Zwanger na een miskraam..

Ik ben er deze week achter gekomen dat ik weer zwanger ben, heb in mei een miskraam gehad en ik ben nu zo ontzettend bang om weer een miskraam te krijgen..

de kans op een herhaalde miskraam is toch niet zo groot?

Ik herken je angst.
Bij mij gaat het in deze zwangerschap tot nu toe erg goed.
Geen enkele keer bloedverlies gehad ofzo.
Maar de angst zat er bij mijn ook flink in, door de eerdere miskraam.

Ik wens je een zorgeloze zwangerschap toe!

Ik herken je angst ook. Ik heb mijn allereerste zwangerschap een miskraam gehad. Gelukkig ging het beide keren daarna wel goed! Je moet het gewoon een beetje over je heen laten komen hoe makkelijk dat ook klinkt. Straks als je verder bent en er steeds weer nieuwe dingen in je zwangerschap bij komen krijg je vast meer vertrouwen!

Zoals de andere meiden al aangeven begrijpt denk ik iedereen hetzelfde heeft meegemaakt je angst, ik ook. Ik was de 2e keer toen ik zwanger was op vakantie in de periode dat het de eerste keer mis ging (6,5 week). En ik merkte dat ik dat wel lekker vond. Daardoor kon ik toch makkelijker m'n aandacht op iets anders richten. Pas aan het einde van die dag dacht ik er weer aan. Dus mij advies, probeer afleiding te zoeken. En probeer hoop te hebben. Ik had in die tijd een soort therapie. En gaf daar ook aan bang te zijn het kindje weer kwijt te raken. En dat ik dus niet goed blij durfde te zijn. Zij gaf toen aan dat ik juist blij moest zijn en mn kindje welkom moest heten, zodat het juist met die liefde kon groeien. Is natuurlijk maar een gedachte, maar dat hielp mij wel heel sterk. Elke keer als ik bang was, zei ik tegen mn kindje dat het maar sterk moest worden, en lekker moest blijven zitten. Met Joris is alles goed gekomen!

Sterkte, het blijft lastig!

Ik kan me indenken dat je je nu extra zorgen maakt. Heb je wel al een afspraak bij de verloskundige gemaakt, waarschijnlijk kun je nu wel vroeg terecht voor een echo.

Volgens mij ligt het aan de 'soort' miskraam of je er een volgende keer wel of niet meer kans op hebt.

ze zeggen dat je na 3 miskramen achteréén pas meer kans heb dat het vaker gebeurt. dus eigenlijk wordt 1 of 2 miskramen achterelkaar worden als "normaal" beschouwd.

als je inderdaad belt naar de verloskundige kunt je rond de 7/8 weken al terrecht voor een eerste echo om je wat gerust te stellen dat het hartje klopt.

ook ik herken je verhaal hoor, en sinds ik de kleine voel ben ik wat meer gerust. maar goed dit heeft dus ook 16 weken geduurt. ik heb ook pas kraamzorg en dat soort dingen rond de 20 weken geregeld omdat ik gewoon weg bang was alsnog de kleine te verliezen, ik ben er nu wat meer gerust op, maar een heel klein gedachtegangetje hoopt toch snel op de 30 weken!

ik hoop dat je snel terecht kan bij de VK en dat je een mooi hartje ziet kloppen, dat scheelt toch al een hoop!

Bedankt voor jullie reacties!

Ik mag over drie weken voor een eerste echo komen, als die goed is mag ik de verloskundige bellen voor de intake!

Tot die tijd zal ik echt wel even behoorlijk in spanning zitten vrees ik!

Ik was ontzettend gespannen tot dat ik met 6 weken een echo heb gekregen.

Toen de verpleegkundige zei "kom we gaan kijken" moest ik heel hard huilen... Toen ik in de stoel lag en ze het hartje liet zien moest ik weer heel hard huilen... (Hormonen? nee joh )

Nu ben ik wel iets meer zeker. Maar ben blij dat ik morgen met 9 weken nog een echo heb voor een extra check.

Gewoon proberen te genieten en een echo inplannen. Zo heb je een datum waar je naar toe kunt leven

Gefeliciteerd trouwens!

Wanneer heb je de echo Laurientje??
Ik duim voor je dat alles goed gaat!!

Lejow schreef:Wanneer heb je de echo Laurientje??
Ik duim voor je dat alles goed gaat!!

30 aug. En jij??

Laurientje85 schreef:

Lejow schreef:Wanneer heb je de echo Laurientje??
Ik duim voor je dat alles goed gaat!!

30 aug. En jij??

1 sept hahaha

Herken het zeer zeker. Ik heb bij mijn 1e (late mk) en 3e zwangerschap een miskraam gehad. En ik had het ook bij een andere topic gezegd. Ik kon pas intens genieten van mijn zwangerschap nadat ik mijn kindjes kon voelen. Bij mij zegt een goeie echo niks eigenlijk. Heb bij mijn 1e zwangerschap namelijk 2 goeie echo's gehad en alsnog ging het mis.

Maar net wat Joyce zegt als je na 3x achterelkaar een mk heb gehad wordt het verder onder\zocht.

Ik probeerde wel altijd positief te blijven dat het goed zat. Hoe moeilijk ik dat ook vond.

Maar je hebt gelukkig al lekker snel een echo!!

ik ging ook op vakantie toen ik voor de 2de keer zwanger was, op moment dat het bij de 1ste keer fout ging.
Doe het nooit weer (uberhaupt ga ik nooit meer zwanger op vakantie).

Was meer huilen dan genieten. Continu angst om bloed te verliezen, buikpijn te krijgen. Durfde niets te eten daar in Tunesië, durfde niet op excursies te gaan.


Snap het wel, maar je hebt een gezond kindje ter wereld gezet, dus zo kan het ook. Die gedachte moet je proberen vast te houden! Hopelijk heb je straks een goede echo, en vliegt de tijd tot dat moment razendsnel voorbij.

Ik ga ook proberen om t los te laten... Hoe moeilijk ook..
Moet maar zo denken dat je met stressen toch niets kunt veranderen of voorkomen...

Bedankt voor jullie reacties!

Nee, dat is het lastige aan de hele situatie Laurientje

Misschien geeft het feit dat je al een kindje hebt wat moed? Dat je lichaam in elk geval een zwangerschap uit kan dragen?

Heel veel sterkte de komende weken!

Ten eerste van harte gefeliciteerd!

Fijn dat je al redelijk snel een echo hebt. Ik kreeg hem met 6 weken en 9 weken. Vond vooral de dag waarop het de keer daarvoor was misgegaan zwaar. Toen die eenmaal was geweest werd iik al een stuk zekerder en in combi met de goede echo's was ik de angst best snel kwijt. Als je angstig blijft met je verlos overleggen en vertellen wat je dwars zit. Ik had een hele goede die ons echt goed geholpen heeft de eerste periode. Hoe spannend ook, probeer er wel van te genieten!

Ik ga nog een keer reageren hier.
Op een bepaald moment kreeg ik wel echt vertrouwen in de zwangerschap.
Sprak dat ook uit naar mijn vriend: 'ik voel gewoon dat het goed zit en goed komt'.
Dat probeerde ik vast te houden.

Ik hoop dat jij dat binnenkort ook hebt!

Nogmaals fijn jullie reacties!

Het onzeker zijn zit ook echt wel in mij, de eerste dagen na de positieve test had ik een heel goed gevoel erover, maar soms ben ik dat ineens kwijt zeg maar.. Moet proberen dat vast te houden!

Heb nu ook last van mijn buik en onderrug een zeurend gevoel, ik weet dat het erbij hoort want ik had t bij mijn zoontje ook heel erg.. Maar nu i.c.m. die onzekerheid is het wel extra vervelend!

Ik herken ook de angst. Vreselijk! Voor mij was de (tweede) echo rond 10 weken een mijlpaal. Vorige keer was díe echo niet goed. Ik heb liggen janken bij de echo, zo opgelucht was ik toen we een prachtig bewegend kindje zagen. Onbewust zat er toch een grote onrust in mij.
De eerste weken heb ik echt onder een steen geleefd. Wou er niet teveel aan denken...
Al had ik wel een goed gevoel erover, al voordat ik met hormonen begon zei ik tegen mijn man: ik ben snel weer zwanger en dit keer gaat het goed. 'Nou hoe kun je dat nu weten'. Was een gevoel en het snelle zwanger raken kwam nog uit ook.

Wel fijn dat je al snel een echo hebt. Je leeft op een gegeven moment van echo tot echo, hier dan iig. Toch weer een stukje zekerheid als je een goede echo hebt gehad. Spannend de komende weken.

Ennuh, onder die steen he, daar leeft het ook prima Soms best handig om je daar even onder te verstoppen.

Hoe was je echo?

Teigetje zie ons forum!! Ze heeft een heel mooi hartje gezien