Denken jullie dit weleens?

Een keer in de week een klein frietje zonder mayo met een kroketje is heus geen ramp voor je als je op dieet bent hoor.

Een grote friet mayo met satesaus en 3 hapjes is wat minder gezond idd..

Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Antibes schreef:Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Eens, vind het ook niet zo vreemd.

Mermaid Forest schreef:

Antibes schreef:Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Eens, vind het ook niet zo vreemd.

Eens, voor veel mensen is het dieet/lijnen/opletten dan ook veel beter vol te houden.

On Topic: Nee, ik denk dat niet zo snel eigenlijk.
Maar dat komt misschein omdat mijn zusje al heel lang een flink overgewicht heeft terwijl ik weet dat zij helemaal niet met regelmatig iets "slechts" eet.

Bij 1 iemand denk ik het trouwens wel, ze is inmiddels meerdere keren geholpen/geopereerd maar zodra ze thuis is en haar maag het weer aan kan zijn de frikandellen, bitterballen, flessen cola en zakken chips niet aan te slepen en binnen no time zit ze weer op haar oude gewicht. Dan denk ik weleens: Tuuuuuurlijk, prop het er maar weer bij. Kun je volgend jaar tenminste weer onder het mes.

Één keer in de week naar de snackbar vind ik niet veel, maar het ligt er natuurlijk heel veel aan wat je daarnaast doet! Als je daarnaast gewoon gezond eet en leeft is dat natuurlijk prima, maar als je daarnaast niet beweegt en ook nog veel andere ongezondere dingen eet (chips, chocola, weet ik het), dan is het wat minder verstandig

Ik moet trouwens eerlijk zeggen dat die gedachte wel in me naar boven komt, maar dat ik dan meteen wel denk: "Koko, je weet niet wat erachter zit, je mag niet zo snel oordelen!". Maargoed, ik ben ook een pinguin mens natuurlijk!

Watermeloen schreef:

Mermaid Forest schreef:

Antibes schreef:Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Eens, vind het ook niet zo vreemd.

Eens, voor veel mensen is het dieet/lijnen/opletten dan ook veel beter vol te houden.

Ook eens, en voor zover ik me kan herinneren is het Statler destijds zelfs zo aangeraden door een diëtiste, dus ik snap alle reacties over hoe onbegrijpelijk het is niet zo.

Het zal mij over het algemeen trouwens een biet zijn wat andere mensen eten en hoe en waarom ze dik zijn geworden of dik blijven. Hun lijf, hun zaak. Het gaat mij simpelweg niks aan.

Susan schreef:

Watermeloen schreef:

Mermaid Forest schreef:

Antibes schreef:Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Eens, vind het ook niet zo vreemd.

Eens, voor veel mensen is het dieet/lijnen/opletten dan ook veel beter vol te houden.

Ook eens, en voor zover ik me kan herinneren is het Statler destijds zelfs zo aangeraden door een diëtiste, dus ik snap alle reacties over hoe onbegrijpelijk het is niet zo.

Klopt.

Ik bemoei me totaal niet met het eetpatroon van anderen. Ik ben geen diëtist, dus wie ben ik om me er mee te bemoeien.
Ik heb zelf ook last van overgewicht en dat is mijn zaak. Als iemand die ik niet ken zich daar ongevraagd mee gaat bemoeien, dan word ik daar lichtelijk agressief van


You aint the boss of me, bitches

Ik maak me hier wel schuldig aan. Dan zie ik het veel te dikke meisje met vet haar en smoezelige werkkledij in de plaatselijke snackbar staan en dan denk ik 'toch jammer dat ze de restjes altijd in haar eigen mond propt in plaats van in de prullenbak'
Een beschamende gedachte. Ik vind het een heel aardige meid.

Wij eten ongeveer eens per 6 weken iets van de snackbar. Vroeger was het bij ons zaterdag patatdag.

Youandi schreef:Ik maak me hier wel schuldig aan. Dan zie ik het veel te dikke meisje met vet haar en smoezelige werkkledij in de plaatselijke snackbar staan en dan denk ik 'toch jammer dat ze de restjes altijd in haar eigen mond propt in plaats van in de prullenbak'
Een beschamende gedachte. Ik vind het een heel aardige meid.

Wij eten ongeveer eens per 6 weken iets van de snackbar. Vroeger was het bij ons zaterdag patatdag.

Ik las 6 keer per week

Buiten restaurants eet ik inderdaad niet in het openbaar. Veel mensen tonen wel die blikken en dat doet pijn. Niemand weet of dat ik elke dag frietjes eet of dat het het eerste frietje is in maanden. Ik ben niet zo sterk dat ik me daar niets van aan kan trekken.

Zelf heb ik er eigenlijk nooit één seconde aan gedacht 'wat een ander er wel niet van vindt als ik iets 'slechts' eet' eigenlijk, ook niet toen ik vlak na de bevalling van mijn dochter zichtbaar 10 a 12 kilo teveel mee zeulde.

Ik denk dat nooit. Ik let sowieso niet op etende mensen, ik vind het ook echt raar als je zo 'mag' denken van jezelf, ookal is het een split second. Als het me al zou opvallen zou ik er sowieso niets van denken, want ik wéét dat overgewicht niet perse met veel en ongezond eten te maken heeft. Ik heb tantes die eten echt ongelofelijk gezond, maar toch zijn ze dik. Moeten zij dan nooit van een ijsje genieten omdat er mensen zijn die er wat van kunnen denken? I don't think so, ik oordeel niet zo gauw over mensen. Ik heb het gauw te doen met ze, mensen met overgewicht zijn zich erg bewust van zichzelf en het is al rot genoeg.

Ik denk dit niet bij andere mensen, maar herken het wel zelf van toen ik nog 30 kilo meer woog... Het is pas sinds een jaar denk ik dat ik dit heb kunnen loslaten, nu na de zwangerschap komt dat gevoel nog weleens naar boven maar probeer er boven te staan en lekker te genieten van wat ik wil eten als ik iets wil eten. Ben nu al 7 jaar stabiel in gewicht en zal nooit maatje 36 hebben, dus zo nu en dan mag k best wat lekkers.

Doet me denken aan vorige week, toen stond ik met mijn dikke toeter in de supermarkt voor het chocolade-vak. Ik moest en zou 70% pure chocolade hebben (verslaving die erin is geslopen deze zwangerschap, maar waar ik zo min mogelijk aan toegeef), staan er opeens 2 pubermeisjes me uit te lachen 5 meter verderop om vervolgens semi-nonchalant weg te lopen...

Een vriendin van mij is veel te dik en dan bedoel ik ook echt te dik. Maar ik neem het haar niet kwalijk dat ze soms een patatje eet.
Ze sport vaker dan ik, correctie, zij sport 3 keer in de week en ik nooit. Ze zijn nog aan het onderzoeken waarom zij zoveel aan is gekomen, want aan het sporten/bewegen ligt het niet.
Dus nee ik denk dat eigenlijk nooit, want je weet nooit hoe het komt.

Ja, dat denk ik wel eens. Maar ik zal uiteraard niks zeggen of laten merken. Meteen erna 'corrigeer' ik mezelf ook vaak wel door te denken dat ik verder helemaal niks van die persoon weet. Maar de gedachte schiet regelmatig even door mijn hoofd. En nee, daar voel ik me niet schuldig over. Andere mensen denken vast ook wel eens wat over mij. En zeggen ook regelmatig wat over mijn gewicht. Ik ben vrij dun en heb moeite met aankomen. Dus het is elke keer: 'neem jij dat laatste stuk taart maar, je moet er nog van groeien!' en dat soort opmerkingen. Strontvervelend. Ik zou graag wat voller zijn. En ach, zo hebben we allemaal wat.

Statler schreef:

Susan schreef:

Watermeloen schreef:

Mermaid Forest schreef:

Antibes schreef:Ik vind één keer in de week "slecht" eten echt zo gek niet, zeker niet als dat je enige momentje is en je dan neemt wat je het allerlekkerst (wat voor sommigen dan snackbar is) vindt.

Ik kom niet wekelijks bij de snackbar, omdat ik ook wel van andere dingen kan genieten en dan liever een keertje uitgebreider uit eten ga (waarom zou het heel anders ontvangen worden als er 1x in de week een 3-gangen diner genoemd werd). Maar als je ECHT verzot bent op patat en dat precies je slechte-eten-momentje is. Dan vind ik eens in de week snackbar niet zo raar.

Eens, vind het ook niet zo vreemd.

Eens, voor veel mensen is het dieet/lijnen/opletten dan ook veel beter vol te houden.

Ook eens, en voor zover ik me kan herinneren is het Statler destijds zelfs zo aangeraden door een diëtiste, dus ik snap alle reacties over hoe onbegrijpelijk het is niet zo.

Klopt.

Alsof het afvallen per definitie langzaam gaat wanneer je 1x in de week snackt. Zal het nog leuker vertellen. In het begin deed ik dat ook, op zaterdag terwijl ik door de week bezig was met mijn dieet. Kilo's vlogen er af. Op gegeven moment viel het vette eten niet meer goed, en toen ging het afvallen ook langzamer! Niet dat hier gelijk een conclusie uit te trekken valt, maar ook zeker de conclusie van Bacio raakt kant nog wal.

Wat in mijn ogen vaak ook veel zegt is de huid en het haar van iemand. Een stukje verzorging dat er bij komt kijken. Ziet iemand er ongezond en slecht verzorgd uit ben ik eerder geneigd zo te denken.

(voor de meiden die het niet weten zit zelf ook op randje obese en weet donders goed waar het aanligt. )

Welke conclusie? Ik zei dat ik het raar vond, dat is geen conclusie maar een mening.

Ik denk dat t ook komt, omdat ik zelf nooit naar de snackbar ga/frituur eet (1x in de3 maanden misschien) en vanuit het ouderlijk huis deden we dat echt nooit. Dan is t vanuit mijn perceptie dus al snel raar als iemand zo vaak naar de snackbar tijdens een dieet. Blijkbaar heb ik gewoon hele andere eet gewoontes dan gemiddeld NL. (en ben ik eigenlijk de "rare") Weer wat geleerd.

Ja, ik denk dit ook weleens als ik iemand zie die dik is en ijs/patat e.d. zie eten. Ik denk dat iedereen dat wek doet. Net als je mensen gaat kijken op een terrasje, dan heb je over iedereen toch ook een mening. En als ik langsloop hebben ze dat vast ook over mij.

Paper Crown schreef:Ik denk dat nooit. Ik let sowieso niet op etende mensen, ik vind het ook echt raar als je zo 'mag' denken van jezelf, ookal is het een split second. Als het me al zou opvallen zou ik er sowieso niets van denken, want ik wéét dat overgewicht niet perse met veel en ongezond eten te maken heeft. Ik heb tantes die eten echt ongelofelijk gezond, maar toch zijn ze dik. Moeten zij dan nooit van een ijsje genieten omdat er mensen zijn die er wat van kunnen denken? I don't think so, ik oordeel niet zo gauw over mensen. Ik heb het gauw te doen met ze, mensen met overgewicht zijn zich erg bewust van zichzelf en het is al rot genoeg.

Maar split second thoughts kun je niet sturen. Je kunt bewuste meningen hebben, relativeren, dingen afwegen, maar split second thoughts zijn onbewust. Er is ook een testje waarmee je je onbewuste vooroordelen kunt meten. Hoewel er ook kritiek is op dat testje, vond ik het toch best schokkend om te ontdekken dat ik onbewuste vooroordelen heb over bijna elke denkbare groep, terwijl ik mezelf niet bepaald kortzichtig en bevooroordeeld vind. Split second associaties zijn niet te vergelijken met je echte mening.

Ik had er een paar jaar geleden ook moeite mee om friet te eten in het openbaar, zo kwam ik alleen bij de mac als er iemand anders heen wilde en ging in nooit frietjes halen.

Ik denk soms zelf ook: 'Jeetje, eet nog vaker friet of mac of iets anders fastfoodachtigs'.

Ik heb het nu vooral bij kinderen (en dan negatief over de ouders he). Er zijn te veel ouders die het wel makkelijk vinden om hun kind friet, ovenpizza en magnetronmaaltijden etc te geven. Sommige kinderen zijn echt veel te dik, en vaak kan je ze dat zelf niet aanrekenen of is het niet het gevolg van een aandoening.

Als ik dikke kinderen zie die ijs/friet aan het eten zijn, zoek ik altijd gelijk naar de volwassene die bij het kind is. Het hoeft niet een ouder te zijn, maar kan ook een begeleider zijn. Ik ben dan altijd benieuwd hoe die volwassene er zelf uit ziet en of diegene zelf niet heeft nagedacht over t feit dat t kind zo dik is.