Biechttopic 4

Wat ik tot nu toe heb begrepen ligt ze in het ziekenhuis ze is voor een trein gesprongen, dus ik neem dan aan dat ze daar veel verwondingen van heeft opgelopen en er mag en kan niemand bij haar(behalve familie). Dus opzoeken is geen optie.

De laatste weken heeft ze het contact wat afgehouden doordat ze zich niet goed voelde, ik heb wel met haar ge apped en wat gemaild. Van de week gaf ze zelfs nog aan dat het niet zo lekker ging maar dat ze er hulp bij kreeg en dat ze hoopte dat het gauw beter ging. Daarom komt het feit dat ze zoiets heeft gedaan zo als een shock. Vind het zo erg dat ze zich zo rot voelt en dacht dat dit een oplossing was..

Ah jeetje... Mijn vriend heeft trouwens een collega van zijn vader (die machinist is) op facebook, die is conucteur, die had een status geplaatst dat hij een aanrijding met persoon heeft gehad gisteren.. Daar moet ik nu meteen aan denken.



Sterkte meis!

slaatje schreef:

Makamba schreef:

Sjaantje schreef:Biechtje, ik heb van dichtbij alcoholisme meegemaakt (ouders) en ik kan je zeggen: stoppen of minderen lukt alleen als diegene het zélf wilt. In jullie relatie heb je het al een aantal keer ter sprake gebracht en daar is niks mee gedaan dus dat zal nu ook niet gaan gebeuren. Ik zou ook niks tegen zijn moeder zeggen, aangezien je daar niet echt een goede band mee hebt, toch? In jouw plaats zou ik hooguit tegen hem zeggen: "Ik heb gezien dat je een aantal flessen in de kast hebt gezet, ik vind het heel erg jammer dat je zo slecht voor jezelf zorgt en ik hoop dat het je gaat lukken om hier vanaf te komen." Dan heb je toch je zegje gedaan zonder met je vingertje te wijzen. Laat het los, het is jouw probleem niet meer. Maar ik snap dat dat moeilijk is. Veel sterkte met alles!

Eens.

Nog een die een alcolholische ouder heeft en helemaal eens met bovenstaande! Probeer het los te laten, want je neemt jezelf mee de afgrond in. Als ik het goed begrijp is zijn alcholgebruik een van de redenen van de scheiding. Hoe moeilijk het ook is, dit is iets wat hij zelf in moet gaan zien. Zolang hij het probleem niet inziet, zal er niets veranderen, wat anderen ook zeggen!

Dank jullie wel. Ja, ik moet dit ook loslaten, het is niet meer mijn probleem maar is dit echt alcoholisme? Dat vraag ik me nog wel af...

zo te lezen wel denk ik

Rood schreef:Zwanger Biechtje: Ik zou meteen een test doen. Die onzekerheid is ook niks. Door je kop in het zand te steken verander je de situatie toch niet. Sterkte hoor, want het lijkt me lastig als je er helemaal niet op gerekend had.

Hier sluit ik me bij aan. Ik zou meteen een test doen, dan heb je meteen zekerheid.

Laatste biechtje, wat moet je geschrokken zijn zeg! Wat erg dat ze zelfmoord heeft proberen te plegen, zoiets zie je vaak ook niet aankomen.
Ik zou zeker laten weten dat je meeleeft en er voor haar bent. Ook zou ik haar vriend laten weten dat je meeleeft en er voor hen beide bent. Heel veel sterkte!

Alcohol-biechtje:
Ja, dit is zeer zeker alcoholisme, zoek het maar eens op. Ik geloof dat het voor mannen bij 21 standaard glazen per week schadelijk is en bij vrouwen bij 15 standaard glazen, maar dan moet er wel één of twee dagen in de week niet gedronken worden. Zoiets was het volgens mij, uit m'n hoofd. Alcoholisme kan veel schadelijke gevolgen hebben: overvoeding, lever-aandoeningen, hersenbeschadigingen, enz. Hopelijk ziet hij op tijd in hoe slecht het is en gaat het hem lukken om er vanaf te komen. Want geloof me, dat gun je niemand.
Ik hoop wel dat je inziet dat het écht een verslaving is, en dat je niet denkt dat hij eerder niet gestopt is omdat hij jou de moeite niet waard vindt, ofzo.

Sterkte!

11 jaar geleden ben ik voor het laatst bij de tandarts geweest.
Ik ben toen flauwgevallen en daarna durfde ik niet meer te gaan.
Inmiddels zijn mijn tanden er niet mooier op geworden en gisteren gebeurde waar ik al heel lang bang voor was: er brak een kies helemaal af. Als ik nu lach, zie je een gat zitten. Vreselijk, ik schaam me echt dood.

Vandaag heb ik alle tandartsen hier in de buurt gemaild. Er moet iets gebeuren en ik wil in ieder geval zo snel mogelijk van dat gat in m'n mond af.

Ik ben alleen zo bang!

Sjaantje schreef:Alcohol-biechtje:
Ja, dit is zeer zeker alcoholisme, zoek het maar eens op. Ik geloof dat het voor mannen bij 21 standaard glazen per week schadelijk is en bij vrouwen bij 15 standaard glazen, maar dan moet er wel één of twee dagen in de week niet gedronken worden. Zoiets was het volgens mij, uit m'n hoofd. Alcoholisme kan veel schadelijke gevolgen hebben: overvoeding, lever-aandoeningen, hersenbeschadigingen, enz. Hopelijk ziet hij op tijd in hoe slecht het is en gaat het hem lukken om er vanaf te komen. Want geloof me, dat gun je niemand.
Ik hoop wel dat je inziet dat het écht een verslaving is, en dat je niet denkt dat hij eerder niet gestopt is omdat hij jou de moeite niet waard vindt, ofzo.

Sterkte!

Eens.


Maar daar komt nog bij dat hij elke gelegenheid aanspreekt om drank te kunnen drinken. Dat is pure alcoholisme. Dat is niet meer drinken omdat de gelegenheid het toe doet, maar omdat hij de gelegenheid creeert.

Biechtje01 schreef:11 jaar geleden ben ik voor het laatst bij de tandarts geweest.
Ik ben toen flauwgevallen en daarna durfde ik niet meer te gaan.
Inmiddels zijn mijn tanden er niet mooier op geworden en gisteren gebeurde waar ik al heel lang bang voor was: er brak een kies helemaal af. Als ik nu lach, zie je een gat zitten. Vreselijk, ik schaam me echt dood.

Vandaag heb ik alle tandartsen hier in de buurt gemaild. Er moet iets gebeuren en ik wil in ieder geval zo snel mogelijk van dat gat in m'n mond af.

Ik ben alleen zo bang!

Er zijn ook speciale angsttandartsen, gespecialiseers in patienten met een fobie voor dde tandarts. Ik zou daar eens naar mailen.

Ik post niet zo vaak meer op het forum maar ik zit toch met een probleem.

Ik woon nog niet zo heel lang samen met mijn vriend, en dat gaat allemaal prima. Ik kan echt mezelf zijn bij mijn vriend, en hij is super lief voor mij. Toch is er al heel lang een jongen in mijn leven waar ik verliefd op ben/van hou. Het klinkt heel vreemd, ik ken deze jongen al sinds mijn jeugd en ik heb altijd al een zwak voor hem gehad. In het verleden ook een x sex mee gehad. Er is nooit een relatie geweest tussen ons omdat toen ik vrijgezel was en veel bij hem was, hij nog bezig was met het verwerken van de dood van zijn moeder. Hij heeft beide ouders niet meer, dus dat was een moeilijke periode voor hem. Heel begrijpelijk dus dat hij niet op een relatie zat te wachten.

Nu heb ik al enige tijd weer contact met hem (het is en blijft ook gewoon een vriend van me) en iedere keer wanneer ik hem spreek of zie of als ik aan hem denk dan voel ik echt gewoon een enorme rush aan emoties. Er zijn ook tijden geweest waarbij ik hem niet veel zag of sprak, en dan ging het vrij goed. Nou zou je het advies kunnen geven om het gewoon helemaal af te kappen, maar dat kan ik niet. Ik wil de vriendschap die ik met hem heb niet kwijt. Ik kan gewoon echt veel met hem bespreken, en over veel dingen denken we en voelen we het zelfde.

Nu voel ik me dus schuldig tegenover mijn vriend dat ik die gevoelens voor die andere jongen heb. Nou wil ik niets met deze gevoelens doen, want ik hou van mijn vriend. Maar gevoelens zijn lastig weg te stoppen, en het is vervelend als iemand constant door je gedachten spookt. Ik weet verder ook niet wat ik met dit verhaal aan moet, maar hoop dat jullie misschien een objectieve kijk er op hebben. Zou het mogelijk zijn om van 2 mensen tegelijk te houden?

Ik ben benieuwd hoe het met het biechtje is met geweld in haar relatie...

Biechtje01 schreef:Ik post niet zo vaak meer op het forum maar ik zit toch met een probleem.

Ik woon nog niet zo heel lang samen met mijn vriend, en dat gaat allemaal prima. Ik kan echt mezelf zijn bij mijn vriend, en hij is super lief voor mij. Toch is er al heel lang een jongen in mijn leven waar ik verliefd op ben/van hou. Het klinkt heel vreemd, ik ken deze jongen al sinds mijn jeugd en ik heb altijd al een zwak voor hem gehad. In het verleden ook een x sex mee gehad. Er is nooit een relatie geweest tussen ons omdat toen ik vrijgezel was en veel bij hem was, hij nog bezig was met het verwerken van de dood van zijn moeder. Hij heeft beide ouders niet meer, dus dat was een moeilijke periode voor hem. Heel begrijpelijk dus dat hij niet op een relatie zat te wachten.

Nu heb ik al enige tijd weer contact met hem (het is en blijft ook gewoon een vriend van me) en iedere keer wanneer ik hem spreek of zie of als ik aan hem denk dan voel ik echt gewoon een enorme rush aan emoties. Er zijn ook tijden geweest waarbij ik hem niet veel zag of sprak, en dan ging het vrij goed. Nou zou je het advies kunnen geven om het gewoon helemaal af te kappen, maar dat kan ik niet. Ik wil de vriendschap die ik met hem heb niet kwijt. Ik kan gewoon echt veel met hem bespreken, en over veel dingen denken we en voelen we het zelfde.

Nu voel ik me dus schuldig tegenover mijn vriend dat ik die gevoelens voor die andere jongen heb. Nou wil ik niets met deze gevoelens doen, want ik hou van mijn vriend. Maar gevoelens zijn lastig weg te stoppen, en het is vervelend als iemand constant door je gedachten spookt. Ik weet verder ook niet wat ik met dit verhaal aan moet, maar hoop dat jullie misschien een objectieve kijk er op hebben. Zou het mogelijk zijn om van 2 mensen tegelijk te houden?

Ja, ik denk wel dat dat mogelijk is hoor. Soms doen mensen gewoon iets bijzonders met je. Maar de vraag is eerder: wat zou je doen als die ander NU een relatie met je zou willen? Zou je je vriend dan opgeven of zou je wel voor hem blijven gaan? Want het kan, van meerdere mensen houden: maar misschien is het minder eerlijk naar je vriend als hij eigenlijk tweede keus is.

Ik wil ook weten hoe het met het geweld-biechtje is :-).

litllejoy schreef:Ik ben benieuwd hoe het met het biechtje is met geweld in haar relatie...

+1, ik hoop dat ze hulp zoeken

Ik loop rond met een groot geheim van een andere forummer, waarvan ik weet dat ik het voor me moet houden, maar ondertussen knalt het bijna uit me.

Biechtje01 schreef:Wat ik tot nu toe heb begrepen ligt ze in het ziekenhuis ze is voor een trein gesprongen, dus ik neem dan aan dat ze daar veel verwondingen van heeft opgelopen en er mag en kan niemand bij haar(behalve familie). Dus opzoeken is geen optie.

De laatste weken heeft ze het contact wat afgehouden doordat ze zich niet goed voelde, ik heb wel met haar ge apped en wat gemaild. Van de week gaf ze zelfs nog aan dat het niet zo lekker ging maar dat ze er hulp bij kreeg en dat ze hoopte dat het gauw beter ging. Daarom komt het feit dat ze zoiets heeft gedaan zo als een shock. Vind het zo erg dat ze zich zo rot voelt en dacht dat dit een oplossing was..

Wel wat laten horen en ook aan haar vriend. Wat ontzettend sneu zeg....word er verdrietig van. Ook voor jou sterkte!

Biechtje01 schreef:Ik loop rond met een groot geheim van een andere forummer, waarvan ik weet dat ik het voor me moet houden, maar ondertussen knalt het bijna uit me.

Vind het eigenlijk niet zo netjes dat je dit hier neer zet. De kans is redelijk dat mensen het willen weten, je maakt ze nieuwsgierig. Daarbij zou ik als ik een geheim met iemand gedeeld had hier echt niet blij mee zijn dit hier zo te lezen.

Biechtje01 schreef:Ik loop rond met een groot geheim van een andere forummer, waarvan ik weet dat ik het voor me moet houden, maar ondertussen knalt het bijna uit me.

Heb je dit al aan haar laten weten? Lijkt me goed dit met haar te bespreken. Misschien kunnen jullie een oplossing vinden voor het geheim, of kun je haar overhalen hulp te zoeken.

Minx schreef:

Vind het eigenlijk niet zo netjes dat je dit hier neer zet. De kans is redelijk dat mensen het willen weten, je maakt ze nieuwsgierig. Daarbij zou ik als ik een geheim met iemand gedeeld had hier echt niet blij mee zijn dit hier zo te lezen.

Dat mensen het willen weten wil toch niet zeggen dat ze het ook te weten krijgen?

Bacio schreef:

Biechtje01 schreef:Ik loop rond met een groot geheim van een andere forummer, waarvan ik weet dat ik het voor me moet houden, maar ondertussen knalt het bijna uit me.

Heb je dit al aan haar laten weten? Lijkt me goed dit met haar te bespreken. Misschien kunnen jullie een oplossing vinden voor het geheim, of kun je haar overhalen hulp te zoeken.

Ik zou inderdaad de forummer waar het om gaat hier wel over aanspreken. Ik vind dit nu niet zo netjes.

Ik zie echt niet in waarom het niet netjes is, met die biecht komen we toch helemaal niets te weten over de forumster met het geheim, het geheim zelf en de forumster aan wie ze het geheim heeft verteld? Het enige wat we nu weten is dat er 'een' forumster is die 'een' groot geheim aan 'een' andere forumster heeft verteld. Nou, daar ging ik al wel vanuit, dat dat wel eens gebeurt.

Als er nu mensen gaan zitten hengelen dan is dat de verantwoordelijkheid van die mensen zelf.

Ik krijg uit die post meer de indruk dat die forumster waarover de biecht het geheim kent het zelf niet weet.

Je bedoelt dat die niet weet dat zij het weet?

Ja.

Of dat ze iets weet over haar leven wat ze zelf niet weet. Ik weet niet waarom maar ik moest meteen denken aan dat verhaal dat er iemand kwam vertellen dat ze wist dat de vriend van een forumster vreemd was gegaan maar ze niet wilde vertellen om welke forumster het ging.

Powerbabe schreef:Ik krijg uit die post meer de indruk dat die forumster waarover de biecht het geheim kent het zelf niet weet.

Zo lees ik het inderdaad ook een beetje.

Eens met Susan, maar ook ik denk dan...waarom moet dit gemeld worden, nieuwsgierigheid alom. Het volgende wat dan gebeurt is dat mensen gaan vragen, wil je me even een pb sturen en vertellen over wie het gaat en wat het geheim danis...