Rare opmerkingen

Caribbeanlover schreef:Marsy, Dat is niet oke wat die man zei. Dat hij het denkt moet hij zelf weten, maar hardop zeggen is niet oke. Leuk is het iig niet, maar hij heeft niemand aangeraakt en om hem nou hardhandig uit de winkel te zetten vind ik ook niet oke. Hij raakte niemand aan en zij met ze alle wel.

Aangezien ze schrijft dat er een stevige woordenwisseling aan vooraf ging, kan ik het me voorstellen dat die man boos werd en weigerde om weg te gaan, waardoor hij uiteindelijk hardhandig verwijderd moest worden. Dan heeft hij wel in eerste instantie niemand aangeraakt, maar als jij een winkel niet wilt verlaten en stennis staat te schoppen dan heeft de manager weinig keus.

@Marsy: wat een verschrikkelijke opmerking zeg! Wel fijn dat je collega's het zo goed oppakte!

Ik doe het ook niet altijd hoor Carrie, maar soms komt het gewoon zo uit. Even een voorbeeld van een situatie waar ik het dus wel heb gevraagd:

Ik zat naast een moeder die een babytje op schoot had. Baby was een beetje aan het spelen met een knuffeltje, maar liet dit knuffeltje vallen. Omdat de moeder niet zo makkelijk kon bukken met dat kindje op schoot pakte ik het knuffeltje op en gaf het haar. Kindje ging naar me lachen, ik lachte terug. Moeder zei bedankt, dus ik zei graag gedaan. Vervolgens ging dat kindje heel erg hoesten, dus ik zei: Ahh wat zielig, wat heeft hij?

Ik vind dat niet heel gek of onbeleefd eigenlijk.

Ik heb een vriendin die echt geen tact heeft. Vorig jaar had ik gedate met een jongen, en omdat ik hem niet leuk vond heb ik daar toen na 2 dates een einde aan gemaakt. Zei ze doodleuk dat ik dat beter niet had kunnen doen, zoveel mannen waren er nou ook weer niet die mij leuk vonden.

En een vriend van mij die twijfelt heel erg aan zijn relatie, en dat kwam laatst ter sprake toen ik met bovenstaande vriendin was. Haar reactie: "Nou, hij kan het beter niet uitmaken want hij is niet knap dus hij vindt echt geen nieuwe vriendin meer".

Geen rare opmerking, maar wel een rare 'daad':

Het team waarin ik werk werkt heel nauw samen met een aantal collega's in België. Eén van de collega's daar was laatst in Amsterdam en is met een aantal mensen uit mijn team uit eten geweest. Ze had voor alle mensen uit het team, dus ook voor de mensen die niet mee waren met het etentje, een klein cadeautje meegenomen. Een soort nepcupcake.

Gister kwam er een collega terug van vakantie, die had die cupcake nog niet gezien. Dus ze gaat achter haar bureau zitten en ziet dat ding staan. Zegt ze: Wat is dit nou weer? Dus wij legden haar uit dat dat een kleinigheidje van die Belgische collega was. Zegt ze: Wat een rotzooi, dat moet ik niet. En ze pleurt het zo in de prullenbak...

Mijn bek viel letterlijk open. Ok, het was niet echt een nuttig cadeau, maar het is toch goed bedoeld!? Neem het dan mee naar huis en gooi het daar weg ofzo.

Caribbeanlover schreef:Marsy, Dat is niet oke wat die man zei. Dat hij het denkt moet hij zelf weten, maar hardop zeggen is niet oke. Leuk is het iig niet, maar hij heeft niemand aangeraakt en om hem nou hardhandig uit de winkel te zetten vind ik ook niet oke. Hij raakte niemand aan en zij met ze alle wel.

Ik vind het al heel erg dat iemand zo denkt.

Blond schreef:Ik heb een vriendin die echt geen tact heeft. Vorig jaar had ik gedate met een jongen, en omdat ik hem niet leuk vond heb ik daar toen na 2 dates een einde aan gemaakt. Zei ze doodleuk dat ik dat beter niet had kunnen doen, zoveel mannen waren er nou ook weer niet die mij leuk vonden.

En een vriend van mij die twijfelt heel erg aan zijn relatie, en dat kwam laatst ter sprake toen ik met bovenstaande vriendin was. Haar reactie: "Nou, hij kan het beter niet uitmaken want hij is niet knap dus hij vindt echt geen nieuwe vriendin meer".

Sowieso nogal bot, maar alsof je leven ook alleen maar om relaties draait en niet gelukkig kunt zijn in je eentje.

Wat een opmerkingen komen er voorbij zeg.. Moet om sommige toch wel stiekem beetje grinniken, hoe verzinnen ze het?!

De vader van mijn vader (mijn opa dus) is in april overleden. Tijdens het condoleren was er een man en die zei tegen mijn vader 'Gecondoleerd met je vader, ze gaan ineens wel met bosjes dood he?!'.
Wij moesten moeite doen om ons gezicht in plooi te houden

Ik was een keer met een vriendin een rondje skate toen we langs wat nieuwbouw koopwoningen kwamen voor jongeren. We stonden even te kijken naar het bord toen er een ouder stel langs kwam en zei dat kan je toch niet betalen... Uhm.. Hoe weet zij dat nou, sloeg echt nergens op. Helaas fietste ze door, anders had ik er nog even achteraan kunnen roepen dat ik net die maand net alleen een huis had gekocht wat duurder was dan deze woningen.

Ik krijg heel vaak te horen dat ik zo wit ben (+ dat ik echt hoog nodig in de zon moet voor een kleurtje). Vind dat zo raar! Dit is gewoon mijn huidskleur, gaat ook niet veranderen.

Mila schreef:Ik was een keer met een vriendin een rondje skate toen we langs wat nieuwbouw koopwoningen kwamen voor jongeren. We stonden even te kijken naar het bord toen er een ouder stel langs kwam en zei dat kan je toch niet betalen... Uhm.. Hoe weet zij dat nou, sloeg echt nergens op. Helaas fietste ze door, anders had ik er nog even achteraan kunnen roepen dat ik net die maand net alleen een huis had gekocht wat duurder was dan deze woningen.

Een paar weken terug gingen wij kijken bij een Mercedes. Toen we daar kwamen en de Mercedes bekeken hadden wilde die man ons graag de weg wijzen naar 'de auto`s die wel binnen ons budget passen'.

Elliot schreef:Eerlijk gezegd verbaas ik me wel eens over wat hier als rare opmerkingen wordt gezien. Sommige opmerkingen (natuurlijk niet over alleenstaande ouders of tienermoeders) zou ik ook kunnen maken. Ik vraag volgens mij ook wel eens aan een ouder die met een klein kindje in de wachtruimte van een dokter zit wat er mis is met het kindje, en volgens mij heb ik ook wel eens een jongetjesbaby per ongeluk als meisje aangezien.

Pompoen en Caroow, over dat shockeren, dat heb ik vroeger ook (onbewust) vaak gedaan. Ik heb een keertje toen ik in de zandbak speelde tegen een vriendje gezegd dat mijn papa ook in een zandbak lag, maar dat hij heel veel zand en een tuintje op zijn buik had.

Ze mogen me best vragen wat ze heeft hoor.
Maar 'He jeetje, wat heeft ze/hij?', komt toch al heel anders over als 'ZO, Wat hebtie?!?!?!' (inclusief harde toon en verontwaardigde blik).

Ja ok, da's wel een beetje vreemd Liedjow!

De eerste mooie dag met een strak jurkje is een feit en ik ben al 5 keer met mijn zwangerschap gefeliciteerd. De eerst volgende is de sjaak. Grrr!

De dag dat ik mijn haren af heb laten scheren en voor het eerst de straat op moest met hoofddoekje werd er op een vol terras heel hard Fatima naar me geroepen. 
In een kledingwinkel vroeg de verkoopster aan me of ik een beetje ziek was ivm mn kale hoofd. Wilde de opmerking, ja ik heb een beetje kanker, maken om haar te shockeren maar dat vond ik dan ook wel weer zielig.
En over het feit dat ik geen kinderen meer kan krijgen hoogstwaarschijnlijk, hoor ik heel vaak; ach je leeft nog dat is het belangrijkst.

Bisq schreef:De dag dat ik mijn haren af heb laten scheren en voor het eerst de straat op moest met hoofddoekje werd er op een vol terras heel hard Fatima naar me geroepen. 
In een kledingwinkel vroeg de verkoopster aan me of ik een beetje ziek was ivm mn kale hoofd. Wilde de opmerking, ja ik heb een beetje kanker, maken om haar te shockeren maar dat vond ik dan ook wel weer zielig.
En over het feit dat ik geen kinderen meer kan krijgen hoogstwaarschijnlijk, hoor ik heel vaak; ach je leeft nog dat is het belangrijkst.

Ik mis echt het nut van dat soort vragen. Ook al had ze gewoon gevraagd of je ziek was (excl een beetje dus) en je had 'ja' gezegd. Wat dan? Ligt ze er dan vanavond van wakker? Houdt ze volgende week je hand vast? Wat doet het er toe of je ziek bent of dat je gewoon zin had om je hoofd kaal te scheren?

Ik zie hier echt vreselijke opmerkingen voorbij komen trouwens, daar gaan je nekharen van overeind staan...

Snow White schreef:Ik krijg heel vaak te horen dat ik zo wit ben (+ dat ik echt hoog nodig in de zon moet voor een kleurtje). Vind dat zo raar! Dit is gewoon mijn huidskleur, gaat ook niet veranderen.

Hoor ik ook vaak. Ja je moet lekker je huid gaan verzieken zodat hun tevreden zijn met je looks of wat? Of de opmerking 'wat ben je dun', 'wat ben je dik'. Je en? Ik heb een spiegel hoor, ik weet zelf ook wel hoe ik eruit zie.

Laatst was ik op stap met mijn baby-nichtje van zes maanden. Buigt er een mevrouw (jaartje of 60) over de kinderwagen heen, gaat er even naar staan kijken etc. zegt ze: 'moet wel zwaar voor je zijn, zo jong al een kind', dus ik zo: 'het is mijn nichtje', zegt ze: 'Ooooh, dan is het goed, ik dacht al, ze worden steeds jonger', dus ik: 'ik ben 27, dus het zou best kunnen hoor'. Die vrouw keek me heel vreemd aan, haha. Ik hoor wel vaker dat ik eruit zie als begin 20, maar zij dacht volgens mij echt dat ik 16 was, ofzo :S

Dat heb ik een keer gehad toen ik met het dochtertje van een vriendin in de wagen door de sneeuw aan het banjeren was. Toen liep een man mij tegemoet en die zei dat ik dan maar niet zo vroeg aan kinderen had moeten beginnen. Mijn antwoord was dat deze niet van mij was maar dat mijn zoon fijn op school zat!

Wat een rare opmerkingen staan hiertussen. Ik krijg dat soort opmerkingen eigenlijk nooit.  Wel eens de vraag of ik me niet lekker voel, omdat ik bleek zie (en dat elke keer gevraagd door dezelfde persoon), maar daar houdt het gelukkig ook echt wel bij op.

Heeeel lang geleden (denk wel een jaar of 17) liep ik eens met familie op Utrecht CS, toen er iemand langs liep die zei: "zo jij bent zo lelijk, als jij in de spiegel kijkt, barst de spiegel!". Die opmerking is me altijd bijgebleven (en heeft denk ik wel bijgedragen aan mijn onzekerheid).

En dan vorige week nog een leuke opmerking van een vriend van me. Hij is pas 30 geworden en ik word dat over een paar maanden. Ik had het erover dat ik er nogal tegenop zie en dat het me nogal bezighoudt, omdat ik het idee heb dat ik dan van alles bereikt moet hebben ofzo. Zegt ie: "ja, eigenlijk ben je niks verder dan toen je 18 was" Hij wilde een grapje maken, maar dit schoot mij op dat moment een beetje in het verkeerde keelgat. Niet dat ik kwaad werd ofzo, maar heb hem wel ff gezegd dat ik dit soort opmerkingen heel lang onthoud en dat t niet echt tactisch is. Volgens mij kreeg ie toen wel een beetje spijt

Laatst riep een man heel hard: kankerwijven/kankerwijf naar een vriendin en mij. Niet leuk, maar hij was continu aan het schelden, dus ik denk dat er een steekje bij hem los zat. 

Een jongetje van een jaar of tien fietste mij voorbij en zei in het voorbijgaan: 'zo, die is lelijk'. Ook niet echt leuk om te horen  Maar gelukkig weet ik zelf wel beter.

En vroeger heel veel nare en rare opmerkingen, maar die zal ik jullie onthouden.

Toen ik op m'n 16e in een rolstoel zat werd er op school een keer geschreeuwd dat je bij mij uit de buurt moest blijven omdat ik aids had.. Gelukkig kreeg zij de volle laag vervolgens..

En er wordt trouwens elke dag minstens 1 keer gevraagd wat ik heb maar dat komt omdat het onschuldig lijkt en dus durven mensen het te vragen.
Onlangs in m'n rolstoel in een winkel zei het winkelmeisje: goh, wou dat ik zo de hele dag lekker kon zitten..

Een keer van een man in de kroeg. Dat ik middenklas wijn was en mijn vriendin hoogste klasse wijn. Nou bedankt he

Feline schreef:Onlangs in m'n rolstoel in een winkel zei het winkelmeisje: goh, wou dat ik zo de hele dag lekker kon zitten..

WTF? Wat zei je toen? Ruilen? Mag jij zitten, ben ik lekker gezond? Wat een doos!