Stel, je bent zwanger, wat dan?

ik zou super blij zijn! maar wel een beetje bang zijn omdat we gaan verhuizen en klussen in ons nieuwe huis en met de vorige zwangerschap was ik zo ontzettend moe!
dan zou ik tegelijk zwanger zijn met een vriendin, dat is wel erg leuk!

AngelNyn schreef:

We hadden het er toevallig een tijd geleden tijdens een college eens over abortus, daar waren ze verbaasd dat in NL tot 22 weken is toegestaan, in belgië is dat maar tot 12 weken..

Ik vind 22 weken persoonlijk ook veel en veel te lang, maar goed, dat is misschien weer een andere discussie.

Pippa schreef:

Arden schreef:

Pippa schreef:

Arden schreef:Dat weet ik al

Hoe voel je je? Ik denk dat je er een tweede meid komt bij jullie

Daar zijn de kinderen nu ook van overtuigd... ik voel me ok. Ben erg moe en lig vroeg in bed en word 's nachts wakker van misselijkheid, dat duurt tot een eind in de ochtend tot nu toe. Maar nog niet overgegeven. Ik mag niet echt klagen vind ik zelf, tot nu toe is het de makkelijkste zwangerschap maar goed ben nog geen 7 weken

Haha. Heb je zelf een voorgevoel? Binnenkort een echo? Of heb je die al gehad? En wanneer ga je het dan verder vertellen? Rot van de misselijkheid. Had je dat bij de andere twee ook?

De 29ste hebben we een echo.. dus nog drie weken wachten. Ik heb zelf niet echt een voorgevoel. Als de echo goed is gaan we het tegen de mensen vertellen die we het persoonlijk willen vertellen en dan in die week erna verwacht ik mag het op facebook en mag iedereen het dus weten

Ik ben bij de oudste de hele zwangerschap heel misselijk geweest, begon met precies 6 weken. Bij de jongste ook wel maar minder hevig, maar ook wel de hele zwangerschap.

Het zou eigenlijk iets te vroeg zijn, we willen liever nog even wachten. Mocht het per ongeluk gebeuren dan zouden we er allebei wel heel blij mee zijn.

We hebben allebei werk, een huis met genoeg ruimte en genoeg financiële middelen, dus ik zou echt een abortus niet overwegen. Ik word al verdrietig als ik daar aan denk.

Dan zou ik even helemaal gek worden. Mijn kinderen naar mijn ouders brengen een paar dagen en mijzelf een tijdje in bed verstoppen. Eerst heel veel slapen en daarna een dag of 2 series kijken om mijzelf weer op te peppen.
Daarna de gynaecoloog bellen en er helemaal voor gaan.
Het zou hardstikke welkom zijn, maar ik moet er nu even nog niet aan denken.

Nois schreef:Dan zou ik even helemaal gek worden. Mijn kinderen naar mijn ouders brengen een paar dagen en mijzelf een tijdje in bed verstoppen. Eerst heel veel slapen en daarna een dag of 2 series kijken om mijzelf weer op te peppen.
Daarna de gynaecoloog bellen en er helemaal voor gaan.
Het zou hardstikke welkom zijn, maar ik moet er nu even nog niet aan denken.

Wil je er nog steeds zes?

Ik zou verbaasd zijn maar tegelijk ook erg blij.

Susan schreef:

AngelNyn schreef:

We hadden het er toevallig een tijd geleden tijdens een college eens over abortus, daar waren ze verbaasd dat in NL tot 22 weken is toegestaan, in belgië is dat maar tot 12 weken..

Ik vind 22 weken persoonlijk ook veel en veel te lang, maar goed, dat is misschien weer een andere discussie.

Ja ik ook hoor! Maar die docent (arts) was ook echt verbaasd dat het dus idd tot 22 weken mogelijk is..
Ik zou het ook echt het liefst voor de 12 weken laten doen de abortus.

Pippa schreef:

Mama_van2 schreef:Dan zou ik erg bang zijn, bang om nog een kindje zoals M.ara te krijgen, maar abortus is nooit een optie. Al vraag ik mezelf wel af van wie ik deze maand zwanger zou moeten zijn

Haha, die laatste opmerking. Ik vind het zo leuk om te lezen dat jij je humor wel behoudt, om het zo te zeggen.

Onbevlekte bevangenis heet zoiets

Dan zou ik meteen heel sterk in het verhaal van de ooievaar gaan geloven........

Sarah1985 schreef:ik zou onwijs blij zijn. Na al die jaren wachten en hopen. Om eerlijk te zijn ben ik overtijd maar durf niet te testen te bang voor een teleurstelling

TESTEN!!! Je bent ook al misselijk dus wie weet! Ik hoop het zo voor jullie!

Ik zou wel schrikken als ik nu zwanger zou zijn maar denk dat ik stiekem ook wel blij zou zijn. Het ligt nog niet in de planning maar ik denk dat wij over niet al te lange tijd wel voor een tweede kindje gaan, dat het dan wat eerder komt dan gepland is dan maar zo...

Ik kan nu niet zwanger zijn maar als ik het wel was dan zou ik het kindje nooit weg laten halen.

Maar ik durf nu nog niet aan een bevalling te denken.

Dan zou ik blij zijn, zoals ik nu ook ben

Ik had dat niet eens gezien, Jazzlyn, gefeliciteerd.

Susan schreef:Ik had dat niet eens gezien, Jazzlyn, gefeliciteerd.

Dank je wel! Ja graag weghalen als je dat zou willen Ik had het echt niet meer verwacht, dus super! Flink beroerd, maar hoort erbij

Ik zou het dan echt en echt niet weten. Ik woon net samen, studeren allebei nog en wij zijn er ook te jong voor vind ik zelf. Mijn vriend zou denk ik abortus willen maar ik vind dat je alleen abortus mag plegen als je er niet voor kan zorgen (andere vervelende dingen daargelaten). Het zou moeilijk zijn om er voor te kunnen zorgen maar ik denk dat we het uiteindelijk financieel wel aan elkaar kunnen knopen en rationeel genoeg zijn om een kind te kunnen opvoeden. Maar echt goed zou het niet uitkomen op dit moment vandaar mijn dilemma.

In tegenstelling tot wat ik in het andere topic schreef zou ik het kindje dan verwelkomen. Nee we hebben absoluut geen wens voor een 3e kindje, maar als ik zwanger zou zijn moet het zo zijn denk ik dan. En dan komt dat ook allemaal wel weer goed denk ik zo. Maar we doen er wel alles aan om het te voorkomen.

Dan zou ik heel verbaasd zijn, maar ook heel blij! Alleen zou het dan wel eerder dan verwacht zijn.

Ik zou dolgelukkig zijn! Alleen zou ik wel bang zijn voor de reactie van mijn man, hij wil namelijk nu absoluut geen tweede kindje omdat het financieel heel slecht gaat en ik psychisch ook (nog) niet in orde ben. Maar goed, dat terzijde.

Mijn vriend zou dan dolgelukkig zijn en ik helemaal niet. Maar dat zou wel bijtrekken denk ik, al komen er dan wel heel veel zorgen bij.

Het is al een keer overkomen dat ik onverwacht zwanger was. Toen mijn dochter 9 maanden wasDat is heel erg schrikken kan ik je zeggen. Maar hebben nooit overwogen om het weg te laten halen. Helaas is dat een miskraam geworden.

Nu zou het heel erg dicht op mijn zoontje zijn en zouden we nog erger schrikken maar zou het dan zeker houden. En denk dat ik mijn man dan wel op moet laten nemen in een gekkenhuis haha want die wordt nu al soms knettergek van 2 huilende kids.

Ik zou wel schrikken, maar het zo wel erg welkom zijn! We willen heel graag een tweede, maar eerst even puzzelen wanneer het financieel/werk/studie het beste uitkomt. Bovendien is ons zoontje nog geen 4 maanden.

Ik zou het heel erg vinden om nu zwanger te raken. Maar mocht het zo zijn, dan zou ik het wel houden. Dan is het iig niet een kind van 'zomaar iemand' maar wel van mn vriend. Ik zou nooit abortus kunnen plegen.

Ik zou geen abortus overwegen, heb een stabiele relatie dus het zou welkom zijn (ondanks dat we liever nog een paar jaar wachten). Ik denk alleen dat we de trouwdatum dan zouden moeten gaan verplaatsen haha..