Biechttopic 3

Ach, af en toe moet dat best kunnen toch (als het maar bij af en toe blijft). :cheer:

Ik heb ook zo'n zak opgegeten die ik voor Sint Maarten gekocht had (maar geen kind kwam langs).

Biechtje01 schreef:Ik ben bezig met afvallen. Dit gaat gelukkig best goed. Maar er lag vandaag een volle zak met mini-snickers, een uur later was hij leeg

Als ik dit soort vreetbuien ook ging biechten, postte ik drie keer per dag in dit topic .

Ik wil kwijt dat ik de laatste tijd niet zo gelukkig ben in m`n relatie. Ben niet meer verliefd, amper seks en een kusje kan er nog net vanaf. Ook leven we helemaal langs elkaar heen. Vaak zit ik boven tv te kijken en hij beneden, of als ik beneden tv kijk en hij wil iets anders zien gaat hij weer naar boven of aan de computer spelletjes spelen. Ook het initiatief nemen van hem uit is er niet, om eens een dagje weg te gaan, of gewoon eens met iets kleins thuis te komen. Als is het maar een klein bloemetje of weet ik het wat. Heb zelf als bedacht stel dat het over gaat dat ik er dan helemaal niet mee zou zitten. Het huilen staat me nu nader bij dan het lachen.
Ook ik weet niet goed wat ik hiermee wil maar wilde het even van me af typen.

Biechtje01 schreef:Ik wil kwijt dat ik de laatste tijd niet zo gelukkig ben in m`n relatie. Ben niet meer verliefd, amper seks en een kusje kan er nog net vanaf. Ook leven we helemaal langs elkaar heen. Vaak zit ik boven tv te kijken en hij beneden, of als ik beneden tv kijk en hij wil iets anders zien gaat hij weer naar boven of aan de computer spelletjes spelen. Ook het initiatief nemen van hem uit is er niet, om eens een dagje weg te gaan, of gewoon eens met iets kleins thuis te komen. Als is het maar een klein bloemetje of weet ik het wat. Heb zelf als bedacht stel dat het over gaat dat ik er dan helemaal niet mee zou zitten. Het huilen staat me nu nader bij dan het lachen.
Ook ik weet niet goed wat ik hiermee wil maar wilde het even van me af typen.

Bespreken en er samen aan werken.

Biechtje, wat vervelend voor je. Ik heb ook een tijdje gehad, maar dat lag grotendeels aan mij. Gelukkig hebben mijn vriend en ik het uit kunnen praten. Is dit geen optie voor jullie?

Dit is niet de eerste keer, ik kaart dit al vaker aan. En dan komt hij de dag erna weer met een bosje bloemen thuis we gaan een dagje weg en dan is het weer goed voor even. Maar dan moet nog continu het initiatief van mij komen. Hij zegt dat het nu eenmaal in de familie zit, zo is zijn vader ook namelijk.

Biechtje01 schreef:Dit is niet de eerste keer, ik kaart dit al vaker aan. En dan komt hij de dag erna weer met een bosje bloemen thuis we gaan een dagje weg en dan is het weer goed voor even. Maar dan moet nog continu het initiatief van mij komen. Hij zegt dat het nu eenmaal in de familie zit, zo is zijn vader ook namelijk.

Dan moet je voor jezelf bedenken of je dat kunt accepteren dat hij zo is en of je nog 50 jaar zo wilt doorgaan met deze relatie óf voor jezelf kiezen en een knoop doorhakken. Maar vind hij jullie relatie wel best zo of weet je niet hoe hij er over denkt?

En dan is het aan jou of je daarmee akkoord gaat of niet...

Ik heb ook weleens 'een probleem gezien' in iets wat mijn man wel heel erg prima vond gaan, maar ik kan niet in mijn eentje ongelukkig zijn in een relatie, hij heeft dan ook een probleem. En problemen los je weer samen op...

Ik baal ervan dat mijn man zo ontzettend weinig verdient.

Voor 40 uur werken verdient hij net 2100 bruto waarvan hij netto 1480 overhoudt.

Hij heeft best een verantwoordelijke baan en het bedrijf draait op hem. Maar hij durft gewoon niet om meer salaris te vragen. En als hij dat wel doet schepen ze hem af. Een andere baan is makkelijker gezegd dan gedaan. Hij vind het zelf ook echt balen dat hij zo weinig verdient en daar wordt hij negatief van.

Ja misschien is het voor sommige niet heel weinig maar hij heeft best een verantwoordelijke baan en mensen met lager werk verdienen meer dan hem binnen het bedrijf omdat die beter onderhandeld hebben.

Hier baal ik van want we zouden een stuk meer kunnen hebben hij is gewoon zon bang muisje.

Uhm, verdiend hij wel naar z`n diploma`s/ ervaring / CAO enzo? Anders zou hij dat z`n baas gewoon onder de neus kunnen drukken. Dan heeft hij een soort steun, want het staat zwart op wit?

Nucia schreef:

Biechtje01 schreef:Dit is niet de eerste keer, ik kaart dit al vaker aan. En dan komt hij de dag erna weer met een bosje bloemen thuis we gaan een dagje weg en dan is het weer goed voor even. Maar dan moet nog continu het initiatief van mij komen. Hij zegt dat het nu eenmaal in de familie zit, zo is zijn vader ook namelijk.

Dan moet je voor jezelf bedenken of je dat kunt accepteren dat hij zo is en of je nog 50 jaar zo wilt doorgaan met deze relatie óf voor jezelf kiezen en een knoop doorhakken. Maar vind hij jullie relatie wel best zo of weet je niet hoe hij er over denkt?

Hij moet jou ook gelukkig kunnen maken. Ik herken het wel trouwens. Ik denk dat je gewoon je wensen wat moet "voorkauwen" en dat hij er dan echt wel in meegaat. Tot het vanzelf gaat voor hem.

De baas bepaalt hoeveel hij bepaalt in deze sector.

Er is wel een cao maar dat is echt het minimum.

Hij gaat wel erg jaar gewoon omhoog bruto 70euro ofzo maar dat schiet zo niet op.

Biechtje01 schreef:De baas bepaalt hoeveel hij bepaalt in deze sector.

Er is wel een cao maar dat is echt het minimum.

Hij gaat wel erg jaar gewoon omhoog bruto 70euro ofzo maar dat schiet zo niet op.

En kan je niet ergens navragen hoe het zit etc.? En wat hij bijvoorbeeld zou moeten verdienen enzo.
Misschien kan je dat navragen bij een vakbond? Ik weet alleen niet of je daar eerst lid van moet zijn/worden.

hij verdient niet onder het minimum!

Maar het schiet zo gewoon niet echt op met meer verdienen zodat we meer ruimte hebben later.

Maar hij heeft het dus wel heel erg naar zijn zin op zijn werk? Blijkbaar weegt een andere werkgever met meer salaris niet op tegen deze werkgever en minder salaris.

Ik vind dat je nogal materialistisch overkomt, alsof geld alles is? En als het echt zo krap is allemaal, dan ga je toch zelf een baan zoeken waarbij je meer verdient of neem je er zelf een baantje bij?

Edit: ik zie trouwens dat het alleen maar gaat om geld voor later, hebben we het dan over een vakantie volgend jaar of over pensioensparen? Iig, wie dan leeft, wie dan zorgt.

Hoe oud is je vriend?

Biechtje01 schreef:Ik baal ervan dat mijn man zo ontzettend weinig verdient.

Voor 40 uur werken verdient hij net 2100 bruto waarvan hij netto 1480 overhoudt.

Hij heeft best een verantwoordelijke baan en het bedrijf draait op hem. Maar hij durft gewoon niet om meer salaris te vragen. En als hij dat wel doet schepen ze hem af. Een andere baan is makkelijker gezegd dan gedaan. Hij vind het zelf ook echt balen dat hij zo weinig verdient en daar wordt hij negatief van.

Ja misschien is het voor sommige niet heel weinig maar hij heeft best een verantwoordelijke baan en mensen met lager werk verdienen meer dan hem binnen het bedrijf omdat die beter onderhandeld hebben.

Hier baal ik van want we zouden een stuk meer kunnen hebben hij is gewoon zon bang muisje.

Haha, heb ik dit geschreven? Hier is het nog minder trouwens. Maar hij is uiteindelijk een keer flink boos geworden en nu heeft hij ineens binnenkort een loonsverhogingsgesprek. Boos worden dus...

Supertalentje schreef:Maar hij heeft het dus wel heel erg naar zijn zin op zijn werk? Blijkbaar weegt een andere werkgever met meer salaris niet op tegen deze werkgever en minder salaris.

Ik vind dat je nogal materialistisch overkomt, alsof geld alles is? En als het echt zo krap is allemaal, dan ga je toch zelf een baan zoeken waarbij je meer verdient of neem je er zelf een baantje bij?

Edit: ik zie trouwens dat het alleen maar gaat om geld voor later, hebben we het dan over een vakantie volgend jaar of over pensioensparen? Iig, wie dan leeft, wie dan zorgt.

Nou, ik kan je vertellen dat dat behoorlijk frustreert hoor. Dan kan je nog zo'n leuke baan hebben maar als je kut verdient, dat is echt rot. Gelukkig verdien ik nu redelijk bij, maar voor ons was het altijd overal op moeten bezuinigen. Nooit op vakantie kunnen, nooit iets van een huis kunnen kopen, elk jaar masr een minimale geldbeloning, terwijl je je wel uit de naad werkt (50+ uur maken) en een boel verantwoordelijkheid hebt. Dat is NIET leuk. En dat is nog zacht uitgedrukt.

Hij is 29 sorry het is man zeg altijd automatisch vriend.

Het is niet dat hij het minimum van het minimum heeft maar een vet salaris is het echt niet voor zijn leeftijd voor 40+ uur werken.

Het gaat ook over het principe zo geld belust ben ik nu echt ook weer niet. Ik doe redelijk makkelijk werk/simpeler en verdien hetzelfde dan hem per uur. Het gaat er gewoon om dat hij meer verdient.

En leuk ja hij vind het wel leuk hoor hij zou bestander werk willen maar dan moet hij weer onderaan beginnen nu is hij al zo gegroeid. (maar niet in salaris)

Het is gewoon frustrerend dat nieuwe medewerkers meer verdienen doordat ze goed kunnen onderhandelen. Hij durft gewoon niet zo.

Waarom zou hij dan onderaan moeten beginnen? Werkervaring telt toch ook?

Susan schreef:Waarom zou hij dan onderaan moeten beginnen? Werkervaring telt toch ook?

Moeilijk uit te leggen maar is echt zo neem dat maar van mij aan dan kan hij gewoon weer studio werk gaan doen en nu is die coördinator pre press.

Nu moet die weer overwerken tot 9 uur pff
Helaas betaal je over, overuren zoveel belasting ook.

Jolicious schreef:

Supertalentje schreef:Maar hij heeft het dus wel heel erg naar zijn zin op zijn werk? Blijkbaar weegt een andere werkgever met meer salaris niet op tegen deze werkgever en minder salaris.

Ik vind dat je nogal materialistisch overkomt, alsof geld alles is? En als het echt zo krap is allemaal, dan ga je toch zelf een baan zoeken waarbij je meer verdient of neem je er zelf een baantje bij?

Edit: ik zie trouwens dat het alleen maar gaat om geld voor later, hebben we het dan over een vakantie volgend jaar of over pensioensparen? Iig, wie dan leeft, wie dan zorgt.

Nou, ik kan je vertellen dat dat behoorlijk frustreert hoor. Dan kan je nog zo'n leuke baan hebben maar als je kut verdient, dat is echt rot. Gelukkig verdien ik nu redelijk bij, maar voor ons was het altijd overal op moeten bezuinigen. Nooit op vakantie kunnen, nooit iets van een huis kunnen kopen, elk jaar masr een minimale geldbeloning, terwijl je je wel uit de naad werkt (50+ uur maken) en een boel verantwoordelijkheid hebt. Dat is NIET leuk. En dat is nog zacht uitgedrukt.

Ja, maar als hij dat ook echt niet leuk vindt, dan doet hij er toch wel iets aan? Hij heeft deze baan echt niet voor altijd en ook dit salaris niet en al verdien je nog zoveel, er blijven altijd dingen die je niet kunt doen. Als geld of de dingen die je ermee kunt doen voor hem net zo belangrijk waren voor hem als voor haar dan had hij of een beter salaris bedongen en als dat niet mogelijk was iets anders gezocht dat misschien minder leuk was maar wel meer verdiende. Zolang hij dat niet doet ga ik ervanuit dat hij het wel naar zijn zin heeft en zijn baan blijkbaar belangrijker vindt dan luxe dingen als vakanties en daar heeft hij mi ook gewoon recht op.

Ik krijg de indruk dat ook hij er niet zo van gecharmeerd is, maar misschien heb ik het fout. Ik snap haar in ieder geval heel goed, het is behoorlijk frustrerend.

Natuurlijk in mijn man hier ook niet van gecharmeerd hij wil echt meer! Maar hij durft niet zo goed om meer te eisen het is een doetje wat dat betreft.

Ik vind je wel een beetje raar overkomen hoor supertalentje het is duidelijk dat je er niks van begrijpt hoe dit voelt. Jij bent natuurlijk ook gezegend met veel durf? niet iedereen is zo. Je doet het nu net een beetje overkomen dat hij er helemaal tevreden mee is en dat ik wil dat hij meer krijgt en dat, dat slecht is en zelf maar meer moet gaan verdienen. Ik heb die ambities niet en hij wel.

En ja wij vinden dit allebei belangrijk mijn partner en ik. Een andere baan zoeken gaat niet zo gemakkelijk als dat je denkt.

Jolicious schreef:Ik krijg de indruk dat ook hij er niet zo van gecharmeerd is, maar misschien heb ik het fout. Ik snap haar in ieder geval heel goed, het is behoorlijk frustrerend.

Fijn dat je mij begrijpt!

Laat jouw man zijn overuren uit betalen? en houden jullie daar wel voldoende van over of gaat er heel veel naar de belasting? De mijne moet nu weer over werken en hij doet dat maar allemaal ook omdat hij wil groeien en zo laat zien dat hij echt wil. Maar leuk is het niet.