Biechttopic 3

Biechtje, welke biecht is van jou? Ik kan zo snel even geen biecht vinden waar niet op gereageerd is en heb helaas geen tijd om het hele topic door te spitten.

Ik biecht op dat ik niet weet wat ik met me leven wil.
Afgelopen 6 jaar heb ik steeds met tussenpozen in het buitenland gewerkt. Als ik dan terugkwam in Nederland voelde ik me zo eenzaam, en ik voel me ook niet op me plaats hier. Nu ben ik pas weer terug en ik weet niet wat ik wil. Ik woon nu weer bij me moeder en ik ben 24 jaar! Aan de ene kant wil ik hier blijven en een huisje voor mezelf zoeken en een leuke baan. Iets bereiken in het leven. Alleen ik denk niet dat ik hier wil blijven, ik erger me aan alles in Nederland. Aan de andere kant wil ik weg, andere landen ontdekken en weer reizen. Maar waarheen?

Ik heb ook een vriend in een land wonen waar ik 1 jaar gewoond heb. Hij wilt graag dat ik bij hem kom wonen, alleen ik ben bang dat me leven dan over is? Dat ik daar me hele leven woon en ik krijg het er al benauwd van als ik er aan denk.
Tuurlijk mis ik hem, maar het reizen mis ik meer.

Misschien warrig verhaal maar ik moest het even kwijt

Lastig biechtje van het reizen. Ik herken dat onrustige gevoel wel een beetje. Heb je nu een dagbesteding in Nederland? Misschien zou je een tijdje bij je vriend langs kunnen gaan, maar wel aangeven dat je nog niet klaar bent met reizen. Wil hij niet met je mee reizen of wil je liever alleen?

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik het niet leuk vind dat mijn biecht in dit topic niet gezien wordt. Ik wil niet als een zeur overkomen, maar ik heb een beetje hetzelfde gevoel als het andere biechtje laatst.

ik kan je biecht ook niet vinden, sorry!

Jolee schreef:Lastig biechtje van het reizen. Ik herken dat onrustige gevoel wel een beetje. Heb je nu een dagbesteding in Nederland? Misschien zou je een tijdje bij je vriend langs kunnen gaan, maar wel aangeven dat je nog niet klaar bent met reizen. Wil hij niet met je mee reizen of wil je liever alleen?

Bedankt voor je reactie. Nee ik doe nu niks. Vooral ook omdat ik niet weet wat ik wil, als ik hier ga werken wil ik een leuke baan hebben en dan is de stap om te reizen weer kleiner omdat je dan niet zomaar weer weggaat.
Me vriend heeft best een goede baan dus hij wilt niet mee reizen. Hij snapt ook niet echt wat daar leuk aan is. Ik heb voorgesteld om samen voor een tijd weg te gaan om te werken, maar hij is ook bang om zijn huisje op te geven.

Biechtje01 schreef:

Jolee schreef:Lastig biechtje van het reizen. Ik herken dat onrustige gevoel wel een beetje. Heb je nu een dagbesteding in Nederland? Misschien zou je een tijdje bij je vriend langs kunnen gaan, maar wel aangeven dat je nog niet klaar bent met reizen. Wil hij niet met je mee reizen of wil je liever alleen?

Bedankt voor je reactie. Nee ik doe nu niks. Vooral ook omdat ik niet weet wat ik wil, als ik hier ga werken wil ik een leuke baan hebben en dan is de stap om te reizen weer kleiner omdat je dan niet zomaar weer weggaat.
Me vriend heeft best een goede baan dus hij wilt niet mee reizen. Hij snapt ook niet echt wat daar leuk aan is. Ik heb voorgesteld om samen voor een tijd weg te gaan om te werken, maar hij is ook bang om zijn huisje op te geven.

Ik snap je dilemma, hier heb ik ook vaak mee te maken. Ik weet wel zeker dat ik niet in Nederland wil blijven, dus dat is al een optie minder. Ik denk dat je eerst moet beslissen of je bij je vriend wil blijven of niet. Mocht je er toch voor kiezen om verder te reizen dan vind je vast en zeker nieuwe mogelijkheden.

dat is een lastig dillema reisbiechtje.

ik heb er een paar jaar terug ook meegezeten,na 2 reizen van 2 en 3 maanden, en voor t ´serieuze leven´ gekozen onder t mom, ik werk in het onderwijs dus dan reis ik wel in de vakantie´s maar allereerst is dan t reizen niet echt hetzelfde en wij kregen een husi e.d. dus financieel zat reizen er ook niet altijd in.

daar ook met mn man over gehad ( die had veel rereisd voor zn werk) en hij zag de noodzaak ook niet meer zo. Uiteindelijk heb we samen nog 1 keer een reis van 5 weken gemaakt en 1 keer van 3 weken en nu gewoon vakantie. vind ik wel jammer maar weet nu wel dat als er financieel ruimere tijden komen dat reizen weer bespreekbaar wordt.

Ik beschrijf even mijn situatie omdat ik dacht,toen ik koos om in nederland te blijven, dat ik nog veel korte reizen zou gaan maken van 5 weken maar dat dat in praktijk wel meevalt, en mijn vriend reist zelf wel graag. Ik heb veel concessies gedaan voor mijn man hierin en dat steekt stiekem nog wel es,al verwijt ik het hem niet hoor.Ik heb de afweging gemaakt waar ik het gelukkkigst van zou worden en denk dat ik wel goed gekozen heb.

De vraag is wel aan jou : Waar word jij eht gelukkigst van en kan je voor hem/nl kiezen zonder hem later te verwijten kies voor je eigen geluk!!!

bolus26 schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik het niet leuk vind dat mijn biecht in dit topic niet gezien wordt. Ik wil niet als een zeur overkomen, maar ik heb een beetje hetzelfde gevoel als het andere biechtje laatst.

ik kan je biecht ook niet vinden, sorry!

Is het het biechtje over de pil? Bij mijn weten is de pil na één week slikken gewoon veilig en de apotheker heeft dat ook bevestigd bij jou. De apotheker weet echt wel waar hij het over heeft dus de kans dat je zwanger bent is wel héél erg klein. Je klachten kunnen ook ergens anders vandaan komen.

Ik biecht op dat ik eigenlijk best graag kinderen zou willen. Alleen het is totaal niet handig, ik ben 22 en druk aan het studeren en het zou financieel best krap worden. Ik weet dat ik gewoon 5 jaar geduld moet hebben en dat dan alles kan, maar dat duurt zo lang:(
Verder heb ik alleen maar vrienden die aan het party'en zijn en vrijgezel zijn dus er zijn nooit mensen van mijn leeftijd waarover ik het over samenwonen of zulk soort vragen kan hebben.

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik eigenlijk best graag kinderen zou willen. Alleen het is totaal niet handig, ik ben 22 en druk aan het studeren en het zou financieel best krap worden. Ik weet dat ik gewoon 5 jaar geduld moet hebben en dat dan alles kan, maar dat duurt zo lang:(
Verder heb ik alleen maar vrienden die aan het party'en zijn en vrijgezel zijn dus er zijn nooit mensen van mijn leeftijd waarover ik het over samenwonen of zulk soort vragen kan hebben.

Ongeacht dat het dan nu waarschijnlijk niet handig zou zijn, dat gevoel kun je natuurlijk niet zomaar wegstoppen en dat is lastig. Maar probeer toch wel boven je gevoel te staan want daar heb je uiteindelijk alleen maar profijt van.
Dat je geen vrienden in dezelfde levensfase hebt hoeft geen probleem te zijn, maar het is wel héél fijn als je eigen basis goed is.

Ik zou het ook super leuk vinden om nog een kind te krijgen. Maar dat slaat helemaal nergens op om nu te doen dus 'gewoon' geduld hebben..

Confusion schreef:

bolus26 schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik het niet leuk vind dat mijn biecht in dit topic niet gezien wordt. Ik wil niet als een zeur overkomen, maar ik heb een beetje hetzelfde gevoel als het andere biechtje laatst.

ik kan je biecht ook niet vinden, sorry!

Is het het biechtje over de pil? Bij mijn weten is de pil na één week slikken gewoon veilig en de apotheker heeft dat ook bevestigd bij jou. De apotheker weet echt wel waar hij het over heeft dus de kans dat je zwanger bent is wel héél erg klein. Je klachten kunnen ook ergens anders vandaan komen.

Nee, ik ben niet het biechtje van de pil. Het gaat om mijn biecht op pagina 13. Maar ik wil ook niet vragen om reacties, ik had het gewoon fijn gevonden als iemand het had gezien.

Biechtje01 schreef:

Confusion schreef:

bolus26 schreef:

Biechtje01 schreef:Ik biecht op dat ik het niet leuk vind dat mijn biecht in dit topic niet gezien wordt. Ik wil niet als een zeur overkomen, maar ik heb een beetje hetzelfde gevoel als het andere biechtje laatst.

ik kan je biecht ook niet vinden, sorry!

Is het het biechtje over de pil? Bij mijn weten is de pil na één week slikken gewoon veilig en de apotheker heeft dat ook bevestigd bij jou. De apotheker weet echt wel waar hij het over heeft dus de kans dat je zwanger bent is wel héél erg klein. Je klachten kunnen ook ergens anders vandaan komen.

Nee, ik ben niet het biechtje van de pil. Het gaat om mijn biecht op pagina 13. Maar ik wil ook niet vragen om reacties, ik had het gewoon fijn gevonden als iemand het had gezien.

Ik moet toegeven het verhaal niet gelezen te hebben, maar de andere biechtjes wel op die pagina. Het is gewoon een lange biecht zonder open stukken en dat vind ik niet fijn om te lezen.

Inmiddels heb ik het wel gelezen, maar zoals je aangeeft kunnen wij je niet echt advies geven. Ik vind het wel naar dat je zo in de knoop zit en het soms heel moeilijk hebt. Ik kan dus alleen ''maar'' voor je hopen dat je je beter gaat voelen en dat je je angst en onzekerheid weggaat. Sterkte

Steeds meer en meer begin ik het gevoel te krijgen dat ik een eetstoornis heb.
Ik ben eigenlijk altijd al te zwaar geweest, zelfs een periode heel erg dik. Nu heb ik een postuur wat anderen "mollig" noemen (75kg bij 1.68m). Echter zie ik mijzelf nog steeds als moddervet.
Ik heb een zeer laag zelfbeeld. Vind mijzelf minderwaardig omdat ik niet slank ben. Het slaat nergens op, dat weet ik, maar zo voelt het.
Mijn vriend begint er ook steeds meer van te balen, bijna iedere dag vraag ik of ik ben aangekomen, of ik niet mooier was toen ik 5kg lichter was, of dat ene meisje wat in de stad loopt hetzelfde postuur heeft of zwaarder is. Ik zie die dingen gewoon niet, alles is zwaar vertekend in mijn gedachten. Ik heb dus ook erg veel bevestiging nodig.
Ik ben dus obsessief bezig met mijn gewicht, en eten. Als ik lijn denk ik de HELE dag aan eten, het verpest mijn hele humeur. Als ik niet lijn kan ik echt wel genieten van eten.. maar het schuldgevoel komt later altijd weer.

Nu is het niet zo dat ik erg ongezond eet... ik kom echter wel erg snel aan (misschien wel door het ge-jojo?). Dit is altijd zo geweest. ZO frustererend.
Ik weet ook eigenlijk niet goed wat ik met dit berichtje wil. Of ik hulp moet zoeken weet ik niet. Voor mijn gevoel, heb ik een eet/gewicht/uiterlijkstoornis. Maar welke, GEEN idee.
Binge Eating Disorder sluit nog het meest aan, daar zijn alle punten over zelfbeeld etc gelijk, alleen ik heb niet zulke extreme eetbuien.

Ik wil gewoon gelukkig kunnen zijn met wie ik ben.. en dan met name mijn uiterlijk..
Herkent iemand dit..?

Biechtje met eetprobleem: Ik krijg het idee dat je je graag zou willen verschuilen achter een eetstoornis, dat je je dan beter gaat voelen. Want je zoekt nu naar soorten eetstoornissen die bij je passen, maar misschien heb je er geen maar ben je gewoon ongelukkig over hoe je eruit ziet. En of je teveel weegt weet ik niet, maar dat zou een diëtiste kunnen zeggen, mocht je teveel wegen kun je met hem/haar leren af te vallen zodat je het wel volhoudt.
En misschien kun je eens bij je huisarts aangeven dat je je zo ongelukkig voelt, misschien dat je een keertje naar een psycholoog kan om erover te praten. Sterkte!

Het 'belangrijkste' element van Bing Eating, zijn de giga eetbuien...

Als ik jouw verhaal zo lees, klinkt het meer als iemand die niet goed weet hoe ze het beste gezond/goed kan eten in combinatie met een laag zelfbeeld... (maar ik ben geen arts/psychiater/etc.)
Als je er erg veel last van hebt, zou ik gewoon een afspraak maken bij een psycholoog...

Ik biecht op dat ik het heel moeilijk vind om mezelf open te stellen en iemand te vertrouwen.
Ik werd nooit verliefd, maar heb nu een erg leuke jongen leren kennen en het klikt heel goed tussen ons! Nadat we tijdens het stappen een aantal keren gezoend hebben en we een aantal middagen het erg gezellig hebben gehad, ga ik komend weekend een avond naar hem toe (we wonen beide nog thuis).

Aan de ene kant vind ik dat heel erg leuk, ik heb er heel veel zin in hem weer te zien, maar ik ben ook bang.
Ik heb op mijn vijftiende verkering gehad met een jongen en daarna ben ik altijd vrijgezel geweest. Af en toe wel een date of wat lopen smsen met iemand, maar eigenlijk nooit iets noemenswaardigs... Ik heb laatst ook in het seks-biechttopic geschreven dat ik nog maagd ben (ben 24 jaar) en daar ook erg onzeker over ben. Straks vindt hij het vreemd, doet hij er lacherig over, of gaat hij het er met zijn vrienden over hebben.
Maar ik ben ook heel bang dat hij binnenkort toch zegt dat hij me niet leuk genoeg vindt. Dat ik me na zoveel jaren eindelijk eens een goed gevoel heb bij iemand en dat hij het alleen als "leuk voor even" beschouwt. Hij is jonger dan ik en als ik voor iemand ga, wil ik ook dat het serieus is, maar ik weet niet of ik hem daarin durf te vertrouwen.

Waar het eigenlijk op neerkomt; Ik ben bang voor gezichtsverlies, voor mezelf en naar de mensen om mij heen (dat ik zou moeten uitleggen dat ik toch gedumpt ben, wat nog helemaal niet aan de orde is). En dat hij, mocht het uitgaan, tegen zijn vrienden gaat vertellen dat ik nog maagd ben.. En daar baal ik heel erg van, want het liefst wil ik genieten van de leuke tijd met hem en niet aan doemscenario's willen denken!

Het is cliché maar toch waar heb ik zelf gemerkt.. Als hij het echt voor je is dan accepteert hij jou hoe jij bent. En anders is hij je niet waard. Helemaal niet als hij er lacherig over gaat doen (met vrienden) dat je nog maagd bent. Zo'n jongen moet je niet willen..

Verder, als je je zelf echt goed bij hem voelt gaat het ook bijna 'vanzelf' om je echt te openen voor hem. Ik was altijd ook wel gesloten, vooral bij jongens, maar bij mijn vriend voel ik mij zo op mijn gemak dat ik helemaal mijzelf kan zijn.

Hoop dat het allemaal goed zal gaan en je echt gelukkig met hem kunt worden! En onzeker zijn af en toe is ook helemaal niet erg, dat heeft iedereen wel volgens mij.

Hier het zwangere Biechtje, die na twee testen wist dat ze zwanger is!
Ik heb af en toe buikpijn en vraag mij af of dat normaal is. Vindt het soms een beetje eng. Kan ook niet echt genieten nog omdat er op dit moment zoveel gebeurt hier.

Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

Ja ik hoor het ook wel vaker, weet ook gewoon niet precies wat ik kan verwachten enz.
Dank je wel!

Biechtje01 schreef:

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

Ja ik hoor het ook wel vaker, weet ook gewoon niet precies wat ik kan verwachten enz.
Dank je wel!

Ja, die onzekerheid weet ik ook alles van, hoor. Hopelijk ben je een beetje gerust gesteld.

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

idd dat zeurderige onderbuikpijn is normaal.

Mamsie schreef:

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

idd dat zeurderige onderbuikpijn is normaal.

Ja dat is het wel zeurderig, heeft dat ook een naam?
Ik heb over 2 weken afspraak bij verloskundige voor het eerst! Best spannend

Biechtje01 schreef:

Mamsie schreef:

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

idd dat zeurderige onderbuikpijn is normaal.

Ja dat is het wel zeurderig, heeft dat ook een naam?
Ik heb over 2 weken afspraak bij verloskundige voor het eerst! Best spannend

Of het een naam heeft geen idee. Maar je baarmoeder is langzaam aan het oprekken natuurlijk. Er gebeurt van alles dus het is ook wel logisch.
Die 2 weken zijn zo voorbij! Leuk joh en idd best spannend.

Mamsie schreef:

Biechtje01 schreef:

Mamsie schreef:

Twellie schreef:Volgens mij is dat heel normaal, zwanger-biechtje. Ik lees het hier vaak en ik hoor het 'in het echt' ook vaak van zwangere vrouwen. En gefeliciteerd trouwens .

idd dat zeurderige onderbuikpijn is normaal.

Ja dat is het wel zeurderig, heeft dat ook een naam?
Ik heb over 2 weken afspraak bij verloskundige voor het eerst! Best spannend

Of het een naam heeft geen idee. Maar je baarmoeder is langzaam aan het oprekken natuurlijk. Er gebeurt van alles dus het is ook wel logisch.
Die 2 weken zijn zo voorbij! Leuk joh en idd best spannend.

Ja de tijd gaat best wel snel, al kennen we nu ook verdrietige tijden dus het is best dubbel. Wil het ook van de daken schreeuwen maar eerst naar verloskundige toe :-)