Re: Biechttopic 3

Gast ma 10 okt 2011 - 5:38

Ik geloof dat ik verliefd (aan het worden) ben op iemand anders dan mijn vriend. En voel mij totaal niet mezelf, ben helemaal in de war van die gevoelens opeens..

Zo, dat is eruit.

Rumble ma 10 okt 2011 - 10:21

Biechtje01 schreef:Ik geloof dat ik verliefd (aan het worden) ben op iemand anders dan mijn vriend. En voel mij totaal niet mezelf, ben helemaal in de war van die gevoelens opeens..
Zo, dat is eruit.

Op zich kan dat natuurlijk gewoon gebeuren in een relatie. Het is niet leuk voor jou en voor je vriend, maar het ligt er helemaal aan wat je met die gevoelens doet natuurlijk.
Hoe zit het met de gevoelens voor je huidige vriend?

Gast di 11 okt 2011 - 0:43

@ Nucia, ik heb zeker nog gevoelens voor mijn vriend. Ik voel mij zelfs ontzettend schuldig dat ik deze gevoelens heb voor een ander. En ik weet ook gewoon niet wat ik er mee aan moet. Dat is nu ook het lastige. Ik wil hem niet kwijt, maar voel me op hetzelfde moment in war van die andere gevoelens die ik voel.. Ik weet het gewoon niet goed meer.

Caro di 11 okt 2011 - 0:50

Biechtje01 schreef:@ Nucia, ik heb zeker nog gevoelens voor mijn vriend. Ik voel mij zelfs ontzettend schuldig dat ik deze gevoelens heb voor een ander. En ik weet ook gewoon niet wat ik er mee aan moet. Dat is nu ook het lastige. Ik wil hem niet kwijt, maar voel me op hetzelfde moment in war van die andere gevoelens die ik voel.. Ik weet het gewoon niet goed meer.

Gevoelens heb je niet in de hand, wel wat je ermee doet. Dat je in de war raakt, ok, maar ik zou het even op zijn beloop laten. Zoek het niet op, creëer de afstand die nodig is en kijk waar die gevoelens naartoe gaan. Is het omdat je wat mist in je huidige relatie of zijn het écht gevoelens voor die ander? Op die vragen krijg je dan vanzelf antwoord (trust me: heb ik ook gehad). En afstand nemen is écht het beste...

Burn wo 12 okt 2011 - 10:26

Ik begin me steeds meer een praatpaal te voelen..

Mijn gevoel is dat ''vriend(inn)en'' me alleen maar nodig zijn op de momenten dat het hun uitkomt, op de momenten dat zij, het verhaal wat ze hebben, kwijt willen..
Zolang het maar goed met ze gaat, hoor ik niets! Maar zodra het wat minder gaat, zijn ze me weer nodig!

En 't voelt echt ff kut...

Gast wo 12 okt 2011 - 11:32

Caro schreef:
Biechtje01 schreef:@ Nucia, ik heb zeker nog gevoelens voor mijn vriend. Ik voel mij zelfs ontzettend schuldig dat ik deze gevoelens heb voor een ander. En ik weet ook gewoon niet wat ik er mee aan moet. Dat is nu ook het lastige. Ik wil hem niet kwijt, maar voel me op hetzelfde moment in war van die andere gevoelens die ik voel.. Ik weet het gewoon niet goed meer.

Gevoelens heb je niet in de hand, wel wat je ermee doet. Dat je in de war raakt, ok, maar ik zou het even op zijn beloop laten. Zoek het niet op, creëer de afstand die nodig is en kijk waar die gevoelens naartoe gaan. Is het omdat je wat mist in je huidige relatie of zijn het écht gevoelens voor die ander? Op die vragen krijg je dan vanzelf antwoord (trust me: heb ik ook gehad). En afstand nemen is écht het beste...

Dat is ook wat ik nu doe. Hij blijft me alleen nog wel steeds benaderen. Ik geloof ook niet dat hij door heeft dat ik deze gevoelens ontwikkel en ik wil dit liever ook niet vertellen. Ben bang dat hij hetzelfde voelt wat alles nog moeilijker zal maken. Of dat hij me juist voor gek verklaard. Het liefst zou ik hem willen blijven zien, maar dat lijkt me op dit moment gewoon niet slim.
Ik heb echt bij mezelf gekeken of hij iets heeft wat ik nu niet heb. En ik weet het gewoon niet.. Ik ben dol op mijn vriend en hou ontzettend veel van hem! Tegelijkertijd ben ik ook bang dat ik dus blijkbaar iets mis zonder het echt door te hebben.. Omdat ik toch denk dat ik anders niet zulke gevoelens zou kunnen krijgen..
Maar mijn hoofd is momenteel echt een warboel.. Sad

Gast wo 12 okt 2011 - 18:01

Er is op dit moment nogal veel gaande in mijn familie wat betreft terminale ziektes. Ik heb dus best veel aan mijn hoofd op dit moment naast mijn studie en werk. Mijn familie woont aan de andere kant van NL dus ik kan er niet zomaar even heen ook nog.
Ik verwerk dit door (veel) ongezond te eten. Ik koop best bewust; volkoren producten, magere producten etc.
Maar ga dagelijks stiekem nog naar de winkel voor chocola, koek etc. Mijn vriend weet hier niks van. Dat voelt dan ook echt hypocriet, want we moeten best wel op de financiën letten.
Ik wil heel graag afvallen en ben zelfs bij de diëtiste. Ik durf dit echt niet tegen mijn vriend te zeggen. Ik schaam me dood..

Sweety wo 12 okt 2011 - 21:18

Burn schreef:Ik begin me steeds meer een praatpaal te voelen..

Mijn gevoel is dat ''vriend(inn)en'' me alleen maar nodig zijn op de momenten dat het hun uitkomt, op de momenten dat zij, het verhaal wat ze hebben, kwijt willen..
Zolang het maar goed met ze gaat, hoor ik niets! Maar zodra het wat minder gaat, zijn ze me weer nodig!

En 't voelt echt ff kut...

Is het een mogelijkheid dat je het er met ze over kan hebben? hug

Gast wo 12 okt 2011 - 21:27

Pff ik weet echt even niet wat ik hiermee aan moet. Mijn vriend en ik hebben sinds ik ben bevallen geen gemeenschap meer. Eerst kwam hij met allerlei smoesjes dat hij bang was om me pijn te doen, dat hij me te kwetsbaar vond, dat het door zijn antidepressiva kwam dat hij geen erectie meer kon krijgen, dat hij bang was om me weer zwanger te maken. Maar van de week zijn we naar een relatietherapeut geweest en daar kwam het hoge woord eruit. Mijn lichaam is verandert sinds ik ben bevallen en ook de 'geur' daar beneden is volgens hem veranderd. Die geur is exact dezelfde geur die zijn tante bij zich droeg tijdens het seksueel misbruik wat hij heeft meegemaakt. Hij walgt er echt van en blokkeert dus echt. De therapeut zei dat je op den duur wel andere associaties bij geuren kunt ontwikkelen maar ik geloof er eigenlijk niet zo in, dit zal toch altijd tussen ons in blijven staan?
Er zullen vast een aantal mensen zijn die mij herkennen aan de hand van dit verhaal maar ik wil jullie toch vragen om niet mijn naam te noemen, ik doe het niet voor niets onder het biechttopic.
Ik weet niet wat ik hiermee wil, jullie zullen vast ook geen oplossing weten maar moest het wel even kwijt..

Mamsie wo 12 okt 2011 - 21:53

Biechtje01 schreef:Pff ik weet echt even niet wat ik hiermee aan moet. Mijn vriend en ik hebben sinds ik ben bevallen geen gemeenschap meer. Eerst kwam hij met allerlei smoesjes dat hij bang was om me pijn te doen, dat hij me te kwetsbaar vond, dat het door zijn antidepressiva kwam dat hij geen erectie meer kon krijgen, dat hij bang was om me weer zwanger te maken. Maar van de week zijn we naar een relatietherapeut geweest en daar kwam het hoge woord eruit. Mijn lichaam is verandert sinds ik ben bevallen en ook de 'geur' daar beneden is volgens hem veranderd. Die geur is exact dezelfde geur die zijn tante bij zich droeg tijdens het seksueel misbruik wat hij heeft meegemaakt. Hij walgt er echt van en blokkeert dus echt. De therapeut zei dat je op den duur wel andere associaties bij geuren kunt ontwikkelen maar ik geloof er eigenlijk niet zo in, dit zal toch altijd tussen ons in blijven staan?
Er zullen vast een aantal mensen zijn die mij herkennen aan de hand van dit verhaal maar ik wil jullie toch vragen om niet mijn naam te noemen, ik doe het niet voor niets onder het biechttopic.
Ik weet niet wat ik hiermee wil, jullie zullen vast ook geen oplossing weten maar moest het wel even kwijt..

He wat vreselijk zeg! Is het geen idee om een glijmiddel te kopen met een lekkere geur. Misschien kan jij je insmeren met een sterk ruikende bodylotion zodat hij zo min mogelijk kans heeft om "die" geur te ruiken.

Tania wo 12 okt 2011 - 21:59

Mamsie geeft wel goede tips denk ik. Misschien kun je ook nog even (samen) douchen van tevoren.

Het lijkt me trouwens wel echt heel vervelend. Sterkte!

Rush wo 12 okt 2011 - 22:02

Ja, of afvegen met vochtig toiletpapier voor dat je naar bed gaat/voor de seks?

Dat gebruik ik gewoon ook wel eens, zodat het frisser ruikt dan 'normaal'.

Gast wo 12 okt 2011 - 22:04

Mamsie, dankjewel voor je tips. Bodylotion heb ik altijd wel op en ik ben echt wel heel hygienisch, dus goed schoonhouden doe ik ook wel. Ik ben alleen bang dat die geur nooit helemaal verdoezeld wordt door glijmiddel.
We kunnen nog wel heerlijk zoenen en knuffelen alleen die stap daarna durft hij gewoon niet meer te nemen.

Hij heeft gisteren ook gezegd dat hij denkt dat het gevoel voor mij weg is maar dat geloof ik niet helemaal. Ik denk dat hij omdat hij mij associeert met die geur dat hij van mij walgt en dat daarom zijn gevoel voor mij is afgenomen. Hoe kun je het anders nog wel fijn vinden om mij te zoenen en knuffelen?

Gast wo 12 okt 2011 - 22:06

Wat onzettend klote biechtje.. Heeft je vriend hier zelf wel therapie voor gehad? Omdat te verwerken. Het lijkt mij heel moeilijk voor jezelf, want vanuit jouw gezien kun je er vrij weinig aan doen. Het moet echt vanuit hem komen. (Natuurlijk glijmiddel etc zouden oplossingen kunnen bieden, maar volgens mij zit dit echt veel dieper).

Veel sterkte hug

Rush wo 12 okt 2011 - 22:06

Ik vind het echt heel erg voor je trouwens. Zoiets staat idd echt als een blok tussen je in dan. Neutral

Gast wo 12 okt 2011 - 22:07

Rush schreef:Ik vind het echt heel erg voor je trouwens. Zoiets staat idd echt als een blok tussen je in dan.

+1.

Gast wo 12 okt 2011 - 22:09

Pippa schreef:
Rush schreef:Ik vind het echt heel erg voor je trouwens. Zoiets staat idd echt als een blok tussen je in dan.

+1.

+1! Het lijkt me echt heel erg voor jullie allebei.

Gast wo 12 okt 2011 - 22:11

Punk'd schreef:Wat onzettend klote biechtje.. Heeft je vriend hier zelf wel therapie voor gehad? Omdat te verwerken. Het lijkt mij heel moeilijk voor jezelf, want vanuit jouw gezien kun je er vrij weinig aan doen. Het moet echt vanuit hem komen. (Natuurlijk glijmiddel etc zouden oplossingen kunnen bieden, maar volgens mij zit dit echt veel dieper).

Veel sterkte

Mijn vriend is nog in therapie (EMDR). Zijn ouders wisten van het misbruik af maar omdat die tante de opleiding van zijn vader betaalde (heel dure opleiding) hebben ze het gewoon doodgezwegen. Hij is verder ook echt verwaarloosd door zijn ouders. Hij heeft moeite met het hechten aan iemand, ik ben eigenlijk de eerste vrouw met wie hij zo'n open en diepgaande relatie heeft en nu is dit dus boven tafel gekomen.
Ik vind het heel moeilijk, weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Het enige wat ik hem hoorde zeggen dat het hem zo speet en dat hij het zo moeilijk vond omdat hij zag hoe het me kwetste. Ik weet wel zeker dat dit veel dieper zit en ik wil ook met alle liefde voor hem door een diep dal gaan om er vervolgens weer uit te klimmen, ik wil hem helpen maar dan moet hij dat wel willen / kunnen. Ik ben wel blij dat ik nu de eigenlijke reden weet en dat ik tenminste niet meer hoef te gissen waarom hij geen gemeenschap met me wil.

Rush: idd, het staat heel erg tussen ons in. Ik denk zelfs dat mijn relatie hier echt aan onderdoor kan gaan en dat zou echt het laatste zijn wat ik wil.

Burn do 13 okt 2011 - 5:23

Sweety schreef:
Burn schreef:Ik begin me steeds meer een praatpaal te voelen..

Mijn gevoel is dat ''vriend(inn)en'' me alleen maar nodig zijn op de momenten dat het hun uitkomt, op de momenten dat zij, het verhaal wat ze hebben, kwijt willen..
Zolang het maar goed met ze gaat, hoor ik niets! Maar zodra het wat minder gaat, zijn ze me weer nodig!

En 't voelt echt ff kut...
Is het een mogelijkheid dat je het er met ze over kan hebben?

Dat durf ik niet..
Ik ben al tijden de vriendin waar ze het beste mee kunnen praten, en waar ze altijd hun verhaal bij kwijt kunnen, en die ook nog is advies geeft..

Gast vr 14 okt 2011 - 8:01

Ik biecht op dat ik een studenten lening heb afgesloten bij de bank.

Ik weet gewoon echt niet hoe ik mijn kosten moet betalen. Door omstandigheden zit ik in een periode waarin ik heel veel kosten maak. Deze maand wordt de eerste termijn schoolgeld afgeschreven en ik zat helemaal in de stress omdat ik niet genoeg geld heb. Ik heb 2 studietrips in het vooruitzicht, maar ik heb het geld er niet voor. Ik moet een borg van 600 euro voor mijn kamer neerleggen, ik moet naar de tandarts en ik heb mijn verdere vaste lasten.

Maar nu voel ik me ook rot dat ik zo'n lening heb. Het kost veel rente en ik ben bang dat het uit de hand gaat lopen.

Ik heb verder ook niet iemand die ik om hulp kan vragen. Mijn broer heeft me 300 euro geleend, maar ik voel dat hij daar niet heel blij mee is, ondanks dat hij het eerst zelf had aangeboden, en wil dat zo snel mogelijk terug geven.

Ik baal gewoon en het geeft me stress. Ik ben mezelf niet en dat voelt heel rot.

Toet vr 14 okt 2011 - 11:19

Een lening bij DUO kost toch geen rente? Of heb je wat anders?

Gizmo vr 14 okt 2011 - 11:26

toetje_ schreef:Een lening bij DUO kost toch geen rente? Of heb je wat anders?

Bij Duo betaal je ook rente, alleen wel minder dan bij een bank. Maar misschien dat een studentenlening ook minder rente heeft?

Possom za 15 okt 2011 - 1:21

DUO is wel altijd voordeliger. En je hoeft pas een aantal jaar (3 volgens mij?) nadat je klaar bent met studeren te beginnen met aflossen.

Maar ik zou me geen zorgen maken hoor biechtje! Zoals ik hierboven zeg zijn de voorwaarden van DUO heel prettig en je kunt tegenwoordig niet 1 student meer vinden zonder rijke paps die geen lening heeft. Ik bedoel, wat kun je nou helemaal met je 500 euro van DUO? Een troost: gelukkig schrijven ze of iedere maand redelijk weinig af aan collegegeld, of maar een paar x per jaar veel. Dan heb je tussendoor wel wat meer ademruimte.

Gast za 15 okt 2011 - 1:29

Possom schreef:DUO is wel altijd voordeliger. En je hoeft pas een aantal jaar (3 volgens mij?) nadat je klaar bent met studeren te beginnen met aflossen.

Maar ik zou me geen zorgen maken hoor biechtje! Zoals ik hierboven zeg zijn de voorwaarden van DUO heel prettig en je kunt tegenwoordig niet 1 student meer vinden zonder rijke paps die geen lening heeft. Ik bedoel, wat kun je nou helemaal met je 500 euro van DUO? Een troost: gelukkig schrijven ze of iedere maand redelijk weinig af aan collegegeld, of maar een paar x per jaar veel. Dan heb je tussendoor wel wat meer ademruimte.

Wat een onzin. Ik heb altijd alles zelf betaald, je kan ook nog werken.
En wacht maar af en kijk hoe prettig het is als je na je studietijd nog 100 euro per maand of meer moet afdragen aan DUO. Dat is ieders eigen keus maar je moet er niet zo luchtig over doen, een lening is een lening.

Gast za 15 okt 2011 - 1:37

Arden schreef:
Possom schreef:DUO is wel altijd voordeliger. En je hoeft pas een aantal jaar (3 volgens mij?) nadat je klaar bent met studeren te beginnen met aflossen.

Maar ik zou me geen zorgen maken hoor biechtje! Zoals ik hierboven zeg zijn de voorwaarden van DUO heel prettig en je kunt tegenwoordig niet 1 student meer vinden zonder rijke paps die geen lening heeft. Ik bedoel, wat kun je nou helemaal met je 500 euro van DUO? Een troost: gelukkig schrijven ze of iedere maand redelijk weinig af aan collegegeld, of maar een paar x per jaar veel. Dan heb je tussendoor wel wat meer ademruimte.

Wat een onzin. Ik heb altijd alles zelf betaald, je kan ook nog werken.
En wacht maar af en kijk hoe prettig het is als je na je studietijd nog 100 euro per maand of meer moet afdragen aan DUO. Dat is ieders eigen keus maar je moet er niet zo luchtig over doen, een lening is een lening.

Nou inderdaad, Possom. Wat een dom antwoord!
Een lening is echt niet een goed iets om te hebben. Wordt zo luchtig over gedaan..

Gesponsorde inhoud