Re: Biechttopic 4

Caresses ma 16 apr 2012 - 23:07

Als je niet de boeman wil zijn kan je anoniem een kaartje naar haar sturen waarin je het zet.

Gast di 17 apr 2012 - 9:43

Ik wil biechten dat ik verliefd ben op een getrouwde man. Niet dat ik er ook maar iets mee ga doen, en hij komt dit ook zeker niet te weten. Maar toch voelt het heel raar, aan de ene kant wel fijn om verliefd te zijn, maar had eigenlijk niet op hem verliefd willen worden. Maar het is gebeurd en het is zaak om hem uit mijn hoofd te gaan zetten, maar ik moest het toch even kwijt.

Gast di 17 apr 2012 - 11:19

Wat vervelend zeg. Zie je die man vaak of zou je dat kunnen voorkomen? Hem niet zien, zou je kunnen helpen hem uit je hoofd te krijgen natuurlijk. Heb je het idee dat het wederzijds is?

Caresses di 17 apr 2012 - 18:26

@biechtje die verliefd is op getrouwde man
Wat goed dat je er niks mee gaat doen smile

Gast wo 18 apr 2012 - 0:01

Zusje schreef:Wat vervelend zeg. Zie je die man vaak of zou je dat kunnen voorkomen? Hem niet zien, zou je kunnen helpen hem uit je hoofd te krijgen natuurlijk. Heb je het idee dat het wederzijds is?

We zijn indirect collega's, we werken bij hetzelfde bedrijf en komen elkaar wel eens tegen maar werken over het algemeen niet samen. Echter geeft hij momenteel scholing aan mijn team, gelukkig is dit nog 3 keer, en dan over 6 maanden nog een herhaling. Het nadeel is dat we bij die cursus best wel fysiek zijn, dat is niet zo handig. Maar daarna wordt het denk ik idd wel makkelijker om hem uit mijn hoofd te zetten.

Ik heb geen idee of het wederzijds is, we hebben wel een klik maar verder geen idee of er bij hem wat speelt.

Caresses dank je.

Gast wo 18 apr 2012 - 4:29

Ik wil biechten dat ik ernorm van mezelf baal!

Op 1 of andere manier kan ik mezelf niet motiveren om goed voor school bezig te gaan en al helemaal niet om tentamens te leren.. gevolg dat ik heel veel tentamens niet haal.
Ik snap niet waarom ik niet meer moeite doe, ik neem het mij iedere keer weer voor om het goed te doen maar het gebeurt nooit.

Ook zeg ik tegen anderen dat het goed op school gaat en dat ik ook echt aan het leren ben voor de tentamens terwijl dat helemaal niet zo is Embarassed

Nu ook weer heb ik 2 cijfers terug, allebei onvoldoende.. nou was ik wel echt ziek tijdens de tentamens en wist ik van 1 dat het niks zou worden maar van de andere dacht ik dat ik het echt goed gemaakt had!
Ik baal ook vreselijk als ik weer een onvoldoende terug krijg maar op 1 of andere manier kan ik die knop niet omzetten dat ik echt goed mijn best ga doen silent

Hebben/weten jullie misschien tips?

Gast wo 18 apr 2012 - 5:02

Biechtje01 schreef:Ik wil biechten dat ik ernorm van mezelf baal!

Op 1 of andere manier kan ik mezelf niet motiveren om goed voor school bezig te gaan en al helemaal niet om tentamens te leren.. gevolg dat ik heel veel tentamens niet haal.
Ik snap niet waarom ik niet meer moeite doe, ik neem het mij iedere keer weer voor om het goed te doen maar het gebeurt nooit.

Ook zeg ik tegen anderen dat het goed op school gaat en dat ik ook echt aan het leren ben voor de tentamens terwijl dat helemaal niet zo is

Nu ook weer heb ik 2 cijfers terug, allebei onvoldoende.. nou was ik wel echt ziek tijdens de tentamens en wist ik van 1 dat het niks zou worden maar van de andere dacht ik dat ik het echt goed gemaakt had!
Ik baal ook vreselijk als ik weer een onvoldoende terug krijg maar op 1 of andere manier kan ik die knop niet omzetten dat ik echt goed mijn best ga doen

Hebben/weten jullie misschien tips?

Heb je enig idee waarom je niet kan motiveren? Zijn het de onvoeldoendes of vindt je stiekem toch je studie niet meer leuk? Kan mij voorstellen als je onvoldoendes blijft halen dat het niet echt motiverend meer is? Als je daar eens over na gaat denken kan je het misschien voor je zelf wat makkelijker maken. En als je dan gaat studeren zorg dan dat je dingentjes tussen je studiemiddag/dag kan doen. Als ik het maar even op de bank zitten met een kop koffie. Je moet geen ik moet/moet gevoel hebben want hoe meer jij jezelf gaat puchen hoe avrechts het gaat werken.

Gast wo 18 apr 2012 - 5:35

Cimic schreef:
Heb je enig idee waarom je niet kan motiveren? Zijn het de onvoeldoendes of vindt je stiekem toch je studie niet meer leuk? Kan mij voorstellen als je onvoldoendes blijft halen dat het niet echt motiverend meer is? Als je daar eens over na gaat denken kan je het misschien voor je zelf wat makkelijker maken. En als je dan gaat studeren zorg dan dat je dingentjes tussen je studiemiddag/dag kan doen. Als ik het maar even op de bank zitten met een kop koffie. Je moet geen ik moet/moet gevoel hebben want hoe meer jij jezelf gaat puchen hoe avrechts het gaat werken.

Het zijn de onvoldoendes niet mij niet (meer) motiveren, ik had door prive omstandigheden een slechte start aan het begin van het jaar en daar ben ik een beetje in blijven hangen Embarassed

Ik heb op het moment wat meer ritme en daardoor heb ik nu een paar keer dat ik vroeger op school ben dan ik moet zijn, dus ik wil gaan proberen om dan juist bezig te gaan. Want thuis bezig wil niet echt ook omdat ik vaak weg ben en als ik dan thuis ben zie ik mijn vriend ook dus vind het dan fijn om samen te zijn. En als ik wel eens thuis bezig ga/moet dan wil ik inderdaad ook wat andere dingen inplannen zodat ik wat afleiding en ontspanning heb.

Ik weet wel hoe ik het kan en moet veranderen maar af en toe dan vliegt het mij aan en zien ik het even niet meer zitten en worden ik alleen maar bozer op mijzelf. silent

Ben ook altijd al iemand van het uitstellen en op het laatste moment geweest en dat helpt hierbij ook niet echt.

Het voelt wel fijn om even onbekend mijn hart te kunnen luchten Biechttopic 4 - Pagina 37 561177

Siem wo 18 apr 2012 - 5:49

Kun je niet met een psycholoog gaan praten via je opleiding, ik weet dat ze deze bij ons op de uni wel hebben. Het uitstelgedrag lijkt nl wel op een vorm van faalangst. Verder bieden ze ons hier op de uni ook cursussen aan voor mensen die moeite hebben om weer in het studieritme te komen en alles uitstellen, misschien hebben ze dat bij jou ook?

Gast wo 18 apr 2012 - 5:51

Biechtje01 schreef:
Cimic schreef:
Heb je enig idee waarom je niet kan motiveren? Zijn het de onvoeldoendes of vindt je stiekem toch je studie niet meer leuk? Kan mij voorstellen als je onvoldoendes blijft halen dat het niet echt motiverend meer is? Als je daar eens over na gaat denken kan je het misschien voor je zelf wat makkelijker maken. En als je dan gaat studeren zorg dan dat je dingentjes tussen je studiemiddag/dag kan doen. Als ik het maar even op de bank zitten met een kop koffie. Je moet geen ik moet/moet gevoel hebben want hoe meer jij jezelf gaat puchen hoe avrechts het gaat werken.

Het zijn de onvoldoendes niet mij niet (meer) motiveren, ik had door prive omstandigheden een slechte start aan het begin van het jaar en daar ben ik een beetje in blijven hangen Hoe komt het dat je een beetje bent blijven hangen? Als ik dit zo lees klinkt het een beetje alsof het niet helemaal rust bij je. Als je vaak met je koppie ergens anders zit kun je moeilijk op andere dingen concentreren omdat dat 'probleem' voor jou nu belangrijker is. Kan wel zeggen loslaten, maar das makkelijker gezegd dan gedaan, misschien kun op school vertellen dat het even niet loopt zoals jij het graag wilt, een goede school houdt daar wel rekening mee? Wat ook kan is iemand bij je op school vragen die je kan vertrouwen en je misschien kan begeleiden?
Ik heb op het moment wat meer ritme en daardoor heb ik nu een paar keer dat ik vroeger op school ben dan ik moet zijn, dus ik wil gaan proberen om dan juist bezig te gaan. Kun je je studie niet verdelen in tijd? Bv als je weet dat je op die dag 's avonds weg bent dat je 's ochtend een uurtje studeerd en als je een avond thuis bent een uurtje na school doet? Als je voor jezelf een ritme kunt maken kwa studie krijg je misschien ook wat meer motivatie en minder ik-moet-perse-in-de-ochtend-studeren. Want thuis bezig wil niet echt ook omdat ik vaak weg ben en als ik dan thuis ben zie ik mijn vriend ook dus vind het dan fijn om samen te zijn. En als ik wel eens thuis bezig ga/moet dan wil ik inderdaad ook wat andere dingen inplannen zodat ik wat afleiding en ontspanning heb.

Ik weet wel hoe ik het kan en moet veranderen maar af en toe dan vliegt het mij aan en zien ik het even niet meer zitten en worden ik alleen maar bozer op mijzelf.
Ben ook altijd al iemand van het uitstellen en op het laatste moment geweest en dat helpt hierbij ook niet echt.

Het voelt wel fijn om even onbekend mijn hart te kunnen luchten

Gast vr 20 apr 2012 - 8:24

Een positief biechtje: Ik ben zwanger!!

Wilde het even van mij afschrijven, want onder mijn eigen account wil ik niet herkend worden door (eventuele) meelezers, je weet maar nooit.

mzcharlotte vr 20 apr 2012 - 8:27

Gefeliciteerd! Je bent nog <12 weken dus? Heb je al een echo gehad en weet je de uitteldatum?

Flower_L vr 20 apr 2012 - 10:24

Gefeliciteerd! Ben altijd zo benieuwd naar die zwangerbiechtjes Cool

Twellie vr 20 apr 2012 - 10:26

Jeuj gefeliciteerd! Ben benieuwd wie je bent. Goede zwangerschap toegewenst Biechttopic 4 - Pagina 37 561177

.

Gast zo 22 apr 2012 - 4:38

Ik biecht op dat ik ineens een heel sterke kinderwens heb. Voorheen heb ik altijd twijfels gehad en ook naar de buitenwereld toe roep ik altijd dat ik er niet aan toe ben en dat ik het zelfs nog niet eens zeker weet.
Nu het tweede stel in de vriendengroep aan kinderen 'begint' en ik om me heen 10.82763 zwangeren zie, begin het ineens te kriebelen. Ik droom er al een aantal maanden over, denk na over namen en denk continue aan zwanger zijn.

Ik weet even niet zo goed hoe ik met deze gevoelens aan moet..

Lejow zo 22 apr 2012 - 5:40

Biechtje, heb je een relatie? Zou het mogelijk zijn om aan je kinderwens toe te geven?
Ik zou je in ieder geval niets aantrekken van wat je in het verleden geroepen hebt, dingen veranderen nou eenmaal.

Gast zo 22 apr 2012 - 5:51

Lejow schreef:Biechtje, heb je een relatie? Zou het mogelijk zijn om aan je kinderwens toe te geven?
Ik zou je in ieder geval niets aantrekken van wat je in het verleden geroepen hebt, dingen veranderen nou eenmaal.

Ja, getrouwd ook. Alle omstandigheden zijn op zich gunstig. Maar we hebben het er nooit serieus over gehad en ik vind het ook lastig om het bespreekbaar te maken. Hoe begin je in godsnaam zo'n gesprek?

Ibbeltje zo 22 apr 2012 - 5:52

Dat is toch niet zo'n moeilijk onderwerp? Je kan er over beginnen van nou die hebben nu allemaal kinderen gekregen hoe denk jij er over?

Gast zo 22 apr 2012 - 5:59

Lijkt me ook niet zo gemakkelijk om over te beginnen, als je eerder een andere opvatting had.
Iets van: 'Schat, ik ben van mening veranderd. Ik wil kinderen. NU?'
Hoe ga je dat subtiel brengen?

En inderdaad, gedachtengangen veranderen. Ik zie dat regelmatig in mijn omgeving. Mijn zus had het ook. Die wilde GEEN kinderen. En ineens, hopla! Kinderwens.

Lejow zo 22 apr 2012 - 6:20

Ik zou gewoon zo beginnen als 'In het verleden was ik er nooit zo mee bezig en had ik niet echt een kinderwens, maar door alle mensen om me heen lijkt dat eigenlijk een beetje te veranderen'.
Heb je het er uberhaupt nooit over gehad met je man?

*edit* oh ik lees dat je het er nooit serieus over gehad hebt.
Maar weet je wat de wens van je man is, of dat ook niet?

Gast zo 22 apr 2012 - 6:30

Mijn man wil wel kinderen, maar laatst zei hij nog: over een paar jaar. Ik heb het nu te druk en wil nog allemaal dingen doen.
Dat was dus ook mijn mening. Tot nu, de laatste weken. Nu denk ik: nu ben ik nog 'jong' en over een paar jaar ben ik over de 30. Ik wil niet 'pas' na mijn 30e beginnen. En wie weet hoe lang het allemaal duurt voordat het überhaupt raak is. Ik ben echt vreselijk aan het malen in mijn hoofd. Ik wil mijn man ook niks 'opdringen'.

Lejow zo 22 apr 2012 - 6:32

Kun je dat niet gewoon zeggen, dat je steeds meer aan het twijfelen slaat en dat je niet te lang wilt wachten omdat je jezelf dan te oud vindt?

Gast zo 22 apr 2012 - 6:37

Ja, ik ga het vanavond proberen het onderwerp weer eens aan te snijden. Maar ik blijf het lastig vinden. Bang dat hij me niet serieus neemt Biechttopic 4 - Pagina 37 253468018

Ibbeltje zo 22 apr 2012 - 6:46

Gewoon doen. Denk je dat omdat je nooit echt een kinderwens had en hij dit weet?

Flower_L zo 22 apr 2012 - 7:10

ik snap wel dat het lastig onderwerp is hoor. Wij zijn bijna 10 jaar bij elkaar (ow wat klinkt dit verschrikkelijk zeg..10 jaar Cool

), en ik vond een tweede kindje ook lastig om aan te snijden. En achteraf had hij al maanden het gevoel er klaar voor te zijn.

Succes.

Gesponsorde inhoud