Biechttopic 3

Biechtje01 schreef:Ik wil graag biechten dat ik heel graag zou willen weten wie mijn vader is. Mede omdat de band met mijn moeder heel slecht is, en ik weet niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Mijn moeder weet ook niet wie het is, en eigenlijk wil ik haar hier ook niet bij betrekken omdat ik haar het liefst zo min mogelijk spreek, maar misschien heb ik haar toch nodig. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, en ben ook een beetje bang dat mijn vader tegen zal vallen.
Zijn er hier mensen die op latere leeftijd hun vader hebben leren kennen? En hoe was dat? Hebben jullie er veel contact mee? Voelt het echt als je vader of meer als een kennis?
Ik zou zo graag een vader hebben...

Wat moeilijk.. Hoe kan het dat je moeder je vader niet kent? Heb je het ooit met haar over hem gehad?

Joy_ schreef:

Susan schreef:

Joy_ schreef:Eens met Susan. Daarbij, klagen mag best. Hoevaak er wel niet geklaagd wordt op 't forum over van alles en nog wat. Ik vind dit een geldige reden en kan het me voorstellen. Maar daarbij denk ik wel dat het verstandig is om Vergeetmenietje's tips mee te nemen. Probeer het leuk te maken. Ik heb ook ontzettend geestdodend werk gedaan, zoals kledinglabeltjes instrijken en panty's sorteren in een bejaardentehuis (ja serieus), maar dan maakte ik er voor mezelf wedstrijdjes van hoeveel panty's ik kon sorteren in een minuut, of van een afstandje in het juiste bakje gooien. Ja jemig, je moet 't gewoon leuk houden voor jezelf, en overal valt wel íets van uitdaging uit te halen, als je het maar positief bekijkt.

+1

Maar wat ik wel altijd had met dat soort baantjes, ik vond geestdodend werk niet erg, als ik dan maar wel een beetje in mezelf teruggetrokken mocht zijn, een beetje in gedachten verzonken. Als je achter de kassa zit moet je de hele tijd opletten en korte gesprekjes houden en zo. Ik heb ook kassawerk gedaan en ik vond het ook niks, terwijl ik ook wel tig andere geestdodende baantjes heb gehad die ik wel leuk vond.

Hmm ja, ik heb kassawerk nooit gekund vanwege m'n dyscalculie. Vandaar dat ik dit soort andere vage baantjes had. Maar ik heb het op zich altijd met plezier gedaan inderdaad. Zat inderdaad met m'n gedachten vaak bij m'n reizen enzo (het waren vakantiebaantjes, dus vlak voor of na een grote Amerika reis of verhuizing naar Engeland enzo). Kan me voorstellen dat je bij kassawerk iets meer alert moet zijn. Maar ook dat kan je juist wel scherp houden. Inderdaad beetje interactie met de klanten. Als ik kassawerk zou doen, zou ik kijken welke producten mensen kopen en bedenken wat ze zouden gaan koken enzo. Gewoon beetje leuk voor mezelf houden, en dan stiekem binnenpretjes hebben om m'n eigen grappige dingen die ik bedenk.

Ik heb bij Ikea achter de kassa gestaan, maar dat was echt wel leuk hoor. Ik vond dan een pinkassa heel saai en met geld al leuker, maar ik vond overal wel uitdagingen in. Ik probeerde altijd leuk contact met klanten te hebben, snel te werken, alles zo goed mogelijk te doen etc. Gewoon een spelletje er van maken of juist het heel serieus aanpakken. Ik heb echt de vreemdste gesprekken met klanten gehad, je merkt al heel gauw bij wie je dat kan doen en bij wij niet. Ik had een keer een klant die 200 postbakjes kocht en toen heb ik hele verhalen gehouden over hoe hij ze kon gebruiken om een geluiddempende plafondbekleding daarvan te maken. En die klant lag helemaal in een deuk. En chagrijnige klanten vond ik ook een uitdaging, om ze toch weer vrolijk de winkel uit te krijgen, of om ze goed te helpen, goede adviezen te geven etc.

Maar ik moet wel zeggen dat als ik dat als fulltime baan had gedaan met weinig uitzicht op iets anders, dat ik daar dan toch ook wel ongelukkig van zou zijn geworden. Oh ik had het zeker wel naar mijn zin, bij ikea is het werk afwisselender dan bij de supermarkt denk ik, maar ik ga altijd fouten maken als ik me begin te vervelen. Haha en dat verschilt per baan, ik heb het de eerste maanden altijd naar mijn zin, maakt niet uit wat ik doe.

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik in de war raak van mijn lijf. Ik ben een tijd terug gestopt met de pil en was heel regelmatig ongesteld vanaf het begin. Alleen wel veel heavyer dan met de pil. Maar ik kon echt in mijn agenda zetten wanneer ik ongesteld werd en dat werd ik dan ook. Ik moest zondag ongesteld worden en dat gebeurde ook, zondagavond had ik een veeg bloed en toen heb ik een tampon ingedaan voor de nacht. Alleen die kon ik er 's ochtends maar met grof geweld uitkrijgen want er zat nauwelijks wat in. Ja sorry voor de details hoor.
Maandag geen bloedverlies gehad dus dinsdagochtend maar een zwangerschapstest (etos) gedaan. Negatief. Ik denk ook niet dat ik zwanger ben eigenlijk.
Nou dinsdagavond weer bloedverlies, maar dat was dus weer minimaal. En vannacht niets, en vanmorgen ook niet en nu weer een veegje. Maar het zet niet door en ik voel me een beetje raar. Geen idee wat ik er mee moet eigenlijk. Afwachten? Nog een test doen en wanneer dan? Of kun je 3 druppeltjes bloed ook als ongesteld rekenen?

ff update van mij. Ik ben ongesteld geworden, niet zo heavy als normaal en wat korter maar wel duidelijk ongesteld. Maar nu snap ik het niet meer, wanneer is de eerste dag van je cyclus dan? Als je de eerste veegjes bloed verliest of als het echt doorzet? Mijn cyclus was elke keer 26 dagen ik verloor dus deze keer na 26 dagen ook wat bloed maar het zette pas echt door na 29 dagen. Nu ben ik weer een maand verder en niets helemaal niets. En ik heb dus maar weer een zwangerschapstest gedaan. Niets. Ik snap mijn lijf niet zo meer. Als mijn cyclus de vorige maand 29 dagen was en deze maand weer dan zou ik nu toch wel ongesteld moeten worden. Als mijn cyclus vorige maand gewoon 26 dagen was en nu langer dan ben ik 4 dagen over tijd ofzo. zucht. Doe nou gewoon lichaam. Weet ook niet wat ik hiermee wil bereiken. Ervaringen?

Biechtje01 schreef:Met m'n moeder heb ik het er wel eens over gehad, maar dan alleen in grote lijnen. We vinden het beide moeilijk om er over te praten. Daarnaast vind ik het moeilijk dat m'n moeder nooit iets gedaan heeft om de situatie te veranderen. Sterker nog, ze koos op het moment zelf altijd voor m'n vader.. Zodat ze zelf niet de volle laag zou krijgen. Met m'n vader heb ik het er nooit echt over gehad. Hij weet wel dat m'n zusje en ik het hem wel kwalijk nemen dat hij ons sloeg (dat heeft mijn zusje hem verteld), maar hij vindt het belachelijk dat wij hem dat kwalijk nemen (hij voelt zichzelf nogal almighty). Misschien zou ik het er inderdaad eens met hem over moeten hebben, maar voor nu durf ik dat nog niet. Ik weet vrij zeker dat hij dan heel erg boos gaat worden en daarvoor ben ik nu nog gewoon te bang voor hem.. Daar zal ik dan eerst wat aan moeten doen (en dat ga ik ook doen, ik wil echt niet langer bang zijn voor m'n eigen vader).

Jij ook een . Hoe is jouw relatie nu met je moeder?

Ik reageer een beetje laat, maar het was even erg druk op mijn werk en in privé. Mijn vader koos ook altijd voor de makkelijke weg en ging in conflicten vaak mee met mijn moeder of deed gewoon niets. Ook als ze me wel eens lichamelijk iets deed dan zei hij er niets van. Wel achter haar rug om weleens haar uitschelden als ze zo kwaad tegen mijn vader deed. Tja... het gaat nu eigenlijk best goed. Ik heb besloten om haar langzamerhand te proberen te vergeven. Maar dat kan alleen omdat ze toch heeft toegegeven dat ze me wel iets te streng had aangepakt. Over dat lichamelijke heb ik nooit met haar gepraat verder. Ze doet het nu niet meer en wil het achter me laten. Ik zie het als haar onkunde in het aanpakken van situaties. Ze wist niet hoe ze het moest aanpakken en werd dus maar lichamelijk. Maar ik vond het destijds ook niet makkelijk om over die dingen te praten met mijn moeder. Het was alleen zo dat ik genoeg zelfvertrouwen had gekregen om voor mezelf op te komen hierin. Bij mij heeft het geloond, hoop dat er voor jou ook snel verbetering in komt. Maar dat zal zeker niet vanzelf gaan helaas :-( Daar moet je toch wat voor doen. Wil je daar heel veel sterkte mee wensen. Hoop dat er een tijd komt dat je hierover met je ouders in gesprek kan. En je moeder mag ook best weten dat ze jou gekwetst heeft. Zij is ook verantwoordelijk voor jou welzijn in je kindertijd en door niets te doen aan het geweld van je vader vind ik haar wel echt medeplichtig. Zelf denk ik alleen maar aan het feit dat mijn vader eigenlijk te zwak is om er echt wat van te zeggen en daar vind ik mijn rust in. Maar als jij je zo gekwetst voelt zou je dat best mogen zeggen vind ik. Maar ja... het is niet zo makkelijk allemaal. Ik heb ook een sociale opleiding gevolgd waarin ik bepaalde gespreksstrategieen heb toegepast op mijn moeder. En dat is ook de reden waarom ze dingen ingezien heeft. En als je het gesprek wel aandurft met je zusje erbij bijvoorbeeld is dat ook niet verkeerd. Als je met haar afspreekt dat zij het alleen overneemt als je merkt dat jouw angst begint toe te nemen!!

Biechtje01 schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik in de war raak van mijn lijf. Ik ben een tijd terug gestopt met de pil en was heel regelmatig ongesteld vanaf het begin. Alleen wel veel heavyer dan met de pil. Maar ik kon echt in mijn agenda zetten wanneer ik ongesteld werd en dat werd ik dan ook. Ik moest zondag ongesteld worden en dat gebeurde ook, zondagavond had ik een veeg bloed en toen heb ik een tampon ingedaan voor de nacht. Alleen die kon ik er 's ochtends maar met grof geweld uitkrijgen want er zat nauwelijks wat in. Ja sorry voor de details hoor.
Maandag geen bloedverlies gehad dus dinsdagochtend maar een zwangerschapstest (etos) gedaan. Negatief. Ik denk ook niet dat ik zwanger ben eigenlijk.
Nou dinsdagavond weer bloedverlies, maar dat was dus weer minimaal. En vannacht niets, en vanmorgen ook niet en nu weer een veegje. Maar het zet niet door en ik voel me een beetje raar. Geen idee wat ik er mee moet eigenlijk. Afwachten? Nog een test doen en wanneer dan? Of kun je 3 druppeltjes bloed ook als ongesteld rekenen?

ff update van mij. Ik ben ongesteld geworden, niet zo heavy als normaal en wat korter maar wel duidelijk ongesteld. Maar nu snap ik het niet meer, wanneer is de eerste dag van je cyclus dan? Als je de eerste veegjes bloed verliest of als het echt doorzet? Mijn cyclus was elke keer 26 dagen ik verloor dus deze keer na 26 dagen ook wat bloed maar het zette pas echt door na 29 dagen. Nu ben ik weer een maand verder en niets helemaal niets. En ik heb dus maar weer een zwangerschapstest gedaan. Niets. Ik snap mijn lijf niet zo meer. Als mijn cyclus de vorige maand 29 dagen was en deze maand weer dan zou ik nu toch wel ongesteld moeten worden. Als mijn cyclus vorige maand gewoon 26 dagen was en nu langer dan ben ik 4 dagen over tijd ofzo. zucht. Doe nou gewoon lichaam. Weet ook niet wat ik hiermee wil bereiken. Ervaringen?

Heb ff opgezocht, want wist het ook niet precies. Je cyclus begint op de eerste dag van de menstruatie, de 1e dag waarop je echt bloedverlies hebt.

Ik weet niet wanneer je precies gestopt bent met de pil. Maar daar kan je ook nog last van hebben in je cyclus. Ook stress kan ervoor zorgen dat je later ongesteld wordt dan normaal.

Ik ben in juni gestopt met de pil en mijn lichaam was de eerste 2 maanden ook erg van slag. Had hele korte cyclussen. Maar inmiddels is dat weer normaal. Het kan altijd voorkomen dat je later ongesteld wordt, omdat je eisprong bijv. later is geweest als normaal. Er is gewoon geen pijl op te trekken en je zult gewoon moeten wachten. En laat wachten nu altijd het langste duren.

Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Biechtje01 schreef:Ik wil graag biechten dat ik heel graag zou willen weten wie mijn vader is. Mede omdat de band met mijn moeder heel slecht is, en ik weet niet zo goed wat ik hier nou mee moet. Mijn moeder weet ook niet wie het is, en eigenlijk wil ik haar hier ook niet bij betrekken omdat ik haar het liefst zo min mogelijk spreek, maar misschien heb ik haar toch nodig. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, en ben ook een beetje bang dat mijn vader tegen zal vallen.
Zijn er hier mensen die op latere leeftijd hun vader hebben leren kennen? En hoe was dat? Hebben jullie er veel contact mee? Voelt het echt als je vader of meer als een kennis?
Ik zou zo graag een vader hebben...

Ik heb mijn vader leren kennen op mijn 17e. Dat was nogal ontnuchterend. Het voelt niet als mijn vader, slechts als een vage kennis. Hij stuurt een kaartje met mijn verjaardag en dan belt hij, met kerst sturen we elkaar een kaartje en ik mail bij belangrijke gebeurtenissen (de laatste keer was met het halen van mijn VWO-diploma, dus ook alweer 4 maanden geleden).

Ik had er meer van verwacht. We lijken nauwelijks op elkaar, opvoeding is toch wel erg belangrijk. Hij is erg moralistisch, principieel tegen alles wat leuk is. Ik ben veel meer open-minded. Verder denken we in bijna alles totaal verschillend, en ook qua karaktereigenschappen, lijken we ook niet echt op elkaar. Oké, mijn intelligentie zal gedeeltelijk van hem geërfd zijn, en mijn temperament.

Je mag me PM-en, als je meer wil weten.

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Nou lekker toch? Als je nog gewoon vrijgezel bent en de ander ook, dan is er toch niks aan de hand? Lekker van genieten.

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Dan was het vast heel lekker
Waarom zou je wel spijt moeten hebben?

Ik biecht op dat ik zo heerlijk in bed ga liggen lezen. Heel erg literair verantwoord: Een hele mand vol DONALD DUCKS.

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

Ik nog in een relatie zit..

Biechtje01 schreef:

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

Ik nog in een relatie zit..

Ja dan is het andere koek, dan ben je gewoon dom bezig.

Biechtje01 schreef:

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

Ik nog in een relatie zit..

Ja, dat is flink foute boel, ja. Wat ga je nu doen?

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

Ik nog in een relatie zit..

Ja, dat is flink foute boel, ja. Wat ga je nu doen?

Tenzij het met je partner was... Maar ik gok van niet?

Storm schreef:

Biechtje01 schreef:

RYW schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik vandaag seks heb gehad wat in teken stond van lust. En ik heb er helemaal geen spijt van..

Terwijl ik dat wel zou moeten hebben.

Waarom zou je spijt moeten hebben?

Ik nog in een relatie zit..

Ja dan is het andere koek, dan ben je gewoon dom bezig.

Idd.

In het sexbiechttopic had ik een vraag geplaats over of ik de m.a.p. nu wel of niet moest halen, dat heb ik niet gedaan, nu 2 weken geleden. (voor het zingen de kerk uit) Sindsdien voel ik me raar, stekende pijn in buik, op een bepaalde manier meer energie en sommige momenten ook veel meer moe, veel emotioneler. En sinds vandaag een hele vieze sterke urine geur. Kan dit duiden op een zwangerschap? En vanaf wanneer kan ik dan testen. Moet ik wachten tot mijn eerst volgende menstruatie? Vind het nu per dag spannender... Of kan het zijn dat ik het nu toch wel graag wil, dat dit schijn is?

Biechtje, waarom heb je de morning after pil niet gehaald toen? Er bestaat volgens mij wel een kans dat je zwanger kan zijn, en je hebt eerlijk gezegd ook de symptomen ervan. Maar dat zegt nog niets, die symptomen die jij beschrijft komen bij mij ook voor als ik mijn eisprong heb.

Wanneer moet je ongesteld worden?

Misschien word je ziek, misschien ben je zwanger.

Storm schreef:Biechtje, waarom heb je de morning after pil niet gehaald toen? Er bestaat volgens mij wel een kans dat je zwanger kan zijn, en je hebt eerlijk gezegd ook de symptomen ervan. Maar dat zegt nog niets, die symptomen die jij beschrijft komen bij mij ook voor als ik mijn eisprong heb.

Wanneer moet je ongesteld worden?

In eerste instantie zou ik die halen, omdat ik er niet lichamelijk helemaal klaar voor ben. Maar aan de andere kant toen ik het uitgebreid besproken had met mijn vriend kwamen we er achter dat we dit toch wel heel graag willen. Ik kan het raar zeggen, maar heb mezelf het voordeel van de twjfel gegeven. Vanaf dat moment aan de foliumzuur gegaan en lichtere medicijnen van de ha. gekregen. Ergens wel wat laat, en misschien niet goed. Maar misschien had het zo moeten wezen? Of vinden jullie me nu dom en idioot? Ik moet over 2 weken ongesteld worden.

Rush, dat kan maar normaal als ik ziek word, voel ik me niet zo "raar".

Biechtje01 schreef:

Rush, dat kan maar normaal als ik ziek word, voel ik me niet zo "raar".

Ik ben vorige week de hele week heel raar ziek geweest. Heb ook een zwangerschapstest gedaan omdat ik me zo weird voelde, maar het was toch echt de griep ofzo. Maar het heerst ook wel geloof ik, nu.

Rush schreef:Misschien word je ziek, misschien ben je zwanger.

Kan beiden idd. Een test kan geen kwaad. Ik zou tot die tijd ook even geen alcohol en sigaretten gebruiken, mocht je dat doen. En foliumzuur plus etra vitaminen halen zodra je test positief uitvalt.
En wbt die test: NU eentje halen!

Biechtje01 schreef:

Storm schreef:Biechtje, waarom heb je de morning after pil niet gehaald toen? Er bestaat volgens mij wel een kans dat je zwanger kan zijn, en je hebt eerlijk gezegd ook de symptomen ervan. Maar dat zegt nog niets, die symptomen die jij beschrijft komen bij mij ook voor als ik mijn eisprong heb.

Wanneer moet je ongesteld worden?

In eerste instantie zou ik die halen, omdat ik er niet lichamelijk helemaal klaar voor ben. Maar aan de andere kant toen ik het uitgebreid besproken had met mijn vriend kwamen we er achter dat we dit toch wel heel graag willen. Ik kan het raar zeggen, maar heb mezelf het voordeel van de twjfel gegeven. Vanaf dat moment aan de foliumzuur gegaan en lichtere medicijnen van de ha. gekregen. Ergens wel wat laat, en misschien niet goed. Maar misschien had het zo moeten wezen? Of vinden jullie me nu dom en idioot? Ik moet over 2 weken ongesteld worden.

Rush, dat kan maar normaal als ik ziek word, voel ik me niet zo "raar".

Wat fijn, dus het is wel welkom? Dan hoop ik met je mee dat je zwanger bent

2 weken voor je ongesteld moet worden al klachten hebben van een zwangerschap, dat lijkt me erg vroeg! Ik denk eerder dat het je eisprong is.

Maar als dit twee weken geleden is hoe komt het dat het dan nog twee weken duurt voordat je ongesteld moet worden?

Het kan ook zijn dat je lichaam je nu voor de gek houdt omdat je het zelf heel graag wil. Of je ziet nu allemaal symptomen die je anders ook hebt, maar er dan niet mee bezig bent.

Goed, nou de test heb ik al in huis. Maar wat ik wel eens gelezen heb hier op het forum is, als je te vroeg test dat het dan nog niet duidelijk kan zijn door het hccg hormoon? (ik zeg ook maar wat...)

Ik vond het zelf ook wel vroeg, nou ik begrijp er niet zoveel van.... Vandaar ook mijn vragen. Dus misschien is het ook niks. Dankje wel voor het meedenken.

euh.... edit.... volgende week moet ik volgens de planning ongesteld worden... sorry voor de misverstanden.. Ik wordt zelf een beetje zenuwachtig en gek denk ik