Biechttopic 4

Ik wil even opbiechten dat ik ontzettend bang ben. Mijn vriend is afgelopen donderdag voor zijn deur zonder aanleiding geslagen door een 3 mannen die hij niet kende. Hij heeft daarbij zijn neus en enkele tanden gebroken. Hij heeft maar 2 klappen gekregen, maar wel met flinke schade dus. Hij heeft zelf niets terug gedaan. Mijn vriend heeft van deze mishandeling aangifte bij de politie gedaan.

Nu is het echter zo dat één van deze mannen bij zijn voornaam werd genoemd door de andere twee. Mijn vriend heeft deze naam onthouden en vrijdag avond opgezocht op facebook in combinatie met onze woonplaats. En binnen no-time had hij de dader gevonden. Nu wil mijn vriend contact opnemen met de politie om de naam van één van de daders door te geven, maar ik ben ontzettend bang dat als deze jongen opgepakt wordt, hij of zijn vrienden wraak komen nemen. Ze weten waar mijn vriend woont, want hij is direct nadat hij geslagen was bij zijn eigen huis naar binnen gegaan.

Mijn vriend begrijpt deze angst wel, maar wil per sé nogmaals contact opnemen met de politie. Hij is het slachtoffer geworden van zinloze mishandeling en hij denkt dat als hij deze naam niet doorgeeft, de daders nooit gepakt zullen worden. Hij zegt dat hij liever de komende 3 maanden over zijn schouder moet kijken (daarna gaat hij verhuizen naar een plaats zo'n 200 km verderop) dan dat zulke aso's hun straf ontlopen omdat hij als slachtoffer te bang is om aangifte te doen. Ergens begrijp ik hem wel, maar ik ben zo bang dat mannen die zonder aanleiding iemand in elkaar slaan, er ook niet voor terug deinzen om nog zwaarder geweld te gebruiken. Nu valt de schade nog relatief mee, ik moet er niet aan denken dat er iets ergers gebeurt. Hoe zouden jullie hier mee om gaan?

Ik kan me je angst wel voorstellen Biechtje. Jaren geleden heb ik ook eens zoiets meegemaakt, toen hadden wij ook de namen van een aantal jongens die mijn vriend in elkaar geslagen hadden. De politie heeft er toen weinig mee gedaan, behalve een gesprekje met die jongens gevoerd. Ik zou gewoon de politie bellen en overleggen. Wat raden zij aan in dit soort gevallen?

Iedereen om me heen wordt steeds gelukkig in een relatie. En ik heb het gevoel alleen te blijven..
Ik wil ook gewoon weer lekker verliefd zijn etc.

Maar een nieuwe relatie maakt me ook bang, in mijn vorige relatie heb ik een angst 'op gedaan' die me bang maakt voor een eventuele volgende relatie.

Biechtje met angst voor relatie: als die angst zo erg is dat het je tegenhoudt om een nieuwe relatie aan te gaan, zou je er dan iets aan hebben om er met iemand over te praten? Het lijkt mij moeilijk als je dit gevoel continu bij je draagt.

Door het topic van Pippa realiseer ik me dat ik toch graag iets kwijt wil, maar ik wil liever anoniem reageren dan in het desbetreffende topic. Straks herkent die vriendin me ofzo. Niet quoten ook graag.

Een aantal maanden geleden had ik met een vriendin afgesproken en waren we lekker aan het kletsen over onze nieuwe liefdes. We hebben allebei een redelijk nieuwe relatie en dat is heel leuk om dat met elkaar te delen. Ze zei dat ze zo benieuwd was naar mijn vriend en dat ze hem graag een keer wil ontmoeten.
Maar even later vroeg ze aan me of mijn vriend zich soms beter voelt dan anderen en of ie zich verheven voelt.
Ik zei direct nee, natuurlijk niet, en vroeg waarom. Ze zei dat ze soms op Facebook zag dat hij reacties plaatste waar ze dat gevoel van kreeg. Alsof hij zich beter voelde en op een denigrerend toontje mensen aansprak.
Ik lachte het weg en zei direct van welnee joh het is een schat van een jongen en hij is helemaal niet zo. Dat is ook echt niet zo, dus ik snap niet waar ze dat vandaan heeft. Ik lachte het weg, maar vond het wel echt een stomme opmerking. Ik vind het van haar zelf juist nogal oordelend.

Maar ik merk dat die opmerking me steeds meer dwars gaat zitten. Hoe durft ze eigenlijk zo over hem te oordelen? Ze kent hem niet eens! Achteraf baal ik dat ik er niet verder op door ben gegaan of op z'n minst heb laten weten dat ik het niet leuk vond dat ze dat zo zei. Ze zei dat ze heel graag een keer met z'n viertjes (als twee stelletjes) wat wil gaan doen, maar eerlijk gezegd heb ik er geen zin meer in. Ik denk inderdaad dat ze niet de allerbeste match zullen zijn en dat het verschillende personen zullen zijn, en dat het niet echt een gezellige avond zal worden. Zeker nu ik weet dat zij hem dus vrij snel zal beoordelen. Ik weet nu niet zo goed of ik
a) haar nog hierover moet aanspreken dat ik het niet leuk vond wat ze gezegd heeft destijds
b) met dat stel moet afspreken als double date

Denk dat het eerste niet veel nut heeft omdat het al zo lang geleden is, maar het zit me nog steeds niet lekker. Ik had toen gewoon moeten zeggen dat ik haar opmerking niet cool vond.
En dat tweede weet ik niet goed, kan niet eeuwig nee zeggen natuurlijk.

Heeft er iemand tips?

Misschien kun je ze beter wel aan elkaar voorstellen, dan kan jouw vriendin hem leren kennen en haar mening (hopelijk) bijstellen.
Vanaf fb iemand leren kennen is natuurlijk niet te doen. Heel jammer dat zij een denigrerende toon ziet in de status-updates van jouw vriend, en nog erger dat zij het nodig vindt om aan jou te vertellen.
Je kan bij wijze van grapje aan je vriendin vragen of ze nog steeds hetzelfde over hem denkt nadat ze elkaar hebben ontmoet. Reageert ze nog steeds negatief kun je er meteen wat van zeggen. Reageert ze positief dan ben jij waarschijnlijk opgelucht

Als ze weer voorstelt om met z'n vieren af te spreken zou ik denk ik wel zeggen dat die opmerking van toen jou nog steeds heel erg dwarszit. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik wel, maar ik zou liever een ongemakkelijk moment hebben met alleen die vriendin dan met de partners erbij. Dat is nog veel ongemakkelijker.

Carola589 schreef:Biechtje met angst voor relatie: als die angst zo erg is dat het je tegenhoudt om een nieuwe relatie aan te gaan, zou je er dan iets aan hebben om er met iemand over te praten? Het lijkt mij moeilijk als je dit gevoel continu bij je draagt.

Het is meer dat het op seksueel gebied niet lukte met mijn ex. En op een gegeven moment heeft hij er ´vrede´ meegekregen.
En voor mijn gevoel heeft dit aan mij gelegen, en om mij dan voor een nieuwe vriend weer ´bloot´ te geven zie ik heel erg tegen op..

Biechtje01 schreef:

Carola589 schreef:Biechtje met angst voor relatie: als die angst zo erg is dat het je tegenhoudt om een nieuwe relatie aan te gaan, zou je er dan iets aan hebben om er met iemand over te praten? Het lijkt mij moeilijk als je dit gevoel continu bij je draagt.

Het is meer dat het op seksueel gebied niet lukte met mijn ex. En op een gegeven moment heeft hij er ´vrede´ meegekregen.
En voor mijn gevoel heeft dit aan mij gelegen, en om mij dan voor een nieuwe vriend weer ´bloot´ te geven zie ik heel erg tegen op..

Was dit zo bij vorige relaties ook zo? Je zegt namelijk dat het voor je gevoel aan jou heeft gelegen, maar het kan natuurlijk aan meerdere factoren hebben gelegen.

Dank jullie wel Pixie en Susan. Ik denk dat jullie allebei wel een goed punt hebben. Ik vind het gewoon stom dat ze al een oordeel over hem heeft terwijl ze hem nog niet kent en dan ook nog eens dat naar mij uitspreekt. Vind dat niet echt positief overkomen en heb daarom inderdaad niet veel zin om ze aan elkaar voor te stellen.
Misschien moet ik het inderdaad maar even aan haar melden voordat we afspreken dat ik het niet leuk vond en of ze er met een frisse blik in wil gaan. Of gewoon niet te groot probleem van maken en gewoon afspreken. Maar ik vind het gewoon niet leuk, dat ze dat zei.

Ander biechtje, ik denk dat dat gevoel ook moet slijten. Zeker als de relatie nog vers uit is, is het niet zo gek dat je het gevoel hebt dat je je niet makkelijk openstelt naar iemand anders. Komt vast wel weer. En bij een volgende relatie rustig aan doen, dan krijg je het vertrouwen vast terug.

Ik biecht op dat ik me kut voel. Morgen gaat me vriend het uitmaken na 3 jaar.

Hij is moslim en ik niet. 2jaar geleden was het ook uit omdat het voor hem een te groot probleem was. Toen heeft hij er alles aangedaan om me terug te krijgen. We waren ervan overtuigd dat het ging werken tussen ons. In totaal ging het dus 3 jaar goed tot vandaag. Hij praat de laatste tijd veel met moslims en de laatste tijd deed hij steeds afstandelijker. We zagen elkaar nooit meer en hadden ook nooit meer sex.

Vandaag heb ik tegen hem gezegt dat ik duidelijkheid wil omdat ik er anders aan onderdoor ga. Morgen komt hij dus praten. Ik weet al wat hij gaat zeggen, hij kan niet met me blijven omdat ik geen moslima ben. Hij heeft het weken uitgesteld want elke keer als ik vroeg of we konden praten kon hij niet. Zegt dat niet dat hij me eigenlijk niet kwijt wil? Maar diep in zijn hart weet hij dat we geen toekomst hebben.

Het doet zo'n pijn, ik wil hem niet kwijt

Moslim-biechtje, hij zegt dat hij niet bij je kan blijven omdat je geen moslima bent, maar wil jij wel met iemand samen zijn die niet kan accepteren dat jij geen moslim bent? Ik snap dat het moeilijk is, zeker als jullie al lang samen zijn en hij voor jou de ware is, maar probeer te beseffen dat het op de lange termijn waarschijnlijk toch niet gaat werken als zijn geloof zo belangrijk voor hem is. Dan kunnen jullie beter nu stoppen dan dat het over een paar jaar fout loopt op hetzelfde probleem, want zo lang hij moslim is en jij niet houd je dit probleem. Sterkte ermee in ieder geval!

-weg-

Biechtje01 schreef:Verwijderd !

Het is een beetje opduidelijk. Is hij misschien wel van plan het vanavond te vertellen tegen zijn ex, of bedoel je iemand anders?

-weg-

Oh ik snap het. Jeetje wat een lastige situatie. Hoe close ben jij met die vriendin. Wanneer die vriend het tegen jouw gaat zegge zou ik mee vertellen dat hij jouw hiermee in een hele lastige postitie zet.... En wacht dan zijn reactie daarop even af.

-weg-

Hmm, je zit zo wel in een lastige situatie zeg ...
Vind het lastig om te zeggen wat je het beste kunt doen. Aan de ene kant neig ik naar je er buiten houden. Maar aan de andere zou ik het wel willen weten van een vriendin, als zij meer weet.

Je geeft aan dat je de vriendschap met haar niet kunt voortzetten? Met welke reden wil je die dan beëindigen?
Ik zou misschien als hij het jou gaat vertellen, hem voor het blok zetten. Of hij zegt het, of jij..

-weg-

Meer een vraag dan een biecht
hoe initieren jullie een tongzoen? gewoon kusjes en opeens mond open ? word dan de hint wel begrepen?

Nou ehmz... Volgens mij is het al duidelijk op het moment dat de hoofd dichterbij komt. Want ik had nog altijd de keuze om net te doen alsof ik een vogel zag en weg te draaien.

Biechtje met vrienden die uit elkaar zijn; ik vind dat het jouw zaken niet zijn. Als die vriend het je vertelt dan kun je hem je mening geven over wat jij van hem en de situatie vindt. Wat die vriendin betreft, het is niet jouw beste vriendin die jij al 20 jaar kent. Je weet deze info omdat jouw vriend en hij beste vrienden zijn. Daarnaast vertelt jouw vriend jou dit in vertrouwen, dit zou ik niet beschamen. Om te voorkomen dat je ineens in een wespennest terecht komt (jij en die vriendin met aan de andere kant je vriend met zijn beste vriend) zou ik me hier al helemaal niet mee bemoeien. Ik zou de vriendschap dus wel op een lager pitje zetten of in ieder geval aangeven dat je het lastig vindt om met haar over haar ex te praten. Misschien komt dit allemaal uit, misschien ook niet, maar moet jij degene zijn die de knuppel in het hoenderhok gooit?

Biechtje met vrienden die uit elkaar zijn: wat je ook kan doen is voorlopig niks tegen jouw vriendin zeggen. Maar wel tegen die vriend zeggen dat als ze ergens om gaat vragen je niet gaat liegen. Zet je ook je vriendschap niet op het spel

-weg-

Biechtje01 schreef:@ Supertalentje, Maar ik moet dus die vriendschap op een lager pitje zetten omdat hij zich als een hond heeft gedragen en daar zijn verantwoordelijkheden niet in neemt? Ik zal het haar nooit vertellen, want ik houd me aan de belofte met mijn vriend maar ik weet wel zeker dat mijn vriendin er echt wel achter gaat komen. Zij heeft in het verleden al vaker dingen aan mij gevraagd, dus ik weet dat als zij vermoedens gaat krijgen zij deze ook uit gaat spreken naar mij.

En dat 'de mannen' elkaar al langer kenden dan wij elkaar doet niets af aan de intensiteit. En ik wil best eens een leugentje om best wil doen naar mijn vriendinnen toe, maar dit vind ik niet meer onder die categorie vallen.

Nee, ik vind dat je loyaliteit bij je vriend hoort te liggen en niet bij haar. De reden dat ik de vriendschap op een lager pitje zou zetten is omdat ik hierover niet keihard wil liegen, maar ook niet verwikkeld wil raken in zaken die mij niet aangaan. Welke verantwoordelijkheid heeft die vriend trouwens tegenover zijn ex, jouw vriendin? Moet hij haar vertellen dat hij is vreemdgegaan?

Dat de mannen elkaar al langer kennen doet er voor mij dus wel toe. Ik heb me voorgesteld, stel dat mijn allerbeste vriendin (die ik al 17 jaar ken) tijdens haar relatie zwanger wordt van een ander en de relatie gaat uit. Zij vertelt mij dit in vertrouwen en in vertrouwen vertel ik dit tegen mijn man. Heb ik er dan zin in dat hij hierover contact op gaat nemen met haar ex? Ondanks dat die 2 elkaar ook al 6 jaar kennen, samen weleens zijn gaan stappen/rondhangen? Nee dus. En nog mooier, stel dat ik zwanger zou worden tijdens mijn relatie, van een ander, die dan uitgaat, dan zou ik ook geen zin hebben in een derde partij die dit haarfijn voor mij uit de doeken doet bij mijn ex.

Dit soort situaties zijn veelal pijnlijk en ingewikkeld. Wat jij op het spel zet of wat voor jou de consequenties zijn kan ik van hieruit niet inschatten. Als je het vertelt dan breng je het vertrouwen van je vriend in diskrediet, dus dat zou ik sowieso niet doen. Wat je vaak ook doet in dit soort situaties, anderen zullen vinden dat je iets wel of niet had moeten doen. Als jij denkt dat je er goed aandoet om het haar te vertellen, dan moet je dat doen.