doet er voor mij niet zoveel toe.  De manier waarop je voorkomt dat je een kind krijgt vind ik  belangrijk.

 Ik neem alleen aan dat je in ziet dat geen enkele vorm van anticonceptie 100% veilig is. Anders had ik daar ook allang voor gekozen. Ik wil absoluut geen kind nu, terwijl ik wel een stabiele relatie heb. Ik ben om die reden ook van pil (97%) naar mirena spiraal (99%) overgestapt, om de kans nog meer te verkleinen. Maar ook dán heb je nog een kans. Zelfs als je het met condoom én spiraal zou doen zou je nog een kans hebben.
De enige manier is dus volledige abstinentie, maar dat is niet erg realistisch, zeker niet in een relatie. Jij hebt het zelfs over andere bevredingsmiddelen, en ik kan me daar best wel wat bij bedenken (zoals orale seks), maar zelfs dán is er nog altijd een kans aanwezig dat je zwanger wordt.

Ik denk dat mensen die anticonceptie nemen, voldoende maatregelen nemen om een zwangerschap te voorkomen. Helaas zijn die middelen niet 100% betrouwbaar, dus je loopt altijd risico op zwangerschap, maar stel dat je door de anticonceptie heen zwanger raakt en je wilt absoluut geen kind (immers, je slikt anticonceptie), dan vind ik dat ook een reden om eventueel abortus te laten plegen. Je wilt immers geen kind, en dat lijkt me al voldoende reden.

Ik vind dat ieder over zijn eigen lichaam en wensen mag beslissen, dus daarmee ook de mogelijkheid moeten hebben om een abortus uit te laten voeren.

Zelf zou ik niet zo snel een abortus uit laten voeren. Ik wil op dit moment geen kinderen, past grofweg gezegd niet in de planning. Maar ik kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om het weg te halen. Mijn vriend en ik hebben een stabiele relatie, een woning, we kunnen rondkomen etc. Ik zou dan wat dingen om moeten gooien in mijn leven (studievertraging, verhuizen naar iets groters bijvoorbeeld), maar daar valt ook wel een mouw aan te passen.

De mensen die een abortus nemen denken tenminste vaak nog na over het welzijn van het kind. Ik zie iets teveel gevallen van mensen die gewoon door blijven fokken, om het maar oneerbiedig te zeggen, waar ze beter een keer of 6 een abortus hadden kunnen uitvoeren. Want keer op keer kinderen die uit huis geplaatst worden, en dan toch nog zwanger worden en geen moment abortus overwegen, dat vind ik veel schokkender.

Een kind is geen straf, dus zeggen ' je neemt je verantwoordelijkheid maar' vind ik het kind tekort doen. Iemand die geen kind wil hoeft geen kind te krijgen, hoezeer ik in wezen ook tegen abortus ben. Ik kijk liever naar manieren om het voor ouders mogelijk te maken het kind toch te laten komen, dan naar abortus, maar dan gaat het vooral over praktische zaken. Bij iemand die totaal onverantwoordelijk is en daardoor aan de lopende band abortus laat plegen wil je toch geen kind zien opgroeien? Iemand die slordig met zijn lijf en seks en anticonceptie omgaat lijkt mij niet de geschikte persoon om tegen te zeggen ' tja, eigen schuld, dan voed je het maar op ook' .

Ik snap persoonlijk weinig van mensen die alles voor elkaar hebben en een kinderwens hebben, maar ' pas over een jaar of 3/4' en dan abortus plegen. Dan heb je de waarde van zo'n zwangerschap ook niet goed in beeld. Maar mensen die echt oprecht vinden dat ze geen kind moeten krijgen, om welke reden dan ook, dat snap ik best. En ik vind abortus geen chique oplossing, het is een noodgreep, maar het moet wel mogelijk zijn.

Kinderen hebben is zwaar, dat mag je een ander niet opdringen vanwege je eigen principes.

Artemis schreef:

Ik snap persoonlijk weinig van mensen die alles voor elkaar hebben en een kinderwens hebben, maar ' pas over een jaar of 3/4' en dan abortus plegen.

Absoluut mee eens.

Ik ben het met je eens.

Eens! Goed verwoord!  

Artemis schreef:
Ik snap persoonlijk weinig van mensen die alles voor elkaar hebben en een kinderwens hebben, maar ' pas over een jaar of 3/4' en dan abortus plegen. Dan heb je de waarde van zo'n zwangerschap ook niet goed in beeld. 

Wat is dat dikgedrukte volgens jou dan wél? 

Overigens vind ik die kwestie van alles voor elkaar hebben en een kinderwens over paar jaar hebben, en dan toch abortus plegen wel een lastige. Het is iets waar ik heel erg mee kamp mocht ik nu zwanger raken. Ik wil écht heel graag een kind, maar ook écht heel erg graag nog niet nu. Ook al heb ik m'n zogenaamde 'zaakjes' voor elkaar, ik ben daar gevoelsmatig nog niet klaar voor. Daar neem ik dus ook maatregelen tegen (anticonceptie) want ik wil dit niet dus neem ik m'n verantwoordelijkheden. Mocht ik onverhoopt toch zwanger raken, dan zegt dat niets over mijzelf maar meer over de anticonceptie. Die heeft gefaalt, niet ik. Waarom zou ík daar dan voor moeten opdraaien, mijn hele leven voor moeten veranderen voor een fout waar ik notabene maatregelen tegen nam? Als ik die zwangerschap echt niet wil op dat moment zijnde, dan zegt dat toch niets over een eventuele zwangerschap later in m'n leven? Ik kan oprecht nu niet zeggen of ik een zwangerschap nu zou laten afbreken of niet. Ik denk dat we er uiteindelijk wel voor zullen gaan want we staan nu een stuk sterker en bovendien zou ik me toch sneller laten leiden door hormonen, maar een jaar geleden toen ik nog niet eens samenwoonden stond ik hier echt stellig in. En don't get me wrong, als ik wél zou besluiten het kindje te houden, zou ik uiteraard er helemaal voor gaan en het niet meer als ongewenst zien, dat nooit, maar wel als ongeplanned. En dat wil ik nu niet, vandaar de maatregelen. 

Net als dat Printje bijvoorbeeld hier zegt dat ze absoluut niet nog een kindje wilt en eventueel bij een zwangerschap abortus zou laten plegen. Dat zegt toch werkelijk niets over de kindjes die ze al heeft? DIE heeft ze met liefde gekregen op het moment dat ze dat wilde, maar een eventuele volgende zwangerschap wil ze écht niet. Dat is toch haar goed recht? Op het moment dat de maatregel die ze daar tegen neemt faalt, is het toch niet dat zij daar dan maar voor moet 'boeten'? (beetje moeilijke woordkeuze, hoop niet dat iemand daar over valt).

Eigenlijk wat Sadie op pagina 2 dus al zei 

Ik kan me totaal niet in je woorden vinden Marin. Ik word er zelfs verdrietig van.

Exogenesis schreef:Ik kan me totaal niet in je woorden vinden Marin. Ik word er zelfs verdrietig van.

 Dat kan. Maar het is toch mijn goed recht om dat zo te denken? Ik zou daar echt onwijs over in dubio zijn. Ik wil gewoon echt nog geen kind nu, anders probeerde ik wel zwanger te raken. Ik neem niet voor niets die anticonceptie. Ik vind een kind zo'n grote stap in je leven, dat ik daar 100% achter wil staan, en niet maar door een 'fout' in een medicijn een kind krijg. Zo kan je het ook zien.

Ik ben het helemaal eens met Marin.

Wij hebben trouwens voor ons gevoel nog lang niet alles voor elkaar, terwijl een ander in onze situatie misschien al lang voor een kindje waren gegaan. Geen kind willen is toch genoeg, het maakt toch niet uit dat je over 4 jaar misschien of zelfs zeker wel kinderen wilt?

Ik vind het schokkend dat je een kindje zou laten weghalen, omdat het je nu niet zo goed uitkomt, terwijl je wel die kinderwens hebt en het over een jaar of twee wel wil. Ik vind dat echt geen goede reden om het nu maar weg te laten halen. Zwanger raken is nog altijd een wonder en dat breek je niet zomaar af, omdat je bijvoorbeeld nog graag een lange reis wilt maken, of iets dergelijks. Nee hoor, op die manier vind ik het echt te ver gaan.

Hoezo lange reis of iets dergelijks? Er gewoon absoluut nog niet aan toe zijn kan toch ook?

Engelse Drop schreef:Ik vind het schokkend dat je een kindje zou laten weghalen, omdat het je nu niet zo goed uitkomt, terwijl je wel die kinderwens hebt en het over een jaar of twee wel wil. Ik vind dat echt geen goede reden om het nu maar weg te laten halen.  Zwanger raken is nog altijd een wonder en dat breek je niet zomaar af, omdat je bijvoorbeeld nog graag een lange reis wilt maken, of iets dergelijks. Nee hoor, op die manier vind ik het echt te ver gaan.

 Over één of twee jaar wil ik ook nog geen kind. Pas over ongeveer drie a vier jaar denk ik/we hier aan toe te zijn. Ik ben van mening dat zolang ik daar zelf de keuze over heb wanneer ik daar aan toe ben, ik dat recht ook heb. Over 4 jaar gaat mijn spiraal er uit, dat lijkt me een mooi moment. Overigens maak jij daar reizen van, dat woord heb ik niet eens gebruikt. Wie weet wil ik wel onwijze carrière maken eerst, of verhuizen of trouwen. Ik ben er gewoon nog niet aan toe, punt, wat mijn reden ook moge zijn.

Ik vind dat iedereen een abortus mag plegen. Welke reden iemand daar dan ook voor heeft. Het is mijn lichaam niet, mijn leven niet.

Als voorbeeld: 'Dommere vrouwen' (weet even niet hoe ik het anders moet noemen), die nooit hebben geleerd hoe anticonceptie werkt of hier gewoon veel te makkelijk mee omgaan. Moet je nagaan als die kinderen wel ter wereld komen en wat daar van terecht moet komen. Sorry dat ik het zo onaardig typ maar volgens mij is dat wel realiteit. Natuurlijk is het voorlichten van vrouwen in dat soort situaties een beter plan, maar ik blijf het voor dat type vrouw prettig vinden dat er een optie abortus is. Volgens mij worden er door deze abortussen een hoop probleemgezinnen voorkomen.

En nu krijg ik het hele forum over mij heen volgens mij.. Ik kan het gewoon niet aardiger/netter typen dan dit

Misschien over 4 jaar een kind willen vind ik nog weer iets anders dan denken, volgend jaar gaan we ervoor. Als je in die laatste situatie zwanger raakt en een abortus pleegt, vind ik dat wel een beetje treurig. Dan hecht je volgens mij inderdaad te weinig waarde aan een zwangerschap. Ik blijf pro-choice, iedereen moet zelf hierin een keuze kunnen maken, maar ik vind het in dat geval wel erg verdrietig.

Hoewel ik het zelf waarschijnlijk wat diplomatieker had verwoord, ben ik het wel met je eens Punk'd.

Ik vind het zo irritant en ook oppervlakkig dat mensen hier die tegen abortus zijn niet verder komen dan argumenten als de volgende:

- mensen plegen abortus omdat ze niet in staat zijn voor een kindje te zorgen en anders krijg je crisisopvang en jeugdzorg-levens.
- mensen plegen abortus omdat ze nog lekker op reis willen.
- mensen plegen abortus omdat 'het nu nog ff niet uitkomt'.
- mensen plegen abortus omdat ze egoïstisch zijn en nu hun eigen lekkere leven belangrijker vinden.

Serieus, denken jullie eens verder dan je neus lang is. Wie kiest er nou voor z'n lol voor abortus. Alsof dát de makkelijkste weg is. En er zijn nog tíg redenen waarom 'het ff niet uitkomt'.

Verder vind ik ook veel tegenstanders het volgende uitstralen: "Ik ben een verstandig, rijp en stellig persoon die een ongeplande zwangerschap nóóít zal overkomen. Alle mensen die het wel overkomt zijn dom en moeten maar gestraft worden voor hun daden door dan ook maar voor het kindje te zorgen. Want (tromgeroffel) wie kan seksen kan ook zijn verantwoordelijkheid nemen". 

Nou weet je, dát vind ik pas naief. Mensen die wérkelijk een bepaalde levensrijpheid bezitten kunnen misschien eerder snappen dat dingen nooit zo zwart wit zijn, dingen gebeuren ondanks voorzorgsmaatregelen en dat je er pas over kunt oordelen als je zelf in de situatie zit.