Stel dat ik zwanger was geweest

Hier zijn we bezig voor een tweede kindje en ik wekr op een groep met kinderen/ jongeren met een licht verstandelijke beperking en veel gedragsproblematiek. Toen ik zwanger was van ons eerste kindje kon ik de agressie en de zwangerschap redelijk aan, maar nu is de agressie veel meer toegenomen en heb ik al benoemd naar mijn leidinggevende dat ik niet op deze groep wil staan mocht ik weer zwanger zijn.

En dat gevoel is maar weer bevestigt toen ik afgelopen donderdag gericht een trap in mijn buik kreeg. Ik was helemaal van slag. Stel dat ik nu zwanger zou zijn. Gelukkig komen mijn vruchtbare dagen er nu aan en ben ik volgens mij niet zwanger, maar het was voor mij even de bevestiging.

Zijn hier meer vrouwen, die gevaar hebben op hun werk en hoe combineren jullie dan de zwangerschap met werk.

__________________________________

Of ik nou zwanger zou zijn of niet, zou ik helemaal niet op zo'n groep willen werken. Maar dat is persoonlijk.

Ik werk met demente mensen waar soms belachelijk veel agressie komt kijken, maar dan blijf ik gewoon ver uit de buurt van mensen die zo agressief zijn die mogen mijn collega's dan doen.
Vorige keer ook zo gedaan ging prima.

Lenthe schreef:Of ik nou zwanger zou zijn of niet, zou ik helemaal niet op zo'n groep willen werken. Maar dat is persoonlijk.

Gelukkig maar dat er mensen zijn die het wel willen.

hier geen ervaring wat betreft direct gevaar voor je kindje, maar is wel heftig, en inderdaad goed dat je dit aangeeft, want zo zie je maar weer.

zelf werk in het ziekenhuis, en werk bij een onderzoek waarbij ik per patient 3x bloed afneem. in mijn zwangerschap heb ik mij wel zorgen gemaakt, wat betreft prikaccidenten. want er zijn ook mensen met AIDS/HIV, Hep-B etc. en deze mensen zijn niet verplicht dit te melden aan ons. en ik ben geen trutje die elke druppel bloed alle desinfectant de kast uit trekt! maar goed ook, want met 40 buizen bloed per patient gaat er wel eens wat mis!

Ik zou denk ik zodra ik weet dat ik zwanger zou zijn even niet meer op die groep willen werken, just in case!

Ik werk op een röntgenafdeling en hier is het zo dat als je zwanger bent je niet direct met rontgenstralen in aanraking mag komen.
Je wordt dus alleen ingedeeld op plekken waar je zelf niet in de straling staat. Ook doen de meeste zwangeren hier geen avond en nachtdiensten meer omdat je dan ook naar afdelingen moet om foto's te maken, en je dan dus ook straling vangt.

Nadeel hiervan is wel dat collega's het vrij snel doorhebben als iemand (nog maar pril) zwanger is omdat deze persoon dan ineens allemaal diensten over wil laten nemen e.d.

Met echte agressie heb ik gelukkig niet te maken, wel met patienten die soms echt letterlijk aan je rug gaan hangen als je ze wilt helpen, en qua tillen kan het soms ook flink zwaar zijn.

Susan schreef:

Lenthe schreef:Of ik nou zwanger zou zijn of niet, zou ik helemaal niet op zo'n groep willen werken. Maar dat is persoonlijk.

Gelukkig maar dat er mensen zijn die het wel willen.

Inderdaad!

Wat heftig zeg, Nillis. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je zwanger bent je niet meer op die groep wilt werken, het is toch een risico voor jou en je ongeboren kindje.

goh he best heftig lijkt mij!
ik heb er geen ervaring mee, maar vind wel dat ze daar dan zeker rekening
mee moeten houden, mocht je dadelijk zwanger zijn.
ik zou geen enkel risico willen lopen

Susan schreef:

Lenthe schreef:Of ik nou zwanger zou zijn of niet, zou ik helemaal niet op zo'n groep willen werken. Maar dat is persoonlijk.

Gelukkig maar dat er mensen zijn die het wel willen.

Ja, ieder z'n ding

Heb je dan wel lol in je werk?

Rush schreef:Heb je dan wel lol in je werk?

Het zal vast niet de hele tijd agressie zijn, ik denk persoonlijk dat je ook veel voldoening uit het werk kunt halen wat Nillis doet.

Ja dat is wel heftig. Ik werk zelf niet op zo'n groep maar ik weet dat er binnen onze instelling wel is iemand een miskraam heeft gehad door een client die agressief was en een schop in haar buik gaf. Ik zou zelf dan ook liever tijdelijk op een andere groep gaan werken als ik zwanger was en daar werkte.

Zelda schreef:

Rush schreef:Heb je dan wel lol in je werk?

Het zal vast niet de hele tijd agressie zijn, ik denk persoonlijk dat je ook veel voldoening uit het werk kunt halen wat Nillis doet.

Dat weet ik wel zeker! De agressie is vaak maar een onderdeel vh werk...

Nillis, is het wel mogelijk dat je, zodra je zwanger bent, tijdelijk op een andere groep kan gaan werken? Je moet jezelf er wel prettig en veilig bij voelen! Op de groep waar ik nu werk kan ik prima blijven werken! Maar op mijn vorige groep kon je dan ook makkelijk switchen naar een andere groep, ivm het risico!

Zelda schreef:

Rush schreef:Heb je dan wel lol in je werk?

Het zal vast niet de hele tijd agressie zijn, ik denk persoonlijk dat je ook veel voldoening uit het werk kunt halen wat Nillis doet.

Natuurlijk, maar je moet wel altijd op je hoede zijn dat het kan gebeuren. Het lijkt mij geen fijn gevoel als je er steeds om moet denken dat iemand je niet keihard schopt ergens. Het is maar goed inderdaad dat er mensen zijn die daar wel mee kunnen leven.

Rush schreef:

Zelda schreef:

Rush schreef:Heb je dan wel lol in je werk?

Het zal vast niet de hele tijd agressie zijn, ik denk persoonlijk dat je ook veel voldoening uit het werk kunt halen wat Nillis doet.

Natuurlijk, maar je moet wel altijd op je hoede zijn dat het kan gebeuren. Het lijkt mij geen fijn gevoel als je er steeds om moet denken dat iemand je niet keihard schopt ergens. Het is maar goed inderdaad dat er mensen zijn die daar wel mee kunnen leven.

Precies, dit werk is dan ook niet voor iedereen geschikt. Je moet er echt mee kunnen dealen wat dat betreft.

Ik heb beide zwangerschappen tot 12 weken op straat gewerkt met alle mogelijke gevolgen van dien. Achteraf gezien was dat niet het verstandigste wat ik heb gedaan.

Het scheelt (in het geval van een trap in de buik krijgen) dat je vruchtje de eerste weken ver achter je schaambotje verstopt zit. Dus al zou je nu zwanger zijn dan is er nog niets aan de hand tenzij ze je hele schaambotje aan diggelen trappen natuurlijk.

Wat heftig! Kan me voorstellen dat je dan niet met een gerust gevoel op zo'n groep zou staan als je zwanger zou zijn. Hopelijk kan je switchen naar een andere groep als je weer zwanger bent. Ik moet eerlijk zeggen dat ik best veel bewondering heb voor mensen die dit werk doen, ik zou het zelf denk ik niet kunnen. Het idee dat er ieder moment iets gewelddadigs kan gebeuren (al hoeft het niet) zou mij sowieso al een beetje angstig maken, zwanger of niet.

Ik ben niet zwanger, maar hoop dat over een paar jaar wel te zijn.

Ik doe hetzelfde werk en ook ik maak een hoop agressie mee op mijn werk. Ik zou niet weten hoe ik daar dan mee om zou gaan in mijn werk wanneer ik zwanger zou zijn.

Collega van mij is zwanger en die werkte op een andere groep. Jonger was boos en heeft een bal in haar buik geschopt. Dat zijn wel echt heftige dingen als je zwanger bent

Tot nu toe heb ik bij ons op de groep gemerkt, dat jongeren naar collega's die zwanger waren geen agressie vertoonde maar dit meer uitte op spullen en de omgeving. Maar goed dat waren de jongeren die we toen hadden, verschilt net welke jongeren te hebt

Ik heb tot ongeveer 30 á 31 weken met jongeren met gedragsproblematiek gewerkt, toen ben ik gestopt omdat het werk lichamelijk te zwaar werd. Aan het begin van mijn zwangerschap zag ik erg op tegen de agressie en hoe ik me daartegen moest wapenen en de veiligheid van mijn kindje tegelijk waarborgen. Ik heb er voor gekozen om niet meteen van de groep af te gaan, maar mijn collega's in te lichten en alvast een plan B te bedenken voor mocht het niet gaan.
UIteindelijk heb ik dus gewoon bijna mijn hele zwangerschap op de groep gewerkt. Ik heb heel veel met mijn collega's gepraat (zij vonden de agressie soms enger dan ik, vooral toen ik een echt zichtbare buik kreeg) en heb ook hun grenzen geaccepteerd (als zij duidelijk aangaven het niet prettig te vinden dat ik op dat moment de confrontatie aan zou gaan, deed ik dat dan ook niet). Ook mijn leidinggevende was heel erg betrokken en dacht mee als er problemen waren.
Voor een volgende keer zou ik het weer hetzelfde doen, maar dan wel weer onder dezelfde voorwaarden. Alles kunnen bespreken met collega's en ik wil me niet onveilig voelen op mijn werk. Ik heb nu wel wat angstige momentjes gehad wat betreft mezellf, ben ook nog wel eens geslagen of geschopt, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat mijn kindje in gevaar was. Als dat wel zo zou zijn geweest had ik wel eerder van de groep af gegaan.

Een vriendin van me werkt in de kinderpsychiatrie en moest zo vroeg mogelijk vertellen dat ze zwanger is. Dat heeft ze dan ook bij 8 weken al gedaan. Ze mag nu geen crises meer doen of wacht lopen (ze werkt in de 24-uurs). Ze is nu 12 weken, maar het is nog niet echt zichtbaar. Als de kinderen het allemaal weten en niet fijn reageren of wanneer ze zich zelf niet meer prettig voelt op deze groep, kan ze naar een andere groep of meer op kantoor.

Ik heb tot 13 weken in ons calamiteitenteam gewerkt. Eigenlijk zou ik het tot 14 weken doen maar toen ik op een gegeven moment bij een calamiteit stond, was ik me zo bewust van mijn zwangerschap en zo bang voor wat er kon gebeuren dat ik direct mijn pieper heb ingeleverd. Gelukkig stond mijn baas helemaal achter me. Hij vond al eerde dat ik er niet meer in mee moest draaien.

nillis schreef:Zijn hier meer vrouwen, die gevaar hebben op hun werk en hoe combineren jullie dan de zwangerschap met werk.

Mijn vorige werk werkte ik als flexer met kinderen met ernstige gedragsproblemen. Hier was extreem veel agressie. Bij ons was het beleid dat wanneer je zwanger bent, je dit zo snel mogelijk moest melden en je dan in principe meteen naar een minder agressieve groep of op kantoor ging werken. Ik zou zelf geen enkel risico nemen, ik ben zo vaak in mijn buik getrapt/geslagen etc.

Rush schreef:

Zelda schreef:

Rush schreef:Heb je dan wel lol in je werk?

Het zal vast niet de hele tijd agressie zijn, ik denk persoonlijk dat je ook veel voldoening uit het werk kunt halen wat Nillis doet.

Natuurlijk, maar je moet wel altijd op je hoede zijn dat het kan gebeuren. Het lijkt mij geen fijn gevoel als je er steeds om moet denken dat iemand je niet keihard schopt ergens. Het is maar goed inderdaad dat er mensen zijn die daar wel mee kunnen leven.

Ik vond mijn vorige werk echt onwijs leuk, juist ook door de agressie. Dat maakt een dag spannend en levendig en dat vond ik leuk. Als er een dag geen agressie was vond ik dat meestal een saaie dag, dat kwam echter zelden voor.

Hallo Nillis!

Jeetje heftig zeg!

Ik werk ook met agressieve kinderen, maar dan een stuk jonger denk ik dan jouw cliënten? Ik ben tijdens de zwangerschap van mijn zoontje heel hard in mijn buik geduwd, zo schrikken was dat. Ik heb bij mijn beide zwangerschappen afgesproken dat ik geen kinderen meer hielp fixeren. En dat als ik me op mijn groep niet meer veilig voelde ik vervangend werk zou krijgen.