Moeder zijn als bijkomstigheid.

Laurientje schreef:

Pien schreef:

Purpleflower schreef:Ik werk 10 uur verdeeld over 2 dagen.
Zou niet anders willen. Meer werken kan altijd nog.

Genieten van onze dochter en wil zoveel mogelijk bjj haar zijn!
Ze zijn zo kort klein/jong. Wil de opvoeding/verzorging niet fulltime aan een opvang over laten.

Ik zou nooit onze dochter 4 of 5 dagen naar de opvang willen brengen.

Mijn moeder zegt altijd:
Het zijn net puppys, alles wat je ze nu leert, alle liefde en tijd die je er instopt, krijg je hun hele leven terug.

Hoppa, dat steekt er even lekker in!! Besef je je wel dat niet iedereen in de luxe positie zit en maar 10 uur per week kan werken?

Ze spreekt toch voor zich zelf? Dat mag dan toch ook gewoon?

Dat snap ik maar toch vind ik dit soort uitspraken heel moeilijk om te lezen....

Mijn man heeft echt geen top salaris.
En kunnen niet allerlei luxe dingen doen. Of zomaar van alles kopen.
Maar daar hebben we voor gekozen.

Ik zeg toch niet dat moeder die veel werken slechte moeders zijn?

Zeg alleen dat.ik het nooit zou doen.
Als je sommige topics lees met mening die gegeven worden. Valt mijn mening echt in het.niets hoor.

Pien schreef:

Laurientje schreef:

Pien schreef:

Purpleflower schreef:Ik werk 10 uur verdeeld over 2 dagen.
Zou niet anders willen. Meer werken kan altijd nog.

Genieten van onze dochter en wil zoveel mogelijk bjj haar zijn!
Ze zijn zo kort klein/jong. Wil de opvoeding/verzorging niet fulltime aan een opvang over laten.

Ik zou nooit onze dochter 4 of 5 dagen naar de opvang willen brengen.

Mijn moeder zegt altijd:
Het zijn net puppys, alles wat je ze nu leert, alle liefde en tijd die je er instopt, krijg je hun hele leven terug.

Hoppa, dat steekt er even lekker in!! Besef je je wel dat niet iedereen in de luxe positie zit en maar 10 uur per week kan werken?

Ze spreekt toch voor zich zelf? Dat mag dan toch ook gewoon?

Dat snap ik maar toch vind ik dit soort uitspraken heel moeilijk om te lezen....

Omdat je het zelf misschien ook wel graag zo zou willen? Dan snap ik het wel ja, dat is niet leuk als je geen andere keuze hebt.

Purpleflower schreef:Mijn man heeft echt geen top salaris.
En kunnen niet allerlei luxe dingen doen. Of zomaar van alles kopen.
Maar daar hebben we voor gekozen.

Dat is idd een keuze. Ik werk liever iets meer en dat ik dan als ik vrij ben ook leuke dingen kan doen en daar niet op hoef te bezuinigen.

Purpleflower schreef:Mijn man heeft echt geen top salaris.
En kunnen niet allerlei luxe dingen doen. Of zomaar van alles kopen.
Maar daar hebben we voor gekozen.

Dat is hier ook zo gegaan, mijn man verdient ook niet erg veel, soms is het goed opletten wat je uitgeeft.
We hebben dus kwa luxe behoorlijk in moeten leveren maar dat was en is een bewuste keuze geweest voor ons (ik ben tbm)
Ik heb dan nog wel een oproepcontract en werk dus af en toe (variërend tussen de 10 en 40 uur per maand in de avonduren) het geld wat ik daar mee verdien is dan voor luxe dingen zoals een vakantie, nieuwe kleding enz.

Als ik stop met werken, kunnen we van mijn vriends salaris de hypotheek betalen, en dan is het wel op

Lejow schreef:Als ik stop met werken, kunnen we van mijn vriends salaris de hypotheek betalen, en dan is het wel op

Haha, hier idem.

Lejow schreef:Als ik stop met werken, kunnen we van mijn vriends salaris de hypotheek betalen, en dan is het wel op

Dat word wel heel lastig dan ja van mijn man zijn salaris kunnen we alle vaste lasten betalen en dan is het ook op, boodschappen doen we van ander geld wat er binnen komt (verhuur van appartementen)

Het steekt omdat ik het inderdaad zelf ook graag zou willen. Niet zozeer maar 10 uur want dat lijkt mij wel heel weinig. Maar 3 dagen per week werken ongeveer zou mij super lijken....
Helaas is dat bij ons echt niet mogelijk, mijn man werkt door ziekte maar weinig en we worden helaas niet aangevuld door een instantie o.i.d. Puur op het loon van mijn man kunnen wij nog niet eens de huur betalen.....

Pien schreef:

Laurientje schreef:

Pien schreef:

Purpleflower schreef:Ik werk 10 uur verdeeld over 2 dagen.
Zou niet anders willen. Meer werken kan altijd nog.

Genieten van onze dochter en wil zoveel mogelijk bjj haar zijn!
Ze zijn zo kort klein/jong. Wil de opvoeding/verzorging niet fulltime aan een opvang over laten.

Ik zou nooit onze dochter 4 of 5 dagen naar de opvang willen brengen.

Mijn moeder zegt altijd:
Het zijn net puppys, alles wat je ze nu leert, alle liefde en tijd die je er instopt, krijg je hun hele leven terug.

Hoppa, dat steekt er even lekker in!! Besef je je wel dat niet iedereen in de luxe positie zit en maar 10 uur per week kan werken?

Ze spreekt toch voor zich zelf? Dat mag dan toch ook gewoon?

Dat snap ik maar toch vind ik dit soort uitspraken heel moeilijk om te lezen....

Dat vind ik altijd zo'n gezeur. Kinderen zijn echt niet beter af als je altijd bij ze bent. En als je toch moet werken is dat schuldgevoel ook nog eens overdreven ook, je kunt er immers niets aan veranderen.

Als iemand kinderen vergelijkt met puppy's en deze manier van opvoeden aanhaalt hoef je daar niet jaloers op te zijn, want welke volwassenen voed je niet op door altijd maar thuis te zijn, dat kan ook als je werkt.

Pien schreef:Het steekt omdat ik het inderdaad zelf ook graag zou willen. Niet zozeer maar 10 uur want dat lijkt mij wel heel weinig. Maar 3 dagen per week werken ongeveer zou mij super lijken....
Helaas is dat bij ons echt niet mogelijk, mijn man werkt door ziekte maar weinig en we worden helaas niet aangevuld door een instantie o.i.d. Puur op het loon van mijn man kunnen wij nog niet eens de huur betalen.....

Dan wordt het nog raarder: er is immers iemand thuis voor de kinderen, want je man werkt nauwelijks. Dus het gaat niet om de kinderen, het gaat om jezelf.

Mijn man werkt gewoon 5 dagen in de week... Door de vele pauzes die hij tussendoor heeft blijven er alleen weinig uren over.

Het is bij mij ook geen schuldgevoel hoor... Ik werk graag, heb een hele leuke baan die me veel uitdaging en voldoening geeft. Ik werk gemiddeld 37 tot 40 uur per week en met mijn functie mag ik ook niet minder werken.
Ondanks alles zou ik toch heel graag minder werken om meer tijd met E door te brengen. Ze gaat 4 dagen per week naar de gastouder, waar ze het heel erg naar haar zin heeft gelukkig, ze staat te springen in huis als ze weer naar "ajaja" mag. Dus het is totaal niet dat ik me schuldig voel, het is meer dat ik haar toch wel zeer regelmatig mis!

- De taak van huisvrouw is inmiddels in feite gedegradeerd tot inferieur. Opvoeden, hoeden en beschermen van kroost was gereduceerd tot bijkomstigheid. Ervaar jij dit zelf zo? En ervaar jij dat de maatschappij dit uitdraagt? In mijn familie is de vrouw altijd voltijds blijven werken, kinderen verbleven dan bij familie of in de buitenschoolse opvang. Ikzelf vond dat niet leuk als kind. In mijn vriend zijn familie is dat helemaal anders, zijn mama is altijd thuis geweest tot de kinderen naar de middelbare school gingen en dan nog werkte ze halftijds. Haar kinderen zijn dus ook nooit naar opvang oid moeten gaan, ze gingen vaak leuke dingen doen zoals zwemmen of naar het park. Wij deden dat bijna nooit. Mijn mama heeft nu wel een heuse carrière opgebouwd en daar plukt ze natuurlijk ook de financiele vruchten van. Mijn schoonmama werkt nog altijd halftijds, is financieel afhankelijk, maar is er dan wel weer altijd voor Louise.
- Ben jij een werkende mama of een thuisblijfmama? Op dit moment thuisblijfmama
- Hoe ervaar jij dit? Ik vind het fijn, ik heb de tijd om veel met Louise te doen, het huishouden zonder wallen te doen (nuja, in principe toch, met de zwangerschap loopt het met momenten wel iets anders) en tijd te hebben voor hobbies.
- Indien jij thuisblijfmama bent: wat is hiervoor de reden? Ik werkte eerst 40-50u, daarnaast regelde ik nog heel het huishouden (ik heb een ouderwetse vriend) en de zorg voor Louise. Dat was me echt teveel, zeker voor het belachelijk lage loon waar ik voor werkte en de weinig appreciatie dat ik kreeg. Van zodra mijn vriend is gaan werken ben ik halftijds gaan werken. Dat vond ik prima. Helaas moest ik van werklocatie veranderen, ging ik plots 300 euro minder verdienen en beviel het mij helemaal niet op mijn nieuwe werklocatie. Dus ik was eigenlijk sowieso al aan het uitkijken naar wat anders. Maar dan kregen we het probleem dat we maar geen opvang vonden voor baby2, uiteindelijk toch nog een plaatsje gevonden ergens, maar dat ging in totaal ons meer kosten dan dat ik ooit zou verdienen, dus ik vond het dat niet waard. Baby2 is vanaf maart 2014 ingeschreven bij Louise op het kdv, met een inkomensgebonden prijs en het plan is dus ook vanaf dan terug te gaan werken en vanaf september 2013 een opleiding te volgen.
- Voelen jullie je anders bekeken door de maatschappij sinds jij mama bent? Ja, absoluut, maar dat komt ook omdat ik jong ben. Ik heb echt al rotte en onbeschofte opmerkingen gekregen.
- Welke opvoeding kreeg jij van huis uit mee op dit vlak? Dat vrouwen fulltime werken om zichzelf te kunnen onderhouden.

Ik ben het eens met Purpleflower. Waarmee ook ik niet wil zeggen dat kinderen van werkende moeders slechter af zijn, helemaal niet. Ik denk ook zelfs dat ze op bepaalde vlakken misschien juist wel voor zouden kunnen liggen over het algemeen, zoals op het gebied van zelfstandigheid en flexibiliteit. Maar persoonlijk doet het me weleens zeer als ik hoor dat kindjes de hele week op de opvang doorbrengen. Niet dat het slecht is, maar ik zou het zelf gewoon echt niet kunnen als er ook nog andere opties zijn (weet ook dat niet iedereen andere opties heeft hoor).

Ik ben op het moment thuis omdat ik ziek ben. Geen ideale omstandigheden dus. Maar ik vind het wel heerlijk om thuis te zijn en er constant voor A. te kunnen zijn. En ook toen ik nog werkte, werkte ik zo min mogelijk. Dan inderdaad maar zuinig aan, en gelukkig heb ik op bepaalde gebieden lage maandlasten. Ook als ik weer aan het werk kan, zal dat bij voorkeur niet fulltime zijn. Ik kies er bewust voor zoveel mogelijk tijd met A. door te brengen nu het kan, ze is maar één keer klein. En juist de eerste vier jaar gaat alles zo hard qua ontwikkeling. Ik vind zelf dat ik altijd weer meer kan gaan werken wanneer ze naar de basisschool gaat.

Iedereen zo zijn eigen gedachten en keuzes natuurlijk, en zeker zolang je zelf tevreden bent is dat alleen maar goed, wat je ook kiest. Zo kan ik me bijvoorbeeld goed indenken dat iemand anders het helemaal niks zou kunnen vinden hoe ik het geregeld heb, veel thuis (op het moment door omstandigheden dan even volledig) en weinig inkomen.

Ik zie vooral dat thuisblijfmoeders hun werk om de een of andere reden toch al niet leuk vonden, en met kinderen een prachtexcuus hebben om niet meer te gaan. En dan maken ze dat excuus heel belangrijk, want anders zouden ze een beetje aan het hobbyen zijn en dat kan natuurlijk niet, dus is het opeens heel belangrijk voor kinderen dat hun moeder, niet hun váder natuurlijk, thuisblijft.

Van mij mag iedereen thuisblijven, maar doen alsof dat nodig en belangrijk is vind ik zo overdreven. Hele landen sturen hun kinderen vanaf 2 fulltime naar school, gaat allemaal goed, maar hier is 3 dagen opvang volgens sommigen al zielig.

Er is maar 1 generatie geweest die thuisbleef voor de kinderen en verder weinig te doen had, dat waren onze moeders. Daarvoor bleven vrouwen ook thuis, maar toen stelde het huishouden nog wat voor en hadden mensen rustig 10 kinderen. Alsof ze toen tijd hadden voor persoonlijke aandacht.... Echt niet. Pas daarna werd het aantal kinderen minder, het huishouden makkelijker en feitelijk een huisvrouw overbodig. En toch wordt dat nog gezien als 'belangrijke taak' door mensen die eigenlijk gewoon geen zin hebben in werken.

En van mij hoeft niemand te werken hoor, als iemand het een bepaalde periode prettig vindt om niet te werken vind ik dat prima, mits ze het zelf betalen (toeslagen voor mensen die ervoor kiezen op 1 loon te leven vind ik belachelijk) maar zeg dan wat het is, dat je werken niet zo leuk vindt en het even rustig aan doet. Dat mag gewoon, daar hoef je het niet belangrijker voor te maken dan het is.
Want feitelijk worden de kinderen van werkende ouders net zo goed opgevoed , met net zoveel liefde, en het huishouden wordt ook nog gedaan, dus daar hoef je het werken niet voor te laten.

Ik ben toch wel benieuwd of het zo is dat je een betere band hebt met je kinderen als je fulltime thuis bent. Ik geloof daar niks van namelijk. Misschien de eerste maanden maar daarna?

Huh...reactie waarop ik reageerde is weg. Nevermind...

Ik vind mijn werk trouwens heel leuk. Als ik geen kind zou hebben zou ik het zeker leuk genoeg vinden om fulltime te doen. Maar nu ik A. heb vind ik het toch minder belangrijk ofzo, hecht er minder waarde aan en ben liever ook een groot deel thuis.

Minneke, ik denk dat het niet persé hoeft inderdaad, een betere band met je kinderen hebben als je altijd thuis bent. Werkende ouders die de tijd met hun kinderen goed benutten zouden best eens een betere band met de kinderen kunnen hebben dan een thuisblijfmoeder die er niet altijd gezelliger van wordt hele dagen thuis te zijn. Ligtndenk ik echt helemaal aan de situatie. Daarom vind ik ook dat het ene echt niet beter is dan het andere, voor de een werkt thuisblijven het beste en voor de ander is dat de combi van werken en gezinsleven.

Artemis: Dan is mijn moeder denk ik van een andere generatie dan die van jou, haha.
Ik weet niet beter dan dat ze 100%, soms zelfs meer, werkt. Ze werkt al sinds haar 17e en stopt pas als ze met pensioen gaat, tussendoor is ze ook nooit gestopt (alleen met zwangerschapsverloven natuurlijk).

Ik vond mijn werk ook leuk! Werkte 18 uur.
En ben na bevalling op zoek gegaan naar baan met minder uur, en beter te combineren.

Ik wil nu gewoon graag al mijn tijd en energie in onze dochter steken. Maak het maar één keer mee. En.wil ik op en top van kunnen genieten.

Minneke schreef:Ik ben toch wel benieuwd of het zo is dat je een betere band hebt met je kinderen als je fulltime thuis bent. Ik geloof daar niks van namelijk. Misschien de eerste maanden maar daarna?

Ow maar dat geloof ik ook echt niet dat je band dan beter is.

Maar als iemand dat om wat voor reden dan ook wel als waardevol ervaart dan mag ze dat wel gewoon zeggen? Moeders met een leuke baan mogen toch ook gewoon zeggen hoeveel waarde ze daaraan hechten, al lezen er misschien mensen mee voor wie dat om wat voor reden dan ook niet is weggelegd?

Ik ben het eens met Artemis in deze discussie.

Het huishouden vind ik zo'n overschat ding. Ja ok, jaren geleden toen er geen wasmachines/drogers/afwasmachines/stofzuigers en wat al niet meer voor apparaten waren en kleding nog gestikt werd als er een gat inzat, ja tóen was het huishouden inderdaad een hele klus. Vrouwen kregen toen ook een kind of 8, dus álles was een hoop meer gedoe (denk alleen al aan die enorme berg was iedere dag die je met de hand zou moeten wassen en daarna ophangen aan het droogrek etc.), als je ongesteld was, dan zat er een enorm dik maandverband in je onderbroek en als je zwanger was van het zesde kind, dan werkte je ook gewoon door in de huishouding, want tja, dat ging gewoon door.

Tegenwoordig maken mensen (vooral vrouwen) het zichzelf veel te moeilijk. Ze dénken het enorm druk te hebben, maar in feite valt het reuze mee. Ze dénken allerlei dingen te moeten, maar ook dat valt mee. Je kunt het jezelf op de meeste terreinen gewoon gemakkelijk maken en dan heb je echt nog wel tijd om te werken. Kinderen staan steeds meer in het middelpunt van de belangstelling en iedere scheet wordt uitgebreid geanalyseerd en op social media besproken. Tsja, dan zou ik ook geen tijd hebben om te werken... Let eens op vaders, hoe die het doen, die pakken het in de regel een stuk beter aan. Werk en gezin combineren lijkt hen stukken makkelijker af te gaan en zij hebben er vaak ook geen moeite mee om hun kinderen achter te laten in de opvang, ze hebben geen schuldgevoel en niet de illusie dat ze overal perfect in zouden moeten zijn. Ze doen hun werk en als ze thuis komen zijn ze een leuke papa en genieten ze van hun kinderen. Helemaal prima!

Wellicht omdat de meeste mannen toch een heeeeeeeeeeeel stuk minder doen in het huishouden?

Ik zou zelf geen tbm willen zijn, maar ik geloof ook niet dat heel rustig is ofzo. Als ik kijk naar de dagen dat ik met de kinderen thuis ben ben ik altijd bezig. Ik vind een dag werken vaak relaxter dan een dag thuis met de kinderen en dat hoor en lees ik toch heel veel moeders zeggen hoor.