Biechttopic

Een slechte moeder zou zich toch geen zorgen maken Aimee? Kinderen vallen eenmaal. Ik denk dat hij erg geschrokken is, maar ik zou hem voor de zekerheid goed in de gaten houden en zien of hij zich nog wel OK voelt. Anders nog eens de dokter bellen.

OMG, ik ben er zojuist per toeval achter gekomen dat mijn vriend op verschillende sites heeft gekeken voor seksclubs. Ook heeft hij verschillende sekspagina's bekeken waaronder een seksdatepagina.

Ik ben erg geschrokken sta helemaal te trillen achter de computer. Ik heb even een flauw idee wat ik moet doen?
Ik hoop serieus dat ik spoken zie..

Logisch dat je daarvan schrikt! Als het alleen bij kijken is gebleven, zou je het dan erg vinden? Misschien vond hij het bekijken van die sites gewoon even spannend?

Op zicht heb ik er beeld bij dat (bijna) iedere man wel eens z'n site bekijkt. Maar ik ga twijfelen als mijn vriend altijd het hardst roept er geen behoefte aan te hebben. Wat ik ook vreemd vind is dat alle sites van seksclubs in de buurt van zijn werk waren.

En waarom zou je een site bekijken voor een seksdate? Ik hoop echt dat ik spoken zie, en probeer alles rustig even op een rijtje te zetten. Misschien was het wel een zeer slechte 1 april grap.

Seksdate sites zou ik wel echt verschrikkelijk vinden.

Hoe heb je dit gezien? Issie dan zo dom om zijn sporen niet te wissen? Ik zou echt mad as hell worden als mijn man sexdatingsites zou bekijken maar laatst kwam ik erachter nadat we samen wat hadden gekeken op mijn laptop ik steeds popup's kreeg.. stond erin van: Geile wijven willen neuken uit P. (dus onze woonplaats..) kan het zoiets zijn? We hadden geeneens sexsites bekeken maar de webshop van onze oude buurman die een webshop in kinkysexartikelen heeft.

Ik wilde de zoekgeschiedenis wissen van de computer, En toen zag ik deze sites. Op een 1 april heeft hij gekeken op sites voor seksclubs. Dus ik hoop echt met mijn hart dat dit een erg slechte 1 aprilgrap is. Dit weekend heeft hij trouwens ook gekeken, ik was werken.

Ik zou hem ermee confronteren, direct zodra hij thuis komt vandaag.

Biechtje schreef:Ik wilde de zoekgeschiedenis wissen van de computer, En toen zag ik deze sites. Op een 1 april heeft hij gekeken op sites voor seksclubs. Dus ik hoop echt met mijn hart dat dit een erg slechte 1 aprilgrap is. Dit weekend heeft hij trouwens ook gekeken, ik was werken.

Dan is het geen 1 april grap denk ik. Maar goed, ik zou het hem gewoon vragen.. dan wéét je het tenminste. Porno site zijn één ding, sexdating sites is echt een heel ander verhaal.

Ja inderdaad, dat wilde ik ook zeggen: Porno vind ik altijd wel oke, maar seksdating sites komt toch wel even iets anders over, zeker als hij zo lokaal gezocht heeft. Ik zou hem er ook mee confronteren, hoe moeilijk ook. Misschien kan je van dat geschiedenis scherm ook even een Print Screen maken.

Pfff, ik heb echt buikpijn en krijg geen hap door mijn keel. Ik weet dat ik de confrontatie aan moet gaan, maar ik durf gewoonweg niet.. (dat ik dit kan typen) Ben nu echt even bang om de waarheid te horen.

Ik heb mijn vriend hier ook nooit voor aangezien, onze relatie is goed. En ik weet dat ook mannen op deze aardbol zijn die een een goede relaties sites bekijken. Mijn vriend die altijd het hardst roept zoiets niet te doen? Ik voel me nu even een behoorlijk naïef persoon. Dat hij een sekspagina bekijkt kan ik mee leven, maar zoeken op seksdate's en seksclubs!? Wat THE HELL moet ik hiervan denken.

Pfoe ik zou er ook behoorlijk van schrikken. Ik denk ergens toch dat het iets onschuldigs is.

Ergens even op internet naar toe surfen is natuurlijk zo veel makkelijker dan echt daadwerkelijk gaan. Misschien was het wel een soort vervanger voor porno ofzo, niet dat hij echt de intentie had er daadwerkelijk heen te gaan. Dat hij er naar heeft gekeken op internet, hoeft natuurlijk niet direct te betekenen dat hij er daadwerkelijk heen zou gaan. Maar toch. Niet leuk. Dat snap ik.

Ik zou snel met hem gaan praten. Laat je niet in de maling nemen maar probeer wel echt naar hem te luisteren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel eens naar sites kijk waar je vraagtekens bij kunt zetten als je de context niet weet, maar die context is dat ik gewoon ongelofelijk nieuwsgierig ben. Ik heb ook wel eens naar sites van parenclubs gekeken nadat ik daar een documentaire over had gezien, gewoon om te kijken waar dat soort clubs nou zitten, hoe het eruit ziet etc. Maar geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om er echt naartoe te gaan.

Ik biecht op dat ik ontzettende babykriebels heb en dat ik daar ontzettend van in de war ben.

Wij zijn 27 en 28, ruim 8 jaar samen, we hebben allebei een leuke en goede baan en samen een leuk huurappartement. We zijn van plan eind dit jaar een huis te gaan kopen als mijn vriend klaar is met zijn project in Duitsland waar hij nu doordeweeks woont en werkt. Onze relatie is heel erg goed, wordt eigenlijk nog steeds leuker. Praktisch gezien zijn er dus geen redenen om er niet voor te gaan.

Nu is het echter zo dat mijn vriend altijd heeft gezegd geen kinderen te willen. Hij vindt kinderen super lief maar het lijkt hem helemaal niets om zo intensief met zorgen en opvoeden bezig te zijn. Hij zegt altijd dat hij liever iets leuks met mij of met vrienden gaat doen, of sporten, en hij vindt het fijn om niet beperkt te zijn v.w.b. het maken van reizen. Hij is ook gewoon volwassen en verantwoordelijk qua gedrag, het is niet dat hij in een soort overgangsfase zit of zo. Met andere woorden, hij heeft gewoon echt totaal geen kinderwens.

Dat is voor mij nooit een probleem geweest, ik had zelf namelijk ook geen kinderwens. Ik vond kindjes altijd heel schattig maar was tegelijkertijd blij dat ze niet van mij waren. Als ik aan babies dacht dacht ik aan huilen, aan poepluiers, aan 24/7 zorg, aan geleefd worden. Niets voor mij. Dacht ik dus.. Totdat een paar maanden geleden ik toch wel een beetje nieuwsgierig werd naar hoe het zou zijn om zelf kinderen te hebben. Ik zag ineens overal zwangere vrouwen en babies, begon na te denken over hoe het zou zijn als ik zelf zwanger zou zijn, smolt als mijn vriend met bijvoorbeeld mijn neefje van nu 8 maanden aan het spelen was en zag hem helemaal voor me als vader. Het gevoel werd sterker en sterker en is nu zo sterk dat ik het liefst vandaag nog m'n spiraaltje eruit zou willen laten halen.

En daarom ben ik dus volledig in de war. Is dit een fase of wil ik dit echt? En als ik dit echt wil, wat gebeurt er dan met mijn relatie? Ik ben zo gelukkig met mijn vriend en daarom doodsbang dat dit tussen ons in zou komen te staan, dat onze relatie eraan kapot gaat. Ik weet dat ik het zo snel mogelijk bespreekbaar moet maken, dat ga ik dit weekend doen als hij weer thuis is. Maar ik sta er helemaal niet rationeel in, kan er niet eens meer fatsoenlijk over nadenken, het voelt alsof hormonen mijn hele lichaam en gevoel overgenomen hebben. Ik wil dit helemaal niet, het maakt mijn hele leven in 1 klap ingewikkeld.

Het lucht in elk geval op om het hier even van me af te schrijven.

Overigens hebben we regelmatig hardop naar elkaar uitgesproken dat wij geen kinderen wilden. Mijn vriend zei dan af en toe "zo sta je er nu in, maar je bent een vrouw, er komt vast nog wel een moment dat je WEL kinderen zou willen. maar dat zien we dan wel weer". Toen vervloekte ik hem erom, alsof ik geen eigen wil zou hebben (nou dat blijkt nu inderdaad ja.. ) Nu put ik er hoop uit...

Biechtje, denk dat de babygevoelens die je nu opeens hebt volkomen normaal zijn. Denk dat bijna iedere vrouw die roept geen kinderen te willen wel eens twijfelt en eraan denkt. De onzekerheid die je nu hebt is omdat je weet dat je vriend geen kinderen wilt. Voel jij je nu niet schuldig naar hem toe omdat je opeens twijfelt? Wat je ook al aangeeft, bespreekbaar maken. Misschien reageert je vriend heel anders dan jij denkt. Misschien roept jouw vriend ook heel hard dat hij geen kinderen wil omdat jij geen kinderen wil? De een roept, en de ander kan er mee ingaan.

Gedachten kunnen veranderen, en het babyonderwerp is er zeker een van..

Ik riep vroeger ook heel hard dat ik geen kinderen wilde, zelfs nog toen ik 25 was. Tot ik mijn vriend leerde kennen en al vrij snel over het onderwerp spraken. Ik heb niet gelijk babykriebels gekregen maar ook ik ben helemaal van gedachten veranderd.
Ik ben bijna 30 en klaar voor een kindje

Biechtje schreef:Pfff, ik heb echt buikpijn en krijg geen hap door mijn keel. Ik weet dat ik de confrontatie aan moet gaan, maar ik durf gewoonweg niet.. (dat ik dit kan typen) Ben nu echt even bang om de waarheid te horen.

Ik heb mijn vriend hier ook nooit voor aangezien, onze relatie is goed. En ik weet dat ook mannen op deze aardbol zijn die een een goede relaties sites bekijken. Mijn vriend die altijd het hardst roept zoiets niet te doen? Ik voel me nu even een behoorlijk naïef persoon. Dat hij een sekspagina bekijkt kan ik mee leven, maar zoeken op seksdate's en seksclubs!? Wat THE HELL moet ik hiervan denken.

Heb je hem nog gesproken?

Ik vind het vervelend dat ik dit topic er voor moet gebruiken maar het is even niet anders

We hebben de naam 'Nika' voor als we eventueel een meisje zouden krijgen. Deze naam hebben we al een tijd. Het enige wat mij tegen houdt is dat ik het een vrij harde naam vindt.
Wat vinden jullie?

Ik vind hem leuk. Je kunt er eventueel Nica van maken, dat staat voor mijn gevoel wat zachter. Ik ken een Nica trouwens.

Aimee, hoe gaat het nu met L.?

Biechtje van de sexdatingsites, heb je nog met je vriend gesproken?
Ik zou in eerste instantie denken aan nieuwsgierigheid, beetje doorklikken op verschillende links etc. en niet dat hij bewust gegevens heeft gezocht om er gebruik van te maken. In dat geval had hij vast zijn sporen uitgewist.

Biechtje met de kinderwens. Ik vind het wel begrijpelijk dat je gevoelens kunnen veranderen. Als iemand tegen mij zegt nooit kinderen te willen, denk ik niet 'wacht maar tot je ouder bent', maar denk ik wel dat zulke gevoelens heel veranderlijk zijn. Dat geldt niet alleen voor jou, maar dat kan ook gelden voor je vriend. Waarom bespreek je je twijfels niet met hem? Het kan zo zijn dat hij ook wel eens twijfelt, of dat het voor hem altijd 'nee' blijft, maar als je er niet over praat, weet je ook niet of dit een obstakel is voor jullie relatie.

Nica met een c vind ik best leuk, met een c vind ik hem iets zachter. Ik vind trouwens Niké nog leuker klinken en helemaal niet hard

Ik vind Nika een leuke naam, totaal niet hard hoor.
Wat ik wel vind is dat het verwarrend is of het Mika of Nika is. Een kennis van mij heeft een zoon die Nika heet en ik vind het erg lastig horen of je het met een M of N uitspreekt.

Niké is trouwens ook leuk!

Ik vind Nica heel leuk. Nika staat niet zo heel leuk vind ik, maar de klank is natuurlijk hetzelfde. Bij Niké denk ik te veel aan het merk Nike.

Ik vind Nika niet leuk, weet niet goed waarom niet.

We zijn weer terug bij af

Biechtje met de kinderwens. Ik zou gewoon eerlijk zijn tegenover je vriend, misschien is het een fase misschien ook niet. In dat laatste geval moet je ook eerlijk naar jezelf kunnen zijn en wat je nu echt wil. Mocht blijken dat je toch kinderen wil en hij niet dan zul je toch echt een afweging moeten gaan maken en kijken hoe groot je kinderwens blijkt te zijn. Hoe moeilijk die beslissing ook gaat zijn.
En het zou ook kunnen zijn dat hij zich ook heeft 'bedacht' of ook twijfels heeft, maar in een relatie moet je deze dingen bespreekbaar maken.