Biechttopic

Hier kun je hulp krijgen van een financieel 'maatje' die je helpt met het beheren van je financiën, en het boekhouden. De organisatie werkt kosteloos, ik weet niet meer precies hoe het heet. We hebben destijds een folder bij de rechtswinkel gevonden. De bibliotheek hier heeft ook wel een aantal foldertjes in die richting liggen, misschien kan de gemeente je ook wel helpen.

Voordeel van zo'n maatje is dat je er zo lang gebruik van kunt maken als dat jij zelf nodig hebt. Die persoon hier op het forum helpt je eventjes, maar vervolgens ben je er nog niet, je beheerst het misschien nog niet.

Bliss schreef:Kom ik aan met m'n paar honderd euro op m'n spaarrekening  Voel me altijd zo'n kneus als ik die bedragen hier lees, maar goed, ik ben alleen, verdien niet superveel én doe graag en veel leuke dingen, dus tja.

Haha, +1! Ik ben alleen niet alleen

Ik wil je best helpen.

Ik ben het wel eens met Lennox. Als het een langduriger 'probleem' is, dan is het misschien handiger als iemand anders je helpt.
Er zijn inderdaad meerdere instanties die daarbij kunnen helpen, al heb ik bij jou verhaal niet het idee dat je het heel moeilijk vindt, maar dat het vooral stressgebonden is. Ik wil er best even met je naar kijken als het om een gewoon 'huishoudboekje' gaat.

Lennox, zo'n maatje ken ik niet. Ik heb hier in de omgeving ook niemand over gehoord. Mijn idee was gelijk dat ik de schuldhulpverlening in zou moeten, maar ik geloof niet dat mijn probleem groot genoeg is 'aangenomen' te worden.

Het is zo dat ik twee maanden geleden een grove fout heb gemaakt. Op het moment dat ik wist dat ik de fout maakte, wist ik dat ik het alleen zou kunnen oplossen door twee maanden niet te eten. Maar dat werkt natuurlijk niet.  Nu probeer ik het over twee/drie maanden uit te spreiden, maar nu zie ik niet meer wat ik 'vrij' te besteden heb aan boodschappen. Al met al, ik zit vast met mijn eigen boekhouding. Het is dus echt een korte vraag en ik heb mijn eigen berekening netjes in Excel.

Het gaat hier om max 400 euro dat ik in twee/drie maanden moet uitspreiden zodat ik elke week gewoon boodschappen kan doen. Het gaat hier niet om stelselmatig achterlopen. Want dan zou ik gelijk naar de schuldhulpverlening of andere instanties lopen.

O, ik ben ook altijd bang voor dat soort fouten... Bah, nu speelt er meteen een riedeltje in mijn hoofd af of ik misschien ook iets fouts heb gedaan. Zoooooooo stom!



(Mijn gebrek en is superirritant.)

Oh, het is zelfs landelijk, Google eens op schuldhulpmaatje of financieel maatje. Als je denkt wie ik denk dat jij bent, vrees ik alleen dat er van die organisatie niet heel erg veel in jouw buurt zit. Maar die maatjes bestaan in elk geval, misschien in jouw omgeving via een andere organisatie.
Ik wist van het bestaan ook niet af hoor, kwam het toevallig tegen.

Biechtje met financiën-vraag, je mag het ook naar mij sturen hoor! Ik ben niet zo'n bekende forummer, misschien dat je dat fijner vindt (of juist niet natuurlijk, maar nu heb je keuze).

Ik wil je gerust even helpen, dan kun je me PM'en als je daar gebruik van wilt maken. Ik ga wel zo naar bed, dus dan kijk ik er morgen naar.

Biechtje als je denkt dat je anoniem bent is dat niet gelukt denk ik. Ik zie meteen wie je bent. Vervelend voor je, hoop dat je een oplossing kunt vinden. 2 maanden niet eten lijkt me sowieso lastig, dan ga je namelijk dood, vind dat een rare gedachtengang.

Carrie schreef:Biechtje als je denkt dat je anoniem bent is dat niet gelukt denk ik. Ik zie meteen wie je bent. Vervelend voor je, hoop dat je een oplossing kunt vinden. 2 maanden niet eten lijkt me sowieso lastig, dan ga je namelijk dood, vind dat een rare gedachtengang.

Jij ziet ook alles hè  

@ Luce & Derpy: hoiii mede-arme-sloebers!  

Carrie schreef:Biechtje als je denkt dat je anoniem bent is dat niet gelukt denk ik. Ik zie meteen wie je bent. Vervelend voor je, hoop dat je een oplossing kunt vinden. 2 maanden niet eten lijkt me sowieso lastig, dan ga je namelijk dood, vind dat een rare gedachtengang.

Carrie, twee maanden niet eten is natuurlijk geen optie. Ik zag alleen niet hoe ik het anders moest oplossen. Gelukkig heeft er iemand met mij meegekeken en mij een frisse blik op de situatie gegeven. Het komt gelukkig wel weer goed.

Carrie schreef:Biechtje als je denkt dat je anoniem bent is dat niet gelukt denk ik. Ik zie meteen wie je bent. Vervelend voor je, hoop dat je een oplossing kunt vinden. 2 maanden niet eten lijkt me sowieso lastig, dan ga je namelijk dood, vind dat een rare gedachtengang.

 Waarom moet het meteen benoemd worden als je een forummer herkent?

Fijn dat je het weer helder hebt gekregen, Biechtje.

Over het spaargeld: het lijkt me een mooi bedrag. Ik vind het niet buitensporig veel of zo. Toen ik zwanger werd van Tomas hadden we maar een paar honderd euro spaargeld trouwens en daar hebben we het prima mee gered. Nu hebben we wel meer gelukkig.

Even wat van me aftikken.

Net knallende ruzie gehad met mijn man. Ben uitgescholden voor tyfushoer en heb een klap van hem gehad. Heb altijd gezegd, als een vent me dat flikt heeft hij een probleem ben ik weg. Ik heb niet alleen de verantwoordelijkheid. voor mezelf, maar ook voor mijn kindjes. Ben uiteraard mega kwaad geworden op hem en mijn trouwring teruggegeven.

Hebben er inmiddels over gepraat en lijkt erop dat ik het maar weer laat voor wat het is. Wat kan ik anders? De situatie is niet echt zo dat ik makkelijk ergens anders heen kan.

Ik weet dat velen hun koffers zouden pakken, dat dit niet gezond is en zo nog meer. Moet gewoon even mijn hart luchten. That's it. Want echt lekker zit het me niet bepaald.

Biechtje: Wat heftig! Heb je een idee hoe het zo heeft kunnen escaleren? Hoe is jullie verdere relatie samen? Ben je wel gelukkig? Wat wil je zelf nu?

@biechtje met ruzie; ik geloof niet dat velen weg zouden gaan, ja, als ze 16 zijn, maar verder geeft het vooral aan dat dat dus een duidelijke grens is.
ik vind het zorgwekkend dat je aangeeft dat je het maar weer laat, dat betekent dat het niet de eerste keer is? Ik zou wel een grens trekken, niet door acuut je tas te pakken maar wel door van hem te eisen dat hij iets van angermanagement gaat doen of samen in therapie.  Ik ken de details verder niet, maar ik zou mijn kinderen hier niet aan willen blootstellen. Ik wil ze niet het voorbeeld geven dat slaan geen consequenties heeft of dat het beter is om dingen maar te laten gaan die ontzettend over je grens heen gaan.  Ik zou ook bang zijn dat hij de kinderen een klap geeft, niet als ze een baby zijn (ik weet niet hoe oud je kinderen zijn) maar wel als ze groter worden en ze je het bloed onder de nagels vandaan halen. Sterkte!

Biechtje met ruzie, kun je niet met kinderen naar je ouders?

Sea of Trees schreef:

Carrie schreef:Biechtje als je denkt dat je anoniem bent is dat niet gelukt denk ik. Ik zie meteen wie je bent. Vervelend voor je, hoop dat je een oplossing kunt vinden. 2 maanden niet eten lijkt me sowieso lastig, dan ga je namelijk dood, vind dat een rare gedachtengang.

 Waarom moet het meteen benoemd worden als je een forummer herkent?

Omdat als diegene echt niet herkend wil worden dingen kan aanpassen of het weg kan halen. Daarom heb ik haar niet gequote.

Biechtje met ruzie met man. Ik zou ook dieper in gesprek gaan als dit lukt en het niet maar laten. Jezelf, maar ook je kinderen hieraan blootstellen is gewoon niet goed. Als hij wil zou ik samen in therapie gaan. Maar in ieder geval praten over hoe jullie dit gedrag gaan voorkomen. Wat zegt hij er zelf over?

Hier biechtje met ruzie,

Laat ik voorop stellen dat dit de eerste keer is dat het zo uit de hand is gelopen. Waar het vandaan kwam weet ik ook niet. Ik denk zelf dat het voornamelijk een stukje afreageren is van hem. Normaal is hij helemaal niet zo en al helemaal niet agressief aangelegd.

Wat ik bedoelde met dan laat ik het maar, is vooral dat ik geen zin heb om er nog over door te gaan. Om te voorkomen dat het een ellenlange discussie word waar ik uiteindelijk alleen maar ongelukkiger van wordt, omdat hij kostte wat kost zijn gelijk wilt hebben. Of dat hij juist in de slachtofferrol kruipt.

Hij vind zelf dat ik hem opstookte en reageerde daarom zo. Al zou ik hem opstoken, dan nog is hij een grens over gegaan. Een grens die hij niet nog eens over moet. Heb al eens zoiets meegemaakt, waar ik steeds maar opnieuw een grens trok.

Naar mijn ouders gaat helaas niet. Kan niet zeggen waarom, ivm herkenning. Hebben het nu wel uitgepraat verder, dus voor nu is het goed. Ik hou het maar op een incident.

Jeetje, Biechtje, wat een rotsituatie zeg. Hebben jullie verder een goede relatie met elkaar? Ik hoop voor je dat dit eenmalig blijft en jullie er samen uitkomen.  

Ik biecht op dat ik verliefd ben op een collega van mijn vriend. Heel stom, want hij is veel jonger dan ik (dan mij?) en het slaat ook helemaal nergens op dat ik verliefd op hem ben. Ik heb hem pas 5 keer gezien! Ik ga er verder ook niets mee doen natuurlijk, ik wil mijn vriend niet kwijt en dit is duidelijk gewoon een bevlieging. Maar het liefste praat ik de hele dag over hem.
Stiekem is het wel een lekker gevoel om weer even die nieuwe verliefdheidsvlinders te voelen

Meiden, meer een vraag dan een biecht eigenlijk. In hoeverre is het betrouwbaar als je op dit tijdstip van de dag een zwangerschapstest doet?

Ik heb net getest, maar kan ook niet objectief kijken of ik een streepje zie of niet en foto maken lukt ook niet. Heb er 2 gekocht dus kan het morgenochtend nog een keer doen, maar dan gaat het een hele lange dag en nacht worden ben ik bang.. aangezien het echt niet gepland is.