Zwanger worden na miskraam.

@ Vlinderjoy; Fijn dat het goed gaat!

@ Jasmine; Balen zeg

@ Mystery Mom; De eerste miskraam heb ik ook een week moeten wachten toen er op de echo gezien werd dat het 2 weken ervoor al gestopt was met ontwikkelen. Dat wachten vond ik toen vreselijk, maar het is binnen die week wel spontaan gekomen. De andere twee keren moest ik weer een week wachten, maar kwam het niet. Het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben doet liever niet aan de vaginale pillen; er blijft te vaak een rest achter waardoor alsnog een curettage gedaan moet worden. Ik ben die keren dus gecureteerd. Ik wil mijn lichaam eerst zelf de kans geven, maar wacht niet langer dan een week. Wil het dan echt afsluiten. Ik vond de curettage echt heel erg meevallen.
Heel veel sterkte!

Sinds de miskramen heb ik veel meer last van een menstruatie, heb dan flinke rugpijn. Eerder had ik echt nergens last van. Ik heb nu vlak voor een menstruatie ook gevoelige borsten, eerder ook nooit gehad. Ben toch wel verbaasd dat die korte zwangerschappen mijn hormoonhuishouding en lichaam zo veranderd hebben!

Lejow schreef:Wat heftig vlinderjoy!!
Hoeveel wogen ze bij de geboorte? En zijn ze voor of na de 32 wkn geboren?
Fijn dat het goed gaat, liggen ze nog aan de beademing/cpap oid?

Weet niet meer hoeveel ze wogen, zijn met 30 weken gehaald. Echt zo ontzettend klein net poppetjes. Maar al wel helemaal compleet. 1 van de tweeling heeft een tijdje aan beaderming gelegen maar is er nu weer af. Ze hebben ook al even samen gelegen in couveuse!

Jasmine balen.....

Vlinderjoy schreef:

Lejow schreef:Wat heftig vlinderjoy!!
Hoeveel wogen ze bij de geboorte? En zijn ze voor of na de 32 wkn geboren?
Fijn dat het goed gaat, liggen ze nog aan de beademing/cpap oid?

Weet niet meer hoeveel ze wogen, zijn met 30 weken gehaald. Echt zo ontzettend klein net poppetjes. Maar al wel helemaal compleet. 1 van de tweeling heeft een tijdje aan beaderming gelegen maar is er nu weer af. Ze hebben ook al even samen gelegen in couveuse!

Dat is echt heeeeel goed, de kindjes samen in de couveuse leggen.
Ken een verhaal van een tweeling, waarvan het er met eentje maar steeds niet zo goed ging, dipjes op de monitor en alles, niet stabiel te krijgen, tot het tweede kindje er bij gelegd werd, toen ging het ineens een stuk beter met ze!!

Raar is dat he, ze zijn helemaal compleet, alles zit er op en er aan, wimpertjes, nageltjes, alles. Alleen het binnenkantje is nog niet af.

Ik weet idd wie je bent FF!

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ben zojuist bij de vk geweest en het zag er nog precies zo uit als woensdag. Ik wil het nog even 1 of 2 weken afwachten maar ga wel maandag de gyn vast bellen om een afspraak te maken. Mijn gyn heeft het erg druk dus kan beter uiteindelijk afbellen als er niet meer tussenkomen bij haar. De verloskundige vertelde dat de medicatie 80% kans had op slagen, maar ze wist niet hoe dat zat met de zwangerschapsduur, of er verschil was tussen lang of kort zwanger zijn zeg maar.

Wat ik wel raar vind is dat het me niks lijkt te doen. Heb toen we woensdag buiten stonden wel even staan janken omdat ik al helemaal had bedacht hoe we het aan vrienden en familie wilden vertellen, maar toen ik over dat punt heen was was het ook 'klaar' voor mij. Misschien omdat er gewoon ook niks te zien was op de echo. Ik heb de afgelopen weken ook niet gedacht dat het fout zou zitten, was er niet eens bang voor. Maar wat ik wel vanaf het begin af aan heb gedacht is dat het nooit goed zou kunnen gaan omdat ik de eerste ronde meteen zwanger was en ik telde op 6mnd. Niet dat dit een logische gedachten is maar misschien had ik dan toch onbewust dat gevoel al.

MM wat ontzettend rot voot jullie

Yasmine

Misschien komt dat nog MM, misschien niet. Ieder z'n eigen manier. Ik vind het echt naar voor je, hoop dat je het snel echt kan afsluiten.

@ Weegschaal: het ziekenhuis zei dat we het beste de eerste menstruatie kunnen afwachten, maar heeft niks gezegd over condooms. Ik zie wel hoe het komt allemaal, ik geloof niet dat ik meteen weer zwanger zou zijn.

MM: Succes met je keuze!
Wil je ook in het lijstje?

Flip: Hier gaat het goed, alleen de tijd gaat zo ontzettend langzaam. Nog een weekje wachten en ben nu volop afleiding aan het zoeken. Vanmiddag een Hello Kitty rokje gemaakt voor B.
Ik heb wel wat klachten, maar wil daar niet te veel bij stil staan. Mijn man denkt dat ik zwanger ben, maar nog even een weekje afwachten.
Hoe gaat het met jou? Al weer bijna 11 weken wat gaat dat snel zeg!

Vlinderjoy: Jij al weer op dag 16 van je cyclus, wat gaat dat hard. Hoe gaat het verder met je?

Weegschaal: Idd. verbazend hoe die miskramen je hormoonhuishouding kunnen veranderen. Dat had ik vooral de laatste keer. Nog maar 2 weken en 5 dagen...

MM en Jasmine;

@ Sofie, zet me maar in het lijstje; Leeftijd: 26/29, Aantal (miskramen?):1, 2e kindje, datum miskraam:? hele vroege miskraam maar kwam er pas op 20-6 achter dmv echo, zou 9w zwanger zijn.

Ik heb gistere de gyn gebeld en ik kan 4-7 terecht, dat is precies 2w na de echo. Hoop dat t er voor die tijd vanzelf uitkomt maar eigenlijk heb ik de hoop al een beetje opgegeven. Waarschijnlijk is het in de eerste week al fout gegaan en dat betekent dat het al bijna 8w 'vast zit'. Maar wie weet...

In elk geval wil ik eerst de medicatie proberen, las dat het bij 90% werkt maar dat daarvan 10% alsnog gecuretteerd moet worden omdat niet ál t weefsel weg is. 80% Kans dus dat dat niet nodig is (hoop nu eens niet bij de pechvogels te horen..).

Ik ben gistere wel even flink kwaad geweest op mijn vriend, hij doet gewoon alsof er niks aan de hand is. En al vind ik het zelf ook niet heeeel dramatisch en het leven gaat door, maar ik vind wel dat hij er íets meer mag zijn. Zo ging hij vorige week woensdagavond gewoon naar zijn vrienden toe en liet mij alleen thuis zitten. Hij stelde zelfs niet voor om thuis te blijven. Als ik info voorlees over welke opties we allemaal hebben nu luistert hij niet eens 'nu niet'. Hij snapt niet dat ik geen zin heb om te vrijen. Heeft nog niet 1x gevraagd hoe ik me voel (geestelijk of lichamelijk). Pff..ik word er gewoon verdrietig van. Ik heb tijdens de bevalling van de 1e nogal wat (ongebruikelijke) complicaties gehad en die werden destijds door hem ookal als 'niks aan de hand' afgedaan, hij wil er ook niet over praten 'waarom begin je daar nu weer over'. Ik heb hem voordat we voor de 2e gingen gevraagd of hij het deze keer misschien anders zou kunnen aanpakken maar het is gewoon nog erger in mijn ogen. Ik heb gewoon totaal geen steun aan hem. Hoe gaan jullie mannen/ vrienden om met de miskraam? Hebben jullie het eigenlijk verteld aan de omgeving? Onze ouders en een vriendin van me weten het omdat zij wisten dat ik zwanger was maar voor de rest hebben we het geheim gehouden omdat we niet willen dat ze weten dat we 'bezig zijn'.

@ MM; Ik hoop dat de tabletten bij jou dan ook goed mogen werken. Wat vervelend dat je geen steun krijgt van je vriend. Is hij normaal ook niet echt een prater? De mijne is heel nuchter, maar steunt me wel heel goed. De laatste keer was hij er ook wel kapot van, omdat het nu zoveel onzekerheid brengt/gaat brengen.
Ik wilde de eerste miskraam alleen delen met naaste familie. Uiteindelijk ook goede vrienden verteld omdat wij onderling vaak grapjes maakten over zwanger zijn en ik niet wist hoe ik daar dan op zou reageren. Uiteindelijk is het nieuws uitgelekt. Achteraf fijn omdat er ook nog een tweede en derde miskraam kwamen en mensen dan toch meer meeleven, omdat ze de voorgeschiedenis ook 'meegemaakt' hebben.
Krijg je wel steun van je ouders en vriendin? En heb je een beetje afleiding; lukt het werken?

@ Sofie; Spannend!! Wanneer ga je testen???

@ Vlinderjoy; Voor jou gaat het ook weer spannend worden!

@ Jamine; Hoe is het met je? Ik merk dat je in het 2012 topic ook minder reageerd. Even wat meer afstand genomen?

@ mzcharlotte; Mooie instelling, zien hoe het komt! Hoe lang is de miskraam voor jou weer geleden?

Nog 2 weekjes! Tijd gaat snel en merk dat ik er niet echt veel mee bezig ben. Alleen als ik weer hoor of lees over andere zwangeren gaat het echt kriebelen.

Weegschaal: nee hoor, ben alleen lekker aan het genieten van een welverdiende vakantie.

@ Weegschaal, mijn vriend is zowiezo geen prater, hij houdt zich eigenlijk altijd groot. Maar met dit soort dingen kan ik daar echt kwaad om worden. Ik merk ook nog dat ik sneller moe ben en mijn buik is iets dikker geworden (gelukkig nog geen zwangere buik maar ik merk t wel aan mijn kleren). Toen we dit weekend op stap gingen kon hij er totaal geen begrip voor opbrengen dat t langer duurde voordat ik klaar was om te gaan...ik wist gewoon niet wat ik aan moest trekken om mijn buik te verdoezelen. Ook toen ik savonds weer terug naar huis wilde omdat ik moe was van het staan was er echt totaal geen sprake van medeleven oid. Hij kan me soms echt het bloed onder de nagels vandaan halen op zulke momenten...maar wie weet zijn het ook een beetje de hormonen die meespelen... Werken gaat prima en voel me verder ook goed, de miskraam zelf heeft niet zoveel inpact op me maar dit zijn wel dingen waarvan ik had gehoopt het samen te doen maar ik heb het idee er alleen voor te staan.

@ Jasmine; Dat is waar ook! Geniet er lekker van. En alle tijd om je best te doen

@ MM; Vind het echt heel vervelend voor je. Ik was toch ook wel heel blij met mijn man die me steunde, het was echt iets wat we samen 'deden'. Dat je het alleen moet doen en verwerken lijkt me extra moeilijk

Mijn zusje belde net, ik word voor het eerst tante Ben echt heel blij voor haar en ons als familie.
Maar het maakt ook veel emoties bij me los...

Weegschaal

MM, jij ook, naar zeg...

Dankjewel Muppetje!

Vorige week een vriendin, nu mijn zusje. En ik weet dat meer mensen om me heen ook steeds meer bezig zijn met kinderen. Er gaan er vast nog meer volgen. Ik vind het ontzettend leuk, maar ik word zo wel extra hard met mijn eigen situatie geconfronteerd. Ik wil ook zo graag

Weegschaal schreef:Dankjewel Muppetje!

Vorige week een vriendin, nu mijn zusje. En ik weet dat meer mensen om me heen ook steeds meer bezig zijn met kinderen. Er gaan er vast nog meer volgen. Ik vind het ontzettend leuk, maar ik word zo wel extra hard met mijn eigen situatie geconfronteerd. Ik wil ook zo graag

Logisch toch, heel begrijpelijk, echt

Ach Weegschaal toch Wel gefeliciteerd met je tante-worden, maar ik kan me je gevoelens zó voorstellen.

@ weegschaal,
Weet uit ervaring dat het moeilijk is. 4 maanden na mijn 2e miskraam was mijn zus zwanger. Was blij voor haar maar ik heb het daar ook heel moeilijk mee gehad. Kwamen veel emoties los.

Ik ben mezelf niet. Ik ben vanmorgen vergeten een collega op te halen en kwam er pas achter op mijn werk. Ik kan niet goed wakker worden. Ik drukte daarnet de deur open, terwijl ik eigenlijk de stop om moest zetten (man was bezig met stroom en die dingen zitten bij elkaar in een kast). Ik vergeet heel veel. What the hell is wrong with me? Is dit herkenbaar?

Bedankt voor jullie lieve reacties!

Mzcharlotte; Vergeetachtigheid is bij mij alleen bekend van toen ik zwanger was.... Heb je nog hormoon in je lichaam of ben je misschien al weer zwanger?

Nog maar 5 dagen, Weegschaal!

MzCharlotte, wat vervelend dat je je zo voelt. Ik ken er (gelukkig) niets van, maar wil je wel even een hele dikke knuffel geven

Snoes schreef:Nog maar 5 dagen, Weegschaal!

Nog 12, maar dat vind ik ook al goed te doen hoor! Ik heb je net een pm gestuurd!

Ohh ja, ik dacht altijd dat je 5 juli zei, maar het is 12 juli inderdaad. Nu herinner ik me weer dat jullie eerst vrijdag de 13de hadden maar het verschoven is, toch?

Ik heb je pm gelezen, ga hem morgen beantwoorden.