Biechttopic 4

Vervelend biechtje voor jou. Maar knap van die vriend. Lijkt mij ook heel moeilijk om iemand waar je verliefd op bent zo gelukkig met een ander te zien en een kind te krijgen samen terwijl hij dat wil met jou.
Je moet het idd respecteren hoe moeilijk ook.

Lang niet gebiecht hier!

Ik maak me zorgen. Misschien ben ik zwanger (wat heel leuk is!) alleen qua timing is het allerminst handig. Ons huis staat te koop, we hebben al 1 kind en ik zit nog op school. Ik ben nu 8 dagen overtijd en verlies witte afscheiding en ik heb krampen.

Ik ga vanmiddag een test doen, dus ik hou jullie wel op de hoogte. Moest het gewoon even kwijt!

Wauw Biechtje, spannend!
Het is misschien qua timing wat onhandig, maar ik maak wel uit je zin op dat het verder wel heel welkom is? Ben heel benieuwd naar de uitslag van de test vanmiddag

Ja aan de ene kant heel welkom. Maar aan de andere kant had ik liever een jaar gewacht. Ik wil nog kunnen genieten van mijn kind nu. En ik vind het nu allemaal al lastig genoeg, studeren, een kind en een huishouden. Ook ben ik er bang voor wat de buitenwereld zal zeggen en ik wéét dat ik me daar niks van moet aantrekken maar toch doe ik het...

Wat leuk voor je Biechtje! Wel heel spannend, maar toch ook wel heel erg leuk met name.

Wat leuk en spannend
* gaat nu heel hard nadenken wie biechtje kan zijn, hoezo nieuwsgierig *

De test is positief. Alleen ben ik niet door het dolle. Ik ben bang. Dit is zo NIET geplant! Ik wil het liefste dat mijn vriend nu naar huis komt om het er over te hebben. Mijn kind is nog geen jaar oud, ik heb nog geen baan, er is geen plek voor nog een baby. Ik ben niet aan de pil (omdat we er over ongeveer een jaar er wel weer voor willen gaan), maar we gebruiken wel condooms en naar mijn weten is dat gewoon goed gegaan.. Ik wil er naar toe leven om een kindje te krijgen, samen beslissen dat je er weer voor gaat.. Ja ik zie beren op de weg, gigantische beren!

Oh biechtje wat naar dan, zeker met alle onzekerheden waar jullie nu mee te maken hebben. Heb je al een idee wat je vriend ervan vindt?

Nou ik heb voorzichtig gepolst en hij heeft nog geen babykriebels, zou niet weten waar we de kleine zouden moeten laten, maar verder zou hij het wel leuk vinden. Ik weet dat aan alles wel een mouw te passen valt. Kon ik maar in de toekomst kijken, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken!

Aan de ene kant ben ik heel blij en aan de andere kant heb ik mijn hart in mijn keel..

Jullie gaan het kindje wel houden? Ik hoop voor je dat alles goed mag komen en je er over een tijd met een goed gevoel op terug kijkt.

Ik twijfel heel erg.. Ik durf hier nog geen uitspraak over te doen omdat ik het allemaal nog heel eng vind. Mijn gevoel en verstand zitten ontzettend in de knoop. Aan de ene kant vind ik het dus heel leuk, maar aan de andere kant lijkt het me ook heel zwaar. Nemen werkgevers me wel aan als ik zwanger ben? Hoe gaan we alles regelen?

begrijp ik uit dit verhaal goed dat je 't je vriend nog niet verteld hebt?

Jerry schreef:begrijp ik uit dit verhaal goed dat je 't je vriend nog niet verteld hebt?

ik denk het niet maar ze heeft vandaag pas getest, dus waarschijnlijk is hij aan het werk..

Hij is inderdaad aan het werk en om dat nou via de telefoon te vertellen zie ik niet zo zitten. Het kan zijn dat hij helemaal blij is, maar ook dat hij net als mij, zijn bedenkingen heeft. We moeten het er gewoon over hebben en het laten bezinken.

Wat lastig biechtje. Hopelijk reageert je vriend zodanig, dat jij je twijfels kwijt zult raken.

Biechtje01 schreef:Nou ik heb voorzichtig gepolst en hij heeft nog geen babykriebels, zou niet weten waar we de kleine zouden moeten laten, maar verder zou hij het wel leuk vinden. Ik weet dat aan alles wel een mouw te passen valt. Kon ik maar in de toekomst kijken, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken!

Aan de ene kant ben ik heel blij en aan de andere kant heb ik mijn hart in mijn keel..

Ik heb ook een tweede kindje gekregen toen ik nog geen vaste baan had, vlak na de eerste, zonder 'geschikt' huis. Nu wonen we 4 jaar later nog steeds in dat huis, maar de rest is allemaal wel goedgekomen hoor. Tuurlijk is het doodeng, maar je wilt graag een kind en je kríjgt nu een kind. Dat het iets vroeger is dan gepland gaat echt niet de rest van je leven vergallen hoor Het vergt hoogstens wat aanpassingsvermogen en een beetje flexibiliteit. En dat heb je vast

Eucalypta schreef:

Biechtje01 schreef:Nou ik heb voorzichtig gepolst en hij heeft nog geen babykriebels, zou niet weten waar we de kleine zouden moeten laten, maar verder zou hij het wel leuk vinden. Ik weet dat aan alles wel een mouw te passen valt. Kon ik maar in de toekomst kijken, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken!

Aan de ene kant ben ik heel blij en aan de andere kant heb ik mijn hart in mijn keel..

Ik heb ook een tweede kindje gekregen toen ik nog geen vaste baan had, vlak na de eerste, zonder 'geschikt' huis. Nu wonen we 4 jaar later nog steeds in dat huis, maar de rest is allemaal wel goedgekomen hoor. Tuurlijk is het doodeng, maar je wilt graag een kind en je kríjgt nu een kind. Dat het iets vroeger is dan gepland gaat echt niet de rest van je leven vergallen hoor Het vergt hoogstens wat aanpassingsvermogen en een beetje flexibiliteit. En dat heb je vast

Je hebt ook gelijk.. Misschien moet ik er gewoon aan wennen..

Eens met Eucalypta gefeliciteerd!

Onze beslissing is dat we het kindje niet gaan houden. Er zijn teveel dingen die het bijna niet mogelijk maken om een kindje naar onze standaard goed op te voeden. Ik wéét dat wat jullie zeggen waar is, maar zo voelt het niet! We willen verhuizen, naar een groter huis waar we meerdere kinderen kunnen huisvesten. Ook heb ik nog een studieschuld en is er nog een andere schuld waar we eerst vanaf willen, willen we aan een tweede denken. Mijn vriend zei exact hetzelfde als mij, als dit volgend jaar was gebeurd hadden we geen moment getwijfeld en waren we er voor gegaan. De situatie is dan zoo ontzettend anders! Ook vind ik het toch echt heel belangrijk dat ik nu van mijn kindje kan genieten én alle tijd die ik heb moet ik besteden aan mijn studie. Als ik ziek wordt of iets anders staat mijn schoolcarriere op het spel en is een baan nog alleen maar muziek voor in de toekomst. Ik ga ook niet bekend maken wie ik ben.

Dit is echt geen makkelijke keuze, en ik zou willen dat het plaatje anders was, maar ik voel nu wel een bepaalde rust. Dit kindje kan nu gewoon echt niet..

Fijn dat je zelf achter je keuze staat, maar ik vind het wel wat raar. Volgend jaar was het kindje wel welkom maar nu niet? Ik snap dat het nu totaal niet uitkomt, maar omdat jullie er over niet al te lange tijd wel voor willen gaan, snap ik niet dat je het nu dan kan en wil weghalen. Maar goed het is jouw keuze en ik moet me er misschien niet in mengen. Ik vind het wel heel goed om te horen dat jullie beide achter de beslissing staan want dat ik denk ik wel heel belangrijk.

Fijn dat jullie samen een beslissing hebben kunnen maken, en er ook echt achter staan. Dapper beslissing die ik niet zou kunnen. Succes.

Monte schreef:Fijn dat je zelf achter je keuze staat, maar ik vind het wel wat raar. Volgend jaar was het kindje wel welkom maar nu niet? Ik snap dat het nu totaal niet uitkomt, maar omdat jullie er over niet al te lange tijd wel voor willen gaan, snap ik niet dat je het nu dan kan en wil weghalen. Maar goed het is jouw keuze en ik moet me er misschien niet in mengen. Ik vind het wel heel goed om te horen dat jullie beide achter de beslissing staan want dat ik denk ik wel heel belangrijk.

Helemaal mee eens.

Het is zo vers dat je dit weet Biechtje dat ik er eerst nog maar eens een paar nachten er over zal slapen als ik jou was. Je hoeft niet direct vandaag een beslissing te nemen.

Maar tussen 16:59 en 19:50 hebben jullie de beslissing genomen? Het lijkt mij een keuze die heel weloverwogen genomen moet worden en waarin niet alleen praktische argumenten meegenomen moeten worden, maar ook je / jullie gevoel. Er zijn zoveel vrouwen die later verschrikkelijk spijt krijgen van zo'n ingrijpende beslissing, zou het niet beter zijn er wat langer over na te denken / over te praten met elkaar?

Susan schreef:

Monte schreef:Fijn dat je zelf achter je keuze staat, maar ik vind het wel wat raar. Volgend jaar was het kindje wel welkom maar nu niet? Ik snap dat het nu totaal niet uitkomt, maar omdat jullie er over niet al te lange tijd wel voor willen gaan, snap ik niet dat je het nu dan kan en wil weghalen. Maar goed het is jouw keuze en ik moet me er misschien niet in mengen. Ik vind het wel heel goed om te horen dat jullie beide achter de beslissing staan want dat ik denk ik wel heel belangrijk.

Helemaal mee eens.

Nou inderdaad, het is een kwestie van 1!!! jaar...maargoed jullie beslissing, maar als studieschuld en huisvesting de enige redenen zijn dan zou ik denken dat kan op een bepaalde manier heus nog wel te regelen zijn. Ik vind het dan best triest om te lezen dat jullie met de pil gestopt zijn om volgend jaar voor een kindje te gaan en dan gebeurd het eerder en dan kan het opeens niet meer.