Stel, je bent zwanger, wat dan?

Ik zou dan heel blij zijn dat het ons nogmaals is gegund!

Dan zou ik wel heel erg schrikken, omdat we wel weten dat we kinderen zouden willen, maar er nog een jaartje mee willen wachten, maar we zouden er allebei heel erg blij mee zijn!

Houden. Ik heb er net als mijn moeder alles aan gedaan om geen kind te krijgen en ik ben toch heel blij dat ik leef.

Ondanks dat het dan niet gepland zou zijn en eigenlijk niet echt handig uit zou komen wat werk betreft, zou ik het zeker willen houden.

Pfoehh, dan zou ik heel erg schrikken.
Het zal niet makkelijk zijn, want mijn leven is er nog niet naar, mijn vriend zit nog op school en financieel kan het wel wat beter enz.
Mijn vriend en ik hebben het hier al wel eens over gehad, dus stel het zou me overkomen dan zou ik het wel houden en er alles voor zou doen om het een goede toekomst te bieden.
Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het weg te kunnen laten halen.

Ik zou het houden ondanks we eigenlijk maar 1 kindje wilde

'Ik zou het kind houden' zeggen meiden hier heel makkelijk, maar komt er niet ook nog een vader kijken in het verhaal?

Ik wilde geen abortus toen ik zwanger bleek van Tomas, maar ik wilde wel met mijn vriend overleggen wat hij ervan vond.

Stel je voor dat je vriend zegt: 'als jij dat kind houdt ga ik bij je weg' (ik ken een stel waarbij dat gebeurt is, die mannen zijn er). Kies je dan voor dat hele kleine klompje cellen in je buik, of kies je voor je relatie? En wat is je relatie dan nog waard?

Jeetje wat ben ik blij dat ik niet in die spagaat ben gedwongen. Ik zou niet kunnen kiezen. Wat zouden jullie dan doen?

_MamaRosa_ schreef:Het zou dan wel heel erg druk worden...

Is het nu nog niet druk dan?

O, ik durf te zeggen dat ik het zou houden, omdat ik weet dat mijn vriend die keuze ook zou maken op dit moment

Edit; de keuze maken tussen vriend of kind zou ik echt verschrikkelijk moeilijk vinden, maar we hebben het er dan ook echt over gehad, wat als het zou gebeuren, wat dan.

Ik zou het kindje even goed gehouden hebben. Maar dat heb ik ook tegen de mannen waarmee ik sex heb gehad verteld van tevoren. Dus als een man er dan toch voor kiest om het kindje niet te willen houden kan hij vertrekken.

Echt? Heb jij tegen elke bedpartner gezegd: 'let op, als ik zwanger wordt van deze seks dan houd ik het kind hoor!'. Is dat geen afknapper?

Ik vind het wel stoer.

Filoria schreef:'Stel je voor dat je vriend zegt: 'als jij dat kind houdt ga ik bij je weg' (ik ken een stel waarbij dat gebeurt is, die mannen zijn er). Kies je dan voor dat hele kleine klompje cellen in je buik, of kies je voor je relatie? En wat is je relatie dan nog waard?

Deze keuze heb ik moeten maken. En voor mij was het niet eens een keuze eigenlijk, voor mijn gevoel in elk geval niet. Ik wilde het kindje en hij niet. Omdat je hier geen compromis kunt maken, had hij pech om het maar even bot te zeggen. Ik wilde ons kindje wel, dus daar ben ik 100% voor gegaan. En ik heb gezegd dat hij er of ook voor kon gaan, of inderdaad beter zijn eigen weg kon gaan. Abortus was gewoon geen optie. En zoiets ga ik niet voor iemand anders doen, om er vervolgens zelf ongelukkig van te zijn.

TGR schreef:Ik zou panisch zijn en trots tegelijk maar ook meteen inzien dat dit een enorme opgave wordt voor mij als mens.

Inderdaad, ik zou heel erg bang zijn en gaan piekeren over hoe dat mijn leven gaat veranderen, wat ik allemaal moet regelen en wat ik kan verwachten, maar tegelijkertijd zou ik ook wel blij zijn. Als ik het financieel en emotioneel aankan, zou ik ervoor gaan, ook al zou ik dit liever samen met een partner doen.

PapillonRose schreef:

Filoria schreef:'Stel je voor dat je vriend zegt: 'als jij dat kind houdt ga ik bij je weg' (ik ken een stel waarbij dat gebeurt is, die mannen zijn er). Kies je dan voor dat hele kleine klompje cellen in je buik, of kies je voor je relatie? En wat is je relatie dan nog waard?

Deze keuze heb ik moeten maken. En voor mij was het niet eens een keuze eigenlijk, voor mijn gevoel in elk geval niet. Ik wilde het kindje en hij niet. Omdat je hier geen compromis kunt maken, had hij pech om het maar even bot te zeggen. Ik wilde ons kindje wel, dus daar ben ik 100% voor gegaan. En ik heb gezegd dat hij er of ook voor kon gaan, of inderdaad beter zijn eigen weg kon gaan. Abortus was gewoon geen optie. En zoiets ga ik niet voor iemand anders doen, om er vervolgens zelf ongelukkig van te zijn.

Ik heb die keuze ook moeten maken. Mijn vriend vertrok met 11 weken zwangerschap, dus het klompje cellen was inmiddels al wel wat groter, maar ik was degene die nooit een kind wilde. Dus nu zat ik opeens "opgescheept" met iets waar ik zelf nooit voor zou hebben gekozen... Tuurlijk schoot op dat moment het woord abortus door mijn hoofd. Ik ben tegen abortus dus het was ook totaal geen optie. Ik heb gekozen voor mijn dochter. Heel de zwangerschap alleen gedaan. Nog niet 1 smsje gekregen etc. Totaal geen contact. Mijn dochter is nu echt een papa's kindje en lijkt ook sprekend op hem. Soms denk ik wel eens.. maar goed dat jij niet weet dat hij jou niet wilde.... En dat houden we voorlopig zo:)

Ik kan me niet voorstellen dat m'n vriend me voor die keus zou zetten, nu we N. hebben. Ik zou nu dus ook niet weten wat ik zou moeten doen. M'n gevoel zegt kiezen voor het kindje, maar dat zou dan betekenen dat ik N. haar vader ontzeg. En leg later maar eens uit aan het kindje dat papa N. wel wilde maar hem/haar niet. Maar kies je voor je relatie dan blijft zoiets wel heel lang, misschien wel altijd, tussen jullie in staan denk ik.

Als we N. nog niet hadden dan was de keus 'simpel', dan kies ik voor het kindje. Ik wil geen relatie met iemand die me voor zo'n blok zou zetten, terwijl hij weet dat ik in dit soort gevallen abortus geen optie vind.

Filoria schreef:'Ik zou het kind houden' zeggen meiden hier heel makkelijk, maar komt er niet ook nog een vader kijken in het verhaal?

Stel je voor dat je vriend zegt: 'als jij dat kind houdt ga ik bij je weg' (ik ken een stel waarbij dat gebeurt is, die mannen zijn er). Kies je dan voor dat hele kleine klompje cellen in je buik, of kies je voor je relatie? En wat is je relatie dan nog waard?

Jeetje wat ben ik blij dat ik niet in die spagaat ben gedwongen. Ik zou niet kunnen kiezen. Wat zouden jullie dan doen?

Mijn vriend zou het zeker met me eens zijn om het kindje te houden.
Maar als hij me echt voor de keus zou stellen, dan kies ik toch voor het kindje. De liefde voor een kind is onvoorwaardelijk, die voor een partner hoeft dat niet te zijn aangezien een relatie die nu goed is toch ooit over kan gaan.

Filoria schreef:Echt? Heb jij tegen elke bedpartner gezegd: 'let op, als ik zwanger wordt van deze seks dan houd ik het kind hoor!'. Is dat geen afknapper?

Ik vind het wel stoer.

Uhm ja
Toen ik 17 was al. Ik heb van tevoren verteld dat ik aan de pil was en dat als dat toch mis ging ik geen abortus zou laten doen. En eigenlijk alle keren is dat ter sprake gekomen voordat ik met een jongen naar bed ben geweest (nou zijn dat er ook niet zoveel hoor).

PapillonRose en Roodkapje: jeetje wat naar dat het zo is gelopen bij jullie. Ik heb er heel veel respect voor dat je dan zo'n moeilijke keuze maakt, en ervoor gaat. Echt heel veel respect.

Tania: wow wat was jij een verantwoordelijke tiener dan. Ik wist toen ik 17 was heus wel dat je niet moet vrijen zonder voorbehoedsmiddelen, maar de gedachte dat ik tóch zwanger zou worden en dat ik daar met bedpartners over zou moeten praten is nooit in mijn hoofd opgekomen.

Ik heb ook voor de keuze gestaan en voor mijn kindje gekozen. In mijn ogen is de liefde voor een kind onvoorwaardelijk en tussen een man en een vrouw kan de liefde nogal eens veranderen.

Filoria schreef:'Ik zou het kind houden' zeggen meiden hier heel makkelijk, maar komt er niet ook nog een vader kijken in het verhaal?

Ik wilde geen abortus toen ik zwanger bleek van Tomas, maar ik wilde wel met mijn vriend overleggen wat hij ervan vond.

Stel je voor dat je vriend zegt: 'als jij dat kind houdt ga ik bij je weg' (ik ken een stel waarbij dat gebeurt is, die mannen zijn er). Kies je dan voor dat hele kleine klompje cellen in je buik, of kies je voor je relatie? En wat is je relatie dan nog waard?

Jeetje wat ben ik blij dat ik niet in die spagaat ben gedwongen. Ik zou niet kunnen kiezen. Wat zouden jullie dan doen?

Ik weet dat mijn vriend het kindje dan ook zou willen houden, hij zou t nooit kunnen weg laten halen.
Maar stel hij zou dat wel willen dan zou ik t alsnog niet doen, ik zou t niet over mijn hart kunnen krijgen om een kindje weg te laten halen. Gelukkig hoef ik ook niet te kiezen.

Ik zou geen relatie aangegaan zijn als hij geen kinderen wilde.

Maar hoe doe je dat dan ProudMama? 'Een relatie aangaan' klinkt alsof je van de ene op de andere dag een relatie hebt, maar zo gaat het meestal niet toch?

Mijn vriend en ik waren elkaars 'rebound', dus we dachten allebei niet van elkaar dat het serieus was. Pas toen we plotseling samen op vakantie gingen en elke nacht samen sliepen zeiden we: 'hmm misschien hebben we wel een relatie nu?'
Pas later kwam ik erachter dat hij geen kinderen wilde, maar toen zei hij: 'ik wilde nooit kinderen, maar met jou wel'

Maar goed, wanneer vraag je dan aan iemand of hij kinderen wil?

Ik heb het na een aantal weken daten ter sprake gebracht, en toen we het daarover ook eens waren waren we voor mijn idee pas een setje.
Als hij geen kinderen gewilt zou hebben zou ik niet verder gegaan zijn met daten.

Als ik zwanger zou zijn en hij zou me voor de keuze zetten dan weet ik niet goed wat ik zou doen. Het eerste wat ik denk is dat ik dan weg zou gaan, maar dan denk ik weer: ik ben meer verantwoordelijk voor de kinderen die ik al heb en die keuze zou niet in hun belang zijn. Tegelijk denk ik dat ik het hem teveel zou gaan verwijten als hij me voor de keuze zou stellen en ik dus min of meer 'gedwongen' abortus zou laten plegen en ik denk niet dat dat nog goed zou komen.