En wat als je zwanger bent en je kind..

Gast vr 27 mei 2011 - 4:36

..blijkt (zwaar) gehandicapt te zijn? Zou je daar mee kunnen leven, voor gaan, en dat kind een heel mooi leven geven?

Gast vr 27 mei 2011 - 4:38

Ik heb geen idee..

Gast vr 27 mei 2011 - 4:39

Dat is afhankelijk van de levensverwachting, hoe lang zal het kindje kunnen leven en hóe zal het moeten leven? Als het kindje geen menswaardig bestaan kan leiden zal ik het kindje laten aborteren, voor het kindje zelf. Als het kindje wel een menswaardig bestaan kan leiden dan mag het kindje komen.

TGR vr 27 mei 2011 - 4:39

Abortus, ook bij syndroom van Down of gelijkende afwijkingen.

Gast vr 27 mei 2011 - 4:39

TGR schreef:Abortus, ook bij syndroom van Down of gelijkende afwijkingen.

En waarom als ik vragen mag, wat is voor jou de reden om dat te laten aborteren?

TGR vr 27 mei 2011 - 4:40

Isabella schreef:
TGR schreef:Abortus, ook bij syndroom van Down of gelijkende afwijkingen.

En waarom als ik vragen mag, wat is voor jou de reden om dat te laten aborteren?

Omdat ik zelf niet om kan en wil gaan met een kind met zulke (zware) handicaps.

Annemie vr 27 mei 2011 - 4:49

Syndroom van down zou ik niet erg vinden, maar als een kindje echt zwaar gehandicapt is dat het helemaal niks kan, ja dan word het toch al anders denk ik.

Annie24 vr 27 mei 2011 - 4:50

Ik geef dezelfde reactie als op jouw andere topic: ik denk dat je die vraag pas kan beantwoorden als je echt in die situatie zit.

Gast vr 27 mei 2011 - 4:55

Voor ik mama was heb ik altijd gezegd dat ik dan abortus zou kiezen.
Maar nu ik zelf een kind heb zou ik nu echt niet kunnen zeggen wat ik zou doen.
Ik zie vaker gehandicapte kinderen en op de een of andere manier vind ik ze allemaal heel speciaal en vooral als ze een lach op hun gezicht hebben.

Nee ik denk dat je zo'n keuze pas kunt maken wanneer je in de situatie zit en dan nog vind ik voor zo'n keuze staan onmenselijk.

PapillonRose vr 27 mei 2011 - 5:13

Ik vind dit echt een hele lastige! Nu ik eenmaal een keer zwanger geweest ben denk ik haast niet dat ik het ooit over mijn hart zou kunnen verkrijgen om abortus te plegen. Tenzij er gezegd zou worden dat het kindje echt een hele slechte kwaliteit van leven zou krijgen als ik het geboren zou laten worden.. Want ik zou wel het beste voor het kindje willen natuurlijk. Ondanks dat het heel zwaar kan zijn om een kindje te krijgen met een handicap, denk ik dat ik er toch het beste van zou willen maken en mezelf echt niet snel voor abortus zou zien gaan.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:22

Een kindje met syndroom van down zou bij ons net zo welkom zijn.

Een andere ernstige ziekte met bijvoorbeeld een zeer korte levensduur of zo'n ernstige handicap dat al snel in een rolstoel terecht komt, zijn/haar handen niet zou kunnen gebruiken, voor altijd gevoed zou moeten worden, zuurstof nodig zou hebben, geen gevoel zou (her) kennen... Dat zou voor ons (met de 20wk echo) wel een reden zijn om de zwangerschap af te laten breken.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:27

Waarom is het syndroom van Down eigenlijk vaak wel welkom bij mensen maar andere "dingen" niet? Wordt dat gezien als "makkelijker" zeg maar? Ik bedoel het niet veroordelend hoor, ik vraag het me af. Mij lijkt het opvoeden en begeleiden van een kind met het syndroom van down namelijk ook echt loodzwaar. Ik heb er wel eens een documentaire over gezien van een moeder met een kind met downsyndroom die er echt geheel aan onderdoor ging. Je bent wel je hele leven lang aan het zorgen voor je kind, je kind heeft altijd (okee, misschien niet als ze een lichte handicap hebben maar goed altijd in meer mate dan bij een "gewoon" kind) extra begeleiding nodig, hij of zij is niet na een jaar of 20 volwassen en zelfstandig. Mij lijkt dat persoonlijk echt heel erg zwaar. Ik kan nu nog niet zeggen wat ik zou doen als ik zwanger zou zijn van een kindje met down.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:28

Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

Bruintje Beer vr 27 mei 2011 - 5:28

Ik zou een zwangerschap nooit afbreken om wat dan ook.
Dus ook niet om een zwaar gehandicapt kindje.
Net wat stuiterbal zegt.als iik een gehandicapte kind zie en op de een of andere manier vind ik ze allemaal heel speciaal en vooral als ze een lach op hun gezicht hebben.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:29

Het lijkt mij ook enorm zwaar, en ik zou het denk ik niet over mijn hart verkrijgen om het weg te laten halen, en zou er voor de volle 100% voor gaan, maar gemakkelijk zal het niet zijn.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:29

Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

Je bedoeld dat het is zoals het is, en dat je vol liefde voor je kind gaat, hoe dan ook?

Gast vr 27 mei 2011 - 5:33

Isabella schreef:
Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

Je bedoeld dat het is zoals het is, en dat je vol liefde voor je kind gaat, hoe dan ook?

Ja, dat bedoel ik. Je kunt nu eenmaal niet alles beheersen in het leven.
Je kunt een kind met down weg laten halen en vevolgens een "gezond" kind krijgen dat door een ongeluk in een kasplantje veranderd of overlijd aan hersenvliesonsteking.

Inge vr 27 mei 2011 - 5:35

Ik weet het echt niet, denk dat ik dat pas weet als ik voor die keuze zou staan.

Heb vrijwilligerswerk gedaan met meervoudig gehandicapten en dat vond ik echt heel moeilijk en zwaar.
Ik weet het echt niet.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:36

Sunprincess schreef:
Isabella schreef:
Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

Je bedoeld dat het is zoals het is, en dat je vol liefde voor je kind gaat, hoe dan ook?

Ja, dat bedoel ik. Je kunt nu eenmaal niet alles beheersen in het leven.
Je kunt een kind met doen weg laten halen en vevolgens een "gezond" kind krijgen dat door een ongeluk in een kasplantje veranderd of overlijd aan hersenvliesonsteking.

Soms is het leven ook te gepland, om het zo te zeggen. Vroeger wist je dat soort dingen niet, en dan is het nog zwaar, maar het is wel echt jouw kind op zo'n moment denk ik, en daar ga je dan voor de volle 100% voor.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:39

Natuurlijk is dat ook loodzwaar.
Maar een kindje/persoon met down heeft over het algemeen wel wat aan zijn/haar leven.
Het kan gevoel uiten, plezier maken, dingen zelf doen...

Ik ken iemand en haar broer heeft down. Op zich best een heftige vorm maar toch woont hij zelfstandig (hij kan wel op een knop drukken als er iets mis gaat en er hangen camera's maar toch..)
Daardoor voelt hij zich bijna net als ieder ander. Op elke verjaardag verteld hij vol trots wat hij kan en gedaan heeft.
Hij zegt ook vaak tegen zijn zus: Ik ben net als jij!
Je moet hem eens zien glunderen... Daar word ik gewoon al blij van.

Maar een kindje dat nooit iets zelf zal kunnen, niet eens kan tekenen, geen gevoel heeft of gevoel herkent.
Die je moet helpen met drinken en eten.
Die niet zal kunnen praten, die jou waarschijnlijk (op den duur) niet zal herkennen...

Dat lijkt mij echt veel moeilijker.
Maar goed, voorlopig (en hopelijk nooit) staan we niet voor deze keuze.
Als het zo zou zijn... Dan denk ik dat je echt alle nodige informatie moet verzamelen en met mensen moet gaan praten om er zoveel mogelijk over te weten te komen.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:41

Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

hebben jullie bij jullie twee kinderen ook geen 20-weken echo laten doen?

Gast vr 27 mei 2011 - 5:42

Het lijkt mij ook zo moeilijk dat je dan al 20 weken ver bent bij sommige "afwijkingen" (ja rotnaam maar weet even niet hoe het anders te noemen), dat je zo'n kindje 20 weken hebt gedragen. Pff, ik hoop dat ik nooit voor de keuze komt te staan.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:48

Dat is het denk ik ook!
Je moet dan ook echt bevallen van een mini-mensje.
Jouw baby'tje.

Ik weet nog in mijn zwangerschap van H. hadden vrienden te horen gekregen dat bij hun baby een bloedvat miste in de navelstreng. Wij moesten toen de 20wk echo nog krijgen. Toen kneep ik `m ineens vreselijk.
Kort daarna las ik dat iemand van een ander forum (was ongeveer net zo ver als ik) tijdens een extra pretecho met 16 weken te horen had gekregen dat, ik meen een hartboezem niet was meegegroeid.

Zij heeft toen met 19 weken dacht ik de zwangerschap af laten breken.
Heb haar verhaal toen gevolgd op haar blog. Tranen met tuiten heb ik zitten huilen.

Edit: Wij moesten toen nog voor de 20wk echo gaan.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:51

Dromertje schreef:
Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

hebben jullie bij jullie twee kinderen ook geen 20-weken echo laten doen?

Jawel maar niet met de intentie een kindje weg te laten halen maar om rekening te kunnen houden met een ernstige afwijking en ons daar eventueel op voor te kunnen bereiden.

Ik heb trouwens met ernstig meervoudig gehandicapten gewerkt en ook die hadden wel plezier in het leven. Je moest alleen meer moeite doen om het te bereiken en te zien.
Ik heb ook nog nooit een kind meegemaakt dat zijn eigen ouders niet herkende.
We hadden zelfs een meisje wiens vader altijd sinterklaas speelde en zij herkende hem altijd.

Gast vr 27 mei 2011 - 5:57

Sunprincess schreef:
Dromertje schreef:
Sunprincess schreef:Ik zou het niet willen weten want ik vind het niet aan mij om daarover te beslissen

hebben jullie bij jullie twee kinderen ook geen 20-weken echo laten doen?

Jawel maar niet met de intentie een kindje weg te laten halen maar om rekening te kunnen houden met een ernstige afwijking en ons daar eventueel op voor te kunnen bereiden.

Ik heb trouwens met ernstig meervoudig gehandicapten gewerkt en ook die hadden wel plezier in het leven. Je moest alleen meer moeite doen om het te bereiken en te zien.
Ik heb ook nog nooit een kind meegemaakt dat zijn eigen ouders niet herkende.
We hadden zelfs een meisje wiens vader altijd sinterklaas speelde en zij herkende hem altijd.

dat was ook onze intentie bij de 20-weken echo, met name om je voor te kunnen bereiden (zowel medisch als psychologisch) op de geboorte van een gehandicapt kindje. Als er écht een ernstige afwijking gevonden zou zijn weet ik niet wat ik gedaan zou hebben. Als het kindje niet levensvatbaar is, of niet menswaardig kan bestaan (dus altijd pijn bijvoorbeeld) zou ik abortie overwegen denk ik.

Gesponsorde inhoud

En wat als je zwanger bent en je kind..

En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..

Re: En wat als je zwanger bent en je kind..