Biechttopic 4

Biechtje01 schreef:

Suus schreef:

Biechtje01 schreef:...

...

Het geld heb ik wel, maar ik heb het er eigenlijk niet voor over. Aangezien hier zo'n big happening van gemaakt wordt.. Denk ik niet dat zij zullen begrijpen dat ik 'geen zin heb' of niet het geld er over over heb. Zij kunnen niet in mijn portemonnee kijken maar ze zullen gezien mijn omstandigheden zeker wel weten dat ik wel het geld heb. Het zal me iig niet in dank worden afgenomen als ik de waarheid vertel en eigenlijk durf ik het ook niet. Ik baal echt als een stekker. Valt ook nog eens in mijn vakantie. Waarschijnlijk ga ik dus omdat ik me verplicht voel.

Ik vind 130,- voor een vrijgezellenfeest echt heel veel! Eerlijk gezegd vind ik het best asociaal dat er zomaar vanuit gegaan wordt dat iedereen het wel betaalt. Ook een bijzondere dresscode waarvoor iedereen moet winkelen vind ik nogal wat om te vragen van gasten.
Ik zou zelf de dresscode negeren of kleding lenen van iemand anders, zodat je daar niet speciaal voor hoeft te winkelen.
En misschien kun je de helft van het vrijgezellenfeest gaan? Dat je een gedeelte niet gaat (evt. met een smoes) en alleen betaalt voor het onderdeel waar je aan mee doet?

Biechtje met onslagen vader: Hoe het precies zit weet ik niet, maar volgens mij kan een bedrijf wel op basis van te weinig werk iemand ontslaan. Dat moet volgens mij wel via de fnv UWV oid gaan. Maar een bedrijf moet bij zo'n ontslag een ontslagvergoeding geven. Dat betekent dat hij over die 10 jaar die hij heeft gewerkt een bepaald bedrag krijgt. Dat kan oplopen tot heel veel geld.

Dank je, Lenthe. Toch niet het antwoord waarop ik had gehoopt.

We zullen het gesprek van vanmiddag moeten afwachten.

Als hij wordt ontslagen, met of zonder gouden handdruk, dan zijn, zijn toekomstplannen tot aan zijn pensioen van de baan. Hij leefde namelijk al helemaal toe naar zijn soort van prepensioen (Vier weken werken, één week vrij etc.) En dat kan hij dan wel vergeten.

Zit je vader wel bij een vakbond? of anders een rechtsbijstandsverzekering? In zulk soort situaties altijd wel handig om advies en steun te vragen omdat je op zo'm moment zelf vol emoties zit en er vaak ook te weinig vanaf weet.

Is hij lid van de FNV? Anders even daar contact mee opnemen..
Ik heb dit op internet gevonden

Ontslag via het UWV Werkbedrijf

De werkgever die een medewerker wil ontslaan heeft daarvoor een ontslagvergunning nodig. Deze moet hij aanvragen bij het UWV Werkbedrijf. De vergunning wordt verstrekt als de werkgever kan aantonen dat de werknemer niet goed functioneert of dat ontslag noodzakelijk is vanwege bedrijfseconomische redenen (zoals fusie, reorganisatie, te weinig werk). Pas als de ontslagvergunning binnen is, mag de werknemer ontslagen worden. De opzegtermijn mag met een maand worden bekort, maar er moet wel tenminste één maand overblijven voordat het ontslag ingaat.

In enkele gevallen heeft de werkgever echter geen ontslagvergunning nodig:

# ontslag met wederzijds goedvinden

# ontslag op staande voet (dit kan alleen bij 'dringende redenen', zoals werkweigering, diefstal)

# faillissement van de werkgever



En dit: http://www.alliedadvocaten.nl/arbeidsrecht/voor-werknemers/ontslagprocedures/ontslagprocedure-bij-het-uwv-werkbedrijf/

Mijn vader is lid van de bond en heeft een rechtsbijstandsverzekering. Dus dat is een voordeel. En deze gaat hij ook zeker aanspreken.

Maar als ik het zo lees, dan kan het nu weleens menens zijn.

Ik wil ook wat biechten. Waarschijnlijk ben ik makkelijk te herkennen, maar dat is niet zo heel erg. Je mag me een PM sturen, maar liever niet mijn forumnaam noemen ivm meelezers.

Ik wil heel graag kinderen, al heel lang en de wens wordt steeds sterker. Mijn partner gaf telkens aan dat hij ooit wel kinderen wil, maar nog niet nu. Over een jaar of twee, wanneer ik een (vaste) baan heb en we een groter huis hebben. Van de week is die twee jaar opeens verkort, eigenlijk zou hij het nu wel willen. We willen wel eerst wachten tot er wat meer duidelijkheid is over mijn carierre en tot hij zeker is dat hij aan zijn scriptie mag beginnen.
Dit zou betekenen dat het misschien in januari al zover is, daar ben ik superblij mee!
Maar... ik had het een beetje losgelaten voor nu. Ik ben nog meer gestresst over het vinden van een baan en het wordt echt een obsessie.
Op zich dus een heel leuk biechtje, maar ik vind het heel spannend en ben er in mijn hoofd weer heel erg mee bezig!

Ok, even onder het biecht account omdat dat voor mij wat veiliger voelt dan onder mijn eigen naam:
Ik wil niet teveel kwijt vanwege herkenning maar het komt hierop neer:

Ik twijfel enorm. Heb nog geen enkele diploma.
Wel gewerkt de laatste jaren, maar dat verdient niet veel natuurlijk.
Het liefste wil ik weer studeren, maar als ik dat niet haal heb ik veel schuld dat ik niet kan betalen. Heb eerder een studie gedaan, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik het niet meer aankon op dat moment. (thuissituatie was erg naar en stressvol)
Nu ben ik 20 jaar single met een eigen appartement. Heb geen schulden meer.
Maar zit enorm in dubio studie of werken? Kan ik een studie al aan? Relatie van 1,5 jaar is net uit. Geen ouders die mij hier en daar kunnen helpen.....

Wat zouden jullie doen?
Ik weet niet wat ik ga verdienen als ik weer werk ga zoeken (heb nu een ww, want bij mijn andere baan werd mijn contract niet verlengd.) Met mijn vorige baan verdiende ik maar 600. Maar met toeslagen á 220 kon ik mijn appartementje en rekeningen net aan betalen.

Als ik studie ga volgen dan ga ik 750 studiefinanciering krijgen, maar de studie duurt 3 jaar lang. Dus als ik het niet haal heb ik alsnog veel schuld. ik zeg niet dat is het sowieso niet haal, maar ik vind het wel heel eng allemaal.

Graag niet quoten dan kan ik het weer weghalen na een poosje...

Als ik jou was ging ik weer aan de studie. Dat geeft je in elk geval wat meer zekerheid in de toekomst. Heb je meer kans op een betere baan. Als je er voor gaat, ook echt voor gaan. Tuurlijk kun je het wel! Je bent al jaren ouder dan bij je vorige opleiding dus misschien valt het je allemaal reuze mee.

Mermaid Forest schreef:

Filoria schreef:

Ik heb zelf ook een vreemde interesse gehad voor de nieuwe vriendin van een ex. Op een gegeven moment merkte ik dat ik haar facebookberichtjes las, haar weblog etc. Ik vond het ook maar raar van mezelf Na een paar weken was het gelukkig over. Ik geloof dat het bij mij kwam doordat ik enorm moest wennen aan het idee dat mijn ex nu intieme dingen deelde met een ander meisje in plaats van met mij. Het voelde dan op de een of andere manier 'veilig' als ik maar zo veel mogelijk over haar wist.

Ik heb het inderdaad ook gehad. En die nieuwe vriendin ook bij mij we zaten elkaar een beetje te bespioneren.

Dat is helemaal suf zeg! Ben wel blij dat ik niet de enige ben met dit soort rare dingen

Biechtje01 schreef:Ik ben zo bang dat ik door de pil heen zwanger word. Ik slik de pil keurig elke avond en vergeet m nooit, maar ik blijf bang. Het liefst zou ik elke maand een test doen zodat ik het uit kan sluiten, maar ook dat durf ik niet en ik wil m'n angst niet zo voeden. Ik ben altijd bang dat ik straks al zeven maanden zwanger ben en er dan pas achter kom, omdat ik gewoon een bloeding heb gehad door de stopweek en het dus nooit door heb gehad.

Heeft iemand anders hier ook last van die angst?

Meiden die door de pil heen zwanger zijn geraakt: hoe merkten jullie dit? Wat heb je toen gedaan?

Ik merkte dit doordat ik niet meer ongesteld werd Testje gedaan en ik bleek zwanger. Ik heb niks gedaan, ik heb nu een prachtige dochter van bijna 3.

Als je zo bang bent door de pil heen zwanger te worden kun je toch een ander voorbehoedsmiddel gebruiken? En sowieso een condoom. Dan ben je dubbel veilig.

Biechtje01 schreef:

Destijds lonkte het avontuur en heeft hij een keuze gemaakt.

Ik vind fout zijn in de oorlog wel iets meer dan een avontuur dat lonkte. Het gaat om een gedachtengoed en vechten in een oorlog lijkt me niet bepaald een lonkend avontuur. Ik kan me wel voorstellen dat je je opa niet anders ziet, ook omdat je dit pas na zijn dood te weten bent gekomen en hem dus altijd objectief hebt kunnen bekijken, maar ik zou dat idee toch niet naast me neer kunnen leggen. Komt misschien ook doordat ik uit een vrij links gezin kom en mijn opa en oma in de oorlog een Joods jongetje in huis hebben gehad dat dankzij hen de oorlog heeft overleefd.

Studiebiechtje: Misschien kun je ook een bijbaantje nemen naast je studie om wat extra geld te verdienen?

Dijn, ik denk dat de gemiddelde mens zich toen niet bewust was van de omvang en impact van wat er gaande was. Wij weten nu wat we weten na jaren onderzoeken en bestuderen en getuigenverklaringen maar lang niet alles wat nu bekend is was toen bekend, natuurlijk.

RYW schreef:Dijn, ik denk dat de gemiddelde mens zich toen niet bewust was van de omvang en impact van wat er gaande was. Wij weten nu wat we weten na jaren onderzoeken en bestuderen en getuigenverklaringen maar lang niet alles wat nu bekend is was toen bekend, natuurlijk.

Dat is ook zo. Die indoctrinatie is ook heel geleidelijk gegaan. Ik denk dat er ook mensen zijn die niet goed wisten wat er gaande was, maar als ik mijn oma moet geloven, was de berichtgeving via de radio etc. toch wel accuraat.

Alex schreef:

Biechtje01 schreef:Ik ben zo bang dat ik door de pil heen zwanger word. Ik slik de pil keurig elke avond en vergeet m nooit, maar ik blijf bang. Het liefst zou ik elke maand een test doen zodat ik het uit kan sluiten, maar ook dat durf ik niet en ik wil m'n angst niet zo voeden. Ik ben altijd bang dat ik straks al zeven maanden zwanger ben en er dan pas achter kom, omdat ik gewoon een bloeding heb gehad door de stopweek en het dus nooit door heb gehad.

Heeft iemand anders hier ook last van die angst?

Meiden die door de pil heen zwanger zijn geraakt: hoe merkten jullie dit? Wat heb je toen gedaan?

Ik merkte dit doordat ik niet meer ongesteld werd Testje gedaan en ik bleek zwanger. Ik heb niks gedaan, ik heb nu een prachtige dochter zoon van bijna 3 1.

Als je zo bang bent door de pil heen zwanger te worden kun je toch een ander voorbehoedsmiddel gebruiken? En sowieso een condoom. Dan ben je dubbel veilig.

Hetzelfde dus haha.

Dijn82 schreef:

Biechtje01 schreef:

Destijds lonkte het avontuur en heeft hij een keuze gemaakt.

Ik vind fout zijn in de oorlog wel iets meer dan een avontuur dat lonkte. Het gaat om een gedachtengoed en vechten in een oorlog lijkt me niet bepaald een lonkend avontuur. Ik kan me wel voorstellen dat je je opa niet anders ziet, ook omdat je dit pas na zijn dood te weten bent gekomen en hem dus altijd objectief hebt kunnen bekijken, maar ik zou dat idee toch niet naast me neer kunnen leggen. Komt misschien ook doordat ik uit een vrij links gezin kom en mijn opa en oma in de oorlog een Joods jongetje in huis hebben gehad dat dankzij hen de oorlog heeft overleefd.

Ik snap jouw standpunt en kan er gezien je familieachtergrond dan ook helemaal in komen. Maar mijn opa was ook links en hij was fel tegen racisme, dat heb ik nog wel van hem meegekregen. Misschien is het wel zo dat de tijd bij de ss hem de ogen openden. Dat hij, toen hij er aan begon, eigenlijk geen flauw idee had wat er eigenlijk gaande was en gaandeweg besefte waar Hitler voor stond. En dat hij toen gedeserteerd is.. Maar goed, de beste man leeft al niet meer, ik kan het hem nooit vragen. Dus met zekerheid kan ik dit niet stellen. Maar ik kan het me zomaar voorstellen dat het zo is gegaan..

Biechtje01 schreef:

Dijn82 schreef:

Biechtje01 schreef:

Destijds lonkte het avontuur en heeft hij een keuze gemaakt.

Ik vind fout zijn in de oorlog wel iets meer dan een avontuur dat lonkte. Het gaat om een gedachtengoed en vechten in een oorlog lijkt me niet bepaald een lonkend avontuur. Ik kan me wel voorstellen dat je je opa niet anders ziet, ook omdat je dit pas na zijn dood te weten bent gekomen en hem dus altijd objectief hebt kunnen bekijken, maar ik zou dat idee toch niet naast me neer kunnen leggen. Komt misschien ook doordat ik uit een vrij links gezin kom en mijn opa en oma in de oorlog een Joods jongetje in huis hebben gehad dat dankzij hen de oorlog heeft overleefd.

Ik snap jouw standpunt en kan er gezien je familieachtergrond dan ook helemaal in komen. Maar mijn opa was ook links en hij was fel tegen racisme, dat heb ik nog wel van hem meegekregen. Misschien is het wel zo dat de tijd bij de ss hem de ogen openden. Dat hij, toen hij er aan begon, eigenlijk geen flauw idee had wat er eigenlijk gaande was en gaandeweg besefte waar Hitler voor stond. En dat hij toen gedeserteerd is.. Maar goed, de beste man leeft al niet meer, ik kan het hem nooit vragen. Dus met zekerheid kan ik dit niet stellen. Maar ik kan het me zomaar voorstellen dat het zo is gegaan..

Kan heel goed. Hij is natuurlijk niet voor niets overgelopen, dat lijkt me ook behoorlijk eng en risicovol om te doen.

Hier het biechtje met de bijna ontslagen vader.

Het verhaal is even anders dan mijn vader vanochtend heeft gehoord. 'Gelukkig'.

Er worden 20 mannen uit deze regio ontslagen. Dat zijn bijna alle mannen die ze in deze regio hebben. Wat ik heb begrepen, blijft er slechts één iemand aan, maar die zou onder de baas vallen, die dus ook aanblijft. (Altijd leuk de vele roddels die er in paniek ontstaan.)

Alles wordt netjes geregeld. HR, OR en het UWV zijn betrokken. Daarnaast blijven ze tot december aan, worden in de tussentijd geholpen bij het vinden van een nieuwe baan, geholpen bij het eventueel volgen van cursussen en ze krijgen allemaal een gouden handdrukje mee van een paar duizend euro.

De baas die mijn vader vanochtend heeft gebeld, dacht werkelijk dat alleen hij en mijn vader eruit zouden vliegen. Achteraf blijkt dat ze de baas niets wilde vertellen, omdat deze dus reageert zoals hij heeft gereageerd. Niet leuk, maar dit klinkt al beter dan er keihard uitvliegen.

Dijn82 schreef:

Biechtje01 schreef:

Destijds lonkte het avontuur en heeft hij een keuze gemaakt.

Ik vind fout zijn in de oorlog wel iets meer dan een avontuur dat lonkte. Het gaat om een gedachtengoed en vechten in een oorlog lijkt me niet bepaald een lonkend avontuur. Ik kan me wel voorstellen dat je je opa niet anders ziet, ook omdat je dit pas na zijn dood te weten bent gekomen en hem dus altijd objectief hebt kunnen bekijken, maar ik zou dat idee toch niet naast me neer kunnen leggen. Komt misschien ook doordat ik uit een vrij links gezin kom en mijn opa en oma in de oorlog een Joods jongetje in huis hebben gehad dat dankzij hen de oorlog heeft overleefd.

Biechtje van de andere foute overgrootouders.
Ik weet dat in de tijd van de eerste wereldoorlog ook vaak mensen juist het leger ingingen voor het abontuur. Er was toen niets anders... Ook zien jongeren het gevaar niet.

Ik vind het juist wel goed dat die opa weer terug is overgelopen. Daar is ook lef voor nodig

..

Laatste biechtje ik zit echt zo wat vreselijk!! Ik zou als eerste zeggen ga weg bij hem! Dit is niet goed! Hij mag je dit niet aan doen! Kun je met hem praten over waar je mee zit of krijg je het dan ook zwaar te verduren?

Ik vind het heel erg te lezen dat je wat je in je eerste alinea beschrijft normaal lijkt te vinden.. Dat is niet normaal! Ga alsjeblieft weg daar. Voor je kinderen is het ook niet goed op te groeien in een gewelddadig huis.

Wat een zak laatste biechtje. Ik zit het met verbazing te lezen. Kies voor jezelf en je kindjes en ga daar weg.

Laatste biechtje: ik zou de kans om bij hem weg te gaan net beide handen aangrijpen. Zeker als hij het zélf zegt, zou ik er niet eens over nadenken. Het is niet normaal wat hij doet nee, dat weet je zelf ook. Het is zelfs strafbaar.