Biechttopic 4

****

Weet je wat het vooral is, het vertrouwde los laten. Ik was ook bang precies om dezelfde redenen als jij. Bang om nooit meer iemand tegen te komen bang om te vereenzamen. Mijn kind de helft van de week missen.
Maar in alles heb ik een ritme gevonden. Ik heb mezelf weer gevonden. En het is even i te sief geweest en het heeft zeker veel energie en doorzettings vermogen gevraagd maar ik ben er echt beter uit gekomen. En zeker heeft elke relatie zijn ups en downs maar als het niet meer werkt naar ook nog de nodige inspanning moet je jezelf afvragen of het ooit nog gaat werken.

Ik ben nu een jaar verder. Heb een leuk appartement, mijn financieen op orde, een ritme in het co ouderschap en een nieuwe relatie sinds kort. En dat wat ik nu voel heb ik jaren lang niet meer gevoelt.

Je moet in jezelf geloven voor de volle 100% dan ben je ook sterk genoeg om die stap te zetten.

Dolcis_ schreef:Daar denk ik ook allemaal aan.

En stella_ Ik heb je een pm gestuurd.

Pm terug !

***

Dat zijn lastige vragen biechtje, maar ik denk dat je eens moet kijken wat de toekomst je in deze relatie zou brengen. Wat heb je/jullie al gedaan om deze "periode" weer om te draaien naar een goede periode. Zijn slechte periodes steeds vaker aan het voorkomen, en moeten jullie er steeds meer moeite voor doen om het weer leuk te hebben samen? Voel je nog wel vlinders (af en toe)?

Wanneer je op mag geven, ligt natuurlijk volledig aan jou. Wat betreft de praktische kant van het verhaal, dat vind ik een beetje een non-argument als ik eerlijk ben. Natuurlijk wordt het bikkelen, maar je hebt je vast eerder in praktisch moeilijke situaties gered en dat zal je nu ook wel weer prima lukken. Word je er gelukkiger van om ongelukkig in een huwelijk te blijven? Het onbetwiste antwoord daarop is natuurlijk: nee. Makkelijk zal het zeker niet zijn, maar wat is er nu zo vreselijk aan een flat? Wat is er nu zo vreselijk aan minder inkomen? Ik denk dat je er des te trotser op zal zijn dat je het zelf maar voor elkaar maakt. Wat betreft de co-ouderschap, ja dat is nu echt een vervelende consequentie. Maar in alle eerlijkheid: wordt jouw kind er gelukkiger van als zijn ouders eigenlijk helemaal niet meer gelukkig met elkaar zijn? Dat ze de schijn maar een beetje proberen op te houden voor elkaar en voor het kind? Een kind pikt veel meer op dan je voor mogelijk houdt. Het is echt nobel dat je het voor je kind wilt blijven proberen, maar op een gegeven moment kan het nog zo nobel zijn, maar is het beter voor iedereen om een knoop door te hakken. Natuurlijk gaat daar een enorm proces aan vooraf, en ook als de beslissing eenmaal valt wordt het daarna niet in 1x makkelijker, maar het begin is er.

Ik praat je geen scheiding aan, maar overweeg echt serieus wat de opties zijn samen met je man. Hoe denkt hij erover eigenlijk? Als je nog een (blijvende) manier kan vinden om elkaar gelukkig te maken, dan prima toch. Maar als de downs steeds frequenter en langer zijn dan de ups...

Wat fijn Stella, dat je er zo sterk en vol vertrouwen door bent gekomen. Het zal niet altijd even makkelijk zijn en zijn geweest.

voor Dolcis. Verandering is altijd eng, maar ik geloof dat je op deze manier altijd blijft dubben.

**

Mzcharlotte ik ben het helemaal met je eens !!

Ik ben trouwens ook van een gezinswoning naar een appartement gegaan. Van een normale financiele situatie naar een beroerde situatie. Maar het is mij ook gelukt er boven op te komen dus zal jullie dat ook lukken als je maar wil !! En gelooft.

Ik heb van begin af aan vertrouwen gehad. De knop is hier om gegaan en toen heb ik ook meteen de beslissing genomen. En gehoopt en geloofd dat het wel goed zou komen.

Scheidenbiechtje allereerst wat een rot situatie wat rot dat je je zo voelt en je geen idee hebt wat je moet doen. Maar Stella heeft gelijk meid het heeft geen zin om bij iemand te blijven en niet happy te zien. Denk goed na en vraag je echt af hoe je weer happy kunt zijn schrijf desnoods de voor en nadelen op. Scheiden is nooit leuk maar bij elkaar blijven door middel van een verstandshuwelijk maakt veel meer kapot aan een persoon. @ Dolces een dikke knuffel voor jou, heb niet gelezen maar heb wel beeld bij het plaatje en wel je veel sterkte wensen

Ahh Dolcis, wat ontzettend naar dat je je zo voelt ik heb zelf geen goed advies voor je, maar ik ben het wel eens met Stella: als ik kijk wat zij allemaal bereikt heeft en hoe ze zichzelf ontplooit heeft nadat haar relatie is verbroken, dan denk ik dat dat een hele goede keuze was. Zo kan het dus ook.

Als je je alleen beter voelt en spontaner bent dan in je relatie, dan is het misschien tijd om keuzes te maken...

@dolcis zo herkenbaar momenteel. Bij ons is er geen kind in het spel. Maar ik ben er wel inmiddels uit dat materiele zaken geen redenen mogen zijn om wel bij elkaar te blijven. Tuurlijk...mocht het over gaan tussen mij en mijn vriend ( wat niet geheel ondenkbaar is) dan zou ik het heel k vinden om uit dit fijne huis te moeten.
Zoals jij al aangeeft heb ik ook het gevoel geremd te worden in mijn relatie en ik denk dat ik toch eens voor mezelf moet gaan kiezen. Ik ga volgende week naar een psycholoog. K, hoop dat zij me kan helpen uit te zoeken wat ik nu echt wil. Misschienis dat ook een optie voor jou? Nu zie je alles in je relatie negatief en misschien zij. Er ook nog positieve dingen te vinden, misschien...

Mijn vader zei gisteren: je kunt je soms niet eenzamer voelen dan in een relatie. En dat geloof ik eigenlijk wel. Maar dat hoort niet zo.

Jolicious schreef:Mijn vader zei gisteren: je kunt je soms niet eenzamer voelen dan in een relatie. En dat geloof ik eigenlijk wel. Maar dat hoort niet zo.

Dat is wel een hele wijze uitspraak zeg!!

Jolicious schreef:Mijn vader zei gisteren: je kunt je soms niet eenzamer voelen dan in een relatie. En dat geloof ik eigenlijk wel. Maar dat hoort niet zo.

Je vader is een wijze man. Ik heb me eenzamer gevoelt toen ik me alleen voelde in mijn laatste relatie dan toen ik alleen was. Tuurlijk waren er wel eenzame momenten toen ik vrijgezel was maar die haalden het absoluut niet bij de eenzame momenten die ik in mijn laatste relatie beleefde. Vreselijk.

Jip, ik ben wel benieuwd wat de psycholoog tegen je gaat zeggen. Zou je er met mij over willen pm-en als het zover is? Hoe gaan jullie nu met elkaar om? Echt als vriendschap? Voelt hij hetzelfde als jij of staat hij er wel heel anders in?

-------

https://yescafe.actieforum.com/viewtopic.forum?t=26335